मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ मज साद तुझी आली … ☆ प्रा. सौ. सुमती पवार

प्रा. सौ. सुमती पवार

? कवितेचा उत्सव ?

☆ मज साद तुझी आली … ☆ प्रा. सौ. सुमती पवार ☆

बाहेर चांदण्यात ,मज साद तुझी आली

आणि पुन्हा नव्याने ,मी पहा सजुनी आली ….

 

तो चंद्र तो चकोर, मन होई भावभोर

तो शीत शीत वायु, तो गगनी चंद्रमोर

तू शोध मज आता..मी भाव वेल झाली…

                   बाहेर चांदण्यात ……

 

तू मोकळा मुकुंद,मज दूर हाक मारी

मी बैसले रे येथे , बघ कालिंदी किनारी

मज शोध शोधता रे , भूमी धुक्यात न्हाली

                            बाहेर चांदण्यात ….

 

अद्वैत रे मनांचे,उठले पहा तरंग

पाण्यात दर्पणी या, मज भासतो श्रीरंग

मी मनी दर्पणात,तेव्हा तुझीच झाली

                         बाहेर चांदण्यात …

 

हा खेळ जीवनात, प्रीतीत डुंबण्यात

हृदयात बैस माझ्या,ठेवते लोचनात

तू आठवे मनात, चढली पहाच लाली..

                      बाहेर चांदण्यात …

                             मज साद… तुझी…

                                        आली ……

 

© प्रा.सौ.सुमती पवार ,नाशिक

दि: ०२/०२/२०२१, वेळ : रात्री: १२:२४

(९७६३६०५६४२)

[email protected]

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ जुने दिवस ☆ मेहबूब जमादार

? कवितेचा उत्सव ?

☆ जुने दिवस ☆ मेहबूब जमादार ☆ 

गेले ते जुने दिवस

आठवणीत राहीलेले

पुन्हा पुन्हा स्मरूनी

काळजात दाटलेले

 

विश्वासाचं नातं कसं

ठेवूनी होतं मनांत

सोनंही पिकायचं

माळावरच्या रानांत

 

दरोड्याची नसे चिंता

चोरी कधी नसायची

काठीला सोनं बांधून

दिवसा माणसं फिरायची

 

हरे एक घराला कसा

माणूसकीचा वास होता

घराच्या सर्वा भिंतीना

आपुलकीचा श्वास होता

 

कांही कुठे घडले तर

माणसं पळत यायची

सा-या सुख दु:खात

संगत सोबत करायची

 

हल्लीचा पाऊस तर

केंव्हाही पडत असतो

रानांतल्या पिकांसह

शेतक-यांना रडवत असतो

 

आता कांही झालं तरी

जवळ कोण येत नाही

माणूसकीचं दार सुध्दा

शेजारी उगडत नाही

 

आज सारं आठवता

डोळे भरून येतात

गतकालीन स्मृतीनां

मनांत कोंब फुटतात

 

© मेहबूब जमादार

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ दान… ☆ श्री राजकुमार दत्तात्रय कवठेकर

श्री राजकुमार दत्तात्रय कवठेकर

? कवितेचा उत्सव ?

☆ दान… ☆ श्री राजकुमार कवठेकर ☆ 

दान…

प्रकाश जगतात

आपल्याच सौंदर्याचा टेंभा मिरवणाऱ्यांना

माहिती नसते की

काळोखाचेही असते जग, प्रकाश जगाप्रमाणेच

अदभुत अन् विलक्षण..

 

पहा नं,

प्रकाशाच्या मिटतात पाकळ्या अन्

माना टाकतात रंगबिरंगी ही फुले,

तेंव्हा रातराणी..जाई ..जुईच्या

सुरु होतात दर्वळवेळा.

काळोखावर कोरलेली ही नक्षी,जणू

चांदणवेलच.

अन् एरव्ही पाना पानात मिटून असलेला

काजव्यांचा थवा उतरतो..तरंगतो अवकाशात

तेंव्हा वाटते जणू आकाश-झुंबरच.

 

दृष्टी पलीकडे याहूनही बरेच काही असे.

 

वाटते,

‘त्याने’ साऱ्यांनाच दिले आहे सारे काही

भरभरून…

ज्याच्या त्याच्या तोलाचे.. मापाचे.

फक्त

वेळ अन् संधी यायचा अवकाश…..

© श्री राजकुमार दत्तात्रय कवठेकर

संपर्क : ओंकार अपार्टमेंट, डी बिल्डिंग, शनिवार पेठ, आशा  टाकिज जवळ, मिरज

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ शंख ☆ सुश्री नीरजा

? कवितेचा उत्सव ?

☆ शंख ☆ सुश्री नीरजा ☆ 

लहानपणी भातुकली खेळताना

रागाने पहिला डाव मोडून

मी दुसरा डाव मांडला,

तेव्हा तो म्हणाला,

‘तसं कोणाचंच कोणावाचून अडत नाही,

फक्त चालताना पाऊल अडखळलं

तर मागं वळता येत नाही.

चालता चालता आपणच रस्ते पुसून टाकलेले असतात.’

तेव्हा मी म्हटलं,

‘ तोल सावरला की,

पदरात पडलेले शंखही

सुरात फुंकता येतात.’

 

© नीरजा 

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 77 – मन ☆ श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे

श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 77 – मन ☆

नको नको रे तू मना

मना असा उगा धावू।

धावुनिया विचारांना

विचारांची वाण लावू।

 

लावी न्याय, निती थोडी

थोडी कष्टाप्रती गोडी।

गोडी अवीट सत्याची

सत्यासंगे धर्म जोडी।

 

जोडी मनांची शृंखला

शृंखलेत गुंफी  मोती।

मोती विचारांचे लाखो

लाखो पेटतील ज्योती।

 

ज्योतीच्या या प्रकाशाने

प्रकाशित  अंतरंग ।

अंतरंग शुद्ध ठेवी।

ठेवी दूर ते असंग।

 

असंगाचे मृगजळ

मृगजळ भासमान।

भासमान दिवा स्वप्नी

वास्तवाचे ठेवी भान

 

भान हरपूनी काम

कामामधे शोधी राम।

राम भेटता जीवनी

जीवनच चारी धाम।

 

©  रंजना मधुकर लसणे

आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली

9960128105

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ हरण्यासाठी किंवा जिंकण्या साठी ☆ श्री तुकाराम दादा पाटील

श्री तुकाराम दादा पाटील

? कवितेचा उत्सव ?

☆ हरण्यासाठी किंवा जिंकण्या साठी ☆ श्री तुकाराम दादा पाटील ☆ 

लिहिली नसती कविता

तर काहीच बिघडलं नसतं

मनातल्या मनात काहीतरी

खदखदत राहीलं असतं

मिळालं नसतं स्वास्थ्य

कदाचित झोपही नसती लागली

गुंजत राहिली असती काळजात

वर्तमान भूत भविष्याची

शुभाशुभाची प्रश्नावली

प्रश्र्न ही माझेच आणि

उत्तरं माझीच असती

आणि मग मीच माझ्याशी

लढलो असतो कुस्ती

बघणारा मीच लढणारा ही मीच

एकांतात.

 

करून घेतला असता

मग मीच माझा घात

पण—————–

लिहिता झालो बरे झाले

निचरा होऊन मार्ग सापडले

आता कधी तरी तापतो तळपतो

आपोआपच शांत होतो

शब्दांशी लढतो त्यानाच कुरवाळतो

पुन्हा सामान्य होऊन सरकतो पुढे

आयुष्याचे चढ उतार चढण्यासाठी

जगण्याशी दिलखुलास लढण्यासाठी

हरण्यासाठी किंवा जिंकण्यासाठी

 

© श्री तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कविता ☆ साप्ताहिक स्तम्भ # 93 – दिलाची सलामी. . . . ! ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते

कविराज विजय यशवंत सातपुते

? साप्ताहिक स्तम्भ # 93 – विजय साहित्य ?

☆ दिलाची सलामी. . . . ! कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

बसा सावलीला, जिवा शांतवाया

शिवारात माझ्या, रूजे बापमाया .

परी बापमाया, कशी आकळेना ?

दिठीला दिठीची, मिठी सोडवेना.

 

घरे चंद्रमौळी, तुझ्या काळजाची

तिथे माय माझी, तुला साथ द्याची

मनाच्या शिवारी ,सुगी आसवांची

तिथे सांधली तू, मने माणसांची.

 

जरी दुःख  आले, कुणा गांजवाया

सुखे बाप धावे , तया घालवाया

किती भांडलो ते, क्षणी आठवेना

परी याद त्याची, झणी सांगवेना.

 

कुणा भोवलेली , कुणी भोगलेली

सदा ती गरीबी, शिरी खोवलेली .

कधी ऊत नाही, कधी मात नाही

शिळ्या भाकरीची,  कधी लाज नाही.

 

कधी साहिली ना , कुणाची गुलामी

झुके नित्य माथा, सदा रामनामी .

सणाला सुगीला , तुझा देह राबे

तरी सावकारी, असे पाश मागे .

 

जरी वाहिली रे , नदी आसवांची

तिथे नाव येई , तुझ्या आठवांची

गरीबीतही तू , दिले सौख्य नामी

तुला बापराजा , दिलाची सलामी.

 

© कविराज विजय यशवंत सातपुते 

सहकारनगर नंबर दोन, दशभुजा गणपती रोड, पुणे.  411 009.

मोबाईल  9371319798.

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ वाढत्या अक्षरांची कविता ☆ सौ. वंदना अशोक हुळबत्ते

सौ. वंदना अशोक हुळबत्ते

? कवितेचा उत्सव ?

☆ वाढत्या अक्षरांची कविता ☆ सौ. वंदना अशोक हुळबत्ते ☆ 

               तू           १

             माझा        २

           मी तुझी       ३

           एकरूप       ४

         अव्दैत सारे     ५

        ऋतू  ते हसले   ६

     हरकलो आपण    ७

   जीव गेला मोहरून   ८

दिसतो आपल्यात आता  ९

बहरलेला वसंतोत्सव       १०

 

© सौ.वंदना अशोक हुळबत्ते

मो.९६५७४९०८९२

सांगली 

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ माझा तू ☆ श्री उदय गोपीनाथ पोवळे

श्री उदय गोपीनाथ पोवळे

 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ माझा तू ☆ श्री उदय गोपीनाथ पोवळे ☆ 

प्रेमाचा तू मोहरून टाकणारा

माझा प्रिय तू जीव लावणारा

माझाच तू, होतास माझा

होतास तू , प्रेमाचा माझा

 

मांडलास डाव, खेळ तो रचिला

प्रेमात रंगुनी तूच तो फुलविला

 

अघडीत घडले, काळ काळाकडूनी

कसा गेलास खेळ अर्धा सोडुनी

 

भार मज तो, खांद्यावर देऊन

गेलास तू का, मध्यावर सोडून

 

रुतलास तू, हृदयी तो काटा

तुझ्याविणा व्यर्थ, जीवन ते आता

 

तपा वरी वेळ ती, सरून गेली

तुझ्या येण्याची, आस ती पाहिली

 

नाही लागली हळद, नाही रे उतरली

शशी संगे साथीला, नाही मी बहरली

 

तुझ्याच प्रतीक्षेत, वेडी मी अजुनी

मनी ज्ञात आहे, येणार तू फिरुनी

 

निशेदिनी स्वप्नी तूच रोज येशी

आशा मनी खोटी तूच मज देशी

 

तुझ्याविणा कठीण आहे रे सगळे

तुझ्याविणा जग सगळे ते वेगळे

 

नसेल मनी तुझे येणे परतुनी

मलाच ने रे त्या, विश्व विलक्षणी

माझाच तू, होतास माझा

होतास तू, प्रेमाचा माझा

 

© श्री उदय गोपीनाथ पोवळे

मो. नं. ९८९२९५७००५. 

ठाणे

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ सुजित साहित्य # 83 – पाऊस म्हटलं की….! ☆ श्री सुजित कदम

श्री सुजित कदम

☆ साप्ताहिक स्तंभ – सुजित साहित्य #83 ☆ 

☆ पाऊस म्हटलं की….! ☆ 

पाऊस म्हटलं की

आपण कधीतरी ऐकलेली

एखादी प्रेम कविता

सहज मनात येते..

कारण…,

आपण शहरात राहणारी माणसं…

आपल्याला त्याच्या आणि तिच्या

पलिकडे पाऊस आहे

असं कधी वाटतंच नाही..

पाऊस म्हटलं की…

आपण हरवून जातो

त्याच्या,तिच्या आठवणींमध्ये

पण हा पाऊस…

जितका त्याचा आणि तिचा आहे ना..,

तितकाच,शेतक-याचा ही आहे..

कदाचित जरा जास्तच…!

पण ह्या पावसातही एक

फरक असतो बरं का…

पाऊस जरा जास्त झाला ना

तर त्याला, तिला

काही फारसा फरक पडत नाही..

पण माझा शेतकरी मात्र

घाबरून जातो,रडकुंडीला येतो

पण तरीही…

डोळ्यांच्या आड पडणारा पाऊस

त्याच्या पापण्यांचा बांध सोडून

त्याच्या गालावर कधी ओघळत नाही

कारण…,

पाऊस म्हटलं की त्यालाही

आठवत असते त्यानं…

कधीतरी ऐकलेली एखादी

शेतीमाती वरची कविता…!

 

© सुजित कदम

पुणे, महाराष्ट्र

मो.७२७६२८२६२६

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares