मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ खांब – स्व शांताबाई शेळके ☆ प्रस्तुति – सौ.वंदना हुळबत्ते

कवयित्री शांताबाई शेळके विशेषांक

स्व शांताबाई शेळके

? कवितेचा उत्सव ?

☆ खांब ☆ स्व शांताबाई शेळके 

(१२ अक्टूबर १९२२ – ६ जून २००२)

बाईच्या ओठांआड दडलेले असते रडणे

वर वर हसणे आणि आतल्या आत कुढणे

आल्यागेल्यांचा सत्कार बाई स्वत: करते

घरभर वारे होऊन ती सतत फिरते

नवरा,मुले,सासू,सासरे तिलाच साद देतात

रात्रंदिवस तिचे विनामोबदला घेतात

आजाऱ्याच्या उशापाशी दिवा होऊन जागते

भल्या पहाटे उठून पुन्हा बाई कामाला लागते

‘ रांधा वाढा उष्टी काढा’ चे कपाळावर गोंदण

राबण्याचा गाव तिला लग्नात मिळाला आंदण

गोंदणात खुलत असतो सूर्य गंध टिळा

चार काळ्या मण्यांनीच साजरा दिसे गळा

तिच्या अहेव चुड्याआड मनगट असते घट्ट

‘ सारे मीच करीन’ तिचा जन्मजात हट्ट

कुशीत भार वाहुन देते वंशाचा दिवा

पुढच्या अनेक पिढ्यांसंगे तीच जुळविते दुवा

भुईत पाय रूजवून ती आभाळात फुलते

देहाचाच खांब करून अवघे घर तोलते

  चित्र साभार – Shanta Shelke – Wikipedia

स्व. शांताबाई शेळके

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ शांताबाई शेळके यांची कविता – समंजस ☆ स्व शांताबाई शेळके

कवयित्री शांताबाई शेळके विशेषांक

स्व शांताबाई शेळके

? कवितेचा उत्सव ?

समंजसस्व शांताबाई शेळके 

(१२ अक्टूबर १९२२ – ६ जून २००२)

 दुःख समंजस माझे

नाही फिरविली द्वाही

कधी आले आणि गेले

मला कळलेही नाही

 

मला कळलेही नाही

उरे पुसटशी खूण

…..फक्त फिकट चांदणे

…..फक्त मंदावले ऊन.

    चित्र साभार – Shanta Shelke – Wikipedia

स्व. शांताबाई शेळके

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ तोच चंद्रमा नभात – समंजस ☆ स्व शांताबाई शेळके

कवयित्री शांताबाई शेळके विशेषांक

स्व शांताबाई शेळके

? कवितेचा उत्सव ?

☆ तोच चंद्रमा नभात ☆ स्व शांताबाई शेळके 

(१२ अक्टूबर १९२२ – ६ जून २००२)

तोच चंद्रमा नभात, तीच चैत्रयामिनी

एकांती मज समीप तीच तू ही कामिनी

 

नीरवता ती तशीच धुंद तेच चांदणे

छायांनी रेखियले चित्र तेच देखणे

जाईचा कुंज तोच तिच गंध मोहिनी

एकांती मज समीप तीच तू ही कामिनी

 

सारे जरी ते तसेच धुंदी आज ती कुठे

मी ही तोच, तीच तूही, प्रीती आज ती कुठे

ती न आर्तता उरात स्वप्न ते न लोचनी

एकांती मज समीप तीच तू ही कामिनी

 

त्या पहिल्या प्रीतीच्या आज लोपल्या खुणा

वाळल्या फुलांत व्यर्थ गंध शोधतो पुन्हा

गीत ये न ते जुळून भंगल्या सुरांतूनी

एकांती मज समीप तीच तू ही कामिनी

    चित्र साभार – Shanta Shelke – Wikipedia

स्व. शांताबाई शेळके

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ कवयित्री शांताबाई शेळके विशेषांक – अशा होत्या शांताबाई !! ☆ सौ.ज्योत्स्ना तानवडे

कवयित्री शांताबाई शेळके विशेषांक

सौ. ज्योत्स्ना तानवडे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ कवयित्री शांताबाई शेळके विशेषांक – अशा होत्या शांताबाई !! ☆ सौ.ज्योत्स्ना तानवडे ☆ 

जणू वडीलधारी आक्का किंवा ताई

अशा होत्या शांताबाई !!

 

दिसणे त्यांचे राजसवाणे

हसणे त्यांचे लोभसवाणे

काव्या मधले स्निग्ध चांदणे

मुखावरती जणू विलसणे

त्यांची गाणी,त्यांची वाणी घंटा किणकिणत जाई

अशा होत्या शांताबाई !!

 

ती बालगीते, ती लावणी

ती प्रेमगीते, ती विराणी

विचार, प्रज्ञा,सौंदर्य, माधुरी

यांची सुरेल हातमिळवणी 

या साऱ्यांचा चित्ताकर्षक काव्यौघ खळाळत जाई

अशा होत्या शांताबाई !!

 

कथा-कादंबरी, गीते-कविता

ललित लेख,अनुवाद समीक्षा

प्राध्यापिका,बालसाहित्यिका

भावसंपन्न साहित्य,रसिकता

एका बिंबातून असंख्य प्रतिमा उमटत जाई

अशा होत्या शांताबाई !!

 

विरहाला या नाव नसे

अंतरीचा हा भाव असे

या हृदयीचे त्या हृदयासी

भावबंध जुळाले जसे

मुकुट मस्तकी ल्याली शारदा ‘शांत-रत्न’ झळाळून जाई

अशा होत्या शांताबाई

अशा होत्या शांताबाई!!

 

© सौ. ज्योत्स्ना तानवडे

वारजे, पुणे.५८

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ शांताबाई शेळके यांची कविता – आज वाटते पुन्हा बघावी ☆ स्व शांताबाई शेळके

कवयित्री शांताबाई शेळके विशेषांक

स्व शांताबाई शेळके

? कवितेचा उत्सव ?

☆ आज वाटते पुन्हा बघावी ☆ स्व शांताबाई शेळके

(१२ अक्टूबर १९२२ – ६ जून २००२)

आज वाटते पुन्हा बघावी

सळसळणारी हिरवी शेते

आणि पडावी कानावरती

झुळझुळणारी निर्झरगीते

 

      कडेकपारी घुमवित यावा

      रानांतिल पवनाचा नाद

      आणि तयाने मनिंच्या निद्रित

      मृदूभावांना द्यावी साद

 

मोहरलेल्या  आंब्याखाली

शीतळशा छायेत निजावे

उग्रमधुर गंधाचे आसव

सर्वांगानी पिउनी घ्यावे.

 

      आकाशाचा गूढ नीलिमा

      अर्धोन्मीलित नयनी देखत

      घटकेमागून घटिका जावी

      स्वप्नांच्या मधुमाला रेखित

 

हृदयामधल्या निर्माल्याची

फिरूनी व्हावी सुमने ताजी

मनभृंगाने स्वैर तयावर

भिरभिरता घालावी रूंजी

 

    हाय परी ते स्थान लाडके

    आज दिसावे पुनरपि कैसे!

    फिरूनी कसे आणावे सान्निध

    स्वप्नदर्शि यौवनही तैसे?

    चित्र साभार – Shanta Shelke – Wikipedia

स्व. शांताबाई शेळके

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ देह झिजतो ☆ श्री तुकाराम दादा पाटील

श्री तुकाराम दादा पाटील

? कवितेचा उत्सव ?

☆ देह झिजतो ☆ श्री तुकाराम दादा पाटील ☆ 

 

योजना योजून कोणी खेळ बदले गोमटे

जिंकताना देह झिजतो निघत जाते सालटे

 

जंगलाच्या भव्यतेची ज्यास सत्ता लाभली

बांधले तेथेच त्याने शांत त्याचे खोपटे

 

लावणारा लावतोना भोगण्याला सावली

अंगणाच्या कोपऱ्याला वाढणारे रोपटे

 

पुण्य सारे साठवाया थोर केली साधना

चोरण्या साठीच आले आस-याला भामटे

 

राजमार्गी चालण्याची ज्यास मिळते पावती

रोखण्याला धाव त्याची लाल होती बावटे

 

का विरोधी लोकशाही मांडताना भांडती

लावती मागे जगाच्या खूप त्यानी झेंगटे

 

घेतले खावून ज्यांनी तेच झाले बावळे

ताप देती रोज आता भाजलेले पावटे

 

माणसाने माणसाचा तोडला विश्र्वास का

तेरडा होवून तो ही रंग त्याचा पालटे

 

(देवप्रिया/कालगंगा)

 

©  श्री तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 66 – बाळ गीत – शाळेत जाऊ द्याल का? ☆ श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे

श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे 

☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 66 – बाळ गीत – शाळेत जाऊ द्याल का?

आई बाबा आई बाबा

पाटी पेन्सिल घ्याल का!

पाटीवरती घेऊन दप्तर

शाळेत जाऊ द्याल का!

 

भांडीकुंडी भातुकली

आता नको मला काही।

दादा सोबत एखादी

द्याल का घेऊन वही।

 

नका ठेऊ मनी आता

मुले मुली असा भेद।

शिक्षणाचे द्वार खोला

भविष्याचा घेण्या वेध।

 

कोवळ्याशा मनी माझ्या

असे शिकण्याची गोडी।

प्रकाशित जीवन  होई

ज्योत पेटू द्या ना थोडी।

 

पार करून संकटे

उंच घेईल भरारी।

आव्हानांना झेलणारी

परी तुमची करारी।

 

सार्थ करीन विश्वास

थोडा ठेऊनिया पाहा।

थाप अशी कौतुकाची

तुम्ही  देऊनिया पाहा।

 

©  रंजना मधुकर लसणे

आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली

9960128105

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ गुलाल ☆ श्री सुहास रघुनाथ पंडित

श्री सुहास रघुनाथ पंडित

? कवितेचा उत्सव ?

☆ गुलाल ☆ श्री सुहास रघुनाथ पंडित ☆

मोहरला,खुलला,फुलला

अंगणी गुलाल उधळला.

 

      पेटून उठली अग्नीफुले

      हिरव्या पानामधून ज्वाळा

      धगधगता हा यज्ञकुंड

     जणू नीलमंडपी सजला

     अंगणी गुलाल उधळला

 

कोण चालली युवती अशी

सोडून गुलाबी पदराला

की स्वाराच्या पागोट्यासम हा

वार्यावरती फडके शेला

अंगणी गुलाल उधळला

 

      लाल पताका फडकावीत

      हा खुणवितो वसुंधरेला

      जणू मेघांची येता चाहूल

      पायघड्या हा घालीत आला

     अंगणी गुलाल उधळला

 

लाल चुटूक ओठ कुणाचा

उगीच कसा तो आठवला

लाल गुलाबी रंगामधूनी

प्रतिक प्रीतिचा बहरला

अंगणी गुलाल उधळला

 

        हा खुलला,फुलला आणिक

        हा मुक्तपणाने उधळला

        जणू उषेचा रक्तवर्ण हा

        संध्येसाठी लेऊन बसला

        अंगणी गुलाल उधळला

 

मोहरला,खुलला,फुलला

अंगणी गुलाल उधळला.

 

©  श्री सुहास रघुनाथ पंडित

सांगली (महाराष्ट्र)

मो – 9421225491

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कविता ☆ साप्ताहिक स्तम्भ # 83 – विजय साहित्य – ओवी बद्ध रामायण – काही ओव्या  ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते

कविराज विजय यशवंत सातपुते

☆ साप्ताहिक स्तम्भ # 83 – विजय साहित्य ☆ ओवी बद्ध रामायण – काही ओव्या  ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

(ओवी बद्ध रामायण या खंडकाव्य यातील काही ओव्या… काव्य प्रकारसाडे तीन चरणी ओवी)

 

धर्मपरायण राजा , शोभे अयोध्या नरेश

अवतारी परमेश , राजगृही.. . !  25

 

पोटी नाही पुत्र सौख्य, पूर्ण व्हावे मनोरथ

खंतावला दशरथ,  मनोमनी. . . !   26

 

वसिष्ठांना पाचारण काश्यपांना निमंत्रण

जाबालींना आमंत्रण, धर्मकार्ये.. . !  27

 

पुत्रकामेष्टीचा यज्ञ,  शृंगऋषी पुरोहित

दथरथे समर्पित, यज्ञाहूती . . . !  28

 

गोरस नी गोधृताने, आरंभीला यज्ञयाग

यथोचित द्रव्यभाग, केला दान.. !   29

 

दानधर्म, कुलाचार,  आणि पुण्याहवाचन

वेदमंत्रांचे पठण,  यज्ञस्थली.. . !   30

 

अग्निदेव प्रगटले ,  दिले पायसाचे दान

पुत्रसौख्य वरदान, चिरंजीवी  . . . !  31

 

आनंदल्या तिन्ही राण्या, केले पायस भक्षण

गर्भी आले नारायण,  कौसल्येच्या.. . ! 32

 

चैत्र मासी नवमीस , राणी कौसल्येस राम

आनंदाने भरे धाम , जन्मोत्सव . . !  33

 

माध्यान्हीला जन्मोत्सव  कौसल्येचे नुरे भान

रामजन्मी गाती गान, प्रजाजन   . .!  34

 

सूर्यवंशी रामराया , विष्णू रूप अवतार

बालरूप  अंगीकार ,मोहमयी . . . ! 35

 

राजा दशरथापोटी ,जन्मा आले पुत्र चार

झाला राम  अवतार,  अयोध्येत .. !  36

 

चार पुत्र तेजोमय, यश, कीर्ती समाधान

विष्णूरूप शोभे सान,  रामचंद्र … ! 37

 

माता कौसल्येचा राम, राम सुमित्रा नंदन

चाले वात्सल्य मंथन,  कैकेयीचे.. . !  38

 

लक्षुमण , शत्रुघ्नाची, सुमित्रेस लाभे ठेव

वात्सल्याचे फुटे पेव, बालांगणी . . !  39

 

राजराणी कैकयीने , दिला जन्म भरताला

धन्यवाद संचिताला,  पुत्रजन्मी.. . ! 40

 

राम लक्षुमण जोडी, शत्रुघ्नाचा बंधुभाव

भरताच्या ह्रदी ठाव, स्नेहपाश .. . ! 41

 

धन्य कौसल्या जननी , हट्ट करी नारायण

आसवांचे पारायण , राम कुक्षी. .!  42

 

जगावेगळेच खेळ, हवे विश्व खेळायला

राम लागे मागायला ,साप दोरी . . ! 43

 

आकाशीचा चंद्र मागे,बाललीला बालपणी

दमवतो रघुमणी, प्रासादास  . . ! 44

 

काय वर्णू बालरूप , हरितेज सामावले

नरदेही विसावले ,परब्रह्म   . . !  45

 

दुडू दुडू धावताना, प्रासादाचे होई रान

हरपले देहभान, रामरंगी   . . . !  46

 

वात्सल्यात तिन माता, बालहट्टी सुखावल्या

रामरंगी तेजाळल्या , दिन रात.. !  47

 

रघुकुल शिरोमणी, वेड लावी चक्रपाणी

कौतुकाची बोलगाणी ,  आप्तेष्टांची .! 48

 

राजा दशरथ धन्य, धन,धान्य करी दान

वस्त्र, दक्षिणा, गोदान, मुक्तहस्ते. . . ! 49

 

चार बोबडेसे वेद, दिसामासी झाले मोठे

बाल कुमार छोटे ,तेजाळले. . ! 50

 

© विजय यशवंत सातपुते

यशश्री, 100 ब दीपलक्ष्मी सोसायटी,  सहकार नगर नंबर दोन, पुणे 411 009.

मोबाईल  9371319798

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ कळी म्हणाली…. ☆ प्रा. सौ. सुमती पवार

प्रा. सौ. सुमती पवार 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ कळी म्हणाली….. ☆ प्रा. सौ. सुमती पवार ☆

कळी म्हणाली दुज्या कळीला उद्या आपण उमलू

शेवटची ही भेट आपुली….दुनिया आपण बदलू…

                          

फुले होतील पहा आपुली होईल सुंदर माला

सुंदरशा त्या वधू वराच्या स्पर्श करू या गाला..

कदाचित ग जाऊ आपण जगजेठीच्या पायी

ललना ती सुंदर कुणी ग केसातच माळेल बाई

 

कृष्ण सख्याच्या गळ्यात शोभू होऊन सुंदर हार

माळतील ग गोपी सुद्धा सजे केशसंभार..

पराधीन ग जीवन आहे नाही आपुल्या हाती

तरीही वेली वरती फुले बघ गाणे मधुर ते गाती…

 

आनंदाचे व्रत आपुले.. जीवन त्यांच्या साठी

निर्माल्यच होऊन तयाचे भले होऊ दे माती

देवाचरणी गळ्यात अथवा पडो कुठेही देह

सेवा करणे ब्रीद आपुले तेच आहे ना प्रिय…

 

दारावर शोभती तोरणे.. वधुवरांच्या हाती

फुले मोगरा पहा माळूनी करवल्याही बघ गाती

फुले पाहता मुखकमले ही बघ ना कशी उमलती

सुगंध आणि मोद वाटणे आहे आपल्या हाती…

 

किती ते सुंदर कार्य आपुले सुखदु:ख्खाला असतो

लग्न असो वा असो ती ताटी तेथे ही आपण हसतो..

क्षणभंगुर हे आहे जीवन तरी मनी ना खंत

सुगंधीत हो माती,पडता.. मिळून होते खत…

 

आनंदाचा वसा असा हा नित्य पहा लाभावा

सेवा करता करता देह हा सार्थकीच लागावा

सेवा करण्या परते दुसरे महान नाही कार्य

झोकून देणे देह दुज्यास्तव….

                          साऱ्यांना वाटो… प्रिय…

 

© प्रा.सौ.सुमती पवार ,नाशिक

(९७६३६०५६४२)

[email protected]

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

 

Please share your Post !

Shares