Category: कवितेचा उत्सव 2

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

☆ कवितेचा उत्सव ☆ देवीचे नवरंगी नवरात्र ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆ 

पहिल्या माळेला रंग करडा,

देवीला देऊ या मानाचा विडा!

दुसरी माळ सजे केशरी रंगाने,

सजवी देवीला झेंडूच्या हाराने!

पांढऱ्या रंगाची माळ तिसरी,

पावित्र्य घेऊन आली साजरी!

लाल रंग घेऊन चौथी माळ आली

जास्वंदीची लाली देवीच्या गाली!

पाचव्या माळेला निळे आभाळ,

कुंकुमार्चनाने खुले देवीचे भाळ!

शेवंतीची फुले वाहू सहाव्या माळेला,

पिवळ्या रंगाचा शालू शोभे देवीला!

सातव्या माळेला हिरव्या ची किमया,

देवीला भरू या बांगड्या हिरव्या!

आठवी माळ करी जांभळ्याची उधळण!

देवीला खेळाया मंदिराचे प्रांगण!

नववी माळ सजे गुलाबी रंगाने,

देवी सौख्य देई गुलबक्षी साजाने!

नवरंगाची पखरण होई नऊ दिवस,

दसर्यास सज्ज होई देवी सीमोल्लंघनास !

 

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

श्री अमोल अनंत केळकर

☆ कवितेचा उत्सव ☆ न्यूज पाहून सुचले सारे ☆ श्री अमोल अनंत केळकर ☆ 

(हरघडी ‘ब्रेकींग न्यूज’ पाहून तत्काल ‘टुकार’ विडंबनाच्या जिलबया पाडणार्‍या सर्व ‘सुमार’ कवींना समर्पित. मूल गाणे – शब्दावाचून कळले सारे, शब्दांच्या पलिकडले)

 

न्यूज पाहून सुचले सारे, ‘टुकार’च्या पलिकडले

प्रथम कडवे रचले आणिक लिहू नये ते लिहिले.

अर्थ नवा काव्यास मिळाला’

बूट जुना पण गाल सुजला

त्या दिवशी का प्रथमच माझे ‘विडंबन’ अडखळले.

जुळवितो यमकांना रात्री

लक्ष विचार सुचतील खात्री

‘विसंगती’त या विश्वाच्या, रहस्य मज उलगडले।

न्यूज पाहून सुचले सारे, ‘टुकार’च्या पलिकडले

प्रथम कडवे रचले आणिक लिहू नये ते लिहिले.

 

©  श्री अमोल अनंत केळकर

नवी मुंबई, मो ९८१९८३०७७९

मैफिल ग्रुप सदस्य

poetrymazi.blogspot.in, kelkaramol.blogspot.com

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

श्रीमति उर्मिला उद्धवराव इंगळे

 

☆ केल्याने होतं आहे रे ☆

श्रीचामुण्डेश्वरी चरणावली -८

!!श्रीराम समर्थ!!

देवी महिषासुरमर्दिनी

श्रीक्षेत्र तुळजापूर येथे

नवरात्रातील महाष्टमीला -श्रीतुळजा भवानी देवीची महिषासुरमर्दिनी अलंकार पूजा बांधली जाते.

देवी भगवतीने महिषासुराचा वध कसा केला याचे वर्णन आज मुक्तछंद काव्यात गुंफून आई भवानी मातेच्या चरणी सविनय अर्पण! इदं न मम !!

?? ?☘️???

 

त्रिभुवन सुंदरी आदिमाया पार्वती!

रविकिरणांसम तेजोमय कांती !

गळा मुण्डमाळा जपमाळा एका हाती !

कमलासनस्थिता जगदंबा भगवती!

महिषासुरा वधण्या देवांनी दिली शक्ती!!

 

आला धावून महिषासुर सेनापती चिक्षूर!

करी वर्षाव बाणांचा देवी भगवती वर !

भगवतीने केले बाणांनी चिक्षूरास जर्जर !

चिक्षूराने फेकला त्रिशूल भद्रकालीवर !

चिक्षूरदैत्याचा केला तिने चक्काचूर !!

 

होताच चिक्षूराचा वध आला धावून चामर

त्रिनेत्री देवीने गदाप्रहारे केला त्याचा चक्काचूर !!

 

ताम आणि अंधक दैत्याना बाणांनी मारिले!

उग्रवीर्य महाहनू यांची मस्तके उडविली आकाशी त्रिशूले !

उग्रदैत्यास वृक्षपाषाणाने करालास मुष्टिप्रहारे!

उग्रास्य उग्रवीर्य महाहनू दैत्यांच्या मुंड्या उडविल्या तलवारे !

मुंडके बिडालाचे धडावेगळे केले तलवारे !

दुर्धर-दुर्मुख यांची वाट यमलोकी बाणप्रहारे !!

 

ऐकून हाहा:कार महिषासुर झाला चिंताक्रांत !

रुप घेऊनी रेड्याचे थैमान घातले रणांत!

हल्ला केला सिंहासनी देवी झाली क्रोधित !

हाती घेऊन त्रिशूल धावली महिषासुरावर !

पकडून पायी चेपिले केला शूलप्रहार मानेवर !

अखेर मोहित करून खड्गे मारिला महिषासुर!!

 

आनंदी झाले सर्व त्रिभुवन सुरवर !

देवतांना संजीवन देणाऱ्या मातेचा केला जयजयकार !!

 

आई महिषासुरमर्दिनीचा उदोउदो

आई भवानीचा उदोउदो

आई जगदंबेचा उदोउदो

आई अंबाबाईचा उदोउदो

आई रेणुकेचा उदोउदो

 

उदो उदो उदो उदो उदो उदो उदो ऽऽऽ

!!श्रीजगदंबार्पणमस्तु!!

क्रमश:. ….

©️®️ साधक- उर्मिला इंगळे

☆ कवितेचा उत्सव ☆ ईमान ☆ श्री शरद कुलकर्णी☆ 

येवो मरण कधीही,

निघो कधीही फर्मान,

शब्दांशी ईमान,

असो देवा./

 

देण्या हयात दाखले,

ठरो लिखाण पुरेसे,

एरव्हीचे जिणे,

परिशिष्ट/

 

काही संकल्प-विकल्प,

बाकी उमर अत्यल्प,

कवी म्हणून ओळख,

राहो नित्य/

 

करा झणी अवलंब,

नको उगाच विलंब,

भरा अनुशेष,

दयाघना/

 

©  श्री शरद कुलकर्णी

 ≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

श्रीमति उर्मिला उद्धवराव इंगळे

 

☆ केल्याने होतं आहे रे ☆

श्रीचामुण्डेश्वरी चरणावली -७

!!श्रीराम समर्थ!!

नवरात्री शुक्रवारी

सण आला मांगल्याचा

ओटी भरा सवाष्णींची

थाट माट सौभाग्याचा !!

 

घालू सवाष्ण भोजन

अहो शिजवू पुरण

पुरणाच्या दिव्यातुनी

करु देवीस औक्षण !!

 

मागू जोगवा अंबेचा

मांडू अष्टमी जागर

माता रेणुका भवानी

फुंकू भक्तीची घागर

 

अंबा प्रगट हो झाली

घटामध्ये विसावली

नवधान्ये समृद्धीची

आनंदाने उगवली !!

 

अंबा माय तू भवानी

कृपादृष्टी तुझी मोठी

षडरिपू केले चूर

भक्तांच्या कल्याणासाठी !!

 

बोध संबळ घेऊन

ज्ञानज्योती पाजळल्या

हाती ज्ञानाच्या दिवट्या

गोंधळाने जागवल्या

 

कामक्रोध हे राक्षस

सत्वगुण तलवार

केले अंबेने मर्दून

असुरांचे हो संहार !!

 

छत्रपती शिवरायांना

तलवार भेट दिली

धर्म रक्षणाच्या साठी

माय भवानी धावली !!

 

छत्रपती शिवरायांना

आशीर्वाद द्यावयाला

आली तुळजाभवानी

किल्ले प्रतापगडाला !

 

उदे गं अंबे उदे…

उदे गं अंबे उदे….

क्रमश:. ….

©️®️ साधक- उर्मिला इंगळे

सुश्री शिल्पा मैंदर्गी

☆ कवितेचा उत्सव ☆ स्पंदन ☆ सुश्री शिल्पा मैंदर्गी ☆ 

(पूर्ण अंध असूनही अतिशय उत्साही. साहित्य लेखन तिच्या सांगण्यावरून लिखीत स्वरूपात सौ.अंजली गोखले यांनी ई-अभिव्यक्ती साठी सादर केले आहे.)

असं एक अवकाश असावं जिच्यात उंच भरारी मारता यावी ।

असे एक ध्येयाचे शिखर असावे

जे गाठताना देहभान हरपून जावे ।

असा एक सूर मिळावा

ज्यामुळे जीवनाचे गाणच बनून जावं ।

असे सोबती भेटावेत

ज्यांच्या साथीनं सारी मैफिलच रंगून जावी ।

अशी एक मैत्री असाव जिचा हात हातात येताच,

काट्याकुट्यांची आणि भयानक वाटणारी वाट हिरव्यागार वनराईच्या गालीच्या प्रमाणे वाटावी ।

आयुष्य म्हणजे असा एक सामना असावा

की शेवटच्या बॉलमध्ये पण मॅच जिंकता यावी ।

एक विचार मनात यावा की ज्यामुळे जादुगाराने फिरवलेल्या काठी प्रमाणे सारे आयुष्यच बदलून जावे ।

असे एक संवेदनशील मन हवे , ज्याने मुंगीचेही मनोगत जाणता यावे । असा एक भूतकाळ असावा,

त्याच्या रम्य आठवणीत रमताना, रोमांचित होताना भविष्यातलया सगळ्या चिंता विसरून जाव्या ।

असा एक वर्तमानकाळ हवा, की ज्याच्यात भूतकाळ आणि भविष्य काळाचा सुंदर संगम साधता यावा ।

असे एक जिंकण्याचे स्वप्न हवे, की जे साकारताना

पराभवाचे आणि अपयशाचे बळ संपून जावे ।

असं एक कर्तृत्व हवं, की ज्याच्याकडे बघताना

आई वडिलांना अभिमान वाटावा ।

 

© सुश्री शिल्पा मैंदर्गी

दूरभाष ०२३३ २२२५२७५

 ≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

श्रीमति उर्मिला उद्धवराव इंगळे

 

तांबडी जोगेश्वरी या पुण्याच्या ग्रामदेवतेचे मंदिर स्थापनेपासून व त्यानंतरचे पेशवेकालीन वर्णन आजच्या चारोळ्यांमध्ये गुंफलं आहे.

रुणुझुणुत्या पाखरा

या चालीवर म्हणून पहाव्यात खूप छान वाटतात.

– साधक उर्मिला इंगळे

☆ केल्याने होतं आहे रे ☆

श्रीचामुण्डेश्वरी चरणावली -६

!!श्रीराम समर्थ!!

 

जोगेश्वरी तांबडी ती

ग्रामदेवता पुण्याची

ग्राम संरक्षक देवी

वर्षे तीनशें पूर्वीची !!

 

आहे उल्लेख पुराणीं

नाम तिचे योगेश्वरी

रुप प्राकृत तियेचे

शोभे नाम जोगेश्वरी !!

 

वध ताम्रासुराचा तो

पराक्रम करणारी

चतुर्भुजा स्वयंभू ती

नवसाला पावणारी !!

 

हाती डमरु त्रिशूळ

पानपात्र नि मुंडके

ताम्रासुरास वधून

रुप आगळे झळके !!

 

मूर्ती रहस्य आख्यान

जीव शिव एकरुप

पुण्यामध्ये स्थिरावले

जोगेश्वरी निजरुप !!

 

दिले खाजगीवाल्यांनी

बांधुनिया देवालय

जिवाजीने दिली जागा

उभे राहिले आलंय !!

 

झाले प्रसिद्ध मंदिर

येता पेशवे पुण्याला

भट श्रीवर्धनकर

आले पुण्य उदयाला !!

 

होते दुर्मिळ दर्शन

दूर होती योगेश्वरी

पुण्यामध्ये विसावली

जगन्माता जोगेश्वरी !!

 

लग्न मुंजीच्या अक्षता

येती वाजत गाजत

जोगेश्वरी आशीर्वाद

करी लक्षुमी स्वागत !!

 

रमा सगुणा पार्वती

पेशव्यांचा राणीवसा

राधा आनंदी जानकी

जोगेश्वरी वाणवसा !!

 

दिली अक्षत देवीस

लग्न द्विबाजीरावांचे

अमृत नी विनायक

व्रतबंध पेशव्यांचे !!

 

माधवराव पेशवे ते

जातायेता मोहीमेस

जोगेश्वरी देवालयी

येत होते दर्शनास !!

 

जोगेश्वरी पालखीत

सणावारी मिरविते

पेठेपेठेतुनी माता

मुख दर्शन दाविते !!

 

नवरात्री जोगेश्वरी

जाई तुळजापुरास

पेशव्यांचा लवाजमा

भवानीच्या दर्शनास !!

क्रमश:. ….

©️®️ साधक- उर्मिला इंगळे

सौ ज्योती विलास जोशी 

☆ कवितेचा उत्सव ☆ घालमेल ☆ सौ ज्योती विलास जोशी ☆ 

करोनाचा विळखा

घट्ट होत चाललाय

माणूस परिस्थितीचा

गुलाम होऊ घातलाय

 

करोनाने माणसाला

अगदी पेचात टाकलंय

जणू आभाळाने क्षितिजाला

घेरून टाकलय

 

शाश्वत असा सूर्य

उद्या क्षितिजावर उगवेल

पण आशेचा किरण कोणता

हे माणसाला कसे उमगेल?

 

दुसऱ्याच्या दुःखाने

खरंच काळजात चर्र होते

पण इतके वरवरचे की

लगेचच विसरते

 

आपण आपले बरे

दुसरे गेले उडत

बेदरकार विचारांची

मन का ठेवते पत?

 

परदुःख शीतल

परिणीती झाली आज

लाज वाटली स्वतःची

मन झाले नाराज

 

बातमी एखादी जीवघेणी

काळीज पार वितळवते

वयच होते कारणीभूत

म्हणून मृत्यूला स्वीकारते

 

भडका आगीचा उठत नाही

घरात जोवर ठिणगी पडत नाही

आज सुपात तर उद्या जात्यात

याची जाणीव कशी होत नाही?

 

पोट भरून ढेकर दिलेले

पैशाचा ऊहापोह करतात

गरीब बिचारे मृत्यूला

गृहीत धरून चालतात

 

गरीब-श्रीमंत लहान-थोर

भेदभाव न करोनाच्या ठाई

जो तो आपल्या प्राक्तनाच्या

वेटोळ्यामध्ये अडकला जाई

 

माणसाला माणसापासून

दूर लोटलंस देवा

मनात असून देखील

घडत नाही की रे सेवा!

 

तेहतीस कोटी देवांना

आर्जव आहे दीनवाणी

नात्यांची पकड सैल नका करू

हीच तुम्हा चरणी विनवणी

 

नको विवंचना नको भ्रांत

चुकले माकले कर माफ

लेकराला घे पदरात

अन् कर मन साफ

 

दुःख झाले अतोनात

मन झाले जड

तुझ्याशिवाय कुणाला सांगू

अन् विषयाला लावू कड?

 

© सौ ज्योती विलास जोशी

इचलकरंजी

[email protected]

9822553857

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈