Category: कवितेचा उत्सव 2

☆ || आई सांगे मर्म || ☆ म. ना. दे. (श्री मयुरेश देशपांडे) ☆

(आपणां सर्वांना पिठोरी अमावस्या म्हणजेच मातृदिनाच्या शुभेच्छा. आजच्या दिवशी सर्व मातांच्या चरणी माझे हे काव्य पुष्प.)

☆

 भारलेला जन्म| आई सांगे मर्म|

 तिचा एक धर्म| अनंताचा|| धृ ||

*

 शाळा आयुष्याची| जन्मतःच सुरू|

 आई असे गुरू| जगताची|| ०१ ||

*

 किती मोठा झाला| झाला अधिकारी|

 आईच विचारी| जेवला का?|| ०२ ||

*

 चिंता भारंभार| सतत तक्रारी|

 आईची हुशारी| कामी येई|| ०३ ||

*

 तिची संध्याकाळ| आपली दुपार|

 आईचा विसर| कसा पडे?|| ०४ ||

*

 गाठता कळस| विसरती पाया|

 आईचीच माया| शाश्वतसे|| ०५ ||

☆

कवी : म. ना. देशपांडे

(होरापंडीत मयुरेश देशपांडे)

+९१ ८९७५३ १२०५९ 

https://www.facebook.com/majhyaoli/ 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री तुकाराम दादा पाटील

 कवितेचा उत्सव 

☆ श्रावण गाणी… ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

☆

आनंदाने घुमू लागली श्रावण गाणी

दाखवतो बळ वाराअवखळ

करतो सळसळ दारी पिंपळ

जलधारानी बरसत केले तळेअंगणी

आनंदाने घुमू लागली श्रावण गाणी

*

बरसत आल्या जलधारानी भिजली राने

मातीमधल्या नवांकुराना फुटली पाने

किमया झाली कळून आली 

फुलल्या वेली फुले हासली

जिकडे तिकडे नितळ जाहले अमृतपाणी

आनंदाने घुमू लागली श्रावण गाणी

*

ऋतू राजाने चैतन्याने रंग बदलले

प्रभात काळी रविकिरणांचे तेज प्रकटले

दिशा बहरल्या नटल्या सजल्या

दिपून गेल्या लाज लाजल्या

जगण्याची मग सुरू झाली नवी कहाणी 

आनंदाने घुमू लागली श्रावण गाणी

*

प्रेम लाभता जगभवताली हसू लागले

भविष्यातले आशादायी दिवस बदलले

हातीआला अमृत प्याला

मग जगण्याचा ध्यास लागला

देवाघरची कळून आली भविष्य वाणी

आनंदाने घुमू लागली श्रावण गाणी

*

किती काळजी करावयची या जगण्याची

असते चालू इथे लढाई सुखदुःखाची

संधी मिळते तेव्हा कळते

सरते उरते परत बहरते

सतर्कतेने वर्तन करता कलाकलाणी

आनंदाने घुमू लागली श्रावण गाणी

☆

© प्रा. तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर ≈

सौ.ज्योत्स्ना तानवडे

 कवितेचा उत्सव 

☆ चरणमिठी… ☆ सौ.ज्योत्स्ना तानवडे ☆

☆

दिसे मंदिर कळस 

आली पंढरी पंढरी 

जीव शिव भेटताना 

जाई पूर्णत्वास वारी ||

*

चंद्रभागा उचंबळे 

नामघोष गजराने 

वाहे दुथडी भरून 

टाळ मृदंग नादाने ||

*

वाळवंटी पसरला 

भक्ती रसाचा सागर 

सुखे भरुनिया घ्यावी 

आत्मज्ञानाची घागर ||

*

वसे आनंद निधान 

येथे पंढरी देऊळी 

चराचर व्यापूनिया 

मना मनाच्या राऊळी ||

*

वाट सरली सरली 

नामदेवांची पायरी 

तिथे टेकविता माथा 

मन निवाले अंतरी ||

*

व्हावे सार्थक वारीचे 

सारे द्वैत सरो देवा

माझे सावळे विठाई 

द्यावा चरणी विसावा ||

☆

© सौ.ज्योत्स्ना तानवडे

वारजे, पुणे.५८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री अपर्णा परांजपे

  चित्रकाव्य  

 तू शांत कसा रे ? ☆ सुश्री अपर्णा परांजपे

☆

शांत कसा भगवंता तू

शांत कसा रे? 

फक्त अर्जुनच का रे

आता शांत कसा रे? 

तू शांत कसा भगवंता? ||धृ||

*

किती बदलला मानव सारा

स्वधर्म विसरून स्वार्थी सारा

कुणी कुणाला मानत नाही 

कुणी कुणाशी बोलत नाही 

शांत कसा भगवंता?

रे शांत कसा भगवंता?||१||

*

आतच वसती तुझी असताना

कसा पाहतो चुक करतांना

प्रेमाचे मूळ स्वरुप हे 

विसरून वैर जागवताना

शांत कसा भगवंता? 

तू शांत कसा भगवंता?||२||

*

महाभारती युध्द दोन गट

कलियुगी मात्र युध्द अंतरंगी

कुरूक्षेत्री तू अर्जुन सारथी 

हृदयातील आत्माराम या जगी

शांत कसा भगवंता 

तू शांत कसा भगवंता?||३||

*

अर्जूनास विषाद असूनही 

प्रेमापोटी बनलास सारथी

आता तो विषाद‌ नाही 

वस्ती असूनही हृदयामध्ये 

शांत कसा भगवंता 

तू शांत कसा भगवंता?||४||

*

जग सगळे मायेत अडकता

मायेची अपरिमित सत्ता

एक लेकरू मारी हाका

भगवंता हृदयी तव सत्ता 

शांत कसा भगवंता 

रे शांत कसा भगवंता?||५||

*

जागृत भक्ती करता येईल 

हीच शांतता प्रकट होईल

निर्विकल्पता येऊन पदरी

पडेल प्रशांतता..

शांत कसा भगवंता 

रे शांत कसा भगवंता.. ||६||

*

चुकलो चुकलो शांत तुज म्हणता

तू होता, आहे व असणारही

शांत प्रशांत हा स्वभाव दैवी

कसा तू सोडणार? 

शांत “असा” भगवंता 

तू शांत “असा” भगवंता…. ||७||

*

🌹 भगवंत हृदयस्थ आहे 🌹

© सुश्री अपर्णा परांजपे

कात्रज, पुणे

मो. 9503045495

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री प्रमोद वामन वर्तक

 कवितेचा उत्सव  

☆ आला श्रावण श्रावण / वेध माहेराचे… ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆

☆

“वेध माहेराचे” या आधीच्या कवितेत म्हटल्याप्रमाणे, नव्या नवरीला श्रावणात माहेरी जाण्याचे वेध तर लागतात पण एकदा माहेरी आल्यावर नवऱ्याची आठवण पण छळायला लागते ! तर तिच्या मनांतले विचार कसे असतील ते सांगायचा प्रयत्न खालील कवितेत केला आहे.

☆ हु र हू र ! ☆

*

नाही उतरली अंगाची 

ओली हळद अजून,

आले धावत माहेरी 

साजरा करण्या श्रावण !

*

भेटता माहेरवाशिणी 

आनंद झाला मनांतून,

तरी पहिला तो स्पर्श 

जाईना माझ्या मनांतून !

*

रमले जरी सणावारात 

भान चित्ताचे तिकडे,

शरीरी जरी इकडे 

मन मिठीत त्या पडे !

*

सख्या साऱ्या करती 

माझीच थट्टा मस्करी,

मी मग हासून वरवर 

विरह झाकतसे उरी ! 

*

आता संपताच श्रावण 

जाईन म्हणते सासराला,

जाण्या मिठीत रायाच्या 

जीव माझा आसुसला !

जीव माझा आसुसला !

☆

मागच्या कवितेत नवी नवरी श्रावणात माहेरी आली, तरी तिचं मन नवऱ्याकडे कसं धावत असतं याच वर्णन केलं होतं. तिच्याप्रमाणे तिच्या नवऱ्याचे मनांत सुद्धा काय विचार असतील, ते खालील कवितेत मांडण्याचा प्रयत्न केला आहे.

 

☆ त ग म ग ! ☆

*

तुझं पहिलं माहेरपण 

करी जीव कासावीस,

रात खाया येई खास 

जाई कसाबसा दिस !

*

सणवारात गं तुझा 

जात असेलही वेळ,

इथं आठवात तुझ्या 

नाही सरत गं काळ !

*

येते का गं माहेराला 

तुला माझी आठवण,

का झुरतो मी उगाच 

डोळी आणुनिया प्राण ?

*

वेळी अवेळी गं होतो 

मज तुझाच गं भास,

येता श्रावणाची सर 

लागे भेटीची गं आस !

*

नको लांबवू माहेरपण

जीव होतो गं व्याकुळ,

जसं उजाड वाटे कृष्णा 

राधेविण ते गोकुळ !

राधेविण ते गोकुळ !

☆

सौ. शुभदा भास्कर कुलकर्णी (विभावरी)

 कवितेचा उत्सव 

☆ 💦 श्रावणसरी ☆ सौ. शुभदा भा. कुलकर्णी (विभावरी) ☆

☆

 आला साजरा श्रावण..

 कानी येई रुणझुण..

 ओथंबले मेघ नभी 

 वारा घालीतो विंझण..

 असा श्रावण श्रावण… |

*

 आला साजरा श्रावण 

 पावसाचं येणं जाणं..

 कधी सरीवर सर 

 कधी उन्हात खेळणं..

 असा श्रावण श्रावण… |

*

 आला साजरा श्रावण 

 मेघ गर्जे निनादून..

 बिजलीच्या संगतीत 

 पर्जन्याचं बरसण..

 असा श्रावण श्रावण…

*

 आला साजरा श्रावण

 भूमी भिजे कणकण..

 स्वर विश्वात न्हाऊनी

 ओलावते तिचे मन..

 असा श्रावण श्रावण..

*

 आला साजरा श्रावण 

 मयूर करी नर्तन..

 कळ्या फुले फुलताना 

 भ्रमर करी गुणगुण..

 असा श्रावणश्रावण…

*

 आला साजरा श्रावण 

 श्रद्धा -भक्तीच आंदण..

 पूजा अर्चा- धूप दीप

 रंगतात सारे सण..

 असा श्रावण श्रावण…

*

 आला साजरा श्रावण 

 उपवास जागरण..

 हळुंवार ऐकू येई

 मनी बासरीची धून..

 असा श्रावण श्रावण…

*

 आला साजरा श्रावण 

 चिंब होई माझे मन..

 कवितेत रमताना 

 ओठी श्रावणाच गाणं..

 असा श्रावण-श्रावण…

💦🌨️.

©  शुभदा भा.कुलकर्णी (विभावरी)

कोथरूड-पुणे.३८.

   मो.९५९५५५७९०८ 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री प्रमोद वामन वर्तक

 कवितेचा उत्सव  

☆ आला श्रावण श्रावण / वेध माहेराचे… ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆

☆

☆ आला श्रावण श्रा व ण ! ☆

☆

आला श्रावण श्रावण 

सर पडे पावसाची 

वस्त्र ल्याली अंगभर 

मही हिरव्या रंगाची 

* 

आला श्रावण श्रावण 

ऊन पावसाचा खेळ 

पडे गळ्यात नभाच्या 

कधी इंद्रधनूची माळ

 *

आला श्रावण श्रावण

नद्या नाले ओसंडले 

उंच उंच डोंगर दरीत 

मग प्रपात गाते झाले

 *

आला श्रावण श्रावण

सारे चराचर आनंदले 

कंबर कसून कासकर 

शेती कामाला लागले

 *

आला श्रावण श्रावण

डोळे सयीत पाणावले 

नव्या नवरीच्या मनी 

वेध माहेराचे लागले

वेध माहेराचे लागले …. 

☆

वरील  “श्रावण !” कवितेतल्या शेवटच्या कडव्यात म्हटल्याप्रमाणे, नव्या नवरीला श्रावणात माहेरी जाण्याचे लागलेले वेध कसे असतील, ते सांगायचा प्रयत्न पुढील कवितेत !

☆ वेध माहेराचे ! ☆

☆

आला श्रावण श्रावण

ऊन ओथंबल्या सरी, 

मोर नाचे आनंदाने 

माझ्या दाटल्या उरी !

   *

आला श्रावण श्रावण

साद येई माहेराची,

दारी उभी वाट पाहे

माय माझी कधीची !

 *

आला श्रावण श्रावण 

माहेराची हिरवी वाट,

वाटे भेटता सोयरे 

होती आठवणी दाट !

*

आला श्रावण श्रावण

 सख्या साऱ्या भेटतील,

 “होतो सासरी का जाच?”

 लाडे लाडे पुसतील !

 *

आला श्रावण श्रावण

गौर साजरी करीन,

पुजून अन्नपूर्णेला 

फेर सख्यांसवे धरीन !

  *

आला श्रावण श्रावण

व्रत वैकल्याचा मास,

शुभ चिंतून साऱ्यांचे 

करीन उपास तापास !

करीन उपास तापास !

☆

श्री आशिष  बिवलकर

  चित्रकाव्य  

सुदाम्या भाग्यवान आपण… ☆ श्री आशिष बिवलकर ☆

☆

स्वर्गातल्या रोजच्या कामाला

कंटाळून भगवंताने मारली दांडी |

भगवंत अवतरले सुदाम्यासंगे

बघायला भूतलावरची दहीहंडी |

*

कुठे जावे विचार करून

आले दोघेही मुंबापुरीत |

आपला जयघोष ऐकून

हायसे वाटले या नगरीत |

*

भगवंत आश्चर्याने म्हणाले

कोणाचे प्रयत्न चालले अथक |

सुदामा हसत हसत उत्तरले

हे मुंबईतले गोविंदा पथक |

*

दही हंडी का रे टांगली 

त्यांनी इतक्या उंचावर |

पुढाऱ्यांनी महत्वाकांक्षेचे

लावलेत इथे थरावर थर |

*

मडक्यात काय घातलंय 

दही का नुसतेच पाणी |

व्यासपिठावरच्या मंडळीनीच

आधीच मटकावलंय लोणी |

*

अरे त्या कोण नाचत आहेत 

तिथे सुंदर गौळणी |

सेलिब्रिटी तारका डोलती 

डीजेवरची कर्कश्य गाणी |

*

लोणी नाही तर मिळेल का 

थोडंसं दूध आणि दही |

जीएसटी लागलाय आता 

प्रश्न विचारता तुम्ही काही |

*

सुदाम्या भाग्यवान आपण

द्वापार युगातच सरलो |

कलियुगात नामस्मरणासाठी

पोथीतच नाममात्र उरलो |

 ☆

© श्री आशिष  बिवलकर

बदलापूर

मो 9518942105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ. वृंदा गंभीर

 कवितेचा उत्सव 

☆ श्रीकृष्ण मुरारी… ☆ सौ. वृंदा गंभीर ☆

☆

श्रीकृष्ण मुरारी | नंदाच नंदन |

ललाटी चंदन | टिळा असे ||1||

*

गोपिकांचा कान्हा | सावळा श्रीहरी |

वाजवी बासरी | वनराई ||2||

*

राधेचा मुरारी | खोड्या करी भारी |

राधा ही बावरी | मनामध्ये ||3||

*

यशोदेचा लाल | उखळी बांधला | 

जीव हा कोंडला | गवळणींचा ||4||

*

सुदामाचा सखा | वासुदेव पुत्र |

जिवेभावे मित्र | ओळखला ||5||

*

कंसाचा संहारी | हा कर्दन काळ |

देवकीचा बाळ | झाला असे ||6||

*

बारागवे अग्नी | प्याला असे कृष्ण |

मुक्त केले वन | मथुरेत ||7||

*

वृंदा म्हणे कान्हा | माझा नटखट |

वाट दावी नीट | जीवनाची ||8||

*

धरावा विश्वास | असावा मानस |

जाईल मोक्षास | मनुष्यही ||9||

 – दत्तकन्या

☆

© सौ. वृंदा गंभीर

न-हे, पुणे. – मो न. 8799843148

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈