मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ ज्याचे त्याचे श्रद्धास्थान… – चित्र एक काव्ये दोन ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के आणि श्री आशीष ☆

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

? ज्याचे त्याचे श्रद्धास्थान… – चित्र एक काव्ये दोन ? सुश्री नीलांबरी शिर्के आणि श्री आशिष बिवलकर 

सुश्री नीलांबरी शिर्के

( १ )

ज्याचे त्याचे श्रद्धास्थान

ज्याला त्याला प्रिय असते

दारूची बाटली म्हणूनच

दारुड्याला प्रिय असते

*

रिकामी  झाली तरीही

तिनेच नभात उंच नेले

दिवसाढवळ्या मनाला

एक वेगळे जग दिले

*

अशी ही रिक्त बाटली

त्याचे श्रद्धास्थान बनते

भक्तिभावे म्हणून तिची

मनोभावे पूजा होते

*

दारूच्या बाटली बाई

नेहमीच तू प्रसन्न रहा

वेगवेगळ्या रूपामधे

मला तू भेटत रहा

*

नित्य तुझी पुजा करीन

भरलेली असो वा रिकामी

सेवेत खंड पडणार नाही

शपथ घेऊन देतो हमी

© सुश्री नीलांबरी शिर्के

मो 8149144177

( २ )

श्री आशिष बिवलकर

चषक मदिरेचे रिचवून,

रिक्त केली बाटली |

श्रद्धेने फुल पान अर्पून,

श्रद्धा मनात दाटली |

*

 नशा दारूत असती,

तर ती ही नाचली असती |

नशेबाज माणूस असतो,

उगाच बदनाम झालीय ती |

*

भरलेली असताना,

तळीरामांना खुणावत असते |

अप्सराही फिकी वाटावी,

इतकी ती मादक भासते |

*

कृतघ्नतेच्या दुनियेत,

दुर्मिळ एक श्रद्धावान असतो |

पान फूल वाहून,

मिळाल्या तृप्तीला जागतो |

*

छोटा रिचार्ज, क्वार्टर , खंबा,

तिची विविध परिमाण आहेत |

ज्याची त्याची रिचवायची ताकद,

आरोग्यावर तिचे परिणाम आहेत |

*

कितीही समाजवा त्याला,

दारू ही सर्वात वाईट आहे |

फरक नाही पडत त्याला,

तळीराम मोहात टाईट आहे |

© श्री आशिष बिवलकर

बदलापूर 

मो 9518942105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ बेघर ☆ सौ.वंदना हुळबत्ते

सौ. वंदना अशोक हुळबत्ते

? कवितेचा उत्सव ?

☆ बेघर… ☆ सौ. वंदना अशोक हुळबत्ते ☆

बेघर

गांजलेल्या जीवाची

कहाणी कोण ऐकणार ?

आम्हाला हक्काचे छप्पर

कधी भेटणार?

*

रोज जीव शिणतो

निवारा शोधतो

रोज नव्या जागी

नवं घर मांडतो

*

एका पिशवीत संसार मावतो

रस्त्याच्या कडेला जीव हंतरतो

नसते तमा अंधाराची

नसते तमा उद्याची

*

तरी रात्री शिपाई येतो

फाटक्या नशीबाची झडती घेतो

*

अब्रुने सोडचिठ्ठी दिलीच होती

आता

चोराची पदवी मिळाली

*

चार दिडक्या कष्टाच्या

हिसकावून घेतो

चार दंडूक मारून

पसार होतो

*

गरीबाची थट्टा होते

जगण्याची लाज वाटते

इथे

कुत्र्याला घर मिळते

माणुसकी बेघर होते

© सौ.वंदना अशोक हुळबत्ते

संपर्क – इंदिरा अपार्टमेंट बी-१३, हिराबाग काॅनर्र, रिसाला रोड, खणभाग, जि.सांगली, पिन-४१६  ४१६

मो.९६५७४९०८९२

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ नातेसंबंध… ☆ सुश्री दीप्ती कुलकर्णी ☆

सुश्री दीप्ती कुलकर्णी

? कवितेचा उत्सव ?

नातेसंबंध… ☆ सुश्री दीप्ती कुलकर्णी ☆

नाते असे ग सुंदर

त्याला मायेचा पदर

माय-लेकीचे सुंदर

त्याला ममतेचे अस्तर

*

बाप-लेकाचे ते नाते

ठरतसे जे अनमोल

भाऊ-बहिणीचे नाते

माया पाझरते खोल

*

काका-मामांचे ते नाते

मना सादही घालते

आत्त्या -मावशीचे नाते

जवळीक ग साधते

*

स्वकियांचे असे नाते

बोलविता साथ देते

स्वकियांच्या ही सवे ते

परकियांशी जुळते

*

नाते-गोते ते जुळते

सर्वा बद्ध ते करिते

सर्वा पलिकडे असे

मानवतेचे ग ते नाते

*

नाती-गोती ही जपता

होऊ जगी भाग्यवंत

एकी साधत-साधत

होऊ आम्ही यशवंत  ||

© सुश्री दीप्ती कोदंड कुलकर्णी

हैदराबाद.

भ्र.९५५२४४८४६१

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ विजय साहित्य # 221 ☆ व्यासंग… ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ पाऊलखुणा ☆ श्री सुहास सोहोनी ☆

श्री सुहास सोहोनी

? कवितेचा उत्सव ?

☆ पाऊलखुणा 😔 श्री सुहास सोहोनी ☆

आताच म्हनं त्यो युन ग्येला

म्या तर बा झुपलोच हुतो

आला कंदी नि ग्येला कंदी

मुटकुळं घालून निपचित हुतो

*

थबकल्याली पावलं त्याची

आवाज त्यांचो येनार कसा

समद्यांना भेटून बोलून ग्येला

म्या तं झोपलो मुडदा जसा

*

सावत्याभाऊच्या शेतात म्हनं

त्यानं बक्कळ पाऊस पाडला

माज्या आंगनांत चार थेंब

शिंपडाया मातुर इसरुन ग्येला

*

तुक्या नाम्या हासत ख्येळत

पार लांब दिसले गेले

टाळी देत गप्पा हानत

द्रिष्टीच्याही पल्याड गेले

*

बहिना, मुक्ता, सखू, जनाई

ओवी आभांग म्हनत गेल्या

जाता जाता भान इसरुन

झिम्मा फुगड्या घालून ऱ्हायल्या

*

म्या तं बा कप्पाय करंटा

ऐन वख्ताला झोपुन ऱ्हायलो

भाकर तुकडा समद्यांस्नी गावला

म्या तं पापी उपाशीच ऱ्हायलो

*

सोतावरतीच रुसलो चिडलो

डोल्यात पानी भरून रडलो

डोले टिपता आयन्यांत पाह्यलं

नि तीन ताड उडुन राह्यलो

*

इस्वासच बसेना आसं झालं

कुनि तरि यून ग्येलं हुतं

कपायावं माज्या आबिर बुक्का

नि गुलालाचं बोट टेकलं हुतं

*

मंजिरिंचा हार गल्यातं दिसला

नि खिशात फुटान्यांची पुडी

ह्या खरां कां सपान कललंच न्हाई

पन् हातांची मातर जमली जुडी

*

आशीच नाती ऱ्हाउंद्या द्येवा

आवती भोवती फिरत ऱ्हावा

किरपा तुमची हाय याची

चिन्हा मातर दावित जावा

☘️

© सुहास सोहोनी

दि. ३०-४-२०२४

रत्नागिरी

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ रुबाया… ☆ प्रेमकवी दयानंद ☆

प्रेमकवी दयानंद

? कवितेचा उत्सव ?

☆ रुबाया ☆ प्रेमकवी दयानंद

अजून ऐकू येते

कृष्णाची बासरी

त्या मधुर सुरांची जादू

मन गेले, यमुनातिरी….

*

मंदिराच्या बाहेर

काही बसलेत भिकारी

मी आत,मागणारा

तसेच सारे भोवताली…

*

जवळ नाही कोणी

माझा रिकामा खिसा

सारे आहेत, पण दूर दूर

नाही कोवावर भरोसा….

*

आता कुठे ऋतुचे आगमन

जरा सावकाश उमला

फुलांनो नका करु घाई

फार उशीर नाही जाहला…

*

हे विद्वानांचे पुणे

आता फक्त गर्दीचे

इथे, खूपच वेगवेगळे

रंग-ढंग,प्रदूषणांचे….

*

इथे रोजच भरते

विद्वानांची जत्रा

होते,परंपरेची पूजा

आहे, प्रत्येकजण भित्रा…

*

प्लॕस्टीकची फुले

त्यांचा सुगंध कसा येणार

कागदी पाखरे शोभेची

आकाशी कशी भरारी घेणार..

*

तो अलिकडेच येवून गेला

बुद्ध,महावीर,येशू रुपात

आता नाही येणार

गेला प्रत्येक वेळी निराश होऊन…

*

पुण्याजवळ आळंदी

तेथे समाधी योगियाची

अधुन-मधून गर्दी असते

मिरविणा-या भाविकांची…

*

सारी माणसे

चांगलीच असतात

स्वार्थासाठी काहीजण

कपट, कारस्थानं करतात…

© प्रेमकवी दयानंद

संपर्क – तावरे काॅलनी.सातारा रोड.पुणे

मो 9822207068

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ गोड गोडुला ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆

श्री प्रमोद वामन वर्तक  

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

? गोड गोडुला श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆

जागतिक पुस्तकदिनाच्या शुभेच्छा !

न कळत्या वयामधे 

धरून पुस्तक हाती

मन लावून शोधतो

जणू जगाची उत्पत्ती

*

पाहून ही एकाग्रता

चक्रावली मम मती

वाचाल तर वाचाल

हे त्रिवार सत्य अंती

*

आदर्श गोड गोडुल्याचा

सगळ्यांनी तो घ्यावा

चांगल्या पुस्तकात मिळे

तुम्हां ज्ञानामृताचा ठेवा

तुम्हां ज्ञानामृताचा ठेवा

© प्रमोद वामन वर्तक

संपर्क – दोस्ती इम्पिरिया, ग्रेशिया A 702, मानपाडा, ठाणे (प.) 400610 

मो – 9892561086 ई-मेल – [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मराठी कविता ☆ कवितेच्या प्रदेशात # 229 ☆ मृदगंध ☆ सुश्री प्रभा सोनवणे ☆

सुश्री प्रभा सोनवणे

? कवितेच्या प्रदेशात # 229 ?

☆ मृदगंध ☆ सुश्री प्रभा सोनवणे ☆

 पुढच्याच महिन्यात पाऊस येईल,

मृगाचा!

जून मधला पाऊस मला खरा वाटतो,

तुझ्यासारखा!

दरवर्षी नवा !

— कोऱ्या पाठ्यपुस्तकांसारखा!!

त्या कोऱ्या पुस्तकांचा वास

आणि मृदगंध!

कुठल्याही सुवासिक फुलाला किंवा

महागड्या अत्तरालाही,

नाहीच त्याची सर !

 

नेमेचि येतो…..म्हणण्या सारखा,

नाही राहिला पाऊस!

तो ही आता बेभरवशाचा!

 

पण आठवणी नेहमीच

असतात भरोश्याच्या…शाश्वत!

मला जून मधला पाऊस,

जुन्या आठवणींच्या गावात घेऊन जातो !

ती शाळा..भिजलेली वाट…

वर्ग…खिडकी ..पाऊसधारा!

 

आपलं गाव दुष्काळी,

पण पाऊस नेहमीच असतो,

सुजलाम सुफलाम!

  वैशाख वणव्यात तापलेल्या

धरणीला तृप्त करताना,

दरवळणारा मृदगंध—

थेट प्राणात जाऊन पोहचलेला,

 

आणि सखे तू ही तशीच !

 

 म्हणायचीस,

“जिवंतपणी तर मी तुला विसरूच शकत नाही पण,

मेल्यानंतरही तुझी आठवण,

माझ्या आत्म्याबरोबर असेल”

आणि

तू  अकालीच निघून गेलीस….

पण थेट प्राणात रुतून बसली

आहेस—-

 

पाऊस कसाही मोसमी- बेमोसमी,

 

तू मात्र शाळेत असल्यापासून,

श्वासात भरून घेतलेल्या,

मृदगंधासारखी !!!

© प्रभा सोनवणे

४  मे २०२४

संपर्क – “सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011

मोबाईल-९२७०७२९५०३,  email- [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ शिस्त… ☆ सौ. गौरी गाडेकर ☆

सौ. गौरी गाडेकर

? कवितेचा उत्सव ?

☆ शिस्त… ☆ सौ. गौरी गाडेकर

अब्जावधी प्रकाशवर्षं व्यापून राहिलेल्या

अफाट विश्वाती ल

अनंत अवकाशातील

अगणित आकाशगंगा

त्यातले असंख्य ग्रहतारे

अनादी कालापासून

भ्रमण चाललंय त्यांचं

आपापल्या कक्षेत

आपापल्या गतीने

एका शिस्तीत

विज्ञानाधिष्ठित नियमांत.

म्हणूनच तर शक्य झाला ना

श्रीरामाच्या भाळावरचा सूर्यतिलक अचूक वेळेला.

ग्रहणं, वेध…. सर्व काही

नियमांत बांधलेलं

गणिताने अचूकरीत्या

वर्तवता येणारं

 

निसर्गचक्रही फिरत असतं शिस्तवार

सागर, नद्या, डोंगर

सगळेच निसर्गाच्या नियमानुसार

 

प्राणी, पक्षी, झाडं, वनस्पती

जलचर, भूचर, उभयचर

सगळ्यांचीच जीवनचक्रं,

विणीचे, पुनरुत्पादनाचे मोसम विज्ञानाधिष्ठित

गणिती धारणांनी आखीवरेखीव

म्हणून तर

करोडो कोसांचे अंतर

पार करून

स्थलांतर करणारे पक्षी

पोचतात योग्य वेळी

योग्य ठिकाणी

 

सर्व शिस्तबद्ध

निसर्ग नियमांनुसार

 

याला अपवाद एकच

निसर्गाचा लाडका पुत्र: मानव

नव्हे,

लाडावलेलं, बिघडलेलं कार्टं :माणूस

सगळे नियम, सगळी शिस्त

धाब्यावर बसवून

निवळ आपल्या स्वार्थासाठी

वागतोय मनःपूत, बेशिस्त

 

आणि त्यामुळेच

शिस्तशीर वागणाऱ्या

निसर्गाचाही

ढळलाय तोल.

© सौ. गौरी गाडेकर

संपर्क – 1/602, कैरव, जी. ई. लिंक्स, राम मंदिर रोड, गोरेगाव (पश्चिम), मुंबई 400104.

फोन नं. 9820206306

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ श्री अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती #236 ☆ फूलपाखरू… ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

 

? अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 236 ?

फूलपाखरू ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

कळते मजला परि ना वळते

दुःख स्वतःचे स्वतःच गिळते

जेव्हा करते हरिचा धावा

जिवाशिवाशी नाते जुळते

*

शेण मातिने घर सारवले

पोतेऱ्याने ते आवरले

घरात नाही कचरा काडी

तरी कशाने मन हे मळते

*

चरण शृंखला नव्हते तोडे

जगता जगता झिजले जोडे

गोल भिंगरी या पायांना

मृत्यु पासून दूरच पळते

*

हळूच गेली दूर सावली

वाटत होती माय माऊली

मधुर सुखाचा काळ संपता

शीतल छाया कोठे मिळते

*

कायम कष्टी असतो मानव

जीवन वाटे त्याला बेचव

फुलाफुलांवर फूलपाखरू

मजेत उडताना आढळते

© श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

[email protected]

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares