मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ पहा एका रांगोळीने… ☆ प्रा. सौ. सुमती पवार ☆

प्रा. सौ. सुमती पवार

? कवितेचा उत्सव ?

☆ पहा एका रांगोळीने… ☆ प्रा. सौ. सुमती पवार ☆

अंगणात रेखियली एक रांगोळी सुंदर

माझे अंगण वाटले मग मलाच चंदन

घर झाले सुशोभित पहा एका रांगोळीने

मनोमन केले मग रांगोळीलाच वंदन…

*

येते अंगणाला शोभा फक्त एका रांगोळीने

जशी माणसाला शोभा येते पहा आंघोळीने

शुचिर्भूत होते घर दारी रांगोळी हासतां

जसे शोभतात देव लावताच चंदनाने…

*

लक्षुमीची पाऊले ती दारी शोभती गोपद्मे

लखलख निरांजने बागा शोभती उद्याने

सारी नक्षत्रे नि तारे उतरती अंगणात

मनी अस्फूट अस्फूट जणू सृष्टी गाते गाणे…

*

लखलख लखलख जणू आकाश अंगणी

असे प्रकाशाचे पर्व सारे साधती पर्वणी

आनंदाचे अंगअंग आनंदाचे रंगरंग

मनी झुलतात झोके घरोघर ते चंदनी..

*

गलगलं गलगलं असा सण दिवाळीचा

मंगल उटणे सुगंधी पवित्र त्या अभ्यंगाचा

भाऊबहिणीचा सण तसा सण पाडव्याचा

लाडू करंजी कडबोळी अनरसे चिवड्याचा…

*

घमघमाट नि तृप्ती ओसांडते मुखावर

रोषणाई नि चांदण्या उतरती घरावर

देवदेवतांची कृपा बरसती आशीर्वाद

मग दिवाळीचा वाढे पहा आणखीन स्वाद…

© प्रा.सौ.सुमती पवार 

 नाशिक

(९७६३६०५६४२)

[email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ एक धागा सुखाचा… ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆

श्री प्रमोद वामन वर्तक

? कवितेचा उत्सव ? 

🙏 एक धागा सुखाचा… 🙏 ⭐ श्री प्रमोद वामन वर्तक ⭐ 

एक जरी असला धागा

हवा खरच तो अतूट,

भार झेलून दु:खांचे

दूर करेल जो संकट !

*

धागा धागा घट्ट विणूनी

करा मग वस्त्र तयार,

कला कुसर अशी करा

लागावी लोकांची नजर !

*

सुखाचा पाऊस पडण्या

मग लागे कितीसा वेळ,

पण विसरू नका घालण्या

सुख दुखःचा ताळमेळ !

*

शंभर पहाड पडले

जरी तुम्हावर संकटांचे,

न डगमगता आळवा

मग श्लोक तुम्ही मनाचे !

*

धागे मग दु:खाचे अंती

जाती पार बघा लयाला,

मन होईल इतके आनंदी

जणू हात लागे गगनाला !

*

दु:खाचे पण असेच असते

जास्त कुरवाळायचे नसते,

आपण लक्ष दिले नाही तर

ते हरून कोपऱ्यात बसते !

© श्री प्रमोद वामन वर्तक

संपर्क – दोस्ती इम्पिरिया, ग्रेशिया A 702, मानपाडा, ठाणे (प.) – 400610 

मो – 9892561086 ई-मेल – [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ अभिजात मराठी… कवी – अज्ञात ☆ प्रस्तुती – श्री अमोल अनंत केळकर ☆

श्री अमोल अनंत केळकर

? वाचताना वेचलेले ?

☆ अभिजात मराठी… कवी – अज्ञात ☆ प्रस्तुती – श्री अमोल अनंत केळकर ☆

योगर्टच म्हणणार जरी 

            असलं साधं दही

इंग्रजीतच करणार आम्ही 

            लफ्फेबाज सही  !

मालिका नाही तर सारे

            सिरियलच म्हणू

नोटबुक कुठे विचारू,  

             पण म्हणणार नाही वही  !

गाडीमध्ये जागा नसते 

             असते फक्त  सीट

मनासारखं झालं नाही तर 

              म्हणणार ओह शीट‘,

म्हणणार नाही अरे देवा‘,  

              म्हणू ओ माय गॉड‘,

थुंकू नकासांगणार नाही,  

              म्हणू  ‘डू नॉट स्पिट‘  !

बैठक नसते आमची कधी

              होल्ड करतो मिटिंग

विद्युत रोषणाई करत नसतो

              करतो पण लायटिंग  !

छान दृश्य नसतं आता

               वंडरफुल सीन

पैज लावणं गावठीपणा

                करायचं तर बेटिंग !

कणसं नसतात भाजायची,  

               रोस्ट करायचे कॉर्न

शोकसभा कुठून होणार

                करू आता मॉर्न

वेडंवाकडं दिसता काही 

                अश्लील नका म्हणू

डोळा मारत म्हणायचं

                अॅडल्ट आणि पॉर्न  !

बाबा कधीच मोडीत गेले

                आता फक्त डॅडी

कार घेतली म्हणायचं

                नाहीतर म्हणाल गाडी,

आई कधीच मम्मी झाली

                आत्याबाई आंटी,

पल्स बघतात आजारपणात

               नाही बघत नाडी  !

न्यायालय नसतं इथं

                कसं सुप्रीम कोर्ट

पारपत्र ठाऊक नाही,

                 असतो पासपोर्ट

पोर्ट असतं, शिप असतं

                  नसतं जहाजबंदर

दिवाळीचा किल्ला सुद्धा 

                   झालाय आता फोर्ट  !

खरं तर टॉमीलाही 

                मराठी नाही आवडत

कम हिअर म्हटल्यावरच

                येतो कसा दौडत  !

जस्ट लिव्ह एव्हरीथिंग 

               सॉलिड न्यूज भेटली

अभिजातची ग्रेड आपल्या

                मराठीनं गाठली

जेव्हा आय हर्ड तेव्हा

                हार्ट आलं भरून

इमोशन प्राईडची या

                मनामध्ये दाटली  !!

आफ्टरअॉल मराठी

                मदरटंग आपली

जरी आहे काळजामध्ये 

                मागच्या खणात लपली

मराठी शाळा पाडून तिथं

               इंग्रजी शाळा बांधली

काल आमच्या मंत्र्यांनी

               फीत आहे कापली !!

पार्टीशार्टीड्रिंक्स करू

               टेरेसवरती आज

मराठीची फायनली

               व्हिक्टरी झाली आज,

मदरटंग आहे आपली

               खूप वाटतंय भारी

माय मराठी घेऊन आली

               अभिजातचा साज  !

कवी : अज्ञात 

संग्राहक :श्री. अमोल केळकर

बेलापूर, नवी मुंबई, मो ९८१९८३०७७९

poetrymazi.blogspot.in, 

kelkaramol.blogspot.com  

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ फूल साजिरे… ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

सुश्री नीलांबरी शिर्के

 

?️?  चित्रकाव्य ?️?

☆ फूल साजिरे ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के

फूल साजिरे

फुलून आले

धरती दिशेला

थोडे झुकले

*

धन्यवाद जणू

म्हणे भूमाते

इतके सुंदर

रूप दिले

*

जीवन रस

तिनेच दिला

कणाकणाने

फुलण्यासाठी

*

रंगही मोहक

तीच देतसे

आकर्षित फूल

दिसण्यासाठी

*

कुठून येतसे

गंधाचे अत्तर

कुणा न गवसे

याचे उत्तर…

©  सुश्री नीलांबरी शिर्के

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ “स्वराज्य…!” ☆ सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे ☆

सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ “स्वराज्य…” ☆  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे  ☆

दशके लोटली सात तरी तो स्वातंत्र्यलढा अजुनी गाजे

‘मला पहा अन फुले वहा ‘ या मनोवृत्तीचे तण अती माजे ।।

 स्वतंत्र देशी स्वतंत्र आम्ही.. रुचे मना ते करूही धजतो

 लोकशाहीचे नायक आम्ही.. कोण आम्हाला अडवू शकतो ।।

जो तो आहे स्वतंत्र तर मग.. का आम्हा चिंता इतरांची

आपले आपण फक्त पहावे, , जळो ना तिथे भ्रांत दुजांची … ।।

 कामापुरते गोड आम्ही अन काम संपता पाठ करू

 गरज आमची पडेल तेव्हा.. नन्नाचा पाढाच सुरु ।।

सहाय्य करण्या दुजा कुणाला सवडच नाही आम्हा मुळी

अन सहाय्य तेही कसे करावे.. भिन्न की आमची जातकुळी ।।

 निधर्मी आमचे राष्ट्र म्हणविते.. आम्हास देणे-घेणे नाही

 निधर्म म्हणजे धर्म सोडणे.. याविण अर्थच ठाऊक नाही ।।

शतक की आले एकविसावे.. तिकडे आम्हा झेपायाचे

यायचे जयांना त्यांनी यावे, इतरां मागे सोडायाचे ।।

 राजधर्म हा असेच शिकवी.. कलियुगातली हीच स्थिती

 नेते म्हणजे राजे येथे.. लोकशाही ती दिन अती ।।

राजा आणिक रंकामधली निशिदिनी वाढतीच दरी ती

एकाची नित चाले ‘प्रगती’.. दुज्या नशिबी अधोगती ।।

 मर्कटहाती कोलीत तैसा स्वैराचारा जणू परवाना

 दुर्दशेस या आम्हीच कारण.. उठवू न शकतो निद्रिस्त मना ।।

उठा उठा हो सामान्यांनो.. उशीर किती हा आधीच झाला

जागे व्हा.. तुम्ही सज्जच व्हा अन परजा आपल्या मनशक्तीला ।।

 शक्ती एकजुटीची जाणून … मिळवा मतभेद की मातीला

 स्वैराचारा शह द्या.. मिरवा जित्याजागत्या लोकशाहीला……..

 मिरवा सशक्त स्व-राज्याला…… ।।

©  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ वीट अवीटाचा… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

श्री शरद कुलकर्णी

? कवितेचा उत्सव ?

वीट अवीटाचा… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

शीणली पाऊले,

झाली ओढाताण.

जीर्ण झाली आता,

पायीची वहाण.

पायांची दुर्दशा,

प्रवास संपेना.

वाट सापडेना,

मुक्कामाची.

आक्रंदते मन,

अंतर्यामी खोल.

नात्यांचीही ओल,

हरवली.

कशासाठी देवा,

करु पायपीट.

वीट आला असे,

अवीटाचा.

लखलाभ तुला,

तुझे पंढरपूर.

चंद्रभागा वाहो,

पापणीत.

© श्री शरद  कुलकर्णी

मिरज

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ कसा जाऊ सांग आता… ☆ श्री आनंदहरी ☆

श्री आनंदहरी

? कवितेचा उत्सव ?

 ☆ कसा जाऊ सांग आता… ☆ श्री आनंदहरी 

पडेना हे पाऊल पुढे

जगणे भार होई गं ss

 कसा जाऊ सांग आता

 विठ्ठलाच्या पायी गं ?…।।

*

काळजात अद्वैती तो

गळाभेट नाही

रूप साजिरे पाहण्यासी

मन ओढ घेई

किती वाट पाहू आता

जीव तुटत जाई गं ss।। १ ।।

*

त्याला आस नाही उरली

माझिया भेटीची

वेळ झाली वाटे आता

ताटातुटीची

डोळ्यांमध्ये त्याच्यासाठी

आसवांची राई गं ss ।। २ ।।

© श्री आनंदहरी

इस्लामपूर जि. सांगली – मो  ८२७५१७८०९९

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ भेट… ☆ प्रा डॉ जी आर प्रवीण जोशी ☆

प्रा डॉ जी आर प्रवीण जोशी

? कवितेचा उत्सव ?

☆ भेट… ☆ प्रा डॉ जी आर प्रवीण जोशी ☆

होता भेट तुझी ती

रात पौर्णिमेची

मिठीत दडलेल्या

विश्व मोहिनीची

*

ते नयन का व्हावे

सैरभैर तेव्हा

माझाच मी नुरलो

आला सुगंध जेव्हा

*

ती चांद रात होती

फुलांची वरात

होते नक्षत्रांचे देणे

सुखाची बरसात

*

ती कस्तुरीची किमया

मृगया होती खास

राना पल्याड गेला

केशराचा वास

*

मधुरम निनाद तो

पायी नुपुरांचा

स्वच्छन्द मनमोर

नाचे वनी केतकीच्या

*

अधीर शुक्रतारा

ओघळते मोती

कोंदणाच्या जागी

पाझरल्या ज्योती

*

सृजनशील नियम हा

प्रेमराग गाती

सर्व काही उघड गुपीत

अनादी अनंत राती

© प्रो डॉ प्रवीण उर्फ जी आर जोशी

ज्येष्ठ कवी लेखक

मुपो नसलापुर ता रायबाग, अंकली, जिल्हा बेळगाव कर्नाटक, भ्रमण ध्वनी – 9164557779 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ प्राजक्त… ☆ सौ. अर्चना गादीकर निकारंगे ☆

सौ. अर्चना गादीकर निकारंगे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ प्राजक्त… ☆ सौ. अर्चना गादीकर निकारंगे 

बागेत तो इतर झाडांबरोबर दिसत होता ,

जागोजागी आलेल्या पांढर्‍या नाजूक फुलांनी शोभत होता  ,

त्याचा मधुर सुगंध सर्वत्र येत होता ;   सर्वांना स्वतःकडे आकर्षित होता .

 

फांद्यांच्या अग्रा – अग्रांना आलेली नाजूक फुले

पडून गेलेल्या पावसाच्या थेंबाप्रमाणे वाटत होती ,

अगणित जन्मलेली अशी डोळ्याला खूप सुखावून जात होती .

 

गवतावर पडलेला त्यांचा मोठा खच ,

झाडाची उदारता जणू दाखवत होता .

फुले पाहून वेचायला आलेल्या प्रत्येकाला ,

त्याने त्यातून उदारतेचा धडा दिला होता .

 

उदारतेतील आनंद उपभोगत होता ,

त्यामुळेच त्याला रोज बहर येत होता ,

उद्याचे काय ? हा  विचार करत नव्हता

त्यानेच की काय तो आनंदित होता .

© सुश्री अर्चना गादीकर निकारंगे 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ सिंधुताई– – ☆ सौ. ज्योती कुळकर्णी ☆

सौ. ज्योती कुळकर्णी 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ सिंधुताई– – ☆ सौ. ज्योती कुळकर्णी ☆

संघर्षाचेच नाव असते जीवन

कुणी निघते त्यात होरपळून

कुणी निघते तावून सुलाखून

कुणी उडते नवीन पंख लेवून

*

आधी होती ती फक्त छोटा बिंदू

घरीदारीही जग तिला लागले निंदू

बिंदुची झाली सपकाळांची सिंधू

संघर्षाच्या बिंदुचा झाला महासिंधू

*

संशयाच्या भूताने घरच्यांना पछाडले

घरातल्यांनी तिला मग लाथाडले

मायनी पण तिच्या तिला नाकारले

सरणावरही तिने जीवन चितारले

*

फाटकं चितारतांना, दिसली नवी वाट

माय झाली ती लेकरांची, नवी पहाट

स्विकारला संघर्षाच्या वळणांचा घाट

निंदणारे सगळे झाले मग तिचे भाट

*

संघर्षाच्या ठिणगीतून वेचली तिने फुले

आनंदाने खूप खूप नाचली तिची मुले

समाजापुढे मदतीला हात तिने पसरले

सिंधुताई तू लेकरांना आकाश केले खुले

© सौ. ज्योती कुळकर्णी

अकोला

मोबा. नं. ९८२२१०९६२४

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares
image_print