Category: कवितेचा उत्सव 1

माझ्याच सावलीला फसतो कधी कधी

पाहून सूर्य मजला हसतो कधी कधी

 

हा आरसा बिलोरी मज सत्य सांगतो

मी चेहर्‍यात माझ्या नसतो कधी कधी

 

बाहेर चांदणे हे आहे टिपूर पण

नाराज चंद्र घरचा असतो कधी कधी

 

टाळून संकटांना जाणार मी कुठे

त्यांच्याच बैठकीला बसतो कधी कधी

 

पाऊल शेपटीवर पडले चुकून तर

मी साप पाळलेला डसतो कधी कधी

 

© अशोक भांबुरे, धनकवडी, पुणे.

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

[email protected]

*उन्हाळी सुट्टी*

(प्रस्तुत है  कविराज विजय यशवंत सातपुते जी  द्वारा  रचित e-abhivyakti में प्रथम बाल गीत *उन्हाळी सुट्टी* प्रस्तुत है। मुझे पूर्ण विश्वास है कि आपको भी अपनी गर्मियों की छुट्टी याद आ ही जाएगी। इस बालगीत के लिए हम कविराज विजय यशवंत सातपुते जी के हृदय से आभारी हैं।) 

डॉ. रवींद्र वेदपाठक

☆  आक्रोश  ☆

 

(श्री सुजित कदम जी  की कवितायेँ हमें हमारे सामाजिक परिवेश पर विचार करने हेतु बाध्य करती हैं। प्रस्तुत  है उनकी नवीनतम कविता स्वप्नातलं घर…!)

सुश्री विजया देव

पुन्हा प्रश्न तेच

(सुश्री विजया देव जी का e-abhivyakti में स्वागत है। प्रस्तुत है उनकी एक भावप्रवण कविता।)

सुश्री मीनाक्षी भालेराव 

चार मराठी कविताएँ 

(सुश्री मीनाक्षी भालेराव जी की भारतीय परिवेश में स्त्री की पहचान उजागर करती हृदयस्पर्शी कविताएँ।)

 

भाव होते प्रेम होते टाळले का मी तरी ?

गाव माझ्या अंतरीचे जाळले का मी तरी ?

 

वाट माझ्या भावनांची मीच होती रोखली

आसवांचे चारमोती गाळले का मी तरी ?

 

माय-बापाची प्रतिष्ठा थोर तेव्हा वाटली

त्याच खोट्या इभ्रतीला भाळले का मी तरी

 

प्रेम का नाकारले मी ते कळेना आजही

शब्द साधे एवढे ते पाळले का मी तरी ?

 

प्रीतिच्या ग्रंथात माझे नाव नव्हते नेमके

पान माझ्या जिंदगीचे चाळले का मी तरी ?

 

अशोक भांबुरे, धनकवडी, पुणे.

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

[email protected]

 

सुश्री मीनाक्षी भालेराव 

ओळख 

(सुश्री मीनाक्षी भालेराव जी की भारतीय परिवेश में स्त्री की पहचान उजागर करती हृदयस्पर्शी कविता।)

 

 

तुझा हा रेशमी मुखडा, वाटतो चंद्रमा चमचम

तुझे हे पाय चंदेरी, हृदयभर छेडती सरगम

 

कधी ना माळला गजरा, लावली ना कधी लाली

तरी प्रेमात का वेडी, सूरमय शाम झालेली ?

गुलाबी पाकळ्या ओठी, लागला सूर हा पंचम

तुझे हे पाय चंदेरी, हृदयभर छेडती सरगम

 

अशी ही भरजरी वस्त्रे, अंगभर तू जरी ल्याली

नशा ही सांडते अवखळ, तप्त ओठात उरलेली

ऋतुंना ठाव लागेना, कोणता हा तुझा मोसम

तुझे हे पाय चंदेरी, हृदयभर छेडती सरगम

 

वयाला बंधने आली, जाणती आज तू झाली

तुझ्यावर रोखती नजरा, होय हा जीव वरखाली

मनाला शांतता कोठे?, अंतरी वाजती पडघम

तुझे हे पाय चंदेरी, हृदयभर छेडती सरगम

 

सुखाला अंत ना उरला, पाहिला स्वार घोड्यावर

सरसरे अंगभर काटा, स्तब्ध हा देहही पळभर

फुलवण्या बाग ही आता, हात हे आपुले सक्षम

तुझे हे पाय चंदेरी, हृदयभर छेडती सरगम