Tag: #मराठी-कविता

श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

 कवितेचा उत्सव 

☆ पारपत्र… ☆ श्री हरिश्चंद्र कोठावदे ☆

(अनलज्वाला)

☆

सूर न जुळला जनी म्हणूनी विजनी आलो

मीच माझिया एकांताची सरगम झालो

*

स्वच्छ चेहरा स्वच्छ आरसा माझा आहे

प्रतिबिंबाहुन आहे सुंदर.. कधी म्हणालो?

*

नाही वंशज मी सूर्याचा.. मान्यच आहे

अंगणात पण अंधाराच्या पणती झालो

*

किती काळ मी उरी जपावी तुमची गुपिते

किल्मिष सारे घेता पोटी.. समुद्र झालो

*

स्वप्नामधले वचन पाळले.. त्याची शिक्षा

डोंबाघरचे भरण्या पाणी.. तयार झालो

*

उघडताच तो तिसरा डोळा…होइल तांडव

डिवचु नका रे भोळ्या सांबा.. सांगत आलो

*

अनवाणी ही वारी माझी.. आता खंडित

विठू तोतया, छद्म पंढरी.. सावध झालो

*

गावशिवेतुन हकालपट्टी झाल्यानंतर

पारपत्र मी दाहि दिशांचे घेउन आलो !

☆

© श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री अनिल वामोरकर

 कवितेचा उत्सव 

☆ इडियट… ☆ श्री अनिल वामोरकर ☆

☆

गृप अनेक

सुविचार ही भरपूर

उठल्यापासून झोपेपर्यंत…

*

सणावारी किंवा

विशेष दिनी

रेलचेल फोटोंची

मोबाईल हॅंग होईपर्यंत…

*

चॅटींग, काॅल

विडीओ काॅल सुद्धा

उसंत नाही क्षणाची

बॅटरी डाउन होईपर्यंत…

*

नातवाचं खेळणं

लहान मुलांची लंगोट तपासणं‌ तस

वारंवार मोबाईल पाहाणं

अधीन जग, मरेपर्यंत..

☆

© श्री अनिल वामोरकर

अमरावती

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

श्री सुहास रघुनाथ पंडित

☆ क्षण सृजनाचा – एक नवा अंकुर ☆ श्री सुहास रघुनाथ पंडित ☆ 

 

☆ कविता — एक नवा अंकूर ☆

☆

उजाड माळावरती जगवू एक नवा अंकूर

 *

नसेल तेथे हिरवी भूमी

नसेल जिरले कधीही पाणी

घाम गाळिता पिकतील मोती

ध्यास हाच मनी, लाभ यशाचा असो कितीही दूर

उजाड माळावरती जगवू एक नवा अंकूर १

 *

रखरखणा-या उन्हात न्हाऊ

श्रमदेवीची गीते गाऊ

भाग्य आपुले आपण उजळू

भीति कशाला मग कष्टाची घामाचा वाहो पूर २

 *

भगीरथाचे वंशज आपण

गगनालाही घालू गवसण

अशक्य ते ही करुया आपण

चैतन्याने उजळून जाता, अंधाराचा फाटे ऊर ३

 *

स्फुरोत आता बाहू तुमचे

तुम्हीच त्राते नव्या जगाचे

भविष्य भीषण पहा हासते

वेध घेऊया त्याचा आपण गतकालाला सारून दूर

उजाड माळावरती जगवू एक नवा अंकूर ४

☆

एका बॅन्केच्या ग्रामीण शाखेत नुकतीच नोकरी लागलेली. नामांकित बॅन्केत नोकरी मिळाल्यामुळे मनापासून आनंद झालेला. त्यामुळे नवीन शिकावे, यश मिळवावे ही इच्छा आपोआपच मनात जागृत झालेली. अशातच त्या ग्रामीण शाखेतून दुस-या एका ग्रामीण शाखेत काही महिन्यांसाठी प्रतिनियुक्ती झालेली. तिथे जाणे येणे सुरु झाले. या संपूर्ण प्रवासात शहरी भाग फारच थोडा होता. बराचसा भाग हा कोरडवाहू किंवा दुष्काळी म्हणावा असाच होता. जाताना खूप लहान लहान खेडी लागत होती. अशा खेड्यातही आमच्या बॅन्केची शाखा दिसत होती. हा सगळा अनुभव नवीन होता. प्रतिकूल परिस्थितीत निसर्गाशी सामना करुन उभा असणारा शेतकरी, शेतमजूर आणि त्यांच्या पाठीशी भक्कमपणे उभी असणारी आपली बॅन्क पाहून उर अभिमानाने भरुन यायचा. स्वतःचे भविष्य स्वतःच घडवायचे असते या विचाराचे स्मरण व्हायचे. कष्टातून नंदनवन उभे राहते. घाम गाळणा-याला यश मिळणारच. अशा सकारात्मक विचारांनी मन भरुन गेले आणि शब्द सुचत गेले… ‘ उजाड माळावरती जगवू एक नवा अंकूर ‘….

©  श्री सुहास रघुनाथ पंडित

सांगली (महाराष्ट्र)

मो – 9421225491

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

सुश्री नीलांबरी शिर्के

सुश्री नीलांबरी शिर्के

सौ.उज्वला सुहास सहस्त्रबुद्धे

  कवितेचा उत्सव  

☆ अघटित… ☆ सौ.उज्वला सुहास सहस्त्रबुद्धे ☆

☆

 हे अघटित आहे खास,

 थंडीत आकाश ढगाळ !

 मनास करते उदास,

 अन् थेंबात उगवे सकाळ!…. १

*

 उबदार थंडीची शाल,

 हेमंत ऋतु पांघरतो!

 घेऊनी ढगाची झूल,

 नकळत दिवस उगवतो…. २

*

 गेलास ऋतुरंग बदलून,

 लपलास कुठे घननिळा?

 प्रश्न पडला मम मनाला,

पावसाळा की हिवसाळा!… ३

*

 शांत, स्तब्ध निसर्गाला,

 निश्चल केले कोणी ?

 चैतन्य कधी त्या येईल,

 वाट पाहते मी मनी !…. ४

☆

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

सौ. ज्योती कुळकर्णी 

 कवितेचा उत्सव 

☆ सत्याचा शोध…☆ सौ. ज्योती कुळकर्णी ☆

(व्योमगंगा)

गालगागा गालगागा गालगागा गालगागा

☆

सत्य विश्वाचे खरेतर तज्ञ नसता जाणते मी

नेहमी मसणात जेव्हा पिंडदाना पाहते मी

*

तत्त्वज्ञानी सांगतो ह्या मिथ्य विश्वाची कहाणी

वाचली नाही तरीही विश्वशांती मांडते मी

*

सूर्य येथे चंद्र येथे विश्व आहे सत्य येथे

नाशवंती जीवनाचे सत्य अंती बोलते मी

*

लागता वाटेत डोंगर वापरावा मार्ग दुसरा

वा चढूनी पार व्हावे फक्त इतके सांगते मी

*

तत्त्ववेत्ता शास्त्रवेत्ता वासनेने अंध झाला

शील माझे रक्षण्याला अंग माझे झाकते मी

☆

© सौ. ज्योती कुळकर्णी

अकोला

मोबा. नं. ९८२२१०९६२४

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ. अर्चना गादीकर निकारंगे

 कवितेचा उत्सव 

☆ दवबिंदू… ☆ सौ. अर्चना गादीकर निकारंगे ☆

☆

पहाटेच्यावेळी गवतावर

दवबिंदू विसावलेले दिसत होते.

कृत्रिम प्रकाशातही ते

खूपच गोड भासत होते.

*

पावलांना त्यांचा होणारा

तो थंडगार स्पर्श असा

नकळत मनाला सुखावतो

आपल्या जसा.

*

क्षणभंगुरतेचे जीवन असे परी त्यांचे,

न उरते भान त्यांच्या मनी ह्याचे.

प्रकाशाने उजाडण्याच्या ते गडदतात,

कुठल्याही क्षणी ते नाहीसे होतात.

*

पुढचे जीवन ते गवताला अर्पितात,

जमिनीत मुरून ते एक जीवन देतात.

परोपकारी भावना दिसते त्यांच्याठायी

फोफावत गवत त्यांच्या ह्या जाणीवेपायी.

☆

© सुश्री अर्चना गादीकर निकारंगे 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री जगदीश काबरे

 कवितेचा उत्सव 

☆ “दु:खद वास्तव…–” ☆ श्री जगदीश काबरे ☆

☆

सुखांमागे धावता धावता, विवेक पडतो गहाण

पाण्यात राहूनही माशाची मग भागत नाही तहान ॥१॥

*

स्वप्न सत्यात आणता आणता दमछाक होते खूप

वाटीवाटीने ओतलं तरी कमीच पडत तूप ॥ २॥

*

बायका आणि पोरांसाठी चाले म्हणे हा खेळ

पैसा आणून ओतेन म्हणतो, पण मागू नका वेळ ॥३॥

*

करिअरच होतं आहे जीवन, मात्र जगायचं जमेना तंत्र

बापाची ओळख मुलं सांगती, पैसा छापणार यंत्र ॥४॥

*

चुकून सुट्टी घेतलीच तरी, पाहुणा ‘स्वतःच्या घरी’

दोन दिवस कौतुक होतं, नंतर डोकेदुखी सारी ॥५॥

*

मुलंच मग विचारू लागतात, बाबा अजून का हो हे जात नाही घरी?

त्यांचाही दोष नसतो, त्यांना याची सवयच नसते खरी ॥६॥

*

सोनेरी वेली वाढत जातात, घराभोवती चढलेल्या,

आतून मात्र मातीच्या भिंती, कधीही न सारवलेल्या ॥७॥

*

आयुष्याच्या संध्याकाळी मग एकदम जाणवू लागत काही,

धावण्याच्या हट्टापायी आपण श्वासच मुळी घेतला नाही ॥८॥

*

सगळ काही पाहता पाहता, आरशात पाहणं राहून गेलं,

सुखाची तहान भागवता भागवता, समाधान दूर दूर वाहून गेलं! ॥ ९॥

☆

© श्री जगदीश काबरे

मो ९९२०१९७६८०

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈