श्री मोहन निमोणकर
वाचताना वेचलेले
☆ “ महा⭐तारे ” – लेखक : अज्ञात ☆ प्रस्तुती – श्री मोहन निमोणकर ☆
मित्रहो..
आजकाल समाजात वृध्द म्हणजे ज्येष्ठ नागरीक म्हणजेच “म्हातारे” म्हणण्याचा प्रघात आहे.
परंतु एका कवीने या शब्दाची फारच सुंदर आणि यथार्थ फोड केली आहे.
‘म्हातारे’ म्हणजे “महा ⭐ तारे” !
…. जे कर्तव्यपूर्तीच्या जीवनानुभवाने समृध्द असतात म्हणून ते खरोखरच स्वयंप्रकाशी व त्यांच्या बृहन्कुटुंबीय, समाजासाठीसुध्दा प्रकाशमान व मार्गदर्शक असतात. मात्र आपल्या संस्कृतीत असलेला
“थोरांना वयाचा मान देण्या”चा प्रघात तितकासा पाळला जातोय का ?
After all, respect is not to be demanded, but commanded !
Here is how..
हे महा🌟तारे, म्हणूनच थकत नाहीत !
पहाटे पाच वाजता उठतात
सगळं आवरून फिरायला जातात
व्यायाम करुन उत्साहात परततात
हे महा🌟तारे, म्हणूनच थकत नाहीत !
धडपडतात, पडतात, परत उठतात
एवढंसं खातात, काही औषधं घेतात
रात्री निशाचरागत जागत बसतात
हे महा🌟तारे, म्हणूनच थकत नाहीत !
पेपर वाचतात, बातम्या पाहतात
राजकारणावर हिरीरीने बोलतात
नाटक सिनेमा आवडीने पाहतात
हे महा🌟तारे, म्हणूनच थकत नाहीत !
दूध, भाजी, किराणा आणतात
नातवंडाना शाळेतही सोडतात
संध्याकाळी त्यांना खेळायला नेतात
हे महा🌟तारे, म्हणूनच थकत नाहीत !
नातवंडाशी खेळून मस्ती करतात
घरभर पळून उच्छाद मांडतात
नव्या नव्याच्या शोधात रमतात
हे महा🌟तारे, म्हणूनच थकत नाहीत !
लग्नसमारंभात थाटात मिरवतात
लहानथोरांची खुशाली विचारतात
आनंदी, ताजेतवाने घरी परततात
हे महा🌟तारे, म्हणूनच थकत नाहीत !
ते कधीच थकणार नाहीत,
कारण ते म्हातारे नाहीत..
ते तर महा 🌟 तारे आहेत !
महा 🌟 ताऱ्यांनो,
🌃 लुकलुकत रहा.. 🎇 चमकायला बिल्कुल बिचकू नका ‼
☆
कवी : अज्ञात
संग्राहक : श्री मोहन निमोणकर
संपर्क – सिंहगडरोड, पुणे-५१ मो. ८४४६३९५७१३.
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
– स्थितप्रज्ञ – 
कवितेच्या प्रदेशात # 256 
