Tag: #मराठी-कविता

सौ. गौरी गाडेकर

 वाचताना वेचलेले 

☆ शाळेत सोडवलेली मराठीची प्रश्नपत्रिका… — लेखक : अज्ञात ☆ प्रस्तुती – सौ. गौरी गाडेकर ☆

शाळेत सोडवलेली मराठीची प्रश्नपत्रिका,

आज उगाचच खूप वर्षांनी आठवली !

शाळा तर कधीचीच संपलीय, पण,

परीक्षेची धडधड मात्र तशीच राहिलीय !!

“शब्दांचे अर्थ लिहा” म्हटल्यावर,

अचूक अर्थ आठवायचे !

आता अर्थही बदललेत आणि,

शब्दही अनोळखी झालेत !!

“समानार्थी, विरुद्धार्थी शब्द”,

गुण हमखास मिळायचे !

आता समानार्थी भाव, विरुद्धार्थी बनलेत,

अन् अर्थांचे अनर्थ झालेत !!

“गाळलेल्या जागा भरा”,

हा प्रश्न पैकीच्या पैकी गुण देणारा !

प्रश्नपत्रिकेतल्या सगळ्याच, 

गाळलेल्या जागा भरल्यात!

आयुष्यातल्या काही जागा मात्र,

आजही रिकाम्याच राहिल्यात !!

पेपरातल्या “जोड्या जुळवा”,

क्षणार्धात जुळायच्या!

पण नात्यांच्या जोड्या, 

कधी जुळल्या,तर कधी, 

जुळता जुळता फसल्या !

“एका वाक्यातल्या उत्तरा”नं पाच मिनिटात,

पाच गुण मिळवून दिलेत !

आयुष्यातले काही सोप्पे प्रश्न,

आजही तिथेच तटस्थ उभे आहेत,

एकाच जागी उत्तराची वाट बघत.

“संदर्भासहित स्पष्टीकरण” लिहिताच,

पाच पैकी साडेतीन गुण मिळायचेच !

आता स्पष्टीकरण देता देता

जीव जातो !!

“कवितेच्या ओळी पूर्ण” करणं,

अगदी आवडता प्रश्न!

आजही शोध सुरु आहे, 

कवितेच्या सुंदर ओळींचा !

एका चालीत, एका सुरात गाताना,

मिळेल कधीतरी, पूर्णत्व आयुष्याला !!

“निबंध लिहा”, किंवा “गोष्ट लिहा”,

पाचापैकी तीन गुण देणारच देणार !

आता कितीही कल्पना लढवा,

किंवा, म्हणींवरुन गोष्ट तयार करा,

पण त्याचा विस्तार मात्र नियतीच ठरवणार !!

तेव्हा अभ्यासक्रमावरुन परीक्षा द्यायचो !

काही प्रश्न “option” लाही टाकायचो !

आता परीक्षा आधीच द्यावी लागते,

अभ्यासक्रम मात्र नंतर कळतो !!

आयुष्याचा अभ्यासक्रम अनोळखी असतो,

आणि कुठलाच प्रश्न ऐच्छिक नसतो !!

शाळेत सोडवलेली मराठीची  प्रश्नपत्रिका,

आज उगाच खूप वर्षांनी आठवली.

तेव्हाची परीक्षा आज फारच सोप्पी वाटली !!

लेखक : अज्ञात 

संग्राहिका : सौ. गौरी गाडेकर

संपर्क – 1/602, कैरव, जी. ई. लिंक्स, राम मंदिर रोड, गोरेगाव (पश्चिम), मुंबई 400104.

फोन नं. 9820206306

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सुश्री नीलांबरी शिर्के

  चित्रकाव्य  

– “चांद उगवला आणि…” –  ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

☆

चांद उगवला 

वरती आला

शितल दुधाळ

प्रकाश पडला

☆

तो अवचित 

बाहेरी आला

शितल प्रकाश

भूलवी मनाला

☆

त्याने  प्रियेला

साद घातली 

आले म्हणतच

धावत  आली

☆

 तो नभीचा चंद्र 

 अन हा माझा

 म्हणता त्याने

 चक्क  लाजली

☆

 रोखून  बघता

 मुखास त्याने

 लाजून बाहूवर

मान टेकली

☆

 आगळेच हे

युगुल पाहूनी

 चांदणे उतरून

 आले खाली

☆

© सुश्री नीलांबरी शिर्के

मो 8149144177

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

 कवितेचा उत्सव 

☆ आयुष्याची उतरंड… ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆

(तितिक्षा इंटरनॅशनल पुणे,या कार्यक्रमात सादर केलेली माझी कविता : ” आयुष्याची उतरंड)

   आयुष्याच्या उतरंडी मधली,

   किती गाडगी मडकी उरली !

   मोजून दिली ‘त्या’ कुंभाराने ,

   कशी रचली अन्  किती दिली!

    जन्माला येतानाच मृत्तिका ,

    घेऊन आली तिचे काही गुण!

     फिरता गारा चाकावरती,

     आकारास येई तिचे हे रांजण !

    आयुष्याच्या भट्टीमध्ये ,

    भाजून निघते प्रत्येक मडके !

    असेल जरी ते मनाजोगते ,

     कधी लहान तर कधी मोठे !

    मंद आचे ही आता होई,

    वाटे शांत होईल ही भट्टी !

    एक एक मडके सरतची जाई,

    हाती राहील त्याची गट्टी !

   नकळत कधीतरी संपून जाईल,

    उरात भरली ही आग !

   शांत मनासह निघून जाईल,

    मडक्यांची ही सारी रांग !

   बनले मडके ज्या मातीचे,

    त्यातच तिचा असेल शेवट !

   मिसळून जाईल मातीत माती,

     ती तर असेल ‘त्याचीच’ भेट !

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री रवींद्र सोनावणी

 कवितेचा उत्सव 

☆ रस्त्याचे मनोगत… ☆ श्री रवींद्र सोनावणी ☆ 

☆

सपाट, सुंदर, नीट-नेटके रूप आमुचे होते

खड्ड्यामध्ये आता राहतो, नाव आमुचे रस्ते ||धृ. ||

☆

तुम्ही तुडवावे, आम्ही सोसावे, ब्र न काढिला कधीही

विस्कळीत, विकलांग जाहलो, केवळ तुमच्या पायी

भरणही नाही, पोषण नाही, बघत राहता नुसते

खड्ड्यामध्ये आता राहतो, नाव आमुचे रस्ते ||१||

☆

खडी पसाभर, सिमेंट चिमूटभर, वरवर भुरभुरता

समजूत काढावयास हलका रोलर फिरविता

आज बुजविले, उद्या उखडले, शासन डोळे मिटते

खड्ड्यामध्ये आता राहतो, नाव आमुचे रस्ते ||२||

☆

रेल्वे स्थानक वा बस डेपो, तुम्हास गाठून देतो

खेड्यामधुनी शहरामध्ये आम्हीच की पोहचवितो

कृतघ्न होऊन कसे विसरला, अपुले अतुट नाते

खड्ड्यामध्ये आता राहतो, नाव आमुचे रस्ते ||३||

☆

धिक्कार असो की प्रकरण अपुले कोर्टामधी जाते

कृध्द होऊनी न्यायदेवता, तुम्हास फटकारिते

फसवी आश्वासने ऐकूनी, मन आक्रंदून उठते

खड्ड्यामध्ये आता राहतो, नाव आमुचे रस्ते ||४||

☆

आमची दुर्दशा, तुम्हास बाधा, जाणून घ्या धोके

अगणित हिसके, कंबर लचके, ढासळती मणके

स्पष्ट बोलतो, राग नसावा, येतो आता नमस्ते

खड्ड्यामध्ये आता राहतो, नाव आमुचे रस्ते ||५||

☆

© श्री रवींद्र सोनावणी

निवास :  G03, भूमिक दर्शन, गणेश मंदिर रोड, उमिया काॅम्पलेक्स, टिटवाळा पूर्व – ४२१६०५

मो. क्र.८८५०४६२९९३

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री शरद कुलकर्णी

 कवितेचा उत्सव 

☆ ताळेबंद… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

प्रतिसाद नसता,

थिजल्या हाका.

शब्द थबकला,

ओठावरचा.

बाष्प धुक्याचे,

चष्म्यावरचे.

हिशोब देती,

आयुष्याचा.

थंडीची मग,

नोंद निरर्थक .

थेंब गोठवीत,

पापणीतला.

स्मरणावरती,

हिम साचावे.

असा हिवाळा,

काळजातला.

संध्याछाया,

आता मांडती.

ताळेबंदच की,

सुखदुःखाचा.

© श्री शरद  कुलकर्णी

मिरज

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

डॉ.सोनिया कस्तुरे

  चित्रकाव्य  

– “ऊसतोड सखी…” –  ☆ डॉ.सोनिया कस्तुरे ☆

 ☆

गारठल्या रात्रीला । स्वेटरची साथ होती.

गरम जेवण उरकून । बेडवर गेली झोपी

☆

मधाळ स्वप्नी रमता । पहाट प्रहर आली

घुंगरु निनादाने । नकळत जागी झाली

☆

हळूच उठून मग  । खिडकीपाशी गेली

ऊसतोड सखी । बैलगाडीत दिसली.

☆

फाटलेले पातळ । गारठा झेलत होती

अंग दूमडून । थंडीशी झुंजत होती.

☆

वाळलेला देह तिचा । चेहरा काळवंडला 

कडब्यासम शरीर । नवजात चिकटलेला

☆

स्तनाग्र चोकत शिशू । निपचित पडलेला

दूध कसे पुरेल । आईचा देह वटलेला 

☆

ती सद्गदित होते । गाडी धुक्यात हरवते.

खिडकीतून गजाआड । वाकून पाहाते.

☆

अस्वस्थ होऊन । पुन्हा पलंगावर येते

पांघरुणात शिरताना । रडवेली होते.

☆

“थोडं झोप” म्हणत । पती कुस बदलतो

 मिठित शिरुन । बोचरी थंडी अनुभतो.

☆

© डॉ.सोनिया कस्तुरे

विश्रामबाग, जि. सांगली

भ्रमणध्वनी:- 9326818354

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री सुनील देशपांडे

 कवितेचा उत्सव 

☆ “वय वाढता वाढता” ☆ श्री सुनील देशपांडे ☆

☆

खरं आहे पहिल्यासारखं आज काही राहिलं नाही

पन्नास वर्षानंतर सुद्धा आजचं काही रहाणार नाही

☆

पन्नास वर्षापूर्वी सुद्धा आजच्या सारखं नव्हतं काही

बदलणा-या काळाबरोबर बदलत असतं सारं काही

☆

बदललं सारं तरी सारंच वाईट घडत नाही

प्रत्येक पिढी नंतर काही जगबुडी होत नाही

☆

नातवंडं पहा आपली किती किती छान आहेत

आई वडील त्यांचे जरी म्हणतात ती वाह्यात आहेत

☆

समुद्र ओलांडणारा म्हणे एके काळी भ्रष्ट असे

आज मात्र त्याच्या सारखा कर्तबगार कोणी नसे

☆

नोकरी करणारी बाई तेव्हा  अनीतिमान ठरत असे

जातीबाहेर लग्न करण्याने समाजस्वास्थ्य बिघडत असे

☆

पदर पडला खांद्यावरून तर बाई चवचाल ठरत असे

चहा आणि सिनेमा सुद्धा तेव्हा व्यसन ठरत असे

☆

सहशिक्षण झाले सुरू तरी ‘ती’ त्याच्याशी बोलत नसे

बोललेच कोणी मोकळे तर नांव त्याचे भानगड असे

☆

पीरीयड बंक होत होते मॕटिनी हाऊसफुल्ल होत होते

सुधारलेले ती अन् तो चोरून सिनेमाला जात नव्हते ?

☆

आधला असो वा मधला अलिकडचा वा पुढचा

नीतीमत्ता तिथेच असते दृष्टिकोन बदलतो तुमचा

☆

रोमीओ होता चौदाचा बाॕबी नव्हती सोळाची ?

प्रेम त्यांचं अमर मात्र आर्ची बदनाम सैराटची ?

☆

होऊदेना सैराट त्यांना घेऊदेना चटके थोडे

परिस्थितीचे खातील फटके शिकतील त्यातून धडे

☆

वाढत्या वयात नीतिमत्तेचा ठेका  कशाला घेता

वयाच्या क्वालिफिकेशनवर न्यायाधीश होता ?

☆

न्यायाधीश होण्यासाठी मन संतुलित असावे लागते

पण वय जास्त झाल्यावर कित्येकांचे तेच बिघडते

☆

© श्री सुनील देशपांडे

मो – 9657709640

email : [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈