श्रीशैल चौगुले
कवितेचा उत्सव
☆ अंतरित…! ☆ श्रीशैल चौगुले ☆
☆
कुठे मन भटकते
उगी भाव अटकते
शोधताना एक संग.
चाले जीव एकट्याने
नको वाटे मुकाट्याने
अनुभवी व्हावे रंग.
अशी वाट जगताना
माझे मज बघताना
अंतरित पांडुरंग.
ध्वनी नाद अंतर्ज्ञानी
तोच सखा क्षणोक्षणी
घाली साद सत् संग.
वेध लागे कैवल्याचे
तारे तृष्णा चकोराला
चंद्र पुर्णांग अभंग.
☆
© श्रीशैल चौगुले
मो. ९६७३०१२०९०.
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे
अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 215
☆ दोरी होती… ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆
☆
मी दुःखाला उगा कशाला चिवडत बसलो
दोरी होती साप म्हणूनी बडवत बसलो
☆
शांत जळाची पारदर्शिता तळ दाखवते
भंग शांतता करून पाणी ढवळत बसलो
☆
डाग चांगले असे ऐकले कुठेतरी मी
कारण नसता चिखल मातिला तुडवत बसलो
☆
नवीन ढाबळ नवीन पक्षी जमा जाहले
विद्रोही पक्षांणा दाणे भरवत बसलो
☆
लोहारच मी दागदागिने मला न जमले
युद्धासाठी बर्ची भाले बनवत बसलो
☆
इंग्रज गेले मोगल गेले काळ लोटला
अजून त्यांचे कित्ते आपण गिरवत बसलो
☆
अधुनिकतेची खोटी स्वप्ने बघता बघता
संस्काराच्या नात्यालाही फसवत बसलो
☆
© श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे
धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.
मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री आशिष बिवलकर
चित्रकाव्य
– थोरवी…– ☆ श्री आशिष बिवलकर ☆
☆
महामानवाची ! स्मरावी महती !
श्रद्धेने वंदती ! थोरपण !!१!!
☆
बुद्धिचे सामर्थ्य ! कुळे उद्धरती !
स्वप्न साकारती ! बंधूतेचे !!२!!
☆
विचारांचे तेज ! दिले संविधान !
उंचावली मान ! भारताची !!३!!
☆
अखंडित कार्य ! केली राष्ट्रसेवा !
विचारांचा ठेवा ! अनमोल !!४!!
☆
शिक्षा संघटन ! संघर्ष त्रिसूत्री !
विचार स्वतंत्र ! शिकवण !!५!!
☆
ज्ञानाचा प्रकाश ! सारीला तिमिर !
वंचितांना धीर । तुम्हापायी !!६!!
☆
आशिष जाणितो ! तेजाची थोरवी !
जैसे चंद्र रवी ! निरंतर !!७!!
☆
© श्री आशिष बिवलकर
बदलापूर
मो 9518942105
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री तुकाराम दादा पाटील
कवितेचा उत्सव
☆ होरा… ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆
☆
निरर्थकातून अर्थ काढला
व्यर्थच गेला सारा
चिंतन करूनी चुकला नाही
या जन्माचा फेरा
जगण्यामधले भोग भोगले
जे वाट्याला आले
जाते वेळी हाती उरला
फक्त उतारा कोरा
आयुष्याच्या आरशातली
छबी निरखता कळले
अंधुक होते प्रतिमा तेव्हा
उडून जातो पारा
खरी स्थिरता होती कोठे
सतत धावणे झाले
रोज नव्याने खेळ रंगला
अद्भुत न्यारा न्यारा
कोणासाठी जीव जाळणे
कमी आले नाही
जो तो दिसला वरवरचा अन्
संपूरन गेला तोरा
ताळमेळ या आयुष्याच्या
बसला नाही काही
कुंडलीतल्या ग्रहमानाचा
फसला नव्हता होरा
जन्म मरण तर अचूक येथे
जाता येता घडते
चिंता कसली करायची मग
मारत राहू चकरा
काय खरे अन् खोटे कुठले
कळले नाही काही
भ्रामकतेच्या प्रतिमांचा पण
नाही चुकला मारा
☆
© प्रा. तुकाराम दादा पाटील
मुळचा पत्ता – मु.पो. भोसे ता.मिरज जि.सांगली
सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३
दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
महंत कवी राज शास्त्री
हे शब्द अंतरीचे # 152
☆ हास्य कविता, जाडू बाई… ☆ महंत कवी राज शास्त्री ☆
☆
बालपण आठवलं मला
मला माझी शाळा आठवली
शाळेजवळची जाडूबाई
डोळ्यासमोर तरळली…०१
शाळेत जायच्या रस्त्यावर
घर होते जाडूबाईचे
अवजड प्रचंड होती ती
सखुबाई नाव तिचे…०२
ठेगणी होती खूपच
दिसायला सुद्धा सावळी
आरडायची, ओरडायची
जशी वाघिणीची डरकाळी…०३
पोरं तिला चिडवायचे
जाडी जाडी म्हणायचे
ती मागे लागताच मग
लगेच पळून जायचे…०४
तिला पाहून खरेच हो
हसायला खूप यायचे
चेष्टा तिची करतांना
हसून हसून पोट दुखायचे…०५
होती मात्र खूप प्रेमळ
बोरं, चिंचा खायला द्यायची
तहान लागली उन्हाळ्यात
थंड थंड, पाणी पाजायची…०६
आम्ही थोडे मोठे झालो
पश्चाताप आम्हाला झाला
तिची चेष्टा न करण्याचा
संकल्प आम्ही केला…०७
सखुबाई आम्हाला बोलायची
मोकळी मुक्त, सहज हसायची
मला जाडी म्हणा रे सर्वजण
स्वतःच निर्भेळ, ठुमकायची…०८
एक शिकायला मिळाले
दोष कुणाला न द्यावा
ईश्वराची निर्मिती सर्व
सन्मान सर्वांचाच करावा…०९
☆
© कवी म.मुकुंदराज शास्त्री उपाख्य कवी राज शास्त्री
श्री पंचकृष्ण आश्रम चिंचभुवन, वर्धा रोड नागपूर – 440005
मोबाईल ~9405403117, ~8390345500
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈
श्री प्रमोद वामन वर्तक
कवितेचा उत्सव
☆ 💃 प्रेम रंग ! 🩷 ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆
☆
उभी होते आरश्या समोरी
घालण्या दुपेडी छान वेणी,
लक्ष जाता चेहऱ्याकडे
हातून निसटे माझ्या फणी!
☆
खेळले धुळवड सख्यासवे
घरच्यांच्या चुकवून नयना,
पण रंग गुलाबी गालावरला
हसून दावी खट्याळ आयना!
☆
प्रेम रंग तो गालावरला
घात करणार आज बहुदा,
विचार करू लागे मन
टाळू कशी मी ही आपदा!
☆
हपका हलकेच जलाचा
मारला मी जरी मुखावरी,
नांव घेईना प्रेम रंग तो
होण्या गालावरूनी फरारी!
☆
निरखून बघता प्रेम रंगा
झाला माझा मला उलगडा,
आठवून पंचमीचा रासरंग
पडे गाली प्रेम रंगाचा सडा!
पडे गाली प्रेम रंगाचा सडा!
☆
© प्रमोद वामन वर्तक
सध्या सिंगापूर 9892561086
संपर्क – दोस्ती इम्पिरिया, ग्रेशिया A 702, मानपाडा, ठाणे (प.)
मो – 9892561086 ई-मेल – [email protected]
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
सौ. गौरी गाडेकर
वाचताना वेचलेले
☆ शाळेत सोडवलेली मराठीची प्रश्नपत्रिका… — लेखक : अज्ञात ☆ प्रस्तुती – सौ. गौरी गाडेकर ☆
शाळेत सोडवलेली मराठीची प्रश्नपत्रिका,
आज उगाचच खूप वर्षांनी आठवली !
शाळा तर कधीचीच संपलीय, पण,
परीक्षेची धडधड मात्र तशीच राहिलीय !!
“शब्दांचे अर्थ लिहा” म्हटल्यावर,
अचूक अर्थ आठवायचे !
आता अर्थही बदललेत आणि,
शब्दही अनोळखी झालेत !!
“समानार्थी, विरुद्धार्थी शब्द”,
गुण हमखास मिळायचे !
आता समानार्थी भाव, विरुद्धार्थी बनलेत,
अन् अर्थांचे अनर्थ झालेत !!
“गाळलेल्या जागा भरा”,
हा प्रश्न पैकीच्या पैकी गुण देणारा !
प्रश्नपत्रिकेतल्या सगळ्याच,
गाळलेल्या जागा भरल्यात!
आयुष्यातल्या काही जागा मात्र,
आजही रिकाम्याच राहिल्यात !!
पेपरातल्या “जोड्या जुळवा”,
क्षणार्धात जुळायच्या!
पण नात्यांच्या जोड्या,
कधी जुळल्या,तर कधी,
जुळता जुळता फसल्या !
“एका वाक्यातल्या उत्तरा”नं पाच मिनिटात,
पाच गुण मिळवून दिलेत !
आयुष्यातले काही सोप्पे प्रश्न,
आजही तिथेच तटस्थ उभे आहेत,
एकाच जागी उत्तराची वाट बघत.
“संदर्भासहित स्पष्टीकरण” लिहिताच,
पाच पैकी साडेतीन गुण मिळायचेच !
आता स्पष्टीकरण देता देता
जीव जातो !!
“कवितेच्या ओळी पूर्ण” करणं,
अगदी आवडता प्रश्न!
आजही शोध सुरु आहे,
कवितेच्या सुंदर ओळींचा !
एका चालीत, एका सुरात गाताना,
मिळेल कधीतरी, पूर्णत्व आयुष्याला !!
“निबंध लिहा”, किंवा “गोष्ट लिहा”,
पाचापैकी तीन गुण देणारच देणार !
आता कितीही कल्पना लढवा,
किंवा, म्हणींवरुन गोष्ट तयार करा,
पण त्याचा विस्तार मात्र नियतीच ठरवणार !!
तेव्हा अभ्यासक्रमावरुन परीक्षा द्यायचो !
काही प्रश्न “option” लाही टाकायचो !
आता परीक्षा आधीच द्यावी लागते,
अभ्यासक्रम मात्र नंतर कळतो !!
आयुष्याचा अभ्यासक्रम अनोळखी असतो,
आणि कुठलाच प्रश्न ऐच्छिक नसतो !!
शाळेत सोडवलेली मराठीची प्रश्नपत्रिका,
आज उगाच खूप वर्षांनी आठवली.
तेव्हाची परीक्षा आज फारच सोप्पी वाटली !!
लेखक : अज्ञात
संग्राहिका : सौ. गौरी गाडेकर
संपर्क – 1/602, कैरव, जी. ई. लिंक्स, राम मंदिर रोड, गोरेगाव (पश्चिम), मुंबई 400104.
फोन नं. 9820206306
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
सुश्री नीलांबरी शिर्के
चित्रकाव्य
– “चांद उगवला आणि…” – ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆
☆
चांद उगवला
वरती आला
शितल दुधाळ
प्रकाश पडला
☆
तो अवचित
बाहेरी आला
शितल प्रकाश
भूलवी मनाला
☆
त्याने प्रियेला
साद घातली
आले म्हणतच
धावत आली
☆
तो नभीचा चंद्र
अन हा माझा
म्हणता त्याने
चक्क लाजली
☆
रोखून बघता
मुखास त्याने
लाजून बाहूवर
मान टेकली
☆
आगळेच हे
युगुल पाहूनी
चांदणे उतरून
आले खाली
☆
© सुश्री नीलांबरी शिर्के
मो 8149144177
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे
☆ आयुष्याची उतरंड… ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆
(तितिक्षा इंटरनॅशनल पुणे,या कार्यक्रमात सादर केलेली माझी कविता : ” आयुष्याची उतरंड)
आयुष्याच्या उतरंडी मधली,
किती गाडगी मडकी उरली !
मोजून दिली ‘त्या’ कुंभाराने ,
कशी रचली अन् किती दिली!
जन्माला येतानाच मृत्तिका ,
घेऊन आली तिचे काही गुण!
फिरता गारा चाकावरती,
आकारास येई तिचे हे रांजण !
आयुष्याच्या भट्टीमध्ये ,
भाजून निघते प्रत्येक मडके !
असेल जरी ते मनाजोगते ,
कधी लहान तर कधी मोठे !
मंद आचे ही आता होई,
वाटे शांत होईल ही भट्टी !
एक एक मडके सरतची जाई,
हाती राहील त्याची गट्टी !
नकळत कधीतरी संपून जाईल,
उरात भरली ही आग !
शांत मनासह निघून जाईल,
मडक्यांची ही सारी रांग !
बनले मडके ज्या मातीचे,
त्यातच तिचा असेल शेवट !
मिसळून जाईल मातीत माती,
ती तर असेल ‘त्याचीच’ भेट !
© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे
कवितेचा उत्सव
☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 179 – जगण्याचे बळ ☆ श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे ☆
☆
जगण्याचे बळ
माऊलीची माया।
तप्त जीवनात
पिता छत्र छाया।
साजनाची साथ
सहजीवनात।
जगण्याचे बळ
विश्वासाचा हात।
पाडस धरीते
विश्वासाने बोट।
त्याच्या स्वप्नापुढे
सारं जग छोटं।
लाखो संकटांचा
दाटता अंधार।
आशेचा किरण
मनाला आधार।
जीवनी संघर्ष
लागे नित्य झळ।
प्रेम,आशा, स्फूर्ती
जगण्याचे बळ।
☆
© रंजना मधुकर लसणे
आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली
9960128105
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
