मराठी साहित्य – मराठी कविता ☆ कवितेच्या प्रदेशात # 175 ☆ झाडे… ☆ सुश्री प्रभा सोनवणे ☆

सुश्री प्रभा सोनवणे

? कवितेच्या प्रदेशात # 175 ?

💥 झाडे… 💥 सुश्री प्रभा सोनवणे ☆

झाडे दिसतात सर्वदूर

जाऊ तिथे जिकडे तिकडे,

माहेरच्या वाड्याभोवती,

पिंपर्णीची पाच झाडे,

त्यांच्या फांदी फांदीवर

आपसुकच जीव जडे !

 

आजोळच्या बंगल्याजवळ

 गुलमोहराचे लाल सडे

दारापुढच्याआंब्याखाली,

माझे बालपण झुले !

 

शाळेसमोर शिरीषवृक्ष,

त्याच्या आठवणी लक्ष लक्ष !

 

सासरच्या इमारतीपाशी

 पांगारा आणि सोनमोहर

खिडकीतून देत असतात,

मूक पहारा अष्टौप्रहर!

 

कितीतरी झाडे अशी

आयुष्याशी नाते जोडतात,

प्रवासात, वळणावर,

झाडे पुन्हा पुन्हा भेटतात,

निश्चल असली तरीही,

आठवणींचा झिम्मा खेळतात!

 

झाडे कधीच भांडत नाहीत

ती फक्त माया करतात,

आयुष्यभर माणसांवर

आपली गर्द छाया धरतात!

© प्रभा सोनवणे

१६ मार्च २०२३

संपर्क – “सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011

मोबाईल-९२७०७२९५०३,  email- [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

 

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – इंद्रधनुष्य ☆  ॥श्री विंध्येश्वरी स्तोत्रम्॥ ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

डाॅ. निशिकांत श्रोत्री 

? इंद्रधनुष्य ?

 ॥श्री विंध्येश्वरी स्तोत्रम्॥ ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

मूळ संस्कृत स्तोत्र व त्याचा मराठी भावानुवाद : 

निशुम्भशुम्भमर्दिनीं प्रचण्डमुण्डखण्डिनीम्।

वने  रणे  प्रकाशिनीं   भजामि   विन्ध्यवासिनीम्।।१॥

निशुम्भशुम्भ हारिणी मुंडचंड नाशिनी

पराक्रमी रणी वनी भजितो विंध्यवासिनी ॥१॥

त्रिशूलरत्नधारिणीं  धराविघातहारिणीम्।

गृहे  गृहे  निवासिनीं  भजामि  विन्ध्यवासिनीम।।२।।

रत्नत्रिशूल धारिणी अवनी संकट हारिणी

घराघरात वासिनी भजितो विंध्यवासिनी  ॥२॥

दरिद्र दुःख हारिणी, सदा विभूति कारिणी।

वियोग शोक हारिणी, भजामि विन्ध्यवासिनी॥३॥

दीन दुःखहारिणी साधूसुखकारिणी

विरहशोकनिवारिणी भजितो विंध्यवासिनी ॥३॥

लसत्सुलोलचनां  लतां  सदावरप्रदाम्।

कपालशूलधारिणीं भजामि विन्ध्यवासिनीम्।।४।।

चंचलसुनेत्र सुकुमारी सदैव शुभवरदायिनी

कपालशूल धारिणी भजितो विंध्यवासिनी ॥४॥

करे    मुदा    गदाधरां    शिवां    शिवप्रदायिनीम्।

वरावराननां   शुभां    भजामि   विन्ध्यवासिनीम्।।५।।

गदाहस्त शोभिणी सर्वमंगल दायिनी

सर्वरूप धारिणी भजितो विंध्यवासिनी ॥५॥

ऋषीन्द्रजामिनप्रदां त्रिधास्यरूपधारिणिम्।

जले स्थले निवासिनीं  भजामि   विन्ध्यवासिनीम्।।६।।

ऋषीश्रेष्ठ कन्यका त्रिस्वरूपधारिणी

भूजले निवासिनी भजितो विंध्यवासिनी ॥६॥

विशिष्टसृष्टिकारिणीं   विशालरूपधारिणीम्।

महोदरां  विशालिनीं   भजामि   विन्ध्यवासिनीम्।।७।।

विशेष सृष्टी निर्माती प्रचंड रूपधारिणी

विशाल उदर धारिणी भजितो विंध्यवासिनी ॥७॥

प्रन्दरादिसेवितां मुरादिवंशखण्डिनीम्।

विशुद्धबुद्धिकारिणीं भजामि विन्ध्यवासिनीम्।।८।।

इंद्रादि सुर सेविती मुरादि दैत्य विनाशिनी

सुबुद्ध बुद्धीदायिनी भजितो विंध्यवासिनी ॥८॥

॥ इति श्रीविन्ध्येश्वरीस्तोत्रं सम्पूर्णम् ॥

॥ इति  निशिकान्त भावानुवादित श्री विंध्येश्वरीस्तोत्र संपूर्ण ॥

© डॉ. निशिकान्त श्रोत्री

९८९०११७७५४

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ पालवी…. ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

श्रीशैल चौगुले

? कवितेचा उत्सव ?

☆ पालवी… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

माझ्या रानात,रानात

तुझ्या झाडाची पालवी

गर्द सावल्या,सावल्या

माझ्या मनाला झुलवी

 

जस सपान, सपानं

एक असाव घरटं

दोन पाखरं,पाखरं

गुज प्रेमाच चावट.

 

गं तुझ हिरवं लेण

माझ्या काळजात ठाण

काळी पांघर हलते

तुला जल्माचीच आण.

 

वारा धावतो,धावतो

सुसाट पिसाट खुळा

वर आभाळ,आभाळ

चुंबते ओढ्याच्या जळा.

 

आता बांधात,बांधात

सळसळ चाल धुंद

झाली चाहुल-चाहुल

सांज येळची ही मंद.

 

पुन्हा भेटशी भेटशी

अशी दुपार वकत

तुझ्या पालवीत जीव

आयुष्य गेले थकत..

© श्रीशैल चौगुले

मो. ९६७३०१२०९०.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ श्री अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती #181 ☆ यादवी… ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

? अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 181 ?

☆ यादवी… ☆

नको झोपताना उगा यादवी

इथे श्वास गातात रे भैरवी

 

पतीदेव मानून भजते तुला

तुझे वागणे का असे दानवी

 

प्रशंसा करावी अशा या कळ्या

स्वतःची न गातात त्या थोरवी

 

जरी रुक्ष आहे इथे खोड हे

जपे ओल शेंड्यावरी पालवी

 

किती विरह रात्री धरा सोसते

सकाळी धरेला रवी चाळवी

 

प्रकाशा तुझा चेहरा देखणा

हवा तीव्र होता दिवा मालवी

 

पहाटे पडावा सडा अंगणी

अपेक्षा इथे मातिची वाजवी

 

© अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

[email protected]

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मनमंजुषेतून ☆ ‘बाई आणि मुलं ’ – सुश्री संजीवनी बोकील ☆ प्रस्तुती – सुश्री सुलू साबणे जोशी ☆

सुश्री सुलू साबणे जोशी

??

☆ ‘बाई आणि मुलं ’ – सुश्री संजीवनी बोकील ☆ प्रस्तुती – सुश्री सुलू साबणे जोशी ☆

मुलं विसरतात आईला

मुलं विसरतात बाईंना…… 

 

कोणे एके काळी, 

जी त्यांच्यासाठी आणतात फुलं

शिक्षकदिनाच्या दिवशी.. 

आणतात केक 

वाढदिवसाच्या दिवशी…… 

 

लिहितात ‘माझे आवडते शिक्षक’ विषयावरचा निबंध.                                       

डोळ्यांतून ओसंडतो

भक्तिभाव त्यांच्यासाठी…… 

 

करतात वर्णन आईजवळ

त्यांच्या ‘कित्ती कित्ती

सुंदर शिकवण्याचे,

पुस्तकापलीकडची आयुष्यभराची 

शिदोरी दिल्याचे’…… 

 

कधी कधी 

वयस्क असूनही

तशा न दिसण्याचे…… 

 

‘सेंड ऑफ’च्या दिवशी

डिश संपवून जाताना

पाया वगैरे पडतात

कोणी कोणी थांबून

गिफ्ट बिफ्ट देतात…… 

 

मग परीक्षा होतात..

रिझल्ट लागतात..

वर्षे उलटतात..

कॅलेंडरे बदलतात..

लग्ने वगैरे सुद्धा होतात

एखाद-दुस-याची आमंत्रणेही येतात…… 

 

कधी तरी कोणी भेटतं

रस्त्यातच वाकून पाया पडतं

कधी तरी कळतं

अमकी परदेशी गेली

तमका सायंटिस्ट झाला

तमकी डॉक्टर झाली

तमका ॲक्टर झाला….. 

 

बाई थकतात

फोनच्या रिंग्ज 

वाजेनाशा होतात

बाई कुठेतरी नाव वाचतात

मा. अमुक.. सुप्रसिद्ध तमुक..

बाई फोन नंबर शोधतात

मिळाला नाही तर मिळवतात

मेसेज की फोन.. विचार करतात…. 

 

तिकडची रिंग वाजत रहाते

“येईलच फोन त्याचा उलट!”

बाईंना वाटत रहाते

किती जाईल हरखून,

करेल चौकशी भरभरून,

आठवतील वर्गातले सगळे हास्यविनोद

त्यालाही फिरून फिरून!

म्हणेल, “आता भेटायलाच येतो

बायकोला दाखवायला आणतो.”

बेल वाजल्याचे भास होतात

बाई कितीदा तरी फोन बघतात….. 

 

तास, दिवस, वर्षॆ उलटतात

अनेक काळे केस पांढरे होतात…

मग कुठल्याश्या वृत्तपत्राच्या कोप-यात

श्रद्धांजलीच्या रकान्यात

लहानशा चौकोनात

येते छापून – ज्येष्ठ.. प्रसिद्ध वगैरे

यांचे दु:खद निधन झाल्याचे

बाईंचा काळापांढरा फोटो

आणि मागे कोणी नसल्याचे….. 

 

मग घणघणू लागतात फोन हातातले

याचे त्याला, त्याचे याला

कोणाकोणाचे कोणाकोणाला

‘किती छान शिकवायच्या बाई!

किती कडक होत्या बाई

तरी किती हसवायच्या बाई!’

कोणाकोणाला आवंढे येतात

कोणाच्या डोळ्यात अश्रू येतात

कोणीकोणी तर ढसाढसा रडतात…

 

कोणी एक घरी जातो

बाईंच्या फोटोला हार घालतो

उदास तसाच बसून राहतो…. 

 

भिंतीवरच्या फोटोत

आता बाई शांत असतात

त्यांच्या पिंडाला लगेच

कितीतरी कावळे शिवतात…. 

लेखिका :  संजीवनी बोकील

संग्राहिका : सुश्री सुलू साबणे जोशी

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ वसंतोत्सव… ☆ सुश्री दीप्ती कुलकर्णी ☆

सुश्री दीप्ती कुलकर्णी

? कवितेचा उत्सव ?

☆ वसंतोत्सव… ☆ सुश्री दीप्ती कुलकर्णी ☆

 

नवचैतन्ये वसंत नटला

तरुवेलींचा सुगंध सुटला ||धृ ||

 

      ‌ बहावा तरी सुंदर सजला

       पर्णपाचुतुनी बहरु लागला

       पीतफुलांनी डोलत सुटला

       पांथस्थांना खुणवु लागला ||१||

 

गुलमोहराच्या पायघड्यांनी

रस्ता सारा मखमली बनला

रक्तवर्ण हा तळपु लागला

ग्रीष्मासंगे फुलुनी आला ||२||

 

       पळस,पांगिरा,फुलांनी नटला

       हिरव्या कोंदणी ,ठसा उमटला

       मनासी वेधत,खुलवु लागला

       संगतीने ग्रीष्मात हरवला ||३||

 

आम्रतरुही मोहरुनी आला

कैरीफळांचे तोरण ल्यायला

कोकिळ कूजनी रंगुनी गेला

आमराईचे भूषण बनला ||४||

 

© सुश्री दीप्ती कोदंड कुलकर्णी

कोल्हापूर.

भ्र.९५५२४४८४६१

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ हे शब्द अंतरीचे # 123 ☆ कृष्ण देव आठवतो… ☆ महंत कवी राज शास्त्री ☆

महंत कवी राज शास्त्री

?  हे शब्द अंतरीचे # 123 ? 

कृष्ण देव आठवतो

(अष्टअक्षर..)

 

मज आवडे एकांत, नको वाटतो लोकांत

वेळ पुरेसा मिळता, होई जप भगवंत.!!

 

मज आवडे एकांत, कृष्ण देव आठवतो

रूप त्याचे मनोहर, मनी माझ्या साठवतो.!!

 

मज आवडे एकांत, क्षण माझा मी जोपासे

धूर्त ह्या जगाची कधी, भूल पडे त्याच मिसे.!!

 

मज आवडे एकांत, शब्दाचे डाव मांडतो

नको कुणा व्यर्थ बोल, मीच मला आवरतो.!!

 

मज आवडे एकांत, राज हे उक्त करतो

शब्द अंतरीचे माझे, प्रभू कृपेने लिहितो.!!

© कवी म.मुकुंदराज शास्त्री उपाख्य कवी राज शास्त्री

श्री पंचकृष्ण आश्रम चिंचभुवन, वर्धा रोड नागपूर – 440005

मोबाईल ~9405403117, ~8390345500

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ गीतांजली भावार्थ … भाग 54 ☆ प्रस्तुति – सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी ☆

सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी

? वाचताना वेचलेले ?

☆ गीतांजली भावार्थ …भाग 54 ☆ प्रस्तुति – सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी ☆

१०२.

मी तुला ओळखतो अशी घमेंड मी लोकांत

मिरवत असे.

माझ्या कलाकृतीतून ते तुझीच प्रतिभा पाहात असत.

‘कोण आहे तो?’ मला येऊन ते विचारत, त्यांना काय सांगावं? ‘खरंच! मला सांगता येत नाही.’

ते मला दोष देत, कुचेष्टा करत निघून जात.

तू मात्र हसत बसत असायचास.

 

तुझ्या कथा मी चिरंतन गीतात सांगत असे.

माझ्या ऱ्हदयातील गुपित त्यात उमटत असे.

ते म्हणत, ‘ याचा सर्व अर्थ मला सांगा.’

त्यांना काय सांगावं मला समजत नसे.

मी म्हणायचो,’त्याचा अर्थ काय कुणास ठाऊक!’

कुचेष्टा करत हसत ते निघून जात.

तू मात्र तिथंच हसत बसून राहायचास.

 

१०३.

तुला केलेल्या एकाच नमनात,हे परमेशा,

माझ्या वृत्ती प्रकट होवोत आणि

तुझ्या पायाशी असलेल्या या जगाला स्पर्श करोत.

 

वर्षाव न झालेल्या पाण्यानं वाकलेल्या

जुलैच्या ढगाप्रमाणं या एकाच नमस्कारात

माझ्या वृत्ती तुझ्या दाराशी नम्र होवोत.

 

एकाच माझ्या नमनात विविध स्वरांनी युक्त

माझी सारी गीतं, एकाच प्रवाहात सामील होवोत,

शांत सागरात विलीन होवोत.

पर्वत शिखरावरील आपल्या घरट्याकडे रात्रंदिवस गृहविरहानं व्यथित झालेल्या बगळ्यांच्या समूहाप्रमाणं माझी जीवनयात्रा

एकाच नमनात तुझ्या शाश्वत घराकडे

प्रवास करो.

 – समाप्त – 

मराठी अनुवाद – गीतांजली (भावार्थ) – माधव नारायण कुलकर्णी

मूळ रचना– महाकवी मा. रवींद्रनाथ टागोर

 

प्रस्तुती– प्रेमा माधव कुलकर्णी

कोल्हापूर

7387678883

[email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेच्या उत्सव ☆ रूप ग्रीष्माचे… ☆ सौ. जयश्री पाटील ☆

सौ. जयश्री पाटील

? कवितेच्या उत्सव ?

☆ रूप ग्रीष्माचे… ☆ सौ. जयश्री पाटील ☆

चैत्र वैशाख महिन्यात

सूर्याची प्रखर उष्णता

रात्र छोटी दिवस मोठा

ग्रीष्माची चाहूल लागता

 

आग ओकतो नारायण

वाढे पृथ्वीचे तापमान

झळा घेऊनी येतो वारा

ग्रीष्माचे होता आगमन

 

रंगीत फुलांचे ताटवे

सुगंधाचा दरवळ

कोवळी पालवी फुटते

कुहू कुहू गातो कोकिळ

 

आम्रतरू मोहरतात

गुलमोहर बहरतो

देतात सावली थंडावा

अंगणी मोगरा फुलतो

 

ग्रीष्माचे रूप मनोहर

येतो रंगीत रूप घेऊन

रणरणत्या उन्हातही

पावसाची आस ठेवून

 

© सौ. जयश्री पाटील

विजयनगर.सांगली.

मो.नं.:-8275592044

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ चिऊ…☆ सौ. मुग्धा कानिटकर ☆

? कवितेचा उत्सव ?

☆ चिऊ… ☆ सौ. मुग्धा कानिटकर ☆

चिमुकली  ती चिऊताई

झेपावते खिडकीपाशी

इकडे तिकडे बघे क्षणभरी

मारून चोच मला खुणवी

 

थोडे दुर्लक्ष माझे जरी

जवळ मारते उड्या भारी

कामात गर्क मीअसे जरी

हळूच छान चिवचिव करी

 

येई  क्षणात झाडावरूनी

घेत भरारी येई परतूनी

तिला भिती खुप गोंगाटाची

मात्र स्वच्छतेवर  अतिप्रिती

 

पिते उन्हात नळातील पाणी

सुंदर प्रतिबिंब मजेत पाही

दाणे टिपून घेत भर्रदिशी

पकडते नाजूक फांदी

 

लपतछपत पानोपानी

माझ्या भोवती घाले घिरटी

तिचे येणे असे दिवसाकाठी

आनंदाचा झरा माझ्यासाठी

 

© सौ. मुग्धा कानिटकर

सांगली

फोन 9403726078

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares