Tag: #मराठी-कविता

श्री सुहास सोहोनी

 इंद्रधनुष्य 

☆ भेट… कवी : अज्ञात ☆ प्रस्तुती – श्री सुहास सोहोनी ☆

☆

किती प्रगल्भ व्याप्ती आहे ‘भेट’ या शब्दाची !

खरंच, खूपच अर्थपूर्ण.

 

कोण? कुणाला? कुठे? केव्हा?

कशाला? ‘भेटेल’

 

आणि

 

का? ‘भेटणार नाही’

 

ह्याला ‘प्रारब्ध’ म्हणावं लागेल.

 

‘भेट’ ह्या शब्द संकल्पनेविषयी थोडंसं काव्यात्मक विवेचन.

 

‘भेट’ कधी ‘थेट’ असते,

कधी ती ‘गळाभेट’ असते,

कधी ‘Meeting’ असते,

कधी नुसतंच ‘Greeting’ असते.

 

‘भेट’ कधी ‘वस्तू’ असते प्रेमाखातर दिलेली.

‘भेट’ कधी ‘देणगी’ असते कृतज्ञापूर्वक स्वीकारलेली.

 

‘भेट’ कधी ‘धमकी’ असते…

‘बाहेर भेट’ म्हणून दटावलेली.

‘भेट’ कधी ‘उपरोधक’ असते…

‘वर भेटू नका’ म्हणून सुनावलेली.

 

‘भेट’ थोरा-मोठ्यांची असते,

इतिहासाच्या पानात मिरवते.

‘भेट’ दोन बाल-मित्रांची असते…

फार वर्षांनी भेटल्यावर,

पिकल्या केसांचा अंदाज घेत चाचपलेली.

 

‘भेट’ कधी अवघडलेली,

‘झक’ मारल्यासारखी.

‘भेट’ कधी मनमोकळी,

मनसोक्त मैफिल रंगवलेली.

 

‘भेट’ कधी गुलदस्त्यातली,

कट-कारस्थान रचण्यासाठी.

‘भेट’ कधी जाहीरपणे,

खुलं आव्हान देण्यासाठी.

 

‘भेट’ कधी पहिली- वहिली

पुढल्याची ओढ वाढवणारी

‘भेट’ कधी अखेरची ठरते.

मनाला चुटपूट लावून जाते.

 

‘भेट’ कधी अपुरी भासते,

… बरंच काही राहून गेल्यासारखी.

‘भेट’ कधी कंटाळवाणी,

घड्याळाकडे पाहून ढकलल्यासारखी.

 

‘भेट’ कधी चुकून घडते,

… पण आयुष्यभर पुरून उरते.

‘भेट’ कधी ‘संधी’ असते,

निसटून पुढे निघून जाते.

 

‘भेट’ कोवळ्या प्रेमिकांची.

लाजरी-बुजरी नुसतीच नजरानजर.

‘भेट’ घटस्फोटितांचीही असते.

… हक्क सांगण्यासाठी मुलांवर.

 

‘भेट’ एखादी आठवणीतली असते.

मस्त ‘Nostalgic’ करते.

‘भेट’ नकोशी भूतकाळातली.

….. सर्रकन अंगावर काटा आणते.

 

‘भेट’…

विधिलिखीत… काळाशी न टाळता येण्याजोगी !

 

‘भेट’…

कधीतरी आपलीच आपल्याशी.

अंतरातल्या स्वत:शी.

आयुष्याच्या नाजुक वळणापाशी.

…… अचानक झालेली अणि न विसरणारी भेट.

… ‘पुन्हा भेटू*.

☆

कवी  : अज्ञात 

प्रस्तुती :  श्री सुहास सोहोनी

मो ९४०३०९८११०

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री सुजित कदम

 कवितेचा उत्सव 

☆ आजी आजोबा… ☆ श्री सुजित कदम ☆

☆

आजी आजोबांशी

रोज मनसोक्त बोलू या

दिवसभरातला थोडा वेळ

त्यांच्यासाठी देऊया…!

*

आजी आजोबा म्हणजे

भर उन्हात सावलीचं झाड

कुशीत घेऊन पुरवत असतात

हवे तेवढे आपले लाड…!

*

वाढत जातं वय आणि ..

थकत जातात त्यांचे पाय

तरीसुद्धा नातवा सोबत

चालत असतात हेच पाय

(धावू लागतात हेच पाय)

*

दूर दूरच्या नातवांसाठी..

आतून जिव तुटत असतो

त्यांच्या आठवणीत आसवांचा

तोल सुध्दा सुटत जातो…!

*

गालावरुन ओघळत जातात

आसवांचे काही थेंब..

तरी सुद्धा वाढत असतं

सर्वांबद्दल त्यांच प्रेम…!

*

दिसत जरी कमी असलं तरी

मनातलं त्यांना नक्की कळतं

प्रश्न अवघड असला तरी

इथे उत्तर नक्की मिळतं..!

*

बाहेरचा राग किती वेळा

आपण ह्यांच्यावरतीच काढतो

कारण नसताना किती वेळा

आपण यांच्यावरच चिडतो.

*

तरीसुद्धा शांतपणे ..

ते घेतात सारे ऐकून,

रात्री आपण झोपल्यावर मग

हळूच जातात डोकावून ..!

*

आठवत असतं त्यांना सुद्धा

“त्यांचं असं बालपण”

आपणच मात्र विसरून जातो

“त्यांचं असं म्हातारपण”..!

*

सुरकुतलेला हात त्यांचा

रोज हातामध्ये घेऊ..

त्यांच्या मनातलं थोडं तरी

जाणून आपण घेऊ..!

*

कितीही असलो मोठे तरी

लहान आपण होऊया

उतार वयातलं बालपण त्यांचं

थोडं समजून घेऊया..!

*

आजी आजोबांशी

रोज मनसोक्त बोलू या

दिवसभरातला थोडा वेळ

त्यांच्यासाठी देऊया…!

☆

© श्री सुजित कदम

मो .. 7276282626

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री शरद कुलकर्णी

 कवितेचा उत्सव 

☆ चिरंतन कविता… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

☆

अगदीच कांही माझ्या,

स्वप्नी असत्य नव्हते.

सत्यात वास्तवाच्याही,

स्वप्न सत्य होते.

वाहणार कालसरिता,

घेउन पोटी सारे.

राहणार चिरंतन कविता,

सांभाळीत दोन किनारे.

महाकवी मी युगांचा,

वेगळेच माझे विश्व.

अव्यक्त अश्वमेधासाठी,

चाैफेर धावती अश्व.

बंदिस्त गणगोतासाठी,

मी शोधीतो नव्याने नाती.

अव्याहत प्रयत्न माझे,

मातीमोल ठरती अंती.

☆

© श्री शरद  कुलकर्णी

मिरज

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

प्रा. भरत खैरकर

 कवितेचा उत्सव 

☆ “तू…” ☆ प्रा. भरत खैरकर ☆

☆

वेदनेची कळ अन्

लढण्यातल बळ तू

*

मुलांच रडणं अन्

मोठ्यांच भिडण तू

*

आगीचा जाळ अन्

पाण्याची धार तू

*

मायेचा पाझर अन्

दृष्टातला माजोर तू

*

कुराणातला अल्ला अन्

गीतेतला सल्ला तू

*

अनेकातला एक अन्

एकातला अनेक तू

*

अनादी तू अनंत तू

तूच तू तोच तू

*

हाही तू तोही तू

तूही तू तूही तू

☆

© प्रा. भरत खैरकर

संपर्क – बी १/७, काकडे पार्क, तानाजी नगर, चिंचवड, पुणे ३३. मो.  ९८८१६१५३२९

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री प्रमोद वामन वर्तक  

  चित्रकाव्य  

🌹 मार्जाराचे आर्जव 🌹 श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆

☆

आज माझी प्रिय सखी

बसे उंच मजवर रागावून,

अपराध काय घडे माझा

नकळे माझ्या हातून !

*

करुनी तुझी प्रेमाराधना

रग लागली हाता पाया,

वाकुल्या दावीत गवाक्षात

सावरून बसलीस काया !

*

मधू इथे आणि चंद्र तिथे

चालती प्रेमचाळे मानवात,

डोळे मिटून दूध पिणारी

असे आपली मार्जार जात !

*

बघता फासला दोघातला

विरह संपेल तव उडीत,

मिलन होता दोघे चाखू

गोडी प्रणयाची थंडीत !

…… गोडी प्रणयाची थंडीत !

☆

© प्रमोद वामन वर्तक

संपर्क – दोस्ती इम्पिरिया, ग्रेशिया A 702, मानपाडा, ठाणे (प.) 400610 

मो – 9892561086 ई-मेल – [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

मेहबूब जमादार 

 कवितेचा उत्सव 

☆ रस्ता… ☆  मेहबूब जमादार ☆

☆

सायंकाळी काम संपताच घरी येतो मी

आपल्या गावच्या मातीत हर्षभरीत होतो मी

*

माहित आहे उन्हात पायाला बसती चटके

तरी मला कळत नाही का बरे तेथे जातो मी

*

बऱ्याच वेळा असहकार भांडतो मी दुसऱ्याशी

 काही वेळा माझ्या सावलीला का बरे भीतो मी

*

तसा जगतो मी जीवनात अगदीच धाडसाने

तरी ही ऐनवेळी निर्णयात का बरे चुकतो मी

*

मला जायचे ठरवतो आणि तसाच निघतो मी

हे सारे कळत असता का बरे रस्ता चुकतो मी

*

जगताना ब-याच गोष्टींनी त्रासावून जातो मी

सारे समजूनही तडजोड का बरे करतो मी

☆

© मेहबूब जमादार

मु. कासमवाडी,पोस्ट -पेठ, ता. वाळवा, जि. सांगली

मो .9970900243

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ. मंजुषा सुनीत मुळे

📚 वाचताना वेचलेले 📖

☆ “फक्त तुम्ही स्वतः व्यवस्थित रहा – –…” – लेखक : अज्ञात  ☆ प्रस्तुती – सौ. मंजुषा सुनीत मुळे ☆

☆

तुम्ही एकही झाड लावू नका,

ती आपोआप उगवतात,

तुम्ही फक्त – ती तोडू नका…

 

तुम्ही कुठलीही नदी स्वच्छ करू नका,

ती प्रवाही आहे,

स्वतः स्वच्छच असते,

तुम्ही फक्त – तिच्यात घाण टाकू नका…

 

तुम्ही शांतता प्रस्थापित करण्याच्या नादी लागू नका, सर्वत्र शांतताच आहे,

तुम्ही फक्त – द्वेष पसरवू नका…

 

तुम्ही प्राणी वाचवण्याचा प्रयत्न करण्याची गरज नाही,

ती क्षमता निर्सगात आहे,

फक्त – त्यांना मारू नका,

जंगले जाळू नका…

 

तुम्ही माणसं काहीही व्यवस्थित करण्याचा प्रयत्न करू नका,

सर्व व्यवस्थितच आहे,

फक्त तुम्ही – स्वतःच व्यवस्थित राहा…

— — निसर्ग…

  ☆

लेखक : अज्ञात 

प्रस्तुती : सौ. मंजुषा सुनीत मुळे 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

डॉ. ज्योती गोडबोले

 वाचताना वेचलेले 

☆ सिंहस्थ… कवी : कुसुमाग्रज ☆ प्रस्तुती – डॉ. ज्योती गोडबोले  ☆

(कुंभ) 

☆

व्यर्थ गेला तुका, व्यर्थ ज्ञानेश्वर

संतांचे पुकार, वांझ झाले

*

रस्तोरस्ती साठे, बैराग्यांचा ढीग

दंभ शिगोशीग, तुडुंबला

*

बँड वाजविती, सैंयामिया धून

गजांचे आसन, महंता‌सी

*

आले खड्ग हाती, नाचती गोसावी

वाट या पुसावी, अध्यात्माची?

*

कोणी एक उभा, एका पायावरी

कोणास पथारी, कंटकांची

*

असे जपीतपी, प्रेक्षकांची आस

रुपयांची रास, पडे पुढे

*

जटा कौपिनांची, क्रीडा साहे जळ

त्यात हो तुंबळ, भाविकांची

*

क्रमांकात होता, गफलत काही

जुंपते लढाई, गोसव्यांची

*

साधू नाहतात, साधू जेवतात

साधू विष्ठतात, रस्त्यावरी

*

येथे येती ट्रक, तूप साखरेचे

टँकर दुधाचे, रिक्त तेथे

*

यांच्या लंगोटीला, झालर मोत्याची

चिलीम सोन्याची, त्याच्यापाशी

*

येथे शंभराला, लाभतो प्रवेश

तेथे लक्षाधीश, फक्त जातो

*

अशी झाली सारी, कौतुकाची मात

गांजाची आयात, टनावारी

*

तुज म्हणे ऐसे, मायेचे माइंद

त्यापाशी गोविंद, नाही नाही.

☆

कवी : कुसुमाग्रज

प्रस्तुती : डॉ. ज्योती गोडबोले 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈