मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ साप्ताहिक स्तम्भ – हे शब्द अंतरीचे # 49 ☆ किंमत अन्नाची… ☆ महंत कवी राज शास्त्री

By Hemant BawankarNo Comments

महंत कवी राज शास्त्री

?  साप्ताहिक स्तम्भ – हे शब्द अंतरीचे # 49 ? 

☆ किंमत अन्नाची… ☆

कण कण अन्नाचा

किती आहे महत्वाचा

केव्हा कळेल याची किंमत

दिवस तो कधी उगावायचा…

 

श्रीमंती आहे म्हणून

पार्ट्या कुठे रंगतात

तिथे जेवणारे गर्विष्ठ

अन्न वाया घालवतात…

 

कधी कळेल मर्म अन्नाचे

समजेल कधी महत्व त्यांना

माज द्रव्याचा भिनला अंगी

घालतात ऐसा, हा धिंगाणा…

 

करावी किंमत अन्नाची

ती गरज, आहे नेहमीची

श्रीमंती नसतेच कायमची

सावली पहा, मध्यानाची…

 

© कवी म.मुकुंदराज शास्त्री उपाख्य कवी राज शास्त्री.

श्री पंचकृष्ण आश्रम चिंचभुवन, वर्धा रोड नागपूर – 440005

मोबाईल ~9405403117, ~8390345500

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ अप्रूप पाखरे – 14 – रवींद्रनाथ टैगोर ☆ प्रस्तुति – श्रीमती उज्ज्वला केळकर

By Hemant BawankarNo Comments

श्रीमती उज्ज्वला केळकर

? वाचताना वेचलेले ?

☆ अप्रूप पाखरे – 14 – रवींद्रनाथ टैगोर ☆ प्रस्तुति – श्रीमती उज्ज्वला केळकर ☆ 

[७३]

पाखरांच्या पंखांवर

जडवला एकदा

सोन्याचा वर्ख

तर

कधीच

नाही सूर मारणार ते

पुन्हा आभाळात

 

[७४]

छोट्या छोट्या गोष्टीच तर

सोडून जाईन मी

माझ्या जीवलगांसाठी

फार मोठ्या गोष्टी काय

प्रत्येकासाठीच आहेत. ]

 

[७५]

मृत्यूला अवघड करणारा

मला चिकटून राहणारा

हा माझा निष्फळ भूतकाळ

सोडव माला यातून

 

[७६]

तुला शतश; धन्यवाद

यासाठी की

कोणतेच गतिमान चक्र

झालो नाही मी

होतो मी त्यांच्यापैकी

जे चिरडले गेले

तशा चक्राखाली    

 

मूळ रचना – स्व. रविंद्रनाथ टैगोर 

मराठी अनुवाद – रेणू देशपांडे (माधुरी द्रवीड)

प्रस्तुति – श्रीमती उज्ज्वला केळकर

176/2 ‘गायत्री’, प्लॉट नं 12, वसंत साखर कामगार भवन जवळ, सांगली 416416 मो.-  9403310170

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ मनं पाखरू! ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक

By Hemant BawankarNo Comments

श्री प्रमोद वामन वर्तक 

? कवितेचा उत्सव ?

⭐ मनं पाखरू!….. ? श्री प्रमोद वामन वर्तक ⭐

मनं पाखरू पाखरू

पर हलके पिसागत

जाई साता सुमद्रापार

क्षणी विलक्षण वेगात

 

          मनं पाखरू पाखरू

          सारा सयीचा खजिना

          इथे दुःखी जखमांना

          कधी जागा अपुरी ना

 

मनं पाखरू पाखरू

घर बांधे ना फांदीवर

नेहमी शोधित फिरे

वृक्ष साजिरा डेरेदार

 

          मनं पाखरू पाखरू

          पंख याचे भले मोठे

          दृष्टी आडचे सुद्धा

          क्षणात कवेत साठे

 

मनं पाखरू पाखरू

वारा प्याले वासरू

बसे ना त्या वेसण

सांगा कसे आवरू ?

 

© श्री प्रमोद वामन वर्तक

(सिंगापूर) +6594708959

मो – 9892561086

ई-मेल – [email protected]

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ मैत्री ☆ सुश्री संगीता कुलकर्णी

By Hemant BawankarNo Comments

सुश्री संगीता कुलकर्णी

? कवितेचा उत्सव ?

☆ मैत्री ☆ सुश्री संगीता कुलकर्णी ☆ 

 

ना किनारा समुद्राचा

ना क्षितिज आकाशाचे

ना हसू आनंदाचे

ना रडू दुःखाचे

ना तमा कशाची

ना भान जगाचे

स्वतःतचं हरवलेली

खोल खोल समुद्रासारखी

मुक्त आकाशात भरारी घेणारी

अविरत अशी जळणारी

जळून पण मागे

धूर व राख ठेवणारी

आठवणींच्या धुराने पाणी आणणारी

सोबत असते वर्तमानात

जोडून ठेवते भूत- भविष्याला

अस्तित्वातचं मनसोक्त रमणारी

मैत्री… !!

©  सुश्री संगीता कुलकर्णी 

लेखिका /कवयित्री

ठाणे

9870451020

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ अप्रूप ☆ श्री राजकुमार दत्तात्रय कवठेकर

By Hemant BawankarNo Comments

श्री राजकुमार दत्तात्रय कवठेकर

अल्प  परिचय 

अनेक कविता अनेक दिवाळी अंक,मासिके, वृत्त पत्रे यातून प्रकाशित.

‘बंद मनाच्या दारावर’ हा कविता संग्रह प्रकाशित. ‘काफला’ या प्रातिनिधिक गझल संग्रहात गझलेचा सामावेश.

? कवितेचा उत्सव ?

☆ अप्रूप ☆ श्री राजकुमार दत्तात्रय कवठेकर ☆ 

देवू नयेच मोका कोणास सांत्वनाचा

राखावया हवा त्या सन्मान आसवांचा

 

साधाच वाहणारा वारा नको म्हणू हा

अंदाज लागतो ना केंव्हाच वादळांचा

 

आहे सुखात सांगू त्यांना; टिपून डोळे

दाटून कंठ आहे प्रत्येक माणसाचा

 

दारात चांदण्यांची तिष्ठून वेळ गेली

डोईवरी उन्हाळा आता सहावयाचा

 

बोलाविल्याविनाही भेटून दुःख जाई

नाही निरोप आला केंव्हा सुखी क्षणांचा

 

बाहेर..आत..आहे वैशाख हा जरीही

तू भेटताच होतो आभास श्रावणाचा

 

ऐकून हाक माझी ना थांबले कुणीही

ती माणसेच होती का खेळ सावल्यांचा?

 

दारी वरात येते थाटात त्या सुखांची

आवाज वेदनेच्या येतो न पावलांचा

 

जोजावले सुखाला मांडीवरी जसे मी

केला तयार खोपा दुःखास काळजाचा

 

तोही लबाड कावेबाजातला निघाला

जो भासवीत होता सात्विक आसल्याचा

 

वाटे मलाच माझे अप्रूप आज याचे

होता निभावला मी रे संग आपल्यांचा

 

प्रत्येक माणसाचा आधार होत गेलो

दुःस्वास सोसला मी होता जरी जगाचा

 

वाटे सरावलेले जीणे तुझ्याविना ही

जातोच तोल आहे अद्यापही मनाचा

 

© श्री राजकुमार दत्तात्रय कवठेकर

संपर्क : ओंकार अपार्टमेंट, डी बिल्डिंग, शनिवार पेठ, आशा  टाकिज जवळ, मिरज

 

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 73 – मंद वारा सुटला होता ☆ श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे

By Hemant BawankarNo Comments

श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे 

☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 73 – मंद वारा सुटला होता ☆

 

मंद वारा सुटला होता, गंध फुलांचा दाटला होता।

आज तुझ्या आठवांनी कंठ मात्र दाटला होता।।धृ।।

 

हिरव्या गार वनराईला चमचमणारा  ताज  होता।

मखमली या कुरणांवरती मोतीयांचा साज होता।

चिमुकल्यां चोंचीत माझ्या,तुझ्या चोंचिचा आभास होता।।१।।

 

पहाटेलाच जागवत  होतीस , झेप आकाशी घेत होतीस ।

अमृताचे कण चोचीत ,आनंदाने भरवत होतीस।

आमच्या चिमण्या डोळ्यांत ,स्वप्न  फुलोरा फुलत होता ।।२।।

 

आनंद अपार होता, खोपा स्वर्ग बनला होता।

विधाताही लपून  छपून , कौतुक सारे पाहात होता।

आज कसा काळाने वेध तुझा घेतला होता।।३।।

 

आता बाबा पहाटेला ऊठून काम सारं करत असतो।

लाडे लाडे बोलत असतो गाली गोड हसत असतो।

आज त्याच्या डोळ्यांचा कडं मात्र ओला होता।।४।।

©  रंजना मधुकर लसणे

आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली

9960128105

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मनमंजुषेतून ☆ हे सांगायला आमचीच पिढी कमी पडली ☆ संग्रहिका – प्रस्तुति – कालिंदी नवाथे

By Hemant BawankarNo Comments

? मनमंजुषेतून ?

☆ हे सांगायला आमचीच पिढी कमी पडली ☆ संग्रहिका – प्रस्तुति – कालिंदी नवाथे ☆ 

 

लग्न पूर्ण ठरेपर्यंत 

स्पर्शाचा गंधही नव्हता.. 

नुकत्याच ठरलेल्या लग्नाला 

स्पर्श मंद मंद स्पर्शत होता .. 

 

जातायेता वाऱ्याने उडलेला पदर

गुदगुल्या करायचा .. 

चहाच्या कपाची देवाणघेवाण

हळूच बोट धरायचा . 

 

रस्त्याने चालताना समोरून येणारी गाडी 

खांदा धरायला भाग पाडायची 

ती रुतलेली बोटं 

काळजापर्यंत भिडायची .. 

 

हॉटेलमध्ये समोरासमोर बसल्यावर

नजरेला नजर स्पर्श करायची .. 

टेबलाखाली लपलेली पावलंही 

अडसर दूर करुन पावलाला बिलगायची .. 

 

मोगऱ्याच्या गजऱ्याचा सुगंध

केसांनाही स्पर्शुन जायचा .. 

मानेवर ओघळलेल्या फुलाला नव्हे मानेला 

हात लावण्याचा मोह व्हायचा .. 

 

वाऱ्याने उडलेलं पान 

हळूच गालावर पडायचं .. 

पान सुकलेलं असलं तरी 

त्या दोघांच प्रेम हिरवगार  व्हायचं .. 

 

तरल कोमल अशा भावनांनाच 

स्पर्शाचं भान होत .. 

कळतनकळत एकरूप होण्याचं 

अनावर स्वप्न होतं .. 

 

हळूहळू जोपासलेल्या या नात्याला 

एकमेकांच्या संमतीची साथ होती .. 

नाती आयुष्य संपेपर्यंत टिकवण्याची 

ती अलिखित नियमावली होती .. 

 

हे सगळे पुन्हा आठवले 

आजकालचे स्पर्श पाहून .. 

नजाकत त्यातली संपली .. 

याने दाटून आले काहूर .. 

 

झटपट आयुष्यामधे 

नात्यात फक्त झटापट उरली .. 

प्रत्येक कृतीला भावनांची जोड हवी  

हे सांगायला आमचीच पिढी कमी पडली .. 

 

||  हे सांगायला आमचीच पिढी कमी पडली..||

 

अनामिक……

प्रस्तुति –  कालिंदी नवाथे 

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कविता ☆ साप्ताहिक स्तम्भ # 90 – हरवलेले प्रेम जेव्हा .. . . ! ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते

By Hemant Bawankar1 Comment

कविराज विजय यशवंत सातपुते

? साप्ताहिक स्तम्भ # 90 – विजय साहित्य ?

☆ ✒ हरवलेले प्रेम जेव्हा .. . . ! ✒  कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

हरवलेले प्रेम जेव्हा

तुला मला हसू  लागते

तुझ्या माझ्या काळजाला

पुन्हा चूक डसू लागते. . . . !

 

हरवलेले प्रेम जेव्हा

नवी वाट चालू लागते.

जुन जुन प्रेम देखील

नव नवं रूसू लागते. . . . !

 

हरवलेले प्रेम जेव्हा

एकट एकट राहू लागते

तुला मला  एकदा तरी

वाट त्याची दिसू लागते. . . . !

 

हरवलेले प्रेम जेव्हा

आठवणींचे मेघ होते

ओठांमधले नकार  सारे

शब्दांमध्ये फसू लागते. . . . . !

 

हरवलेले प्रेम जेव्हा

तुझी माझी झोप पळवते

नकळत आपल्या डोळ्यात

नवे स्वप्न वसू लागते. . . . !

 

हरवलेले प्रेम जेव्हा

तुला मला शोधू लागते.

काळीजदारी उंबरठ्यावर

वाट बघत बसू लागते.

 

हरवलेले प्रेम जेव्हा

वळवाची सर होते

जपून ठेवलेले वादळवारे

पाऊस होऊन  बरसू लागते. . . . !

 

© कविराज विजय यशवंत सातपुते 

सहकारनगर नंबर दोन, दशभुजा गणपती रोड, पुणे.  411 009.

मोबाईल  9371319798.

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ सार ☆ श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

By Hemant BawankarNo Comments

? कवितेचा उत्सव ?

☆ सार ☆ श्री हरिश्चंद्र कोठावदे ☆ 

(षडाक्षरी)

खणीत रहाव्या

अंधाराच्या खाणी

लागेना जोवर

नक्षत्रांचे पाणी !

 

कधी उसवावे

घातलेले टाके

पुनश्च ऐकावे

जखमांचे ठोके !

 

न्यायाच्या संगरी

कैसी हार,जीत

रक्त नित्य मागे

एक दिव्य ज्योत !

 

तूच अश्व,रथ

आणिक सारथी

तूच न्यायाधीश

वादी,प्रतिवादी !

 

सोडावा किनारा

अथांगा भिडावे

मोती अनमोल

खोलात शोधावे !

 

स्वत्व सत्त्वशील

प्राणांचे इमान

निरंत जपावे

वणव्यात रान !

 

कधी बंधनात

मातीच्या असावे

कधी पक्षी, कधी

आभाळचि व्हावे !

 

एक कोवळीक

एक सच्चा सूर

एक दूर तारा

आयुष्याचे सार !

 

© श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ गमजा ☆ श्री तुकाराम दादा पाटील

By Hemant BawankarNo Comments

श्री तुकाराम दादा पाटील

? कवितेचा उत्सव ?

☆ गमजा ☆ श्री तुकाराम दादा पाटील ☆ 

जगण्याच्या पाणवठ्यावर

सुखदुःख वाहते आहे

पण जीवन घागर माझी

मी तिथेच भरतो आहे

 

कधी स्वच्छ,लाभते पाणी

कधी गढूळ प्रवाहित होते

पर्याय कोणता नसतो

वास्तवता सांगून जाते

 

हा  निसर्ग कायम आहे

आम्हीच येथले उपरे

आमच्याही भवती सगळे

या कळी काळाचे फेरे

 

हे  वास्तव  स्विकारावे

यालाच भलेपण समजा

हे सगळे पचल्यावर मग

जगण्याची कळते गमजा

 

© श्री तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

Please share your Post !

Shares
image_printPrint