मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ हे शब्द अंतरीचे # 190 ☆ प्रेम… प्रेमकाव्य… ☆ महंत कवी राज शास्त्री ☆

महंत कवी राज शास्त्री

?  हे शब्द अंतरीचे # 190 ? 

☆ प्रेम… प्रेमकाव्य… ☆ महंत कवी राज शास्त्री ☆

(अष्टाक्षरी…)

प्रेम… प्रेमकाव्य…

प्रेम काय असतं…

 

प्रेम एक, अडीच अक्षराचं पत्र

प्रेम एक, मंत्रमुग्ध करणार स्तोत्र

प्रेम म्हणजे, आकर्षण

प्रेम म्हणजे, समर्पण.!!

 *

प्रेम एक, निर्मळ सरिता

प्रेम एक,  मुक्त कविता.!!

 *

नकोत प्रेमात वासना

असाव्या फक्त संवेदना.!!

 *

नुसते शरीराचे, आकर्षण नसावे

प्रेमाने प्रेमाला, हस्तगत करावे.!!

 *

विचार करावा, कोमल मनाचा

प्रेमात राहून, मन जिंकण्याचा.!!

 *

नकोत नुसते, गलिच्छ इशारे

प्रेमासाठी मन, शुद्ध ठेवा रे.!!

 *

गंध असल्यावर

फुले हातात असतात

गंध संपल्यावर

फुले कचऱ्यात सापडतात.!!

 *

प्रेमाचे सूत्र

मुळीच असे नसते

असे असेल तर

प्रेम लगेच संपते.!!

 *

वासनांध प्रेमाला

हवस म्हणतात

त्यात मग कुठे

बलात्कार होतात.!!

 *

म्हणून सांगतो

प्रेम अपराध नसतो

निर्मळ प्रेम

मनाचे मन जोपासतो.!!

मात्र प्रेमात पडून, वेळ निभावणे

गरज संपली की, साथ सोडणे.!!

 *

हा मात्र अक्षम्य, गुन्हा ठरतो

एखाद्याचा मृत्यू, हकनाक होतो.!!

© कवी म.मुकुंदराज शास्त्री उपाख्य कवी राज शास्त्री

श्री पंचकृष्ण आश्रम चिंचभुवन, वर्धा रोड नागपूर – 440005

मोबाईल ~9405403117, ~8390345500

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ “कोण मी ?” ☆ सौ विजया कैलास हिरेमठ ☆

सौ विजया कैलास हिरेमठ

? कवितेचा उत्सव ?

☆ “कोण मी ? ☆ सौ विजया कैलास हिरेमठ 

कोण मी काय आहे

माझे मलाच कळू दे

प्रत्येक नावाआधी

जाणून स्वतः ला थोडे घे…

*

जग हे सुंदर, जीवन सुंदर

नात्यांमुळेच अर्थ जगण्याला

प्रत्येक नात्यात सिद्ध करताना

का होई जीव मग अर्धा अर्धा…..

*

लेक, पत्नी, सून, आई

बहिण, भावजय, मैत्रीण

कोणासाठी कोणीतरी तू झाली

स्वतः ला मात्र विसरून गेली….

*

सगळ्यांची आवडती होता होता

सतत बदलत तू गेली

खरी तुझी तुला सांगा आता

ओळख काय मागे उरली…. ?

*

सतत होताना परफेक्ट

झाला तुझ्यावरच इफेक्ट

करता करता सारं एक्सेप्ट

स्वतःला मात्र करत गेलीस रिजेक्ट…

*

नातं स्वतः शी असतं पहीलं

त्याला तोडून चालत नसतं

रोजच्या घाई गडबडीतही

स्वतः साठी काही क्षण जगायचं असतं…

*

रहा नक्कीच जगासोबत

जगून घे प्रत्येक नात्यासोबत

पण साथ स्वतःची सोडू नको

हरवून स्वतःलाच जगू तू नको…

*

जगात कुठेच मिळणार नाही

सुख समाधान शांती

तुझ्यातच आहे दडलेलं सारंकाही

त्यासाठीच बघ जोडून नातं स्वतःशी…

💞शब्दकळी विजया 💞 

©  सौ विजया कैलास हिरेमठ

पत्ता – संवादिनी ,सांगली

मोबा. – 95117 62351

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ कळीचं झालं फूल… कवयित्री : सुश्री शुभांगी देशपांडे ☆ प्रस्तुती – सौ. दीप्ती गौतम ☆

📖 वाचताना वेचलेले 📖

कळीचं झालं फूलकवयित्री : सुश्री शुभांगी देशपांडे ☆ प्रस्तुती – सौ. दीप्ती गौतम

एक दिवस लेकीला आई हळूच बोले

रांधा, वाढा, उष्टी काढा.. दुसरे मी काय केले ?

*

लेक म्हणे हसून, श्लोक, ओव्या, सुरेल गाणी

तूच ना आम्हा ऐकवलेस

स्वच्छ वाणी, सुरेल शब्द

भांडार तूच खुले केलेस 

*

तुझा स्वयंपाक बघून बघून

मलाही लागली गोडी

तुझ्यातली अन्रपूर्णा

माझ्यातही आली थोडी

*

संस्कारवर्गात नाही आई

जावे लागले आम्हाला

कसे वागावे, कसे बोलावे

ठेवा तुझाच सर्वांना

*

नव्हते यू ट्यूब, नव्हते गुगल

तरी काहीच अडले नाही

तुझ्यासोबत बोलताना

गोष्टी कधीच संपल्या नाहीत

*

सण, सोहळे, लग्नकार्य

तुझेच इव्हेंट मॅनेजमेंट

जमाखर्च, देणीघेणी

तूच शिकवलीस अॅडजेसमेंट

*

आमच्या छोट्या दुखण्यांसाठी

डाॅक्टर आमचा तूच होशी

ओवा, हळद, शेवपा, हरडा

आजही असते माझ्यापाशी

*

तुझी रांगोळी, तुझे भरतकाम

कलात्मकता शिकवून गेली

माहित नाही कशी केव्हा

सुंदरता या जीवनी आली

*

पै पाहुण्यात वाढलो म्हणून

कंटाळा आजही येत नाही

माणसं जोडण्याची कला

जणू जगण्याचाच भाग होई

*

तरीही आई आता म्हणतेस

आयुष्यात मी काय केले

तुझ्याशिवाय का गं आई

माझ्यातल्या कळीचे फूल झाले? 

कवयित्री : सुश्री शुभांगी देशपांडे

चिकूवाडी, बोरीवली

संग्राहिका : सौ. दीप्ती गौतम

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ बुद्धी दाता आणि ज्ञान दाता ! ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆

श्री प्रमोद वामन वर्तक

? कवितेचा उत्सव ? 

☆ बुद्धी दाता आणि ज्ञान दाता !. श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆

साम्य वाटले मजला 

PC आणि गणेशात,

सांगतो समजावून कसे 

धरा तुम्ही ते ध्यानात !

 साऱ्या विश्वाची खबर

 लंबकर्ण कानी आकळे,

 साठवी माहिती जगातून

 PCचे इंटरनेट जाळे !

सोंड मोठी वक्रतुंडाची

करी दुष्टांचे निर्दालन,

अँटीव्हायरस करतो 

स्व जंतूचे स्वतः हनन !

 ठेवी लंबोदर उदरात

 भक्तांच्या पाप पुण्याला,

 PCची हार्डडिस्क पण 

 येते ना त्याच कामाला ?

येई स्वारी गजाननाची

मूषक वाहना वरुनी,

PCचा माऊस पण चाले

एका चौकोनी पॅडवरुनी !

.

पण

.

भले भले भरकटती

PCच्या मोह जालात,

एकच गणेश बुद्धिदाता

ठेवा कोरून हृदयात !

ठेवा कोरून हृदयात !

© प्रमोद वामन वर्तक

संपर्क – दोस्ती इम्पिरिया, ग्रेशिया A 702, मानपाडा, ठाणे (प.) – 400610 

मो – 9892561086 ई-मेल – [email protected]

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ हेच आहे मागणे… ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

श्री तुकाराम दादा पाटील

? कवितेचा उत्सव ?

☆ हेच आहे मागणे ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

वागणे हळवे बनावे हेच आहे मागणे

भाग्य माझे मज मिळावे हेच आहे मागणे

*

राबणारे हात द्यावे कर्म बनता साधना

दैन्य सारे लुप्त व्हावे हेच आहे मागणे

*

माणसाने माणसाला प्रेम द्यावे जीवनी

सोबतीने जगत जावे हेच आहे मागणे

*

दान देतो देव तेव्हा आसराही लाभतो

शांततेने जगतजावे हेच आहे मागणे

*

संस्कृती जपण्या प्रभूंची नित्य व्हावी प्रार्थना

एकतेचे गीत गावे हेच आहे मागणे

*

माय मातीने दिलेली जपत जावी देणगी

मग श्रमाचे मोल घ्यावे हेच आहे मागणे

*

या जगाचे ध्येय आहे माणसाना जोडणे

स्वप्न त्याने ते जपावे हेच आहे मागणे

*

केवढे सामर्थ्य आहे ओळखावे आपले

संकटांशी मग लढावे हेच आहे मागणे

© प्रा. तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ ‘आपल्या काळात…’ – लेखक : दलाई लामा –  अनुवाद : शोभा भागवत ☆ प्रस्तुती – सौ. गौरी गाडेकर ☆

सौ. गौरी गाडेकर

📖 वाचताना वेचलेले 📖

☆ ‘आपल्या काळात…’ – लेखक : दलाई लामा –  अनुवाद : शोभा भागवत ☆ प्रस्तुती – सौ. गौरी गाडेकर 

आपल्या काळात इमारतींची उंची वाढली.

पण माणुसकीची कमी झाली

रस्ते रुंद झाले, पण दृष्टी अरुंद झाली.

खर्च वाढला आणि शिल्लक कमी झाली

घरं मोठी पण कुटुंब छोटी…

सुखसोयी पुष्कळ, पण वेळ दुर्मिळ झाला

पदव्या स्वस्त झाल्या आणि शहाणपण महाग

माहितीचे डोंगर जमले, पण नेमकेपणाचे झरे आटले

तज्ज्ञ वाढले आणि समस्याही वाढल्या

औषध भरपूर, पण आरोग्य कमी झालं

मालकीची भाषा वाढली, मूल्यांची कमी

आपण बोलतो फार… प्रेम क्वचित करतो… आणि तिरस्कार सहज करतो…

राहणीमान उंचावलं. पण जगणं दळभद्री झालं

आपल्या जगण्यात वर्षाची भर पडली, पण आपल्या वर्षांमध्ये जगण्याची नाही.

आपण भले चंद्रावर गेलो-आलो,

पण शेजारच्या नव्या माणसाला भेटणं काही होत नाही.

बाहेरचा परिसर आपण जिंकत चाललो आहोत. पण आतल्या हरण्याचं काय?

हवा शुध्द करण्यासाठी आटापिटा, पण आत्म्याच्या गुदमरण्याचं काय?

आपली आवक वाढली, पण नीयत कमी झाली

संख्या वाढली, गुणवत्ता घसरली

हा काळ उंच माणसांचा, पण खुज्या व्यक्तिमत्त्वांचा

उदंड फायद्यांचा, पण उथळ नात्यांचा

जागतिक शांतीच्या गप्पांचा पण घरातल्या युध्दांचा

मोकळा वेळ हाताशी, पण त्यातली गंमत गेलेली

विविध खाद्यप्रकार, पण त्यात सत्त्व काही नाही

दोन मिळवती माणसं, पण त्यांचे घटस्फोट वाढलेले

घरं नटली, पण घरकुलं दुभंगली

दिखाव्याच्या खिडकीत खूप काही मांडलेलें, पण कोठीची खोली रिकामीच.

हे पत्र तुमच्यापर्यंत पोचवणारं तंत्रज्ञान आज आहे

आणि आज आहे तुमचं स्वातंत्र्यही…

या पत्राकडे लक्ष देण्याचं किंवा न देण्याचं

यातलं काही वाटलं तर बदला…

किंवा… विसरून जा…

लेखक : दलाई लामा

अनुवाद : शोभा भागवत

संग्राहिका : सौ. गौरी गाडेकर

संपर्क – 1/602, कैरव, जी. ई. लिंक्स, राम मंदिर रोड, गोरेगाव (पश्चिम), मुंबई 400104.

फोन नं. 9820206306

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ वाडे गेले इमल्या गेल्या ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

सुश्री नीलांबरी शिर्के

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

☆ वाडे गेले इमल्या गेल्या ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के

वाडे गेले इमल्या गेल्या

काही वास्तू दुर्लक्षित झाल्या 

मोक्याच्या ठिकाणच्या वास्तू

पाडून तिथे सदनिका झाल्या

*

वाड्यातला लळा जिव्हाळा

वडीलकीचा रुबाब आगळा

नात्यामधली ऊब नी माया

त्यावर बसला सारा धुरळा

*

गायी गुरांचे हंबर घुमती

दुधा तुपाची गेली श्रीमंती

काळाचा हा महिमा दाखवी

दुरावली सारी नातीगोती

*

 काळासह चालायचे तर

 मान्य करावे होईल ते ते

 जडण घडण घराची बदले

 मानसिकता का उगा बदलते

*

 सदनिका असो वा छोटे घर

 माणूस वसतो त्यात निरंतर

 वागण्यातले बोलण्यातले

 वाढत जाते कशास अंतर?

*

 जो तो पाही आपल्यापुरते

 मी माझे अन आमच्या पुरते

आई बापही अडचण होई

 संस्कार संस्कृती मागे पडते 

©  सुश्री नीलांबरी शिर्के

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ पांडुरंग… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

श्री शरद कुलकर्णी

? कवितेचा उत्सव ?

☆ पांडुरंग… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

परागंदा झाला,

पंढरीचा बाप.

संत भोगती,

दुःख अभिशाप ।

*

रिकामे देव्हारे,

देवाला शोधती.

अभंगाच्या आकांतात,

मिळे पांडुरंग अंती। ।

© श्री शरद  कुलकर्णी

मिरज

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ पत्र… ☆ श्री राजकुमार कवठेकर ☆

श्री राजकुमार दत्तात्रय कवठेकर

? कवितेचा उत्सव ?

☆ पत्र… ☆ श्री राजकुमार कवठेकर ☆

 नका येऊ पुसाया हाल माझे 

सुखांनो, एवढे ऐकाल माझे.. ?

*

खरा ना आजचा ‘त्यांचा’ जिव्हाळा

हसू त्यांनीच केले काल माझे 

*

मला स्वाधीन केले वादळांच्या 

(म्हणे की, वागणे बेताल माझे)

*

कितीही द्या, कटोरा हा रिकामा

जिणे आजन्म हे कंगाल माझे 

*

दगे या माणसांचे, या ऋतूंचे 

सुकावे रे कसे हे गाल माझे

*

जगाचे… जीवनाचे रंग खोटे

अरे! त्यानेच डोळे लाल माझे

*

नको ते बंगले बंदिस्त त्यांचे

खुल्या दुःखा-सुखांचे पाल माझे

*

शरीराचे तुम्ही सोसाल ओझे

कसे अश्रू तुम्ही पेलाल माझे?

*

जणू मी वादळीवाऱ्याप्रमाणे 

कुठूनी पाय रे खेचाल माझे 

*

भिजावे घाम.. अश्रूंनी पुन्हा मी

असे हंगाम सालोसाल माझे 

*

तुझी गे भेट झाली.. प्रीत लाभे

बने आयुष्य मालामाल माझे 

*

कशी सांगू कुणा माझी खुशाली

कधी डोळे तुम्ही वाचाल माझे?

*

‘तुझा आधार वाटे जीवनाला… ‘

निनावी पत्र हे टाकाल माझे.. ?

© श्री राजकुमार दत्तात्रय कवठेकर

कवी / गझलकार

संपर्क : ओंकार अपार्टमेंट, डी बिल्डिंग, शनिवार पेठ, आशा  टाकिज जवळ, मिरज मो ९४२११०५८१३

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ निरागस कवितेला जपताना… ☆ सुश्री मानसी चिटणीस ☆

सुश्री मानसी विजय चिटणीस

? कवितेचा उत्सव ?

☆ “निरागस कवितेला जपताना…” ☆ सुश्री मानसी विजय चिटणीस

कविता मनात जन्मावी लागते म्हणे

पण तिच्या काळ्याभोर निरागस डोळ्यांत 

साक्षात कविताच जगताना पाहिलय मी

वर्गातल्या रुक्ष खिडक्यांशीही तिची गट्टी जमलीय

त्या खिडकीतलं इवलंस्स आभाळही तिच्या डोळ्यांत लपतं

फ्राॅकच्या खिशात असतात

चाॅकलेटचे चंदेरी कागद, बांगड्यांच्या काचा, कसल्यातरी बिया, आणि बरीचशी स्वप्नं

आणि हो.. माझ्यासाठी 

आठवणीने आणलेलं फुल ही असतं कधीमधी

मागून येवून माझे डोळे झाकताना

तिचे चिमुकले स्पर्श आभाळ होतात

अन् गळ्यात पडून खाऊसाठी हट्ट करताना

गालांवर चंद्र उतरतात

तिच्या अबोल गाण्यांच्या ओळी

मला शांत संध्याकाळी सापडतात

कुशीत घेऊन थोपटताना

कधी नकळत

तिचा मायस हात फिरतो माझ्या डोक्यावर

धुक्याचे लोट वाहू लागतात 

माझ्या पोरक्या डोळ्यांतून तेव्हा

कविता मनात जन्मतात 

कुशीत झोपलेल्या निरागस कवितेला जपताना…

© सुश्री मानसी विजय चिटणीस

केशवनगर, चिंचवड, पुणे. फोन : ०२०२७६१२५३१ / ९८८११३२४०७

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ.मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares