मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ आभाळाचे काळिज ज्यांचे… ☆ श्री हरिश्चंद्र कोठावदे ☆

श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ आभाळाचे काळिज ज्यांचे… ☆ श्री हरिश्चंद्र कोठावदे ☆

आभाळाचे काळिज ज्यांचे, दुःखहि त्यांचे आभाळागत

हास्य जयांचे बुद्धागत ते, कधि ओघळती सुळि चढल्यागत

*

असिधारेवर अवघे जीवन, पदोपदी अन् अग्निपरीक्षा

देवदूत ते देवपणाची, अखंड देती सत्त्वपरीक्षा

*

प्रेषित होउन आले येथे, हाच तयांचा मुळी गुन्हा हो

सजा भोगण्या वनवासाची, राम जन्मतो पुनः पुन्हा हो

*

थोर महात्मे युगानूयुगे, प्राशत आले प्याले जहरी

तप्तलाल अन् तीक्ष्ण कट्यारी, द्रष्ट्यांच्याही घुसल्या नेत्री

*

युगपुरुषांच्या विटंबनेची, जन्मोजन्मी हीच कहाणी

साक्षीला ती कठोर नियती, खेद खंत ना डोळां पाणी!

© श्री हरिश्चंद्र कोठावदे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ पांगारा… ☆ सौ. अर्चना गादीकर निकारंगे ☆

सौ. अर्चना गादीकर निकारंगे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ पांगारा… ☆ सौ. अर्चना गादीकर निकारंगे 

अंगावरून तुझ्या अलगद ओघळलेली ती,

पाण्यातून पावसाच्या मार्गस्थ होत होती.

अंगार्‍यासम भासणारी जरा पाण्यात सुखावली,

जलस्पर्शाने आनंदित ती, नयनसुखानेआंनदित मी

 जणू एकच वाटत होतो.

 

गळलेल्या फुलांकडे पाहून जणू काही

पागोळ्यांतूनन तुझे रुदन चालले होते

भारदस्त विशाल देह धारण कर्ता तू

पण मन मात्र खूपच हळवे वाटत होते.

 

एक दिवस असा उजाडला की नकळत तुझ्या

तुझी आंतरिक शक्तीक्षीण होऊ लागली होती,

भारदस्त, विशाल म्हटल्या जाणार्‍या तुझ्या मुळांनी

जमीन सोडली

आणि तू जीवंतपण.

तुझ्या विना त्या जागेला जाणवत राहील रितेपण.

© सुश्री अर्चना गादीकर निकारंगे 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ ‘जगण्यातली मजा वाढवण्याचे उपाय’ – लेखक : अज्ञात ☆ प्रस्तुती – श्री ब्रह्मानंद पै ☆

📖 वाचताना वेचलेले 📖

☆ ‘जगण्यातली मजा वाढवण्याचे उपाय’ – लेखक : अज्ञात ☆ प्रस्तुती – श्री ब्रह्मानंद पै ☆3

१) जिथे राहता त्या कॉलनीत

 चार तरी कुटुंब जोडा,

 अहंकार जर असेल तर

 खरंच लवकर सोडा ।।

*

२) जाणं येणं वाढलं की

 आपोआप प्रेम वाढेल,

 गप्पांच्या मैफिलीत

 दुःखाचा विसर पडेल ।।

*

३) महिन्यातून एखाद्या दिवशी

 अंगत-पंगत केली पाहिजे,

 पक्वान्नाची गरजच नाही

 पिठलं-भाकरी खाल्ली पाहिजे ।।

*

४) ठेचा किंवा भुरका केल्यास

 बघायचंच काम नाही,

 मग बघा चार घास

 जास्तीचे जातात का नाही ।।

*

५) सुख असो दुःख असो

 एकमेकांकडे गेलं पाहिजे,

 सगळ्यांच चांगलं होऊ दे

 असं देवाला म्हटलं पाहिजे ।।

*

६) एखाद्या दिवशी सर्वांनी

 सिनेमा पहावा मिळून,

 रहात जावं सर्वांशी

 नेहमी हसून खेळून ।।

*

७) काही काही सणांना

 आवर्जून एकत्र यावं,

 बैठकीत सतरंजीवर

 गप्पा मारीत बसावं ।।

*

८) नवरा बायको दोन लेकरात

 “दिवाळ सण” असतो का?,

 काहीही खायला दिलं तरी

 माणूस मनातून हसतो का?

*

९) साबण आणि सुगंधी तेलात

 कधीच आनंद नसतो,

 चार पाहुणे आल्यावरच

 आकाश कंदील हासतो

*

१०) सुख वास्तूत कधीच नसतं

 माणसांची ये-जा पाहिजे,

 घराच्या उंबरठ्यालाही

 पायांचा स्पर्श पाहिजे ।।

*

११) दोन दिवसांसाठी का होईना

 जरूर एकत्र यावं,

 जुने दिवस आठवताना

 पुन्हा लहान व्हावं ।।

*

१२) वर्षातून एखादी दुसरी

 आवर्जून ट्रिप काढावी,

 “त्यांचं आमचं पटत नाही”

 ही ओळ खोडावी ।।

*

१३) आयुष्य खूप छोटं आहे

 लवकर लवकर भेटून घ्या

 काही धरा काही सोडा

 सगळे वाद मिटवून घ्या ||

 लेखक :अज्ञात

प्रस्तुती : श्री. ब्रह्मानंद पै 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ श्री अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती #265 ☆ फुलाला हेरले होते… ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

? अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 265 ?

फुलाला हेरले होते ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

कवीला हसताना मी एकदा पाहिले तेव्हा

सुरेली चाल लावुनी गीत मी गायिले तेव्हा

 *

तयाला गुढ शब्दांची थोरली जाण होती हो

सुरांच्या मुक्त साथीने मारली तान होती हो

सुमनांसारख्या ओळी शब्द मी ताणिले तेव्हा

 *

गुलाबालाही काट्यांनी पहा ना घेरले होते

सोडुनी गुण काट्यांचे फुलाला हेरले होते

मित्रता पाहुनी त्यांची सुखाला जाणिले तेव्हा

 *

हवा ही काय प्यालेली नशा ही काय केलेली

हवेलाही कळेना ती कशाने धुंद झालेली

फुलाच्या गंधकोशाचे अंश मी दाविले तेव्हा

 

© श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

[email protected]

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ ऐवज… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

श्रीशैल चौगुले

? कवितेचा उत्सव ?

☆ ऐवज… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

थंडिचा हिवाळा

काळीज धडके

हेमंत जिव्हाळा.

*

हरिते पाखरे

कधीची सकाळ

आळस भिनून

दुपार धुकाळ.

*

मनात मिठीची

अनोखीच ओढ

ओहोळही वाहे

आठवणी गोड.

*

क्षितीज सांजेत

कडाकी बिलग

हुडहुड अंग

शेकोटी सजग.

*

मनाला उमज

भावना समज

भोवती आगीच्या

ऋतूचा ऐवज.

© श्रीशैल चौगुले

मो. ९६७३०१२०९०.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ पुन्हा एकदा… ☆ श्री राजकुमार कवठेकर ☆

श्री राजकुमार दत्तात्रय कवठेकर

? कवितेचा उत्सव ?

☆ पुन्हा एकदा… ☆ श्री राजकुमार कवठेकर ☆

तुझी आठवण मनी उतरली पुन्हा एकदा

ग्रीष्म कधी श्रावण-सर झरली पुन्हा एकदा

*

बोलायाचे बरेच काही गेले राहुन

शब्दांची पाखरे बिथरली पुन्हा एकदा

*

शुक्राची होऊन चांदणी उगवलीस तू

पहाट रात्रीला फटफटली पुन्हा एकदा

*

ठेवताच तू तळहातावर फूल जुईचे

ओंजळ ही स्वप्नांनी भरली पुन्हा एकदा

*

तुझे वागणे नाटक आहे पक्के कळले

पण फसलो जेंव्हा तू हसली पुन्हा एकदा

*

पुन्हा तुझ्या येण्याने फुललो विसरुन सारे

घडी मनाची मी अंथरली पुन्हा एकदा

*

परतलीस नि:शंक मनाने लाटेसम तू

खूण प्रितीची अपुल्या पटली पुन्हा एकदा

*

तुझे मेघ आषाढी, वा-यासवे पांगले

हिरवटती आशा कोळपली पुन्हा एकदा

*

शांत सागरी जीवन-नौका होती माझी

भेटलीस तू अन् वादळली पुन्हा एकदा

*

नांव तुझे नकळतसे येता ओठांवरती

जखम वाळलेली ठसठसली पुन्हा एकदा

*

आठवणीतुन भेटलीस तू अवचित जेंव्हा

मजला ‘माझी’ भेटहि घडली पुन्हा एकदा

*

तुझी आठवण, अर्ध्यामुर्ध्या भातुकलीची

हसताना आसवे निसटली पुन्हा एकदा

© श्री राजकुमार दत्तात्रय कवठेकर

कवी / गझलकार

संपर्क : ओंकार अपार्टमेंट, डी बिल्डिंग, शनिवार पेठ, आशा  टाकिज जवळ, मिरज मो ९४२११०५८१३

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ – ज्ञानराजा – ☆ श्री आशिष बिवलकर ☆

श्री आशिष  बिवलकर

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

? – ज्ञानराजा – ? ☆ श्री आशिष  बिवलकर ☆

इंद्रायणी काठी ! विसावला ज्ञाना !

आत्मसमाधाना ! समाधिस्थ !!१!!

*

कृपाळू माऊली ! बुद्धीचा सागर !

मायेचे माहेर ! ज्ञानराजा !!२!!

*

कैसा चमत्कार ! रेड्या मुखी वेद!

गर्विष्ठांचा भेद ! वदवूनी !!३!!

*

बसुनी भावंडे ! चालवली भिंत !

चांगदेवा खंत ! पाहुनिया !!४!!

*

पाठीवरी मांडे ! मुक्ताई भाजती !

क्षुधा भागवती ! जठाराग्नी !!५!!

*

भावार्थ दीपिका ! या गीतेचा अर्थ !

ज्ञानी नाम सार्थ ! ज्ञानेश्वरी !!६!!

*

अमृताचा घडा ! एक एक ओवी !

स्व अनुभवावी ! वाचूनिया !!७!!

(चित्र – साभार श्री आशिष  बिवलकर)

© श्री आशिष  बिवलकर

बदलापूर

मो 9518942105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ यज्ञ… ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

श्री तुकाराम दादा पाटील

? कवितेचा उत्सव ?

☆ यज्ञ ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

अवचित आठवली

गाथा हृदयी भिडली

द्वाड झाल्या आठवणी

रात ढळाया लागली

*

अंगावरचा धडपा

त्याचा पदर फाटका

झाकू पहातो संसार

माझा फाटका नेटका

*

कुणा मदतीचा हात

नाही मागायचा आता

शब्द सुखाचे गाठोडे

हीच सारी मालमत्ता

*

गेली मरून मनशा

तिचे दु:ख नाही मला

चार दिसाचे जगणे

त्याचा किती बोलबाला

*

नको आवर्तन पुन्हा

जन्म मरणाच्या दारी

आहे पदरी बांधली

आर्धी सुखाची भाकरी

*

नको निवारा आणखी

नको वैभव कसले

लेखणीला आले बळ

त्याने जगाला जिंकले

*

नाही पुजला दगड

तेच आहे समाधान

दिलदार मैत्र माझे

माझ्या जगण्याचे धन

*

राना वनात भेटते

मला माझेच संचीत

जळे चंदनाची चूड

भोवतीच्या वादळात

*

खोड चंदनी जळता

दरवळ मुलुखात

यज्ञ झाला जगण्यचा

हेच घडले आक्रीत

© प्रा. तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ मोक्षमुक्ती धाम… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

श्री शरद कुलकर्णी

? कवितेचा उत्सव ?

☆ मोक्षमुक्ती धाम… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆

पंख परीचे घेउन,

नीज डोळ्यावर आली.

चेटकिणीच्या भयाची,

कथा इथेच संपली.

*

जावळात अजूनही,

तुझी फिरतात बोटे.

हरवल्या शैशवात,

आई अंगाईत भेटे.

*

थोडा निर्मम होउन,

मांड भातुकली डाव.

मोहमायेच्या संसारी,

शोध मोक्षमुक्ती धाम.

© श्री शरद  कुलकर्णी

मिरज

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – काव्यानंद ☆ आनंद जीवनाचा – कवी – अज्ञात ☆ रसग्रहण.. सौ. वृंदा गंभीर ☆

सौ. वृंदा गंभीर

? काव्यानंद ?

☆ आनंद जीवनाचा – कवी – अज्ञात ☆ रसग्रहण.. सौ. वृंदा गंभीर 

आनंद जीवनाचा ☆

*

आनंद या जीवनाचा सुगंधा परी दरवळावा

पाव्यातला सूर जैसा ओठातुनी ओघळावा,,,

आनंद या जीवनाचा,,,

*

झिजुनी स्वतः चंदनाने दुसऱ्यास मधुगंध द्यावा

हे जनता जीवनाचा प्रारंभ हा ओळखवा

आनंद या जीवनाचा,,,

*

संसार वेली वरही सुख दुःख फुलुनी फुलावे

संदेश हा जीवनाचा दुःखी मनी हर्षवावा

आनंद हा जीवनाचा,,, 

जीवनी जगता हसुनी सुख दुःख प्रतिसाद द्यावा

हसता हसता हसुनी गतकाळ ही आठवावा

आनंद या जीवनाचा सुगंधापरी दरवळावा

पाव्यातला सूर जैसा ओठातुनी ओघळावा

 गीतकार – अज्ञात

 *

आनंद या जीवनाचा सुगंधापरी दरवळावा

पाव्यातला सूर जैसा ओठातीन ओघळावा

*

आख्खा जीवनपट मंडणार हे गीत ऐकून अंगाला शहारे आणतात.

माणसाने माणसाशी कसे वागावे बोलावे आदर सन्मान करावा जीवन सार्थकी लावावे मनुष्य जन्म एकदाचं मिळतो त्याचं सोनं करावं आनंदी राहावं आनंदी जगावं त्या जगण्याचा वागण्याचा सुगंध सगळंकडे पसरावा आपल्या जीवनाची इतरांना प्रेरणा मिळावी माणूस घडावा माणुसकीचा सुगंध दरवळात राहावा.

बासरीचे मधुर सूर जसे ओठातून ओघाळतात आणि ऐकणारा मंत्रमुग्ध होतो तसंच मंत्रमुग्ध होऊन जगता यायला हवं.

 झिजुनी स्वतः चंदनाने दुसऱ्यास मधुगंध द्यावा

हे जाणता जीवनाचा प्रारंभ हा ओळखवा

स्वतः चांदनासारखे झिजून दुसऱ्याला सुख द्यावे दुसऱ्याच्या सुखाचा विचार करावा स्वतःसाठी सगळेच जगतात इतरांसाठी जगता आलं पाहिजे मन जाणता आलं पाहिजे. जीवन जरी स्वतःच असलं तरी ते दुसऱ्याला अर्पण करावे त्यांना दुःखातून बाहेर आणून आनंद द्यावा.

हे सगळं जाणून जीवनाचा प्रारंभ म्हणजे जीवनाची सुरवात ओळखावी. आपण कुठल्या कार्यासाठी आलो आहोत, काय पूर्ण करायचे हे ओळखून कर्तृत्व करायला हवे. जीवन फार सुंदर आहे. ते जगता यायला हवं. दुसऱ्या साठी जगायला हवं. तेंव्हाच मनुष्य मूर्ती रूपाने गेला तरी किर्ती रूपाने कायम राहतो. जीवनाचा अर्थ ज्याला कळतो तो आमरत्व प्राप्त करून जातो. त्यांना कोणीही विसरू शकत नाही. जसे आपले रतन टाटा जी, सिंधुताई सपकाळ असे अनेक आहेत ज्यांनी चंदनासारखे झिजून दुसऱ्याला सुंदर जीवन दिल.

 संसार वेलीवरही सुख दुःख फुलुनी फुलावे

संदेश हा जीवनाचा दुःखी मनी हर्षवावा

संसाराची वेल नाजूक आणि कठीण असते. सुख दुःख अपार असतात. त्याही पलीकडे जाऊन ते फुलावावे लागतात. संसार प्रेमाने हळू हळू बहरत जातो, फुलत जातो. संयम, त्याग, एकमेकांची साथ असेलतर फुलत जातो. हार न मानता फुलावावा लागतो.

पूर्वी एक म्हण होती ” संसार सुई वरून बारीक आणि मुसळहून ठोसर आहे ” काटकसर, तडजोड, नियोजन करून संसार पुढे न्यावा लागतो.

सुख न सांगता जीवनाचा हा संदेश दुःखीत मनांना आनंद देईल असे करावे. आपलं सुख सांगून इतरांना दुःख देण्यापेक्षा आपण काय करून कुठले दुःख भोगून संकटांचा सामना करून इथपर्यंत पोहचलो याची जाणीव करून प्रेरणा द्यावी.

जीवनाची कहाणी सांगावी. म्हणजे दुःख सहन करण्याची ताकद मिळते.

 जीवनी जगता हसुनी सुख दुःख प्रतिसाद द्यावा

हसता हसता परंतू गतकाळ ही आठवावा

आपण जीवन हसत जगत असलो तरी इतरांच्या सुख दुःखाला प्रतिसाद देता आला पाहिजे. त्यात सहभागी होता आलं पाहिजे. सुखमय सगळे होतात. दुःख वाटून घेता आलं पाहिजे. सुखात सगळेच बरोबर असतात. दुःखात राहता आलं पाहिजे. हेच जीवनाचं सार आहे. हाच जीवनपट आहे.

आपल्याला सुख आल्यावर चेहऱ्यावर हसू आल्यावर आपला भूतकाळ आठवत राहिलं पाहिजे. म्हणजे पाय जमिनीवर राहतात व माणूस माणसा सारखा वागतो. त्याला गर्व अहंकार शिवत नाही. मी पणाची बाधा होत नाही. आपला गतकाळ नेहमी स्मरणात असावा. यशाची दिशा आपोआप मिळत जाते.

भुकेलेल्याला अन्न तहणनेलेल्याला पाणी ही आपली संस्कृती जपावी हेच मोठं सुख आणि श्रीमंती.

हे तत्व पाळले तर आनंद मिळेल. आनंद वाटता येईल आणि सुगंध किर्ती रूपाने दरवळत राहील

अप्रतिम गीत लिहिले आहे लेखकास विनम्र आभिवादन 🙏

© सौ. वृंदा पंकज गंभीर (दत्तकन्या)

न-हे, पुणे. – मो न. 8799843148

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares
image_print