Tag: #मराठी-कविता

मेहबूब जमादार 

 कवितेचा उत्सव 

☆ रस्ता… ☆  मेहबूब जमादार ☆

☆

सायंकाळी काम संपताच घरी येतो मी

आपल्या गावच्या मातीत हर्षभरीत होतो मी

*

माहित आहे उन्हात पायाला बसती चटके

तरी मला कळत नाही का बरे तेथे जातो मी

*

बऱ्याच वेळा असहकार भांडतो मी दुसऱ्याशी

 काही वेळा माझ्या सावलीला का बरे भीतो मी

*

तसा जगतो मी जीवनात अगदीच धाडसाने

तरी ही ऐनवेळी निर्णयात का बरे चुकतो मी

*

मला जायचे ठरवतो आणि तसाच निघतो मी

हे सारे कळत असता का बरे रस्ता चुकतो मी

*

जगताना ब-याच गोष्टींनी त्रासावून जातो मी

सारे समजूनही तडजोड का बरे करतो मी

☆

© मेहबूब जमादार

मु. कासमवाडी,पोस्ट -पेठ, ता. वाळवा, जि. सांगली

मो .9970900243

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ. मंजुषा सुनीत मुळे

📚 वाचताना वेचलेले 📖

☆ “फक्त तुम्ही स्वतः व्यवस्थित रहा – –…” – लेखक : अज्ञात  ☆ प्रस्तुती – सौ. मंजुषा सुनीत मुळे ☆

☆

तुम्ही एकही झाड लावू नका,

ती आपोआप उगवतात,

तुम्ही फक्त – ती तोडू नका…

 

तुम्ही कुठलीही नदी स्वच्छ करू नका,

ती प्रवाही आहे,

स्वतः स्वच्छच असते,

तुम्ही फक्त – तिच्यात घाण टाकू नका…

 

तुम्ही शांतता प्रस्थापित करण्याच्या नादी लागू नका, सर्वत्र शांतताच आहे,

तुम्ही फक्त – द्वेष पसरवू नका…

 

तुम्ही प्राणी वाचवण्याचा प्रयत्न करण्याची गरज नाही,

ती क्षमता निर्सगात आहे,

फक्त – त्यांना मारू नका,

जंगले जाळू नका…

 

तुम्ही माणसं काहीही व्यवस्थित करण्याचा प्रयत्न करू नका,

सर्व व्यवस्थितच आहे,

फक्त तुम्ही – स्वतःच व्यवस्थित राहा…

— — निसर्ग…

  ☆

लेखक : अज्ञात 

प्रस्तुती : सौ. मंजुषा सुनीत मुळे 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

डॉ. ज्योती गोडबोले

 वाचताना वेचलेले 

☆ सिंहस्थ… कवी : कुसुमाग्रज ☆ प्रस्तुती – डॉ. ज्योती गोडबोले  ☆

(कुंभ) 

☆

व्यर्थ गेला तुका, व्यर्थ ज्ञानेश्वर

संतांचे पुकार, वांझ झाले

*

रस्तोरस्ती साठे, बैराग्यांचा ढीग

दंभ शिगोशीग, तुडुंबला

*

बँड वाजविती, सैंयामिया धून

गजांचे आसन, महंता‌सी

*

आले खड्ग हाती, नाचती गोसावी

वाट या पुसावी, अध्यात्माची?

*

कोणी एक उभा, एका पायावरी

कोणास पथारी, कंटकांची

*

असे जपीतपी, प्रेक्षकांची आस

रुपयांची रास, पडे पुढे

*

जटा कौपिनांची, क्रीडा साहे जळ

त्यात हो तुंबळ, भाविकांची

*

क्रमांकात होता, गफलत काही

जुंपते लढाई, गोसव्यांची

*

साधू नाहतात, साधू जेवतात

साधू विष्ठतात, रस्त्यावरी

*

येथे येती ट्रक, तूप साखरेचे

टँकर दुधाचे, रिक्त तेथे

*

यांच्या लंगोटीला, झालर मोत्याची

चिलीम सोन्याची, त्याच्यापाशी

*

येथे शंभराला, लाभतो प्रवेश

तेथे लक्षाधीश, फक्त जातो

*

अशी झाली सारी, कौतुकाची मात

गांजाची आयात, टनावारी

*

तुज म्हणे ऐसे, मायेचे माइंद

त्यापाशी गोविंद, नाही नाही.

☆

कवी : कुसुमाग्रज

प्रस्तुती : डॉ. ज्योती गोडबोले 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्रीशैल चौगुले

 कवितेचा उत्सव 

☆ कवीनायक… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

☆

कविच्या उरात शब्दांची वरात

कल्पना भरात विवेकशृंगार.

 *

मनाच्या माहेरी भावना दाटती

अक्षरे भेटती हृदय स्पंदनी.

 *

नाचती आनंदे ऋतूंची प्रसंगे

निसर्ग अभंगे चरण पाखरे.

 *

ऐसेही रचित प्रज्ञेच्या सेवेत

कवण कवेत विसावे प्रतिभा.

 *

जे न देखियती तेजस्वी अलोक

कृपेचा पाईक कवीचे जीवन.

 *

लेखणी प्रसन्न सत्याचे दृष्टांत

कवीचा निष्ठांत आत्माही कविता.

 ☆

© श्रीशैल चौगुले

सौ. सुनिता जोशी

 कवितेचा उत्सव 

☆ जरी निसटले बरेच काही… ☆ सौ. सुनिता जोशी ☆

☆

जरी निसटले बरेच काही…

थोडे नवे गवसत गेले…

ओंजळ थोडी रिती झाली…

तरी झरे नवे बहरून आले…

 *

असेच आले वादळ काही…

क्षणात कुणास घेऊन गेले…

नाती काही विरत गेली…

पण बीजांकुरही दिसू लागले…

 *

खरे-खोटे दिसले काही…

सत्तेपुढे झुकून गेले…

विश्वासाची साथ बदलली…

तरी डाव नवा टाकून आले…

 *

निखळ जगणे संपले काही…

स्वार्थीच सारे बनून गेले…

मानवतेची हाक हरपली…

पण नव्या जाणिवा दावू लागले…

* 

वाईट-साईट संपावे काही…

गतवर्षाच्या संध्याकाळी…

माणुसकी ही जात उरावी…

नव्या वर्षाच्या गर्भाठायी…

☆

© सौ. सुनिता जोशी

मिरज

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री आशिष  बिवलकर

  चित्रकाव्य  

मकर संक्रांती…  श्री आशिष  बिवलकर ☆

☆

मकर राशीत | रवीचे भ्रमण |

तेजाचे कंकण | मकरेला ||१||

*

पुत्र शनी घरी | पिता आगमन |

पंचागाचे पान | ग्रहयोग ||२||

*

मकर संक्रांती | आकाशी पतंग |

तिळगुळ संग | गोडव्यासी ||३||

*

तिळगुळ घेत | गोड बोला मुखी |

रहा तुम्ही सुखी | जीवनात ||४||

*

भारत वर्षात | अनन्य महत्व |

सांस्कृतिक सत्व | जपतांना ||५||

*

सुवासिनी करी | सुगडी पूजन |

तन मन धन | संसारात ||६||

*

निसर्गाशी आहे | सुसंगत सण |

हिंदूंच जगणं | संस्कारांनी ||७||

☆

© श्री आशिष  बिवलकर

बदलापूर

मो 9518942105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री तुकाराम दादा पाटील

 कवितेचा उत्सव 

☆ मनातल्या वनात मी… ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

☆

मनातल्या वनात मी तुलाच खूप शोधले

समोर पाहता तुला मलाच वेड लागले

 *

लपूनको उगाचतू ढगात चांदणी परी

हवीसतू मला इथे हळूच भेट अंतरी

तशीच ये समोर तू हळूच टाक पावले

समोर पाहता तुला मलाच वेड लागले

 *

दिसेल का मला तुझा तसाच शांत चेहरा

विचारतो तुलाच मी बनून आज बावरा

मनातल्या मनात हे धुके बरेच दाटले

समोर पाहता तुला मलाच वेड लागले

 *

भिजून पावसात तू अजून कोरडी कशी

नकोच लाजणे तुझे बनून वाग धाडसी

जगासमोर यायचे नवीन देत दाखले

समोर पाहता तुला मलाच वेड लागले

 *

विचार खुंटतो तिथे गती कुठून यायची

वियोग सोसला तरी मने कशी तुटायची

मिळून जायचे पुढे म्हणून दीप लावले

समोर पाहता तुला मलाच वेड लागले

 *

जुळून यायला पुन्हा सुरेख योग यायचा

दबून राहिल्यामुळे तसाच व्यर्थ जायचा

रुकार घ्यायचा तुझा म्हणून मौन सोडले

समोर पाहता तुला मलाच वेड लागले

☆

© प्रा. तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर ≈

प्रा. सौ. सुमती पवार

 कवितेचा उत्सव 

☆ क्षितिज नमते तेथे… ☆ प्रा. सौ. सुमती पवार ☆

☆

क्षितिज नमते तेथे मजला जावे वाटते रोज

काय ते गूढ लपले त्याचा घ्यावा वाटतो शोध

खुणावते मज रोज रोज ती धुसर संध्याकाळ

किती मजेने बुडती रोजच अजस्र असे पहाड..

*

लपेटून ते धुक्यात बसती चंदेरी सोनेरी

छटा गुलाबी निळी शेंदरी काळपट काटेरी

उन्हे चमकती कनक लपेटून शुभ्र कापसापोटी

लालचुटूक ती छटा मधूनच क्षितिज हासते ओठी..

*

ढग पालख्या हलके हलके वाहून नेतो वारा

रंगांची सांडते कसांडी धवल कुठे तो पारा

मध्येच दिसती खग पांथस्थ क्षितिजाकडे धावती

संध्याछाया लपेटून ते निवासस्थानी जाती…

*

निरोप घेता रविराजाने क्षितिज येते खाली

धरती हासते प्रियकर येता गाली उमटते लाली

विसावते मग क्षितिज धरेवर निरव शांतता होते

मिलन होता क्षितिज धरेचे विश्वच सारे गाते..

*

विश्वशांतीचे दूत असे ते बाहू पसरून घेती

वसुंधरा मग झेलत बसते दवबिंदूंचे मोती

रात्रीच्या निशांत समयी दोघे ही नि:शब्द

असा सोहळा पहात बसती चंद्र चांदण्या अब्ज…

*

मंजुळवात ते पहाटसमयी घेऊन येती गंध

हळूहळू मग दिशा उजळती क्षितिजी भरतो रंग

लाल तांबडा रथारूढ तो भास्कर ये प्राचिला

निरोप देते धरती मग त्या आवडत्या क्षितिजाला…

☆

© प्रा.सौ.सुमती पवार 

 नाशिक

मो. ९७६३६०५६४२; ईमेल – [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈