सुश्री नीलांबरी शिर्के
चित्रकाव्य
– “संवाद — असाही” – ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆
☆
आला दिपावली सण
दारी आंब्याचे तोरण
ती बोले तोरणाशी
सुखे जाऊ दे हा सण .—…
☆
फुले नाहीत नसू दे
माझ कुटूंब हसू दे
घरादाराच्या मुखात
घास गोडाचा जाऊ दे ….
☆
© सुश्री नीलांबरी शिर्के
मो 8149144177
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्रीमती उज्ज्वला केळकर
कवितेचा उत्सव
☆ आकाश-जमीन… ☆ श्रीमती उज्ज्वला केळकर ☆
आकाश-जमीन
ज्याचं त्याचं आकाश असतं
ज्याच्या त्याच्या माथ्यावर
आकाश…निळंभोर
गुलाबी, जांभळ्या,नारिंगी,
पिवळ्या
रंगांनी रंगतं
भुलवतं….खुणावतं
कवेत आलं असं वाटतं
कित्येकदा
पण कवटाळायला जावं
तर, दूर ….दूर जातं.
परस्थ होऊन रहातं.
त्याला स्पर्श करण्यासाठी
उड्या माराव्या
उंच…..उंच…
ते अधिकच उंचावतं
खिजवतं.
वाकुल्या दाखवतं.
त्या प्रत्येक क्षणी
पायतळीची मातकट जमीन
मात्र
पायाला बिलगून असते.
बेछूट,बेताल पावलांना
आधार देते. सावरून धरते.
ज्याचं त्याचं आकाश
एक कल्पना असते.
ज्याची त्याची जमीन
एक वास्तव.
© श्रीमती उज्ज्वला केळकर
संपर्क -17 16/2 ‘गायत्री’ प्लॉट नं. 12, वसंत दादा साखर कामगारभावन के पास , सांगली 416416 महाराष्ट्र
मो. 9403310170, email-id – [email protected]
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर
सुश्री वर्षा बालगोपाल
कवितेचा उत्सव
☆ तो अन ती… ☆ सुश्री वर्षा बालगोपाल ☆
☆
दोघांचही आकाश
एकच असले तरी
त्याच्यासाठी ती
जमिनीवरच राहते
तो मात्र
आपल्याच आकाशात
किर्तीचे यान
यशाची विमाने
प्रगतीचे पंख
यांनी मुक्त संचार करतो
आकाशाला हात टेकले
असे त्याला आणि
इतरांनाही वाटते
पण आकाश नेहमीच
त्याला हूल देते
कितीही उंच आला तरी
हाती लागत नाही
पण ती मात्र
ठाम पणे जमिनीवरच
पाय रोवून उभी असल्याने
हेच धुलीकण
स्पर्शायला बहुदा
आकाशच येतं खाली
कधी कधी•••
मग वाटतं
आकाशा पर्यंत जाउनही
मातीच होते
पण•••
जमीनीवर राहूनही
आकाश होता येते
तुकोबां सारखे•••
☆
© सुश्री वर्षा बालगोपाल
मो 9923400506
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे
कवितेचा उत्सव
☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 176 – जीवनाचे अंतरंग ☆ श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे ☆
☆
जीवनाचे अंतरंग
कोण जाणे याचा तळ।
स्थिर ठेवू मन बुद्धी
निवळेल थोडा मळ।
जीवनाच्या अंतरंगी
संयमाचे अधिष्ठान।
प्रेम जल सिंचनाने
दृढ नाते प्रतिष्ठान।
जीवनाला लाभतसे
ऊन सावलीचे दान।
सदा असावे रे मनी
ऋतू बदलाचे भान।
नको धावू मना थांब
तुझी अवखळ खोडी।
ढवळून अंतरंग
चाखतोस काय गोडी।
नाना रंग दाखवीते
अंतरंगी तुझी छबी।
प्रतिबिंब काळजाचे
सांगे स्वभाव लकबी।
चार दिवसाची नाती
चार दिवसाचा संग।
उणे दुणे सोडूनिया
जपुयात अंतरंग।
☆
© रंजना मधुकर लसणे
आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली
9960128105
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
सौ. शुभदा भास्कर कुलकर्णी (विभावरी)
क्षण सृजनाचे
☆💦 भाऊबीज 💦 ☆ सौ. शुभदा भास्कर कुलकर्णी (विभावरी) ☆
कुठे गेला अवचित
भाऊ राया दूरवर…
राहिली ना भाऊबीज
असे मनी हुरहुर…|
कसे आता सांगू कुणा
दुःख मनातले माझ्या…
विस्कटल्या वाटा साऱ्या
माहेरच्या तुझ्याविना…|
परतीच्या तुझ्या वाटा
अशा – कशा हरवल्या….
आशेच्या साऱ्याच लाटा
विरुनिया आता गेल्या…|
नको जाऊ विसरून
बहिण -भावाचे नाते….
तुझे – माझे बालपण
अजूनही खुणावते…|
– शुभदा भास्कर कुलकर्णी
माझा पाठचा भाऊ शशिधर माझ्यापेक्षा आठवर्षाने लहान असल्याने त्याला लहानपणी सांभाळून घेणं ही मला माझी जबाबदारी वाटायची. आम्ही मोठे होत गेलो तसा तो माझा मित्र, खेळातला सवंगडी होत गेला. आम्हा दोघांच नात दृढ, घट्ट होत गेलं. माझ्या लग्नानंतर, त्याच्याही लग्नानंतर आमच नातं थोडही सैल झालं नाही. आमची सुख-दु:ख आम्ही वाटून घेतली. आधार दिला. मी त्यावेळी भाऊबीजेला इथे नव्हते. दुसरे दिवशी येणार,असल्याने सर्व भावंडानी माझ्याकडे नंतर भाऊबीज करायची ठरले. पण… शशीच्या अचानक जाण्याने मनं सुन्न, बधिरस झालं. भाऊबीज राहून गेल्याची हुरहूर आजही आहे. ते माझं दु:ख मी त्यावेळी नकळत कागदावर मोकळ करायचा प्रयत्न केला. अन् थोडं हलकं वाटलं. आज भाऊबीज, माझ्या भावना त्याच्यापर्यंत पोहोचल्या असतील का?.. 😢
© शुभदा भास्कर कुलकर्णी (विभावरी)
कोथरूड-पुणे.३८.
मो.९५९५५५७९०८
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री विनायक कुलकर्णी
कवितेचा उत्सव
☆ गझल ☆ श्री विनायक कुलकर्णी ☆
(वृत्त. . . वनहरिणी [मात्रा ८-८-८-८])
☆
चाल पाहिली प्रत्येकाची सरळ कुठे ती तिरकी आहे
सुख दुसर्‍याचे पाहुन जळतो त्याची नियती सडकी आहे
☆
तोंडावरती गोड बोलणे पाठीमागे माप काढणे
कोण बोलतो आपुलकीने बोलण्यात ही फिरकी आहे
☆
काल कसा घालवला आपण तीच आजची मिळकत नक्की
कुणास नाही टळली सगळी कर्मफलांचीच गिरकी आहे
☆
सुंदरतेच्या अवतीभवती वखवखलेल्या नुसत्या नजरा
मधुबाला बावरून जाते तिच्या उरी पण धडकी आहे
☆
सहजासहजी पुण्य घडेना पापाचा मुडदाच पडेना
वरचा असतो पहात त्याची सदाच उघडी खिडकी आहे
☆
© श्री विनायक कुलकर्णी
मो – 8600081092
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
कविराज विजय यशवंत सातपुते
कवितेचा उत्सव # 196 – विजय साहित्य
☆ भाऊबीज ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆
☆
कार्तिकात द्वितीयेला
आली आली भाऊबीज
म्हणे बहिण भावाला
जरा आसवात भीज.. . . ! १
भाऊ बहीणीचा सण
औक्षणाचा थाटमाट
आतुरल्या अंतरात
भेटवस्तू पाहे वाट. . . . ! २
दोन घास जेवूनीया
आशिर्वादी मिळे ठेव
दीपोत्सव ठरे सार्थ
आठवांचे फुटे पेव. . . . ! ३
किती दिले किती नाही
हिशोबाचा नाही सण
ओढ नात्यांची करते
आयुष्याचे समर्पण. . . . ! ४
चंद्रा मानुनीया भाऊ
कुणी करी भाऊबीज.
बहिणीच्या सुखासाठी
भाऊ करे तजवीज…! ५
अशी स्नेहमयी वात
घरोघरी उजळावी.
मांगल्याची भाऊबीज
मनोमनी चेतवावी.. . ! ६
☆
© कविराज विजय यशवंत सातपुते
सहकारनगर नंबर दोन, दशभुजा गणपती रोड, पुणे. 411 009.
मोबाईल 8530234892/ 9371319798.
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्री आशिष मुळे
कवितेचा उत्सव
☆ “सावळा…” ☆ श्री आशिष मुळे ☆
ना फिक्का पांढरा
ना गर्द काळा
कातरवेळेचा साथी
श्यामसुंदर सावळा
दैवी अलंकारांविना
दिसे खरे सौंदर्य
माणूस म्हणून जयाचे
वादातीत आहे कर्तृत्व
किती आले अन् किती गेले
कधी ना कधी स्वतःसाठी रडले
स्वतः जन्मून कुशीत मृत्यूच्या
त्याचे डोळे इतरांसाठीच ओले
कुणी पाजे दुध विषारी
कुणी बांधे झाडास
राधाही जाई सोडून तरी
हृदय फुलांचे कळे त्यालाच
उदास राजे अन् जनता
जिवंत चिखल हताश
तो कायम आशावादी जिथे
अर्जुना सारखा अर्जुन निराश
जीवनाचे इतके प्रेम
इतरांत दिसत नाही
स्वतःच असे तो ‘विजय‘
वैजयंतीमालेची त्याला गरज नाही
खरा मानव पुरोगामी
नाही दांभिक घमंडी
जयाच्या सेनेत घेई
लढायचा मान शिखंडी
जगणे त्याचे खरे
तलवारीस पाणी बुद्धीचे
रानात निराशेच्याही
सूर त्याच्या बासरीचे
© श्री आशिष मुळे
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
डाॅ. निशिकांत श्रोत्री
इंद्रधनुष्य
☆ श्रीमद्‌भगवद्‌गीता — अध्याय पहिला — भाग दुसरा – (श्लोक ३१ ते ४०) – मराठी भावानुवाद ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆
☆
स्वधर्ममपि चावेक्ष्य न विकम्पितुमर्हसि ।
धर्म्याद्धि युद्धाच्छ्रेयोऽन्यत्क्षत्रियस्य न विद्यते ॥ ३१ ॥
☆
वीर क्षत्रिया त्यजी भया जाणूनिया स्वधर्मासी
युद्धाहुनी श्रेष्ठ भला दुजा नसे धर्म क्षत्रियासी ॥३१॥
☆
यदृच्छया चोपपन्नं स्वर्गद्वारमपावृतम्‌ ।
सुखिनः क्षत्रियाः पार्थ लभन्ते युद्धमीदृशम्‌ ॥ ३२ ॥
☆
भाग्यवान क्षत्रियासी युद्धाने केवळ लाभते
आपोआप मुक्त स्वर्गद्वार होणे नशिबी प्राप्त ते ॥३२॥
☆
अथ चेत्त्वमिमं धर्म्यं सङ्ग्रामं न करिष्यसि ।
ततः स्वधर्मं कीर्तिं च हित्वा पापमवाप्स्यसि ॥ ३३ ॥
☆
यद्यपि विन्मुख होशी या धर्मयुद्धा
गमावशील स्वधर्म तथा कीर्तिसुद्धा
संचय न होई यत्किंचित पुण्याचा
होशील धनी तू केवळ पापाचा ॥३३॥
☆
अकीर्तिं चापि भूतानि कथयिष्यन्ति तेऽव्ययाम्‌ ।
सम्भावितस्य चाकीर्तिर्मरणादतिरिच्यते ॥ ३४ ॥
☆
अपकीर्ति मग पसरेल तुझी पार्था या जगती
मरणापरीस अधिक दुःसह मनुष्यास ती दुष्कीर्ति ॥३४॥
☆
भयाद्रणादुपरतरं मंस्यन्ते त्वां महारथाः ।
येषां च त्वं बहुमतो भूत्वा यास्यसि लाघवम्‌ ॥ ३५ ॥
☆
आदर करिती तुझा आजवर महारथी जाणुनी
म्हणतील भ्याड फिरला मागे भिउनी रणांगणी ॥३५॥
☆
अवाच्यवादांश्च बहून्वदिष्यन्ति तवाहिताः ।
निन्दन्तस्तव सामर्थ्यं ततो दुःखतरं नु किम्‌ ॥ ३६ ॥
☆
निंदक वैरी तुझे निंदतिल अश्लाघ्य वचने
यापरी दूजे काही नाही जीवनात दुखणे ॥३६॥
☆
हतो वा प्राप्स्यसि स्वर्गं जित्वा वा भोक्ष्यसे महीम्‌ ।
तस्मादुत्तिष्ठ कौन्तेय युद्धाय कृतनिश्चयः ॥ ३७ ॥
☆
मृत्यू येता स्वर्गप्राप्ती जिंकलास भोगी धरणी
उठि कौन्तेया निश्चय करुनी युद्धासी तू रणांगणी ॥३७॥
☆
सुखदुःखे समे कृत्वा लाभालाभौ जयाजयौ ।
ततो युद्धाय युज्यस्य नैवं पापमवाप्स्यसि ॥ ३८ ॥
☆
सुख-दुःख हानी-लाभ जित-जेता समान
युद्ध करी रे नाही पाप रणांगणातील रण ॥३८॥
☆
एषा तेऽभिहिता साङ्ख्ये बुद्धिर्योगे त्विमां शृणु ।
बुद्ध्या युक्तो यया पार्थ कर्मबन्धं प्रहास्यसि ॥ ३९ ॥
☆
ज्ञानयोगाचे हे ज्ञान कथिले पार्था मी तुजला
ऐक कर्मयोग नष्ट करण्या कर्मबंधनाला ॥३९॥
☆
नेहाभिक्रमनाशोऽस्ति प्रत्यवायो न विद्यते ।
स्वल्पमप्यस्य धर्मस्य त्रायते महतो भयात्‌ ॥ ४० ॥
☆
बीजाचा ना होतो नाश नाही फलदोष यात
कर्मयोगाचा धर्म जननमरण भय रक्षण करित ॥४०॥
☆
बीजाचा ना होतो नाश नाही फलदोष यात
जननमरण भय रक्षण कर्मयोग धर्म करित ॥४०॥
☆
– क्रमशः भाग दुसरा
अनुवादक : © डॉ. निशिकान्त श्रोत्री
एम.डी., डी.जी.ओ.
मो ९८९०११७७५४
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
श्रीशैल चौगुले
कवितेचा उत्सव
☆ वेडा सागर ☆ श्रीशैल चौगुले ☆
☆
प्रकाशातला विशाल सागर वेडा
प्रवाहात अजाणते धावतो कसा
अहंकार कि अल्लड देहाची बुध्दि
प्रलयाने विनाश आत्मघात वसा.
☆
दिशा तोडून,भान सोडून पळतो
वसुमतीला कुशीत उगी छळतो
काही न उरते केवळ स्मृती ठसा.
☆
अघोर काळ्याकुट्ट आभाळी शिरतो
तेंव्हा संकट भय विश्वाला भरतो
कळेल का या सागरा दुःखाची रेषा.
☆
© श्रीशैल चौगुले
मो. ९६७३०१२०९०.
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
