मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ खूप नको …. इतके बास…अज्ञात ☆ प्रस्तुती – सुश्री प्रभा हर्षे ☆

सुश्री प्रभा हर्षे

📖 वाचताना वेचलेले 📖

खूप नको …. इतके बास…अज्ञात ☆ प्रस्तुती – सुश्री प्रभा हर्षे

हातामध्ये पुस्तक आहे,

डोळ्यावरती चष्मा आहे,

जवळ भरपूर वेळ आहे,

इतके मला बास आहे !

 

सोबतीला माझ्या मोबाईल आहे,

बोलायला मला मित्र आहेत,

मित्रही माझे खास आहेत,

इतके मला बास आहे !

 

पायामध्ये त्राण आहेत,

छातीमध्ये श्वास आहे,

देहामध्ये प्राण आहे …

हे काय कमी आहे?

इतके मला बास आहे !

 

डोक्यावरती छत आहे,

कष्टाचे दोन पैसे आहेत,

पोटाला दोन घास आहेत,

मला इतके बास आहे !

 

बागेत माझ्या फूल आहे,

फुलाला छान वास आहे,

त्यात ईश्वराचा वास आहे,

आणि ईश्वराचा मला ध्यास आहे,

इतके मला बास आहे !

 

हे ही हवे, ते ही हवे,

असे मी करत नाही,

कशाचाही हव्यास,

मी फार धरत नाही,

जितके मिळाले आहे मला,

तितके मला बास आहे !!!

 

लेखक : अज्ञात

संग्राहिका –  सुश्री प्रभा हर्षे 

पुणे, भ्रमणध्वनी:-  9860006595

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ सोबत (भुजंगप्रयात)… ☆ सुश्री अरूणा मुल्हेरकर☆

सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ सोबत (भुजंगप्रयात)… ☆ सुश्री अरूणा मुल्हेरकर ☆

नको रे लपंडाव खेळू असा तू

नको भावनांना दुखावू असा तू

 

ढगाआड चंद्रासवे तारकांना

किती कष्ट होती तया शोधताना

 

किती घेतल्या आणभाका मिळोनी

अजूनी मनी ठेविल्या मी जपोनी

 

कुठे सर्व गेली तुझी प्रीतवचने

तुझ्यावीण माझे अधूरेच असणे

 

जळावीण मासा तडफडे जसा रे

विनासंग माझी तशी ही दशा रे

 

सदा मी जगावे तुझ्या सोबतीने

हसावे रडावे तुझ्या संगतीने

 

असू देत ध्यानी तुझी साउली मी

तुला साथ देणार दर पाउली मी

 

©  सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

डेट्राॅईट (मिशिगन) यू.एस्.ए.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ भाग्यरेषा… ☆ श्री सुहास सोहोनी ☆

श्री सुहास सोहोनी

? कवितेचा उत्सव ?

🌳 भाग्यरेषा… 🌳 श्री सुहास सोहोनी ☆

ना पुष्प लगडले

कधीहि फांदीवर

मग यावे कैसे

मधूर फळ रुचकर

खरखरीत पाने

हिरवट मळकट  दिसती

खोडावर खवले

दृष्टीसही बोचती —

 

वृक्षांच्या गर्दित

मीहि एकला वृक्ष

सामान्य कुळातिल

करावया दुर्लक्ष

संगोपन होण्या

कधीच नव्हतो पात्र

मोजतो जन्मभरि

दिवस आणखी रात्र —

 

ना मिळे भव्यता

पिंपळ वटवृक्षाची

ना सुंदरता ती

कदंब वा बकुळीची

भरगच्च दाटि ना

फांद्यांवर पर्णांची

ना पिले खेळती

अंगावर पक्षांची —

 

परि भाग्य लाभले    

भरुन काढण्या उणे

अन् देवदयेने सुदैव

झाले दुणे

मन तृप्त होउनी

न्हाले संतोषात

मज जन्म लाभला

पवित्र देवराईत !! —

 

© सुहास सोहोनी

रत्नागिरी

दि. १९-०३-२०२३.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ एक चिमुकला थेंब… कवयित्री : सुश्री भारती पांडे ☆ प्रस्तुती – सौ. गौरी गाडेकर ☆

सौ. गौरी गाडेकर

📖 वाचताना वेचलेले 📖

☆ एक चिमुकला थेंब… कवयित्री : सुश्री भारती पांडे ☆ प्रस्तुती – सौ. गौरी गाडेकर

अचानक सरारत आलेली 

पावसाची सर

क्षणार्धात विरूनही गेली.

एका चिमुकल्या पानावर

थबकून राहिलेला एक चिमुकला थेंब, 

 

त्याच्या मनात मात्र घनघोर वादळ. 

पाण्याची वाफ आणि वाफेचं पुन्हा पाणी. 

एवढंच का माझं आयुष्य?

नाहीतर मग 

असंच मातीत कोसळून 

नि:शेष होऊन जाण्याचं?

 

निराशेनं थेंब किंचितसा घरंगळला. 

पान खाली झुकलं. 

नव्यानेच उगवलेल्या एका किरणानं 

थेंबाला कवेत घेतलं…..  

…… आणि लाखो प्रकाश शलाका 

एकदम प्रकटल्या. 

त्याच रंगांनी नटलेलं एक चिमुकलंसं 

फुलपाखरू बागडत आलं 

आणि …. 

क्षणार्धात 

तो रंगीत थेंब पिऊन 

निघूनही गेलं कुठेसं….. 

 

कवयित्री : सुश्री भारती पांडे 

संग्राहिका : सौ. गौरी गाडेकर

संपर्क – 1/602, कैरव, जी. ई. लिंक्स, राम मंदिर रोड, गोरेगाव (पश्चिम), मुंबई 400104.

फोन नं. 9820206306

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ – मुरली-धर… – ☆ श्री सुहास रघुनाथ पंडित ☆

श्री सुहास रघुनाथ पंडित

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

? मुरली-धर ? ☆ श्री सुहास रघुनाथ पंडित 

अप्रतिम कल्पना आहे बासरीच्या जन्माची. चित्रही तितकेच सुरेख.निवडलेले रंगही अचूक आणि प्रभावी. बासरीच्या जन्माची कल्पना वाचून सुचलेले  काव्य :

लहरत लहरत येता अलगद

झुळुक शिरतसे ‘बासां’मधूनी 

अधरावरती ना धरताही

सूर उमटती वेणू वनातूनी

त्याच सूरांना धारण करता

श्रीकृष्णाने अपुल्या अधरी

सूर उमटले ‘बासां’मधूनी

आणि जन्मली अशी बासरी.

बांस,वेणू =बांबू

© सुहास रघुनाथ पंडित

सांगली (महाराष्ट्र)

मो – 9421225491

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ कर्मवीर… ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

श्री तुकाराम दादा पाटील

? कवितेचा उत्सव ?

☆ कर्मवीर… ☆ प्रा तुकाराम दादा पाटील ☆

(९  मे २०२३ – कर्मवीर भाऊराव पाटील पुण्यतिथी निमित्त या महामानवाला मी वाहिलेली काव्यश्रद्धांजली)

भावसुमांची गुंफून माला पूजा तव बांधली

हृतपटलावर मुहूर्त करूनी श्रद्धांजली वाहिली

 

अज्ञानाचा संहारक तू ज्ञानदीप आमुचा

अनेक वलया मधुनी तुझिया सूर्य तळपतो ज्ञानाचा

तू वीरांचा वीर अग्रणी कर्मवीर माऊली

 

महाराष्ट्राच्या कडेकपारी तूच बांधली ज्ञानमंदिरे

उद्धरली अन् त्यांच्यामधूनी रयतेची बलशाली पोरे

 सरस्वतीच्या हातामधली विणा झंकारली

 

कर्मवीरा तुज म्हणती अण्णा यातच तव श्रेष्ठत्व वसे

शिक्षणक्षेत्री कामधेनू तू तुझे भले पण तिथे दिसे

कर्तव्याच्या तुझ्या मेरुतही  रत्न खाण लागली

 

राजांना ही लाजवील तव कर्तव्याचा अमोल ठेवा

 श्रद्धा आमुची तुझ्याच चरणी देवाला ही वाटे हेवा

 तू देवातील देव आमुचा चरणधुली चर्चिली

 

करू कशी सांगता याची शब्द अपुरे पडती

अंतरात परी लाख लाख त्या तिथे नौबती झडती

तुझ्या कृपेच्या कल्पतरूतळी  समाधीच लागली

 

© प्रा. तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 152 – तुझे रूप दाता ☆ श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे ☆

श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 152 – तुझे रूप दाता ☆ श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे ☆

तुझे रूप दाता स्मरावे किती रे ।

नव्यानेच आता भजावे  किती रे।

 

अहंकार माझा मला साद घाली ।

सदाचार त्याला जपावे  किती रे।

 

नवी रोज स्पर्धा  इथे जन्म घेते।

कशाला उगा मी पळावे किती रे ।

 

नवी रोज दुःखे  नव्या रोज  व्याधी।

मनालाच माझ्या छळावे किती रे।

 

कधी हात देई कुणी सावराया।

बहाणेच सारे कळावे किती रे ।

 

पहा  सापळे हे जनी पेरलेले ।

कुणाला कसे पारखावे किती रे।

©  रंजना मधुकर लसणे

आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली

9960128105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ काही कळलंच नाही… कवी – ना.धो. महानोर ☆ प्रस्तुती – श्री सुहास रघुनाथ पंडित ☆

श्री सुहास रघुनाथ पंडित

? वाचताना वेचलेले ?

☆ काही कळलंच नाही… कवी – ना.धो. महानोर ☆ प्रस्तुती – श्री सुहास रघुनाथ पंडित 

का कुणास ठाऊक, 

काही कळलंच नाही,   

*मन मात्र म्हणतंय तरुण आहे मी..*

 

कसा संपला ०६ पासून ६० वयापर्यंतचा हा प्रवास,

काही कळलंच नाही.

 

काय मिळवलं, काय कमावलं,

काय गमावलं,

काही कळलंच नाही.

 

संपलं बालपण,

गेलं तारुण्य,

केव्हा आलं ज्येष्ठत्व,

काही कळलंच नाही.

 

काल मुलगा होतो, 

केव्हा बाप आणि नंतर सासरा झालो, 

काही कळलंच नाही.

 

केव्हा ‘बाबा’ चा

‘आबा’ होऊन गेलो,

काही कळलंच नाही.

 

कोणी म्हणतं साठी बुद्धी नाठी,

कोणी म्हणतं हाती आली काठी,

काय खरं आहे, 

काही कळलंच नाही.

 

पहिले आई बापाचं चाललं,

मग बायकोचं चाललं,

मग चाललं मुलांचं, 

माझं कधी चाललं, 

काही कळलंच नाही.

 

बायको म्हणते, 

आता तरी समजून घ्या , 

काय समजू,

काय नको समजू, 

कां कुणास ठाऊक, 

काही कळलंच नाही.

        

मन म्हणतंय तरुण आहे मी,

वय म्हणतंय वेडा आहे मी,

या साऱ्या धडपडीत केव्हा 

गुडघे झिजून गेले, 

काही कळलंच नाही.

 

झडून गेले केस, 

लोंबू लागले गाल,

लागला चष्मा, 

केव्हा बदलला हा चेहरा 

काही कळलंच नाही.

 

काळ बदलला,

मी बदललो

बदलली मित्र-मंडळीही

किती निघून गेले, 

किती राहिले मित्र,

काही कळलंच नाही.

 

कालपर्यंत मौजमस्ती

करीत होतो मित्रांसोबत,

केव्हा सीनियर सिटिझनचा 

शिक्का लागून गेला, 

काही कळलंच नाही.

 

सून, जावई, नातू, पणतू,

आनंदी आनंद झाला, 

केव्हा हसलं उदास हे जीवन,

काही कळलंच नाही.

 

भरभरून जगून घे जीवा

मग नको म्हणूस की,

“मला काही कळलंच नाही……. 

 

कवी – ना.धो. महानोर

संग्राहक : सुहास रघुनाथ पंडित

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ बदलता काळ… ☆ सौ.वनिता संभाजी जांगळे ☆

सौ.वनिता संभाजी जांगळे

?  कवितेचा उत्सव ?

☆ बदलता काळ… ☆ सौ. वनिता संभाजी जांगळे ☆

वारा तुफान वाहतो

रान भयभीत झाले

पुरातन मंदिराचे

ढळू लागे मनोरे

 

पारावरचा गोंगाट

सुनसान मावळला

वेड्या पाखरांचा थवा

लागीर पिंपळाला

 

भल्या मोठ्या वृक्षाची

झाली उपडी कमान

कालचिच ही पोरटी

वाढू लागती जोमानं

 

शहाण्याचं गेलं शहाणपण

गाठलं वेलींनी गगन

तोंडी बोळा दाबून

घुटकी घेतं म्हातारपण

© सौ.वनिता संभाजी जांगळे

जांभुळवाडी-पेठ

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कविता ☆ विजय साहित्य #174 ☆ आई तुझे रुप ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

कविराज विजय यशवंत सातपुते

? कवितेचा उत्सव # 174 – विजय साहित्य ?

☆ आई तुझे रुप ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

आई नाव देई

जगण्या आधार

आई तुझे रूप

वात्सल्य साकार.. . !

 

आई तुझा शब्द

पारीजात फूल

सेवेमध्ये तुझ्या

होऊ नये भूल.. . !

 

आई तुझे रूप

आदिशक्ती वास

घराचे राऊळ

ईश्वराचा भास. . . . !

 

आई तुझे स्थान

सदा अंतरात

अन्नपूर्णा वसे

तुझ्या भोजनात.. !

 

आई तुझे रूप

चिरंतन पाया

स्नेहमयी गंगा

अंतरीची माया.. . !

© कविराज विजय यशवंत सातपुते

सहकारनगर नंबर दोन, दशभुजा गणपती रोड, पुणे.  411 009.

मोबाईल  8530234892/ 9371319798.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares