मराठी साहित्य – इंद्रधनुष्य ☆ गीत ऋग्वेद – मण्डल १ – सूक्त २५ : ऋचा १ ते ७ ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

डाॅ. निशिकांत श्रोत्री 

? इंद्रधनुष्य ?

☆ गीत ऋग्वेद – मण्डल १ – सूक्त २५ : ऋचा १ ते ७ ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

मण्डल १ – सूक्त २५ (वरुणसूक्त) – ऋचा १ ते ७

ऋषी – शुनःशेप आजीगर्ति : देवता – वरुण 

ऋग्वेदातील पहिल्या मंडलातील पंचविसाव्या  सूक्तात शुनःशेप आजीगर्ती  या ऋषींनी वरुण देवतेला आवाहन केलेले  असल्याने हे वरुणसूक्त म्हणून ज्ञात आहे.  आज मी आपल्यासाठी वरुण देवतेला उद्देशून रचलेल्या पहिल्या सात ऋचा आणि त्यांचे मराठी गीत रुपांतर सादर करीत आहे. 

मराठी भावानुवाद ::

यच् चि॒द्धि ते॒ विशो॑ यथा॒ प्र दे॑व वरुण व्र॒तम् । मि॒नी॒मसि॒ द्यवि॑द्यवि ॥ १ ॥

वरूण राजा तुमची प्रजा अज्ञानी आम्ही

तुमची आज्ञा आम्हा अज्ञा उमगत ना काही

अवधानाने उल्लंघन झाले अमुच्या आचरणे

विशाल हृदयी क्षमा करोनी हृदयाशी घेणे ||१|| 

मा नो॑ व॒धाय॑ ह॒त्नवे॑ जिहीळा॒नस्य॑ रीरधः । मा हृ॑णा॒नस्य॑ म॒न्यवे॑ ॥ २ ॥

आज्ञेच्या अवमानासाठी  देहान्त शासन 

कोप करोनी आम्हावरती नका करू ताडण 

झाला आज्ञाभंग तरी तो केला ना बुद्ध्या 

नका देऊ हो बळी अमुचा तीव्र अपुल्या क्रोधा ||२|| 

वि मृ॑ळी॒काय॑ ते॒ मनो॑ र॒थीरश्वं॒ न संदि॑तम् । गी॒र्भिर्व॑रुण सीमहि ॥ ३ ॥

वेसण घालूनिया वारूला योद्धा बांधून ठेवी

स्तोत्रे तशीच अमुची वेसण मना जखडूनि ठेवी

सुखा मागण्या तुमच्या ठायी बद्ध आम्ही होतो

तव चरणांवर अर्पण करुनी श्रद्धा  निरुद्ध करतो ||३||

परा॒ हि मे॒ विम॑न्यवः॒ पत॑न्ति॒ वस्य॑इष्टये । वयो॒ न व॑स॒तीरुप॑ ॥ ४ ॥

द्विजगण अवघे घेत भरारी अपुल्या कोटराते

मनोरथांची कल्पना तशी तुम्हाकडे पळते

तुमच्या चरणी आर्त प्रार्थना आलो घेऊनिया  

सुखलाभाच्या वर्षावाचे दिव्य दान मागण्या ||४||

क॒दा क्ष॑त्र॒श्रियं॒ नर॒मा वरु॑णं करामहे । मृ॒ळी॒कायो॑रु॒चक्ष॑सम् ॥ ५ ॥

चंडपराक्रम अलंकार हा तुमचा वरूणदेवा

प्रसन्न होऊन अमुच्यावरती यज्ञी झडकरी धावा

तुष्ट होऊनीया भक्तीने आम्हाला वर द्यावा

जीवनात अमुच्या वर्षाव सुखतृप्तीचा व्हावा ||५||

तदित्स॑मा॒नमा॑शाते॒ वेन॑न्ता॒ न प्र यु॑च्छतः । धृ॒तव्र॑ताय दा॒शुषे॑ ॥ ६ ॥

उभय देवता अती दयाळू स्वीकारून घेती

समसमान वाटुनिया अमुच्या हविर्भागा घेती

आज्ञाधारक यजमानावर प्रसन्न ते होती

वरदायी होती, तयाला निराश ना करिती ||६||

वेदा॒ यः वी॒नां प॒दम॒न्तरि॑क्षेण॒ पत॑ताम् । वेद॑ ना॒वः स॑मु॒द्रियः॑ ॥ ७ ॥

मुक्त विहंगत व्योमातुनिया द्विजगण अगणित

मार्ग तयांचा कसा जातसे  हे जाणुनि आहेत  

निवास यांचा सागरावरी सदैव नि शाश्वत

तारु तरंगत कैसे जात ज्ञात यांसि वाट ||७||

(या ऋचांचा व्हिडीओ  गीतरुपात युट्युबवर उपलब्ध आहे.. या व्हिडीओची लिंक देखील मी शेवटी देत आहे. हा व्हिडीओ ऐकावा, लाईक करावा आणि सर्वदूर प्रसारित करावा. कृपया माझ्या या चॅनलला सबस्क्राईब करावे.)  

https://youtu.be/YfxdaAdbE_8https://youtu.be/YfxdaAdbE_8

Attachments area

Preview YouTube video Rugved Mandal 1 Sukta 25 Rucha 1-7

 

© डॉ. निशिकान्त श्रोत्री

एम.डी., डी.जी.ओ.

मो ९८९०११७७५४

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ लढा… ☆ सुश्री तृप्ती कुलकर्णी ☆

सुश्री तृप्ती कुलकर्णी

? कवितेचा उत्सव ?

☆ लढा… ☆ सुश्री तृप्ती कुलकर्णी

जो तो सज्ज आहे येथे घनघोर लढण्याकरता

पण लढायचे कशासाठी याचे भान सुटले आहे

 

हरेक लढाई नसते केवळ सत्य-असत्यामधली

गैरसमजाची चाल येथे पट उधळत आहे

 

आपण सारे आहोत येथले घडीचेच प्रवासी

स्पर्धेच्या ईर्षेने पांथस्थ आपली वाट चुकतो आहे

 

आधी अन् अंत यानंतर नक्की काय बाकी उरते

काळाने हे खास गुपित त्याच्या पोटी दडवले आहे

 

खेळ किती हा युगायुगांचा माहीत नाही कोणा

जो तो आपुल्या शाश्वततेचा दावा करतो आहे

©  सुश्री तृप्ती कुलकर्णी

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ सुजित साहित्य #162 ☆ संत कनक दास… ☆ श्री सुजित कदम ☆

श्री सुजित कदम

? कवितेचा उत्सव ?

☆ सुजित साहित्य # 162 ☆ संत कनक दास☆ श्री सुजित कदम ☆

कर्नाटक राज्यामध्ये

धनगर कुटुंबात

जन्म कनकदासांचा

संतकवी साहित्यात….! १

 

नवे घर बांधताना

सापडले गुप्त धन

सोने चांदी जवाहिर

हिरे रत्न मण मण…! २

 

हंडा सुवर्ण धनाचा

जनलोकी केला दान

झाला कनक नायक

समाजाचे कृपादान…! ३

 

झाला ईश्वरी आदेश

माझा दास व्हावे आता

मान्य केले थिमाप्पाने

झाला दास केशवाचा…! ४

 

परमेश नाही असे

जगामध्ये नाही स्थान

कनकाच्या उत्तराने

गुरू कृपा वरदान…! ५

 

बांधियले देवालय

कृपादृष्टी ईश्वराची

केशवाच्या मंदिरात

पुजार्चना नायकाची…! ६

 

व्यासराया केलें गुरू

तलावांचे खोदकाम

यमराज अवतार

रेडा  रेडा जपनाम…! ७

 

दूर केला अडसर

हलविले पाषाणास

व्यास समुद्र तलाव

रेडा आला सहाय्यास….! ८

 

सामाजिक एकात्मता

हरिभक्ती कथासार

दंड नायक थिमाप्पा

दास कनक साकार…! ९

 

मोक्षप्राप्ती मिळविण्या

करा त्याग स्वार्थ सोडा

अहंकार मीपणाचा

नाते ईश्वराशी जोडा..! १०

 

गीत रचना धार्मिक

सामाजिक एकात्मता

विष्णु भक्ती कृष्ण स्तुती

हरिभक्ती तादात्म्यता…! ११

 

देई ईश्वर दर्शन

काल भैरव रूपात

ओळखले नाही कुणी

नाही दर्शन कुणास….! १२

 

नाना लिला चमत्कार

व्यंकटेश आशीर्वाद

दिला पितांबर शेला

तिरूपती सुसंवाद…! १३

 

देण्या‌ दर्शंन भक्तांस

कृष्ण मुर्ती फिरे पाठी

झालीं पश्चिमा भिमुख

क‌ष्णमुर्ती दासासाठी…! १४

 

कनकाच्य खिडकीची

आहे प्रासादिक स्मृती

कींडी कनक भिंतीत

प्रासंगिक आहे श्रृती….! १५

 

छंदोबद्ध रचनांचा

ग्रंथ हरिभक्त सार

दास दासांचा कनक

अनुभवी ग्रंथकार…! १६

 

नल चरीत्र लेखक

रमे कथा कीर्तनात

कण कण मंदिराची

आठवण अंतरात…! १७

 

पद नृसिंह स्तवन

रामधान्य चरीत्रात

अध्यात्मिक उंची होती

कनकांच्या साहित्यात….! १८

 

कार्य कनक दासांचे

जन कल्याणाचा वसा

दासकूटा संप्रदाय

वैचारिक शब्द पसा…! १९

 

घाव टाकीचे सोसले

अंगी आले देवपण

संत कनक दासांचे 

दिर्घायुषी सेवार्पण..! २०

 ©  सुजित कदम

संपर्क – 117, विठ्ठलवाडी जकात नाका, सिंहगढ़   रोड,पुणे 30

मो. 7276282626

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ ओंजळीतून प्रकाशकिरण… ☆ सुश्री वर्षा बालगोपाल ☆

सुश्री वर्षा बालगोपाल 

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

☆ ? ओंजळीतून प्रकाशकिरण… ? ☆ सुश्री वर्षा बालगोपाल

हुशार कोण आहे सगळ्यात

सृष्टीने परिक्षेचे ठरवले

हुशार झाली सारीच लेकरे

प्रश्न ऐकण्या उताविळ झाले॥

मोल दिले तिने प्रत्येकालाच

तेवढ्यात सृष्टी व्यापण्या कथिले

मोल आले चराचराला आणि

प्रत्येकजण कामास लागले॥

नाना गोष्टी घेतल्या त्या पैशाने

सारे काही त्यांनी आजमावले

नाना चा पाढा वाचला सार्‍यांनी

कोणा सृष्टी व्यापण्या न जमले॥

मित्र आला तेजाने चमकून

सृष्टी व्यापली पैसेही वाचले

मित्र आपला केवढा हुशार

त्यास नारायण मानू लागले॥

जग असेच तू पण माणसा

कर्तृत्वाने निघावे उजळून

जग जाईल मग मोहरून

टाकेल जीव पण ओवाळून॥

कर दान सारे मुक्तहस्तांनी

ठेऊन भान भविष्यकालाचे

कर राहती भरलेले तरी

कमी कधी काही ना पडायाचे॥

© सुश्री वर्षा बालगोपाल

9923400506

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – मराठी कविता ☆ कवितेच्या प्रदेशात # 183 ☆ मोसम… ☆ सुश्री प्रभा सोनवणे ☆

सुश्री प्रभा सोनवणे

? कवितेच्या प्रदेशात # 183 ?

🌸 मोसम🌸 सुश्री प्रभा सोनवणे ☆

नित्य प्राजक्ताचा सडा

मोसमात पडायचा

जाता येता पांथस्थाचा

पाय दारी अडायचा!

माझ्या अंगणात होता

एक सुंदर प्राजक्त

त्याच्या सान्निध्यात वाटे

व्हावे त्याच्यापाशी व्यक्त

त्याच्या सुगंधाचे असे

वेड लागले गं जीवा

फूल फूल वेचताना

वाटे स्वतःचाच हेवा

पारिजात फक्त माझा

असे उगाच भासले

पहाटेस झाड माझे

कुणी लुटूनिया नेले

असे असतच नाही

शाश्वतीचे सर्वकाळ

जीव  उगाचच होतो

आत्मलुब्ध की वाचाळ?

माझ्या दारीचा प्राजक्त

आता माझा न राहिला

कधी काळी जीव जरी

होता त्याच्याशी जडला

🌸

गेला सरून मोसम

स्वप्नवृक्ष हा विरक्त

आजकाल दिसतसे

योगी,महर्षी प्राजक्त

 

© प्रभा सोनवणे

संपर्क – “सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011

मोबाईल-९२७०७२९५०३,  email- sonawane.prabha@gmail.com

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ वाटते उदास… ☆ श्री गौतम कांबळे

श्री गौतम रामराव कांबळे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ वाटते उदास… ☆ श्री गौतम कांबळे ☆

नाती काळजाची

होती का भकास?

तुटताना जीव

वाटते उदास

 

वेल वंशावळी

डौलाने डोलतो

थोड्याशा चुकीने

मातीमोल होतो

 

काळ सरताना

भाव बदलतो

नात्यातला अर्थ

अर्थात वाहतो

 

तुटताना बंध

काळीज फाटते

घालताना टाके

प्रेमही आटते

 

© श्री गौतम रामराव कांबळे

शामरावनगर,सांगली.

9421222834

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ मैत्री… ☆ प्रस्तुती – सौ. शशी नाईक-नाडकर्णी ☆

सौ.शशी.नाडकर्णी-नाईक

? वाचताना वेचलेले ?

☆ मैत्री…  ☆ प्रस्तुती – सौ. शशी नाईक-नाडकर्णी ☆

ठाम रहायला शिकावं,

निर्णय चुकला तरी हरकत नाही,

स्वतःवर विश्वास असला की,

जीवनाची सुरूवात कुठूनही करता येते.

 

कोणतेही नाते निभावताना,

समोरच्याच्या मनातील,

आपली जागा ठाऊक असणे गरजेचे असते.

विनाकारण भावूक होण्यात अर्थ नसतो.

नाही तर आपण नाते फुलवत राहतो,

आणि समोरचा आपल्याला झुलवत राहतो.

 

दरवळ महत्त्वाची…

कारण दरवळ अविस्मरणीय असते,

मग ती फुलांची असो,

वा माणसांची…

 

हसतच कुणीतरी भेटत असतं,

नकळत आपल्यापेक्षाही आपलंसं वाटत असतं,

केव्हा कोण जाणे,

मनात घर करुन राहत असतं.

 

ते जोपर्यंत जवळ आहे.

त्याला फुलासारखं जपायचं

असतं,

दूर गेल्यावरही आठवण

म्हणून,

मनात साठवायचं असतं,

याचंच तर नांव,

“मैत्री”असं असतं..!!

प्रस्तुती : सुश्री शशी नाडकर्णी -नाईक

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ श्री अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती #189 ☆ काचेचे घर… ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

? अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 189 ?

☆ काचेचे घर… ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

तुझ्या स्मृतीचा मेघ मनातून जातच नाही

मेघामधुनी बरसत आता प्रेमच नाही

समृद्धीच्या प्रदूषणाचा खूप धुराळा

श्वास मोकळा घेता येथे येतच नाही

जुनी तोडली नवीन झाडे लावत आहे

नवीन झाडे तशी सावली देतच नाही

लाज झाकण्या जावे कोठे काचेचे घर

अशा घराला कुठे लाकडी दारच नाही

ध्यानधारणा करावयाला शिकलो आता

मनात साचत अहमपणाचा केरच नाही

वादळ झाले फांदीवरचे पान गळाले

दूर उडाले पुन्हा जन्मभर भेटच नाही

तू अश्रुंची फुले उधळली आहे ज्यावर

खरे सांगतो ते तर माझे प्रेतच नाही

© अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

ashokbhambure123@gmail.com

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ “किल्ला” ☆ श्री आशिष मुळे ☆

श्री आशिष मुळे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ “किल्ला” ☆ श्री आशिष मुळे ☆

जमवून पोरांचा तो गलका

जणू अभेद्य किल्ला बांधावा

उभा करून माहोल दोस्तीचा

वाटते पुन्हा तो कल्ला करावा ।

 

खांद्यांवर त्या हात टाकून

मनावरचा भार हलका करावा

तिची अधुरी कहाणी सांगून

वाटते पुन्हा तो कल्ला करावा ।

 

बिल्डिंगच्या गच्चीत उमललेली

ती कौतुकाने पाहणारी सूर्यफूले

सुगंध त्यांचा अनुभवायला

वाटते पुन्हा तो कल्ला करावा ।

 

गॅलरीत उभ्या गरिबाच्या श्रीमंतीशी

संवाद भरल्या डोळ्यांनी करावा

करत निश्चय मोठं होण्याचा

वाटते पुन्हा तो कल्ला करावा ।

 

करून त्याग या सुन्या महालाचा

रात्रीचा तो कट्टा जागवावा

तुटलेल्या त्या पहारी घेऊन

पुन्हा एकदा किल्ला बांधावा ।

 

© श्री आशिष मुळे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ नाही चिरा… नाही पणती… (विषय एकच… काव्ये दोन) ☆ श्री प्रमोद जोशी आणि श्री आशिष बिवलकर ☆

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

 ?  नाही चिरा… नाही पणती… (विषय एकच… काव्ये दोन) ☆ श्री प्रमोद जोशी आणि श्री आशिष बिवलकर  ☆

श्री प्रमोद जोशी

( १ )

दगड झिजे जो मंदिराप्रति,

लावू कसा मी त्याला पाय?

गरीब आहे म्हणून का हो,

श्रद्धा माझी गरीब काय?

घाव छिन्नीचा होई मनावर,

दगडावर पण होई नक्षी !

जे-जे करतो ते-ते केवळ,

श्रीरामांना ठेवून साक्षी !

श्वास रोखूनी येतो थकवा,

जरा न व्हावी कुठली चूक !

गुंते इतके मन या कामी,

देह विसरूनी जातो भूक !

इथे कुणा ना प्रवेश सहजी,

तिथे मला सगळे राखीव !

बहुधा मी प्रिय राघवासही,

हातुन काम घडे रेखीव !

हातोडीसह माझी छिन्नी,

जणू पुजेची गंध,फुले !

बापही मंदिर बांधायाचा,

तेच करो माझीही मुले !

मंदीर जेव्हा होईल पूर्ण,

दर्शनाची ना मिळेल संधी !

सेवा ही माझ्या प्रतिभेची,

म्हणून माझा घाम सुगंधी !

दगडाचेही सोने होईल,

दिसेल सोने दगडावाणी!

प्रतिष्ठापना होईल तेव्हा,

असेन तेथे भिजो पापणी !

“नाही चिरा नाही पणती” ही,

माझ्यासाठीही असेल ओळ !

शुचिर्भूतता कुठे एवढी,

रोजच घामाने आंघोळ !

कवी : प्रमोद जोशी. देवगड.

मो.  9423513604

☆ ☆ ☆ ☆ ☆

श्री आशिष बिवलकर   

(२) 

प्राण फुंकतो या दगडात,

करतोय कोरीव नक्षीकाम !

शतकांच्या वेदना कोरल्या मनी,

आयोध्येत विराजती श्रीराम !

रामकार्याची एक एक शिळा,

करतो तिला मनोभावे वंदन !

बसलो जरी तिच्यावर कोरत,

पायाखाली ठेऊन श्रद्धेने किंतन !

रामकार्यात योगदान माझे,

खारीचा वाटा मी उचलतोय !

सार्थक  या  जन्माचे  झाले,

मंदिराची शिळा कोरतोय !

उन-पाऊसाची नाही तमा,

नाही लागत भूक  तहान !

घरदार संसार दूर राहिला,

ध्येयपूर्तीसाठी विसरुन भान !

एकीकडे शरयू वाहते आहे,

दुसरीकडे अंगातून घामाच्या धारा !

शरयूलाही हेवा वाटतो आमचा,

हृदयातल्या रामनामात उगमाचा झरा !

देतो मज हत्तीचे बळ,

परम रामभक्त हनुमान !

राम भक्तीत तल्लीन झालो,

एक एक घाव गाई गुणगान !

एक एक शिळा झेलतेय,

हसत छिनी हातोडीचे घाव !

कृतार्थ होई निर्जीव शिळाही,

दुमदुमते तिच्यातून रामाचे नाव !

मर्यादा पुरुषोत्तम श्रीरामाचे,

मंदिर आकारतेय येथे भव्य !

हिंदू धर्माची भगवी पताका,

झळकेल तेज तिचे दिव्य !

स्वर्गात सुखावले पितर ,

हातून घडतेय रामाची सेवा !

सातजन्माचे पुण्य पणाला,

हातून घडो अजरामर कलेचा ठेवा !

साकरेल भव्यदिव्य मंदिर,

रामरल्ला गाभाऱ्यात विराजमान !

सोनियाचा  दिवस उजडेल,

हिंदुस्थानची शोभेल आन बान शान !

© श्री आशिष  बिवलकर

बदलापूर

मो 9518942105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares