Tag: #मराठी-कविता

☆ कवितेचा उत्सव ☆ वज्रदेही ☆ श्री प्रकाश लावंड ☆ 

ब्रॅन्डेड कपड्यांना जेव्हा

गृहिणी बोतरं म्हणते

तेव्हा समजून घ्यावं

तिच्या पुढ्यात

चार बादल्या धुणं पडलंय

 

ती चहाचा कप

दणकन् टेबलावर आपटते

तेव्हा पोपरातून डोकं वर काढून समजावं

हाताशी सांडशी नसल्यानं

चहाचं उकळतं पातेलं

तिनं हातानंच उचललंय

 

तिच्या मोबाईलची रिंग

वाजून वाजून गप्प झाल्यास

पलिकडच्यानं समजून जावं

तिचे हात कणीक तिंबण्यात

गुंतले आहेत

 

दारावरची बेल वाजवून ही

दार उघडलं नाही तर

लक्षात घ्यावं

ती बाथरूममध्ये आहे

 

तिनं कडक इस्त्री केलेले

कपडे अंगावर चढविताना

तिच्या सुरकुतलेल्या

ब्लाऊज आणि साडीकडं

एकतरी कटाक्ष टाकावा

 

दुपारी जेवणाच्या सुट्टीत

तिनं दिलेला परिपूर्ण डबा

फस्त करण्यापुर्वी

ती जेवली असेल का  ?

की अजून तिचं

घरकामच आटोपलं नाही

याचा विचार करावा

 

रात्री जेव्हा ती

कपाळाला वेदनाशामक लावून

डोकं कापडानं बांधून

बेडवर लवंडते

तेव्हा काही न बोलता

हळुवार हातानं

तिचं डोकं चेपावं

 

महिन्यातून एखाद्या दुसऱ्यांदा

ती गाढ झोपी गेल्याची खात्री करून

हळूच उठावं

तिच्या चुरगळलेल्या

साड्यांना इस्त्री करून ठेवावी

 

सकाळी तिला बसलेला गोड धक्का

मिश्किल व प्रेमळ नजरेनं

अनुभवावा

 

ती मुळची वज्रदेही आहेच

पण

आपुलकीचं

जिव्हाळ्याचं

तेलपाणी केलं नाही तर

वज्रालाही गंज चढतो

हे ध्यानात घ्यावं

 

© श्री प्रकाश लावंड

करमाळा जि.सोलापूर.#e-abhivyakti

मोबा 9021497977

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

सौ.ज्योत्स्ना तानवडे

☆ कवितेचा उत्सव ☆ बाबूजी आणि आण्णा ☆ सौ.ज्योत्स्ना तानवडे  ☆ 

शब्द,सूर हे इथे नाचती

गळ्यात घालून गळा

बघता बघता बहरून येतो

संगीताचा मळा !!

 

बाबूजी अन् आण्णा जणू

बाजू दोन नाण्याच्या

देती रसिका भरभरून ते

ओंजळी दिव्य गाण्याच्या !!

 

बाबूजींचा स्वर मधुरसा

भीडे हृदयांतरी

जणू घंटानाद घुमतसे

गाभारी मंदिरी !!

 

© सौ. ज्योत्स्ना तानवडे

वारजे, पुणे.५८

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

श्री सुहास रघुनाथ पंडित

☆ कवितेचा उत्सव ☆ गदिमा ☆ श्री सुहास रघुनाथ पंडित ☆ 

जन्म नाव: गजानन दिगंबर माडगूळकर

टोपणनाव: गदिमा

तुम्ही लिहीले सहजपणाने शब्दांची काव्ये झाली

तुमच्या नुसत्या करस्पर्शाने लेखणी लीलया स्त्रवली.

 

मऊ मुलायम मधाळ भाषा तुमच्या ओठावरती

खेळविले तुम्ही सहज तियेला शब्द रांगले तुमच्या पुढती.

 

डफ कडकडला शाहिराचा तुमच्या कवनामधुनी

वसंत फुलला काव्यलतेवर खुलली अमृतवाणी.

 

आम्रवनातून मोर नाचले ॠतूमागूनी ऋतू चालले

मानवतेचे बांधून मंदिर जगण्याचे तुम्ही मर्मही कथिले.

 

असीम तुमच्या कर्तृत्वाला सीमित शब्दांची ही पूजा

सर्वांगाने बहरून गेला सिद्धहस्त कुणी इथे न दुजा.

 

रामजानकी गीतांमधूनी रामायण तुम्ही सहज गाईले

प्रतिभेचे तुम्ही बांधून तोरण माय मराठी विश्व सजविले.

 

चित्र : साभार Gajanan Digambar Madgulkar – Wikipedia

©  श्री सुहास रघुनाथ पंडित

सांगली (महाराष्ट्र)

मो – 9421225491

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

 ☆ कवितेचा उत्सव ☆ महाराष्ट्राचा महाकवी… ☆ सुश्री अरूणा मुल्हेरकर ☆ 

जन्म नाव: गजानन दिगंबर माडगूळकर

टोपणनाव: गदिमा

आहे का कुणी असे?

गदिमा, नाव तुमचे माहीत नसे?

महाराष्ट्राचे तुम्ही वाल्मिकी असती

गीत रामायण अजोड काव्यनिर्मिती…..

 

शेटफळे ही तुमची जन्मभूमी

नि पंचवटी असे कर्मभूमी

ओळख तुमची कवी,पटकथाकार

आणि कधी कधी अभिनय कलाकार…..

 

“एक धागा सुखाचा शंभर धागे दुःखाचे

जरतारी हे वस्र माणसा तुझिया आयुष्याचे”

“पराधीन आहे जगती पुत्र मानवाचा”

कथिती तत्वज्ञान जीवनाचे………….

 

शीघ्र काव्य तुमचे, स्वीकारती आव्हान

“ळ” मुळाक्षरांची गुंफण करून

“घननीळा लडिवाळा, झुलवू नको हिंदोळा”

जन्मास घातले तुम्ही अजरामर भक्तिगान……

 

गदिमा बाबूजी छान जमली जोडी

काव्यरसांत तुमच्या त्यांच्या भावभावनांची गोडी

विजेते तुम्ही साहित्य कला अकादमीचे

पद्मश्री तुम्ही भारतभूचे…………….

 

साहित्यासह घेतले व्रत समाजसेवेचे

होऊनी सभासद महाराष्ट्र विधान परिषदेचे

तुमचा माझा परिचय झाला विधानसभेत

एकोण्णीशेपाासष्ट साली असता मी शासनसेवेत

 

नाही लाभले दीर्घायुष्य तुम्हासी

अवघ्या पंचदश नि आठव्या वर्षी

निरोप दिधला जगाशी

महाराष्ट्राचे महाकवी तुम्ही वंदन चरणाशी….

 

©  सुश्री अरूणा मुल्हेरकर

डेट्राॅईट (मिशिगन) यू.एस्.ए.

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

 

☆ कवितेचा उत्सव ☆ श्री  हरी ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆

शब्द मंजिर्या खुडीत होते,

रामप्रहरी मी तुळशीच्या!

तुळशीपत्रात मज दिसू लागला,

श्रीहरी प्रसन्न पहाटेचा !

 

शिरावरी मोरपीस खुललेले,

स्मीत तयाच्या गालावरी !

तुलसीच्या पावित्र्य बंधनी,

गुंतुनी गेला तो श्रीहरी!

 

बासरी त्याची अखंड वाजे,

अधरावरती स्थान तिचे!

सोबत राधेची ही असता,

‌  एकतानता मला दिसे !

 

सृष्टीच्या खेळास असे

साक्षीदार  तो मनहारी!

माणसाची खळबळ पहाता,

गुढ हास्य त्याच्या मुखावरी!

 

झाडावरती फळे-फुले अन्

आनंदे विहरती पशुपक्षी!

मुक्त स्वच्छंदी बागडताना,

पाहून खुलला तो सुख साक्षी!

 

अवघे जगत ही सारी किमया,

त्याचाच खेळ हा पृथ्वीवरी!

अवकाशातून न्याहाळीत तो,

दूर राहुनी नियंत्रित करी!

 

थांबव आता तुझा खेळ हा,

जाणीव  मानवा होई मनी!

तुझ्याशिवाय हे व्यर्थ असे,

वंदिते तुज मी क्षणोक्षणी!

 

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈