☆ कवितेचा उत्सव ☆ मी ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆
ऋचा वेदनेची मी,
साक्षेपी व्यथेचा वेद.
मूर्तिमंत यातनांचा,
मी कृतार्थ प्रवाही स्वेद.
सावरुन सर्व किनारे,
मी व्रतस्थ कालसरिता.
दैनंदिनीत स्वैरमुक्त,
तरी बंदिस्त मी कविता.
© श्री शरद कुलकर्णी
≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
सुजित शिवाजी कदम
☆ साप्ताहिक स्तंभ – सुजित साहित्य #54 ☆
☆ काय हवय…? ☆
त्या दिवशी मंदीरातून
देवाच दर्शन घेऊन मी बाहेर पडलो
तेवढ्यात…
मळकटलेल्या कपड्यांबरोबर
लेकराचा मळकटलेला हात
समोर आला…!
मी म्हंटलं काय हवंय..?
त्यांनं…
पसरलेला हात मागे घेतला आणि
क्षणात उत्तर दिलं … आई…!
मी काहीच न बोलता
खिशातलं नाणं त्याच्या मळकटलेल्या
हातावर ठेऊन निघून आलो…
पण.. तो मात्र
वाट पहात बसला असेल…
मळकटलेला हात पसरल्यावर
त्यानं असंख्य जणांना दिलेल्या
उत्तराच्या उत्तराची…!
© सुजित शिवाजी कदम
पुणे, महाराष्ट्र
मो.७२७६२८२६२६
दिनांक 27/3/2019
श्री तुकाराम दादा पाटील
☆ कवितेचा उत्सव ☆ नाती ☆ श्री तुकाराम दादा पाटील ☆
अवती भवती सगळी नाती उपरी होती
लुबाडणारी जमली टोळी जबरी होती
जरा तापल्या उन्हात आली वितळत गेली
बनावटीची सर्व खेळणी रबरी होती
वाटेवरती दबंगशाही दिसली नाही
एकामागे एक चालली बकरी होती
फसवे नकली मजूर होते कामावरती
पैशासाठी खोटी भरली हजरी होती
सोन्यासाठी इथे कशाला भटकत बसला
नीट बघा ना हीच बनावट गुजरी होती
निमंत्रणाचा सोस कुणाला नाही उरला
स्वागतातली मानवंदना छपरी होती
लग्नासाठी वेळ नेमकी योग्य वाटते
आज घडीला उपवर झाली नवरी होती
वरकरणी जे घडते ते तर नाटक आहे
या भक्तांची मेख आतली दुसरी होती
पाठीवरती थाप मारता हळहळले ते
नस हाताच्या खाली दबली दुखरी होती
© श्री तुकाराम दादा पाटील
मुळचा पत्ता – मु.पो. भोसे ता.मिरज जि.सांगली
सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३
दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६
≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
प्रा.सौ. सुमती पवार
ई-अभिव्यक्ती परिवारातर्फे हार्दिक अभिनंदन’
☆ कवितेचा उत्सव ☆ हा सृष्टी नेम आहे…. ☆ प्रा.सौ.सुमती पवार ☆
सांगू किती तुला मी फुल येते ग फुलून
रात्रीतली कळी ती पहाटेस उमलून
होती फुले कळ्यांची हा सृष्टी नेम आहे
थांबला ना कधीच चुकला कधी न आहे…
येणार ढग काळे कडकडाट ही विजांचा
ताशा ही वाजणार आकाशी तो ढगांचा
धो धो बरसूनी तो होणार रिक्त आहे
पडणार ऊन स्वच्छ हा सृष्टीनेम आहे….
क्षितीजावरी धुक्यात पटलात सूर्य जाई
लोपून डोंगरात तो दृष्टी आड होई
येणार रात्र काळी टळणार ते का आहे
प्राचीवरी पहाटे रवी प्रकटणार आहे…
ऊन तप्त तापलेले काहील ही जीवाची
झेलून दु:ख्ख घ्यावे वहिवाट ही जगाची
सुखदु:ख्ख समेकृत्वा ही भोगयात्रा आहे
चुकणार नाहीच ती हा सृष्टीनेम आहे….
हासून ते जळावे दुज्यास ना कळावे
जे जे जमेल तितके सोसत हो रहावे
जे भोगणेच प्राप्त का व्यर्थ हो कुढावे
प्राक्तन सोबतीला हा सृष्टी नेम आहे …..
© प्रा.सौ.सुमती पवार ,नाशिक
दि : ०७/०८/२०२० वेळ : रात्री ११:०४
(९७६३६०५६४२)
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
श्री शेखर किसनराव पालखे
☆ साप्ताहिक स्तम्भ – शेखर साहित्य # 5 ☆
☆ ते आणि मी ☆
ते मरतात रुळांवरती-निष्प्राण
मी लिहितो आणखी एक कविता मुर्दाडपणे
ते चालतात,पायाचे तुकडे करतात
मी घेतो वाहवा भेगाळलेल्या टाचांच्या फोटो साठी -बेशरमपणे
ते होरपळतात कच्याबच्यांसह तापल्या मातीत
मी पंख्याखाली थंड होत रहातो-शांतपणे
ते तुडवत रहातात आपल्या खोपटाची वाट
मी पहात असतो माझ्या घराच्या सावलीतून -निवांतपणे
ते शोधतात आयुष्यभर ‘भाकरीचा चंद्र
मी तपासत असतो डझनाचे बाजारभाव -कुतूहलाने
ते मरतात आणि
शेखर कविता करतो.
© शेखर किसनराव पालखे
पुणे
11-05-2020
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
☆ कवितेचा उत्सव ☆ धरा – अंबरा ☆ सौ.मंजिरी येडूरकर ☆
कैवल्यदानीच्या दोन पोरट्या धरा,अंबरा
समंजस हि धरा,अंबरा परि खळखळणारी॥
म्हणे अंबरा, ” नेसू माझे कधी काळे तर कधी राखाडी
क्वचितच असते रेष त्यावरी लखलखणारी”॥
नच खळेना डोळ्यामधले पाणी हळवे
कधी करी आकांत तर कधी मुसमुसणारी॥
रंगबिरंगी फुलवेलींची नक्षी रेखली
धरेस मिळते हिरवी साडी झगमगणारी॥
अखेर थोडी हसली गाली आज अंबरा,
नेसून दावी पिवळी साडी सळसळणारी॥
चैतन्याने रात भारली प्रणयरंगी
काळी साडी, खडी त्यावरी चमचमणारी॥
मनोमनी तो आज लाजला, चकोर भोळा
लख्ख प्रकाशी, बघून अंबरा थरथरणारी॥
© सौ.मंजिरी येडूरकर
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
☆ कवितेचा उत्सव ☆ पाहुनी ही एकता ☆ सौ.अश्विनी कुलकर्णी ☆
उगवू दे नी उजळूदे, साऱ्या मनांचे सूर्य आता ।
अंधाराला भय वाटू दे, पाहुनी ही एकता ।।धृ।।
मनसूर्याचा जन्म व्हावा, घेऊनी किरण माणुसकीचे ।
करुणेचा स्रोत पाझरावा, दर्शन व्ह्यावे प्रीतीचे ।
मानवतेचा जय व्हावा, यावी निववळ नीरामयता ।
अंधाराला भय वाटावे, पाहुनी ही एकता ।।1।।
पेटलेली आग हृदयी, नव सार्थकी लागावी ।
धार जिभेच्या तलवारीची, घाव घालण्या नसावी ।
भेद सारे आता मिटावे, जाणता नि अजाणता ।
अंधाराला भय वाटावे, पाहुनी ही एकता ।।2।।
© सौ अश्विनी कुलकर्णी
सांगली (महाराष्ट्र)
मो – 9421225491
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
सुश्री प्रभा सोनवणे
(आज प्रस्तुत है सुश्री प्रभा सोनवणे जी के साप्ताहिक स्तम्भ “कवितेच्या प्रदेशात” में एक समसामयिक विषय पर आधारित अतिसुन्दर नवीन रचना पूर्वज। पितृ पक्ष में अपने पूर्वजों का स्मरण करने की अपनी अपनी परंपरा एवं अपना अपना तरीका है। सुश्री प्रभा जी ने इस काव्याभिव्यक्ति के माध्यम से अपने पूर्वजों का स्मरण किया है। जो निश्चित ही अभूतपूर्व है। मुझे पूर्ण विश्वास है कि आप निश्चित ही प्रत्येक बुधवार सुश्री प्रभा जी की रचना की प्रतीक्षा करते होंगे. आप प्रत्येक बुधवार को सुश्री प्रभा जी के उत्कृष्ट साहित्य को साप्ताहिक स्तम्भ – “कवितेच्या प्रदेशात” पढ़ सकते हैं।)
☆ साप्ताहिक स्तम्भ – कवितेच्या प्रदेशात # 63 ☆
☆ पूर्वज ☆
पूर्वज माझे लढवय्यै अन पराक्रमी ही
तलवारींची खूण सांगते त्यांची कहाणी
इतिहासाच्या पानावरती खरेच शोधा
रक्ताच्या अक्षरात लिहिली त्यांची गाथा
“मर्द मावळ्या रक्ताची मी” म्हणणारी ती
पूर्वज माझी आत्या आजी खापरपणजी
घराण्यातले होते कोणी माझ्या समही
नर्मदा कुणी वडिलांचीही आत्या होती
जुने पुराणे किस्से सांगत माणिक मामा ,
“तुझा चेहरा अगदी आहे नमुआक्काचा”
भागिरथी काकींची स्वारी घोड्यावरती
ऐटबाज अन ताठ कण्याच्या सा-या दिसती
आठवते मज माझी आजी आई काकी
स्वर्गस्थ त्याही पहात असती धरणीवरती
किती पिढ्यांशी नाळ जोडली जाते आहे?
पूर्वज सारे या काळी मी स्मरते आहे
© प्रभा सोनवणे
“सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011
≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
श्री सुहास रघुनाथ पंडित
☆ कवितेचा उत्सव : ना बोललो तरीही – श्री सुहास रघुनाथ पंडित ☆
ना बोललो तरीही सांगून काय गेलो
ना बोलावताही जवळी कशास आलो.
अजाणतेपणीही किमया अशीच घडते
फासे असे सुखाचे पडणे उचित होते
ठरवून काय मन हे प्रेमात गुंतते का ?
ओथंबल्या घनाला कुणी थांबवू शके का ?
रिवाज रिती यांची झाली बहुत ख्याती
मार्गावरी जराशी पेरीत जाऊ प्रीती.
सुख सावलीत बांधू अपुले सुरेख घरटे
माझ्या तुझ्या मनीचे डोळ्यात स्वप्न दाटे.
© श्री सुहास रघुनाथ पंडित
सांगली (महाराष्ट्र)
मो – 9421225491
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे
(वरिष्ठ मराठी साहित्यकार श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे जी का अपना एक काव्य संसार है । आप मराठी एवं हिन्दी दोनों भाषाओं की विभिन्न साहित्यिक विधाओं के सशक्त हस्ताक्षर हैं। आज साप्ताहिक स्तम्भ –अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती शृंखला की अगली कड़ी में प्रस्तुत है एक समसामयिक एवं भावप्रवण कविता “एकवार पंखावरुनी… फिरो तुझा हात ”।)
☆ साप्ताहिक स्तम्भ – अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 62 ☆
☆ एकवार पंखावरुनी… फिरो तुझा हात ☆
(या गाण्याची समछंदी रचना…)
आजकाल सोबत त्याच्या फिरे रुबाबात
होउनी संन्यासी मी जाऊ का वनात, जाऊ का वनात
आजकाल सोबत त्याच्या फिरे रुबाबात
होउनी संन्यासी मी जाऊ का वनात, जाऊ का वनात
उगा तुझ्यासाठी झुरलो
उगा तुझ्यासाठी झुरलो
नाही मी माझा उरलो
नाही मी माझा उरलो
येऊन जीवनामध्ये, केला तू घात, केला तू घात
आजकाल सोबत त्याच्या फिरे रुबाबात
होउनी संन्यासी मी जाऊ का वनात, जाऊ का वनात
रोज माळला मी गजरा, कशा लागल्या या नजरा
रोज माळला मी गजरा, कशा लागल्या या नजरा
ठेवुनी निखारे गेली, याच ओंजळीत, याच ओंजळीत
आजकाल सोबत त्याच्या फिरे रुबाबात
होउनी संन्यासी मी जाऊ का वनात, जाऊ का वनात
तूच स्वप्न माझे राणी तुझ्याविना नाही कोणी,
नाही कोणी
तूच स्वप्न माझे राणी तुझ्याविना नाही कोणी,
नाही कोणी
तुझ्यापुढे माझा देह, आहे नाशवंत, आहे नाशवंत
आजकाल सोबत त्याच्या फिरे रुबाबात
होउनी संन्यासी मी जाऊ का वनात, जाऊ का वनात
कुठे डाव कळला काळा, माझ्याशी केली शाळा,
कुठे डाव कळला काळा, माझ्याशी केली शाळा,
आडकली नाव माझी, आहे भोवऱ्यात, आहे भोवऱ्यात
आजकाल सोबत त्याच्या फिरे रुबाबात
होउनी संन्यासी मी जाऊ का वनात, जाऊ का वनात
© अशोक श्रीपाद भांबुरे
धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.
मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८
≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
