Tag: #मराठी-कविता

श्री शेखर किसनराव पालखे

( मराठी साहित्यकार श्री शेखर किसनराव पालखे जी  लगातार स्वान्तः सुखाय सकारात्मक साहित्य की रचना कर रहे हैं । आपकी रचनाएँ ह्रदय की गहराइयों से लेखनी के माध्यम से कागज़ पर उतरती प्रतीत होती हैं। हमारे प्रबुद्ध पाठकों का उन्हें प्रतिसाद अवश्य मिलेगा इस अपेक्षा के साथ हम आपकी  रचनाओं को हमारे प्रबुद्ध पाठकों तक आपके साप्ताहिक स्तम्भ – शेखर साहित्य शीर्षक से प्रत्येक शुक्रवार पहुँचाने का प्रयास करेंगे । आज प्रस्तुत है आपकी भावप्रवण कविता  “साक्षीदार”)

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – शेखर साहित्य # 1 ☆

☆ कविता – साक्षीदार ☆

एका रमणीय भूतकाळाचा

वारसा असलेलो आपण

एका उध्वस्त होऊ घातलेल्या

वर्तमानाचे साक्षीदार होऊन

नक्की कुठे चाललो आहोत?…

एका भयावह विनाशाकडे

की त्याच्याही शेवटाकडे?…

का उभे आहोत आणखी एका

नवीन सृजनाच्या उंबरठ्यावर…

याच अस्वस्थ जाणिवेच्या विवंचनेत

घुटमळतोय माझा आत्मा…

येऊ नये त्याच्याही आत्म्याच्या मनावर

भूतकाळातील पापांचे ओझे…

लाभो त्याला सदगती-

हीच एकमेव सदिच्छा!!!

तेवढंच करणं माझ्या हाती…

© शेखर किसनराव पालखे 

पुणे

12-04-20

कविराज विजय यशवंत सातपुते

(समाज , संस्कृति, साहित्य में  ही नहीं अपितु सोशल मीडिया में गहरी पैठ रखने वाले  कविराज विजय यशवंत सातपुते जी  की  सोशल मीडिया  की  टेगलाइन “माणूस वाचतो मी……!!!!” ही काफी है उनके बारे में जानने के लिए। जो साहित्यकार मनुष्य को पढ़ सकता है वह कुछ भी और किसी को भी पढ़ सकने की क्षमता रखता है।आप कई साहित्यिक, सांस्कृतिक एवं सामाजिक संस्थाओं से जुड़े हुए हैं। कुछ रचनाये सदैव समसामयिक होती हैं। आज प्रस्तुत है  श्रवण माह पर विशेष कविता  “श्रावण येतो  आहे” )

☆ विजय साहित्य – श्रावण येतो  आहे ☆

पर्णफुलांचे ध्वज उंचावीत , श्रावण येतो  आहे.

फुलवित हिरवी स्वप्ने आपली,श्रावण येतो आहे. ||धृ.||

घनगर्भित नभ गर्द सावळे, इंद्रधनुची अवखळ बाळे

तनामनावर लाडे लाडे, कोण उचलूनी घेतो आहे?

पर्णफुलांचे ध्वज उंचावीत , श्रावण येतो  आहे.

फुलवित हिरवी स्वप्ने आपली,श्रावण येतो आहे. ||1||

भिजली झाडे,भिजली माती,सुगंध मिश्रीतअत्तरदाणी

अन् चंदेरी गुलाबपाणी,  कोण धरेवर शिंपीत आहे?

पर्णफुलांचे ध्वज उंचावीत , श्रावण येतो  आहे.

फुलवित हिरवी स्वप्ने  आपली, श्रावण येतो  आहे. ||2||

श्रावण मासी,हर्ष मानसी,मनात हिरव्या ऊन सावली.

रविकिरणांची लपाछपी ती,कोण चोरूनी बघतो आहे ?

पर्णफुलांचे ध्वज उंचावीत , श्रावण येतो  आहे.

फुलवित हिरवी स्वप्ने आपली, श्रावण येतो  आहे. ||3||

किलबिल डोळे तरूवेलींवर,चिमणपाखरे गिरिशिखरांवर

ओल्या चोची,ओला चारा, कोण कुणाला भरवत आहे?

पर्णफुलांचे ध्वज उंचावीत , श्रावण येतो  आहे.

फुलवित हिरवी स्वप्ने  आपली, श्रावण येतो  आहे. ||4||

© विजय यशवंत सातपुते

सुजित शिवाजी कदम

(सुजित शिवाजी कदम जी  की कवितायेँ /आलेख/कथाएँ/लघुकथाएं  अत्यंत मार्मिक एवं भावुक होती हैं. इन सबके कारण हम उन्हें युवा संवेदनशील साहित्यकारों में स्थान देते हैं। उनकी रचनाएँ हमें हमारे सामाजिक परिवेश पर विचार करने हेतु बाध्य करती हैं. मैं श्री सुजितजी की अतिसंवेदनशील  एवं हृदयस्पर्शी रचनाओं का कायल हो गया हूँ. पता नहीं क्यों, उनकी प्रत्येक कवितायें कालजयी होती जा रही हैं, शायद यह श्री सुजित जी की कलम का जादू ही तो है! आज प्रस्तुत है उनकी एक अतिसुन्दर भावप्रवण कविता  “घुसमट*….”। आप प्रत्येक गुरुवार को श्री सुजित कदम जी की रचनाएँ आत्मसात कर सकते हैं। ) 

☆  सुजित साहित्य  –  घुसमट….☆ 

दिवसभर टपरीवर

काम करून घरी गेल्यावर

पोराला कुशीत घ्यायचं असुनही…

कुशीत घेता येत नाही

कारण…

कपड्यांना येणाऱ्या तंबाखूच्या वासानं

पोरगं क्षणभरही

माझ्या कुशीत थांबत नाही

तेव्हा वाटतं..

खरडून काढावा हा तंबाखूचा वास

अगदी शरीराच्या कातड्यासकट

जोपर्यंत दिवसभर पानाला कात लावून

रंगलेले हात..

रक्ताने लाल होत नाही तोपर्यंत

कारण..

दिवसभर ज्याच्या साठी मी

जीवाच रान करून झटत असतो

तेच पोरग जेव्हा माझ्याकडे पाठ करून

आईच्या कुशीत शिरत

तेव्हा काळजातल्या वेदनांना अंतच

उरत नाही…

आणि काही केल्या

अंगाला येणारा तंबाखूचा वास काही जात नाही

तेव्हा कुठेतरी आपण करत

असलेल्या कामाचं वाईट वाटतं

वाटतं…!

सोडून द्यावं सारं काही

आणि

लेकराला बरं वाटेल

अंस एखादं काम बघावं

मग कळतं की

आपण करत असलेल हे

काम त्याच्या साठीच आहे

समज आल्यावर,

त्याला आपसूक सारं कळेल

आणि…

बापाच्या कुशीतला तंबाखूचा

वासही मग त्याला

अत्तरा सारखा वाटेल

शेवटी फक्त एवढच वाटतं

आपण करत असलेल काम

आपल्या पोरांन करू नये

त्याच्या लेकरांन तरी त्याच्याकडे

पाठ करून

आईच्या कुशीत झोपु नये…

© सुजित शिवाजी कदम

पुणे, महाराष्ट्र

मो. 7276282626

सुश्री प्रभा सोनवणे

(आज प्रस्तुत है सुश्री प्रभा सोनवणे जी के साप्ताहिक स्तम्भ  “कवितेच्या प्रदेशात” में  वर्षा ऋतू एवं श्रवण मास  पर आधारित  एक अतिसुन्दर कविता मेघ बरसला आज। श्री प्रभा जी की यह रचना  श्रवण मास का सजीव चित्रण है। मुझे पूर्ण विश्वास है  कि आप निश्चित ही प्रत्येक बुधवार सुश्री प्रभा जी की रचना की प्रतीक्षा करते होंगे. आप  प्रत्येक बुधवार को सुश्री प्रभा जी  के उत्कृष्ट साहित्य को  साप्ताहिक स्तम्भ  – “कवितेच्या प्रदेशात” पढ़ सकते  हैं।)

खुप सुंदर श्रावण  असायचा

बालपणीचा…झाडांचा..हिंदोळ्याचा..पानाफुलांचा …देवदर्शनाचा..मेंदीचा…झिम्मा फुगडीचा …..

सगळ्यांना नव्या श्रावणाच्या शुभेच्छा ☘

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – कवितेच्या प्रदेशात # 59 ☆

☆मेघ बरसला आज….. ☆

मेघ बरसला आज

आल्या श्रावणाच्या सरी

तुझी आठवण येता

झाले कावरी बावरी

मेघ बरसला आज

मन सैरभैर झाले

तुझ्या निघून जाण्याचे

दुःख पावसात ओले

मेघ बरसला आज

सखे रिकामे अंगण

मुके झाले आहे आज

माझ्या पायीचे पैंजण

मेघ बरसला आज

त्याला डोळ्यात जपला

तुझ्या नसण्याने एका

सारा खेळच संपला

© प्रभा सोनवणे

मोबाईल-९२७०७२९५०३,  email- [email protected]

सुश्री मीनाक्षी सरदेसाई

(वरिष्ठ मराठी साहित्यकार सुश्री मीनाक्षी सरदेसाई जी मराठी साहित्य की विभिन्न विधाओं की सशक्त हस्ताक्षर हैं। कई पुरस्कारों/अलंकारों से पुरस्कृत/अलंकृत सुश्री मीनाक्षी सरदेसाई जी का जीवन परिचय उनके ही शब्दों में – “नियतकालिके, मासिके यामध्ये कथा, ललित, कविता, बालसाहित्य  प्रकाशित. आकाशवाणीमध्ये कथाकथन, नभोनाट्ये , बालनाट्ये सादर. मराठी प्रकाशित साहित्य – कथा संग्रह — ५, ललित — ७, कादंबरी – २. बालसाहित्य – कथा संग्रह – १६,  नाटिका – २, कादंबरी – ३, कविता संग्रह – २, अनुवाद- हिंदी चार पुस्तकांचे मराठी अनुवाद. पुरस्कार/सन्मान – राज्यपुरस्कारासह एकूण अकरा पुरस्कार.)

अब आप सुश्री मीनाक्षी सरदेसाई जी के साप्ताहिक स्तम्भ – मीनाक्षी साहित्य को प्रत्येक बुधवार आत्मसात कर सकेंगे । आज प्रस्तुत है ग्राम्य संस्कृति की झलक प्रस्तुत कराती एक भावपूर्ण कविता  हिरवा गाव.

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – मीनाक्षी साहित्य – हिरवा गाव – ☆

हिरव्या साडीतली कुलीन  केळ।

मांडवावरची  शालीन  वेल

हिरव्या  पोरी  मारताहेत  भाव

वसलाय तेथे हिरवा  गाव    ।।

गुलमोहोराचं गुलजार रूप

प्राजक्त भोळा  फुललाय खूप

पानांत रंगलाय पाखरांचा डाव

वसलाय तेथे ——–

शेवंती, चमेली, जाईजुई नाजुक

काट्यांतून हसतय गुलाबाचं कौतुक

कोरांटी, तगरीचा सरळ स्वभाव

वसलाय तेथे ——–

ऊंच माडांचे झुलताहेत पंखे

सलामी देताहेत अशोक उलटे

जास्वंद हसतेय लालम् लाल

वसलाय तेथे ——-

हिरव्या गावात पावसाचा उत्सव

फुलापानांचं, फळांचं वैभव

ढगांच्या भाराने वाकलंय आभाळ

वसलाय तेथे हिरवा गाव  ।।

© मीनाक्षी सरदेसाई

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

हसतात फुलं, डोलतात फुलं

काट्यांच्या सोबतीत वाढतात फुलं

निरागस नि कोमल असतात फुलं

रोजच रंगपंचमी खेळतात फुलं

भेटेल त्याला आनंद वाटतात फुलं…

कळ्या फुलतात, यवंनात आलेल्या मुलींसारख्या

नाचतात माणसांच्या तालावर

कुणी एखादा घरी घेऊन जातो फुलं

घर सुवासानं भरून टाकावं म्हणून

कुणी त्यांना देवाच्या पायावर वाहतो

तर कुणी माळतो प्रेयसीच्या केसात

कुणी फुलांच्या शय्येवर पोहूडतात

एखादा करंटा मनगटावर बांधून

घेऊन जातो त्यांना कोठीवर

वापरून झाल्यावर

पायदळी तुडवली जातात फुलं

कुणाच्याही अंतयात्रेवर उधळली जातात फुलं

सारा आसमंत दरवळू टाकतात फुलं

तरीही नशिबावर कुठं चिडतात फुलं…

© अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

[email protected]

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

श्रीमति उज्ज्वला केळकर

रात्र

चंद्रबनातून

अलगद उतरणारी

मोगरीच्या सतेज ताटव्यात

घमघमणारी

पानांच्या चित्रछायेतून

तरंगत जाणारी

पुळणीवर जरा विसावणारी

हातांशी लगट करणारी

कानांशी कुजबुजणारी

आलीआलीशी

म्हणता म्हणता

पार…क्षितिजापार

होणारी

रात्र