सुश्री विजया देव
☆ भक्तिगीत ☆
(वरिष्ठ मराठी साहित्यकार सुश्री विजया देव जी का एक भक्तिगीत । )
अभिमान नकाे धरु मनी
मानवा हाेईल रे हानी
धन दाैलत सुख अय्याशी
ना राहिल रे तुजपाशी
लीन का न हाेशी इशचरणी – 1
गर्वाची घागर रिकामी
प्रभु नामच येई कामी
सुवीचार आण रे मनी – 2
रावण राजा बलवान
तरी क्षणात हरले प्राण
त्याची काही न उरली निशाणी – 3
© विजया देव
श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे
शिवबाचे गुणगान… (प्रस्तुत है श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे जी की छत्रपति शिवाजी महाराज का गुणगान करती एक अतिसुन्दर कविता । )
भारतदेशी होऊन गेला राजा एक महान
एकमुखाने चला गाऊया शिवबाचे गुणगान…
सर्व धर्म अन् जाती त्यांना होत्या एकसमान
कधी नाही भेद केला रयतेस मानी संतान…
यवन स्त्रीसही माता म्हणतो राखून त्यांचा मान
माता काय पण परस्त्रीचाही होई तिथे सन्मान…
बाजी, तानाजी कामी आले वीर हे बलवान
राजांसाठी ठेवी मावळे हातावरती प्राण…
सुवर्ण फाळ करणारा राजा एकच तू रे जाण
सुवर्ण फाळ पाहुन धर्तीला वाटला अभिमान…
शिवशाहीला माझे वंदन आणि लवूनी प्रणाम
कवन शिवाचे गाता गाता शाहीर हा बेभान…
© अशोक भांबुरे, धनकवडी
धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.
मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८
श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे
खरा चेहरा (प्रस्तुत है श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे जी की एक अतिसुन्दर भावप्रवण कविता । )
तिच्या डोळ्यांपेक्षा
माझा तुझ्यावरच जास्त विश्वास होता
कारण…
माझा खरा चेहरा
फक्त तूच दाखवत होतास
भाव भावनांसह…
कधी कधी मी
तिच्याही डोळ्यांत शोधायचो
माझा खरा चेहरा
पण ती लागुदेत नव्हती थांग
नेमक्या क्षणी
पापण्यांचा पडदा घ्यायची खाली
आणि
ठेवायची कैद करून…
पण तुझं मात्र तसं नव्हतं
खुल्या मनाने दाखवायचास सारं
टिपायचास साऱ्या भाव भावना
जशाच्या तशा…
माझी सुखं, दुःखं, आनंद
सारं सारं मला दिसायचं तुझ्या चेहऱ्यात
कधी कधी तुझा चेहरा
वाटायचा मळकट
मी फिरवायचो आरश्यावरून बोळा
आणि काय आश्चर्य
तू करून टाकायचास
दोन्हीही चेहरे
एकसारखे स्वच्छ…
आज मात्र तू भासलास
तिच्या सारखा
रक्ताचा मागमूसही न ठेवता
किती ओरखडे काढलेस चेहऱ्यावर…
विश्वास आणि आरशाला तडे गेले
की हे असेच होणार…
© अशोक भांबुरे, धनकवडी
धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.
मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८
सुश्री विजया देव
☆ व्रुत्त अनलज्वाला ☆ –
(वरिष्ठ मराठी साहित्यकार सुश्री विजया देव जी की एक भावप्रवण व्रुत्तबध्द मराठी कविता।)
स्पंदने तुझी मला सांगती कथाच सारी
दूरदूर तू तिथे अन आस इथे अंतरी
पंचप्राण हे थकले ,वाहून मनाचे व्याप
तरीही जीव गुंतले ,तुझ्या काळजावरी
कधी न वाटे ल्यावी मी नवनवीन वसने
जीर्णॆ झाले बासनात ते शालु भरजरी
चारी बाजू जलभरला ताे सागर हाेता
परि क्षुधीत मी, हरले फिरले रे माघारी
साैख्यानीही नेहमीच कां निषेध केला?
राेजचेच दुखं तेच राेजच्या जीवनलहरी
ढाळू कां मी आसवे ?रंग मनाचे फिके
भेटण्यास,ये सजणा घे उंच भरारी।
© विजया देव
बहावा
(सुश्री प्रभा सोनवणे जी हमारी पीढ़ी की एक वरिष्ठ मराठी साहित्यकार हैं । प्रस्तुत है सुश्री प्रभा जी की एक संवेदनशील एवं भावप्रवण मराठी कविता “बहावा।)
बहावा बहरलाय
भर उन्हात ,
त्याच्या बुंध्याशी —
सिमेन्ट चा फूटपाथ
आणि शेजारी
डांबरी सडक ,
माथ्यावर —
आग ओकणारा सूर्य !
वैशाख वणवा
पेटेल आता !
ही कुठली अग्निपरिक्षा देतोय हा
बहावा ??
सुरक्षित छपराखाली
फॅन च्या वा-यातही
बाहेरच्या ऊन्हाच्या
झळा जाणवताहेत मला !
खिडकीतून दिसणारा
बहावा —-
मस्त मजेत झेलतोय
दाह आणि त्याच्या
सावलीत —
कुणी सरबतवाला
तहानलेल्या
पांथस्थांना
करतोय
तृष्णामुक्त !
बहाव्याची पिवळुली फुले डोलताहेत
वा-यावर तृप्ततेने !
खिडकीच्या आत
मी कासावीस !
न्याहाळतेय निसर्गसोहळा !
बहावा बहरलाय
भर उन्हात मग मी का
कोमेजावं
सावलीतही?
हा संदेश पाठवतोच
बहावा —
बहरण्याचा, फुलण्याचा, फुलवण्याचा !
© प्रभा सोनवणे,
“सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पुणे – ४११०११
मोबाईल-9270729503
सुश्री ज्योति हसबनीस
अमलताश
(सुश्री ज्योति हसबनीस जी का पुष्पों एवं प्रकृति के प्रति अपार स्नेह की साक्षी है । इसके पूर्व हमने सुश्री ज्योति जी की “कदंब के फूल” एवं “गुलमोहर ” पर कवितायें प्रकाशित की थी जिसे पाठको का अपार स्नेह प्राप्त हुआ था। )
संपली शिशिराची पानगळ,
नवोन्मेषांनी बहरले भंवताल ।
रृतुबदलाचे संकेत देत,
मंद वाहे पहाट वारा ।
शिरीषाच्या फांदीतून ऊसळे,
अत्तर कुपीचा गोड फवारा ।
मंगलमय सृष्टीची शुचिता रेखी,
धवल शुभ्र वलयांकित अनंत हा
लालकेशरी पखरण करी,
गुलमोहोर राजस,अग्नीशिखेसम पलाश हा ।
घेत होते भरूनी गंध
मी श्वासाश्वासांत ,
धुंद पाऊले वाट चालती,
सृष्टीच्या स्पंदनांत ।
अवचित एका वळणावरती,
पाऊले मग अडखळली ।
देखोनि सुवर्णचित्र ते ,
नजर तयावरच खिळली ।
भार तोलत, लय साधत ,
फांदी फांदीही लवली ।
सोनपुटे लेऊन दैवी ,
हंड्या झुंबरे सजली ।
नेत्र अनिमिष टिपे
दृष्य हे लडिवाळ,
मति होई कुंठीत ,
बघूनी कांचन झळाळ ।
जणू चैत्रगौरीच्या स्वागता ,
चित्रकार तो सरसावला ।
फांदीफांदीतून झुंबरांचा ,
सुवर्ण साज हा अवतरला ।
अधोवदना ही सालंकृत तरुणी,
जणू पुढ्यात ऊभी साक्षात् ।
घरंदाज हे , अवनत रूप सोनसळी,
ठसले मम अंतर्मनांत ।
उधळून सारे ऐश्व़र्य आपले,
अमलताश हा पुढ्यात उभा ।
ऐश्वर्यसंपन्न होई परिसर सारा,
लेऊन त्याची कांचन आभा ।
© सौ. ज्योति हसबनीस
श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे
भुपाळी
(प्रस्तुत है श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे जी की एक अतिसुन्दर रचना । निःसन्देह मातृभाषा का कोई भी पर्याय नहीं है। )
किती छान गातो मराठी भुपाळी
मला जाग येते सकाळी सकाळी
मराठीत राजा जगी एक आहे
भले नाव त्याचे शिवाजी शिवाजी
मराठीच वाणी मराठीच भाषा
अरे जात माझी मराठी मराठी
मराठीत गीता लिही ज्ञानराजा
तुला ज्ञानराजा नमामी नमामी
मराठीत द्यावे इथे ज्ञान सारे
नको इंग्रजीची गुलामी गुलामी
© अशोक भांबुरे, धनकवडी
धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.
मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८
गझल
(सुश्री प्रभा सोनवणे जी हमारी पीढ़ी की एक वरिष्ठ मराठी साहित्यकार हैं । प्रस्तुत है सुश्री प्रभा जी की एक भावप्रवण मराठी गजल।)
© प्रभा सोनवणे,
“सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पुणे – ४११०११
मोबाईल-9270729503
श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे
(प्रस्तुत है श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे जी की एक अतिसुन्दर रचना । निःसन्देह उनकी यह मुक्त छंद रचना… किसी भी तरह से उनके जीवन से कम नहीं।)
उपवर झालेली
माझी अर्धवट कविता
योग्य शब्दांच्या शोधात
थांबली आहे अजून
वय उलटून चाललंय तरी…
कधी शब्द सापडलाच चांगला
तर मात्रेत बसत नाही
आणि मुक्त छंद लिहायचाच नाही
हे तर ठरवून टाकलंय मी…
ती मात्र हुशार निघाली
लिहिते मुक्त छंदात
शब्दही असतात
अगदी बाळसेदार
व्यासपीठावर मिरवते
टाळ्याही घेते…
मुक्त छंदाच्या संसारात
तिची कविता रमली आहे
आणि माझी कविता थांबली आहे
वाट पहात
आशय, विषय, मात्रांच्या प्रतिक्षेत…
लोक मला हेकेखोर म्हणतात
पण
कुठलीच तडजोड
चालणार नाही मला
जीवनात आणि कवितेच्या बाबतीतही…
जीवन आणि कविता ही
वेगळी काढता येत नाही
म्हणूनच दोन्ही कागद
कोरे आहेत अजून
एक कवितेचा आणि दुसरा माझा
याही वयात…!
© अशोक भांबुरे, धनकवडी
धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.
मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८
सुश्री ज्योति हसबनीस
पिटुनिया
बागेतल्या बहराचे, चित्र मनाशी रंगवले,
ईवल्या ईवल्या पिटुनियाला वाफ्यामध्ये रोवले ।
बघता बघता जिवांची , जवळीक की हो वाढली ,
खेळता बागडता , डहाळीत डहाळी गुंतली ।
गुंतल्या डहाळीचे डोहाळे, साऱ्यांनीच जपले
तृप्त सृजनाचे कौतुक सोहळे नजरेने टिपले ।
रंगांचे हे बंदिस्त जग ,झाले खुले सर्वांसाठी ,
फुलपाखरांचे थवे लोटती , रंगोत्सवी या रंगण्यासाठी ।
विस्मित होई मन हे बघून, विविध छटा रंगांच्या ,
नकळत जोडले जाती कर अगाध लीलेस ईश्वराच्या ।
मनमोहक रंगीत साज ल्यालेला
देखणा कोपरा बागेतला ,
मनी रंगवलेला बहर प्रत्यक्षात उतरलेला ।
© सौ. ज्योति हसबनीस
