मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ हे शब्द अंतरीचे # 189 ☆ऊन पावसाचा खेळ… ☆ महंत कवी राज शास्त्री ☆

महंत कवी राज शास्त्री

?  हे शब्द अंतरीचे # 189 ? 

☆ ऊन पावसाचा खेळ ☆ महंत कवी राज शास्त्री ☆

(अष्टाक्षरी…)

ऊन पावसाचा खेळ

जाणा जीवनाचा सार

नका करू वळवळ

वेळ आहे, थोडा फार.!!

ऊन पावसाचा खेळ

सुख दुःख रेलचेल

कधी हसावे रडावे

मन असते चंचल.!!

 *

ऊन पावसाचा खेळ

उष्ण थंड अनुभव

सर्व असूनी परंतु

राहे सदैव अभाव.!!

 *

ऊन पावसाचा खेळ

सुरु आहे लपंडाव

अश्रू येतात डोळ्याला

काय निमित्त शोधावं.!!

 *

ऊन पावसाचा खेळ

भासे दुर्धर कठीण

राज अबोल अबोल

तोही स्वीकारी आव्हान.!!

© कवी म.मुकुंदराज शास्त्री उपाख्य कवी राज शास्त्री

श्री पंचकृष्ण आश्रम चिंचभुवन, वर्धा रोड नागपूर – 440005

मोबाईल ~9405403117, ~8390345500

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ काही चारोळ्या… ☆ डॉ. मधुवंती कुलकर्णी ☆

डॉ. मधुवंती कुलकर्णी 

? कवितेचा उत्सव ?

☆ काही चारोळ्या… ☆ डॉ. मधुवंती कुलकर्णी ☆

१.

ओंजळभर वेचावीत सुगंधित फुले 

पडलाय मखमली अलवार प्राजक्तसडा

किती समजावलं मनाला हळुवार 

तरी एकटक पहात रहातो हा जीव वेडा

२.

श्रावणसरी बरसल्या अन् फुलले चाफे

चाफ्यातून डोकावते आरस्पानी सौंदर्य 

मनाच्या अंधुकशा गाभाऱ्यात तेवणारे 

तेजस्वी झळाळी आणणारे अवीट माधुर्य

३.

मंगळागौरीच्या खेळात सजते श्रावण गीत

झिम्मा फुगडी आनंदात सरी कोसळती

माहेरच्या अंगणात गोपींचा चढे थाटमाट 

कान्हा व्याकूळ आसवे गाली ओघळती

४.

सणांची ही रेलचेल गोपी माहेरात दंग

गाई गुरे कान्ह्यासाठी आणि आठवणींचा संग

कधी संपेल हा ऋतू कधी भेटेल प्रेमिका

मनातील सरींमध्ये कधी भिजेल राधिका

© डॉ. मधुवंती कुलकर्णी

जि.सांगली

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ “शून्यातून विश्व – की –“ (पु. ल. देशपांडे यांच्या संग्रहातून) – संग्राहक : अज्ञात ☆ डॉ. शुभा गोखले ☆

डॉ. शुभा गोखले

? वाचताना वेचलेले ?

 “शून्यातून विश्व – की –“ (पु. ल. देशपांडे यांच्या संग्रहातून) – संग्राहक : अज्ञात ☆ डॉ. शुभा गोखले ☆

शून्यातून विश्व, 

     की विश्वातून शून्य …!!!

          टू रुम किचनचा 

               एखादा फ्लॅट …

                    दोन चार एकरचं 

                         फार्म हाऊस …,

                    एखादी चार चाकी गाडी 

               आणि भौतिक वस्तूंचं 

          प्रदर्शन मांडता आलं, की

     आपण म्हणतो …

अमक्या-तमक्यानं 

     शून्यातून विश्व 

          निर्माण केलं ….!!!

               म्हणजे होतंय काय, की 

                    सुख मिळेल, या आशेनं 

                    माणूस श्रीमंत होण्यासाठी

              धडपडतोय, पण सुखी 

          काही दिसत नाही …!!!

     आपणच म्हणतो, की

आमच्या लहानपणी खूप 

     मजा यायची …

          खूप करमायचं, 

               घर भरलेलं असायचं …

                    दिवस कधी मावळायचा 

               ते कळायचंच नाही …!!!

          मग आता

     काय झालं ???

मजा कुठं गेली ???

     एकटं एकटं का वाटतं …???

          छातीत धडधड का होते …???

               कशामुळं करमत नाही …???

                    कारण…

              “विश्व निर्माण करण्याची” 

          व्याख्या कुठंतरी चुकली …!!!

     विश्व निर्माण करणं 

म्हणजे …

नाती गोती जपणं …

     छंद जोपासणं …

          पाहुणे होऊन जाणं …

               पाहुण्यांचं स्वागत करणं …

                    खूप गप्पा मारणं …

               घराच्या उंबऱ्यात 

          चपलांचा ढीग दिसणं …

     खळखळून हसणं …

आणि …

     काळजातलं दुःख सांगून

          मोकळेपणानं रडणं …!!!

               या गोष्टी आपण

                    प्राप्त करू शकलो, तर …

               “शून्यातून विश्व 

          निर्माण केलं” असं म्हणावं ..

     तुम्हीच सांगा … 

आपल्या आयुष्यांत या 

     सर्व गोष्टींची वाढ झाली, 

          की घट झाली …???

               तुमचं खरं दुःख तुम्ही

                    मोकळेपणानं किती 

               जणांना सांगू शकता ???

          असे किती मित्र, शेजारी,

     नातेवाईक आपण निर्माण 

करू शकलो …???

     खूप कमी, 

          किंबहुना नाहीच …!!!

               मग आपण 

                    “विश्व निर्माण” 

                केलं कां …???

          तर नाही …

     मित्रहो, 

रजिस्ट्रीच्या कागदाच्या 

     फायली म्हणजे विश्व …???

          भौतिक साधनांची रेलचेल 

               म्हणजे विश्व …???

                    नाही …!!!

               लॉकरमध्ये ठेवलेले 

          हिरे मोत्यांचे दागिने 

     म्हणजे विश्व …???

मुखवटे घातलेल्या 

     चेहऱ्यांची गर्दी 

          म्हणजे विश्व …???

               नाही …!!!

                    हे समजून 

               घ्यावं लागेल …!!!

          मोठं बनण्याच्या

     दडपणामुळं …

आणि मग कामाच्या 

     व्यापामुळं …

          नाती दूर जाणार 

                असतील, …

                    इतरांना तुच्छ लेखण्यामुळं

               आणि अहंकारामुळं माणसं 

          जवळ येणार नसतील…

      दुःख सांगायला, 

मन हलकं करायला 

     जागाच उरणार नसेल, 

          तर …

               आम्ही शून्यातून 

                     विश्व निर्माण केलं,  

                की …

         विश्वातून शून्य…?????

(पु लं.च्या एका‌ संग्रहातून)

संग्राहक : अज्ञात 

प्रस्तुती : शुभा गोखले

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ.मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ पाऊल खुणा… मनी रुजल्या… ☆ सौ.उज्वला सुहास सहस्त्रबुद्धे ☆

सौ.उज्वला सुहास सहस्त्रबुद्धे

?  कवितेचा उत्सव  ?

पाऊल खुणा… मनी रुजल्या… ☆ सौ.उज्वला सुहास सहस्त्रबुद्धे ☆

अलगद उचलून हात बाजूला

सोडून गेला कान्हा मजला !

साद तयाला घालीत गेले,

मनी उमटल्या पाऊलखुणा !

*

 एकटी राहिली यमुना तटी,

 राधा कदंब वृक्षाखाली,

 वाट पहाते कान्ह्याची मनी,

 मनात रुजे प्रीती आगळी !

*

 मोरपीस घेऊनी प्रीतीचे,

 सोडून गेला कान्हा तिला !

 पण कान्ह्याची प्रीत निराळी,

 शिरी घेई राधेच्या प्रीतीला !

*

 मनी रुजल्या प्रीतीचा गंध,

 आसमंती तो दरवळला !

 जेथे कान्हा, तेथे राधा,

 आनंद मनी तो फुलला !

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ अखंड फेरे… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

श्रीशैल चौगुले

? कवितेचा उत्सव ?

☆ अखंड फेरे… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

(प्रस्तुत काव्यविषयास सुप्रसिध्द हिंदी कवी ‘अज्ञेय’ (वात्सल्यायन) यांच्या हिंदी रचनेचा आधार.)

झेप पाखरा, घे नभात तू

पवित्र तृणपाती हाती घेऊन

असे घेरुनी टाक नभाशी

जीवन तुझे संकटे पार होऊन.

*

जाग्र झाली सृष्टी उषःप्रभा

तुच सोबती तुझ्या यशाचा

तृणपाती बळ जगण्याचे श्वास

मृदमाता झळक उषेचा.

*

पंखात भविष्य अजिंक्य भरारी

भय कुणाचे कशास मनी

उंच-उंच घे झेप चक्षुंनी दिव्य

अमर होई तव ती बांधणी.

*

दृढ निश्चय कापीत लक्ष व्यूह

उद्या सुखाचे निश्चिंत आयुष्य

व्यापून टाकशील नभ क्षितीजे

विश्वास तुझे तृणपाती सदृश्य.

*

आवाहन पेलणे जन्म सार्थकी

सातत्य भिरभिरणे कर्म तुझे

फळ तृणपाती पवित्र देईल

बघ किरण स्वागता तुला पुजे.

© श्रीशैल चौगुले

मो. ९६७३०१२०९०.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – इंद्रधनुष्य ☆ “स्वा. सावरकर रचित श्री गणेश प्रार्थना” ☆ प्रस्तुती – सुश्री सुलू साबणे जोशी ☆

सुश्री सुलु साबणेजोशी 

?इंद्रधनुष्य? 

☆ “स्वा. सावरकर रचित श्री गणेश प्रार्थना” ☆ प्रस्तुती – सुश्री सुलू साबणे जोशी

हे सदया गणया तार, तुझ्यावरी भार

तू मायबाप आधार ॥ धृ ॥

*

किती देशशत्रू भूतली

हृच्छत्रु सहाही परी

शापें वा सुशरे जाळी

तो ब्राम्हण आता खाई परक्या लाथांचा बा मार ॥१॥

*

देशावर हल्ला आला

पुरुष तो लढोनी मेला

स्त्री गिळी अग्नीकाष्ठाला

रजपूत्त परी त्या परवशतेचे भूत पछाडी, तार ॥२॥

*

अटकेला झेंडा नेला

रिपु कटका फटका दिधला

दिल्लीचा स्वामी झाला

तो शूर मराठा, पाही तयाचे,

खाई न कुत्रे हाल ॥३॥

संग्राहिका : सुश्री सुलू साबणे जोशी

मो – 9421053591

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ कुणाला काय सांगावे ? ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

सुश्री नीलांबरी शिर्के

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

☆ कुणाला काय सांगावे ? ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के

कुणाला काय सांगावे !

कुणाला काय बोलावे !

सनातन संस्कृतीसाठी

आता आयुष्य तोलावे .

*

विश्वविख्यात हा धर्म

तयाची संस्कृती मोठी

तीला सुरूंग लावाया

किती चालल्या लटपटी

*

स्वतःहून देश हा मोठा

देशाचा धर्मही मोठा

खुर्चीसाठी देश पणाला

लावणार्यांचा नाही तोटा 

*

 डोळे उघडून वागायाला

 शिका आतातरी व्हा जागे

 देशाला कुरतडणार्यांना

 लोकशाहीने खेचू मागे

©  सुश्री नीलांबरी शिर्के

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ “स्वत्व…” ☆ सौ राधिका भांडारकर ☆

सौ राधिका भांडारकर

(मनस्पर्शी साहित्य परिवार आयोजित काव्यस्पर्धा – विषय : “अजून स्वाभिमान जाज्वल्य” – आपल्या समूहातील ज्येष्ठ लेखिका / कवयित्री सुश्री राधिका भांडारकर यांची या स्पर्धेत उत्कृष्ट ठरलेली ही कविता. आपल्या ई-अभिव्यक्ती समूहातर्फे राधिकाताईंचे हार्दिक अभिनंदन आणि असंख्य शुभेच्छा.💐)

? कवितेचा उत्सव ?

☆ “स्वत्व…” ☆ सौ राधिका भांडारकर 

(दिंडी वृत्त)

नकोच वाटते मला दया माया 

आहेत वाटा कितीतरी अजून 

चालेन त्यावर जरी एकटी मी

जाज्वल्य आहे स्वाभिमान अजून..

*

सारे मुखवटे भासतात मजला 

का घ्यावे दान मी त्यांच्याकडून 

कशाला व्हावे मिंधे कोणाचे 

जाज्वल्य आहे स्वाभिमान अजून 

*

नको लाचारी वा हाजी हाजी

प्रतिमाच माझी ठेवेन टिकवून 

धमन्यात आहे सळसळता प्रवाह

जाज्वल्य आहे स्वाभिमान अजून

*

खोट्यापुढे का तुकवायची मान

मुलाम्याला का जायचे मोहून 

स्वत्वच राखेन प्रश्नाला भिडून 

जाज्वल्य आहे स्वाभिमान अजून

*

आक्रमण माझ्या जर अस्तित्वावरी

केले कुणी तर त्यांना डावलून 

सिद्ध करेन मी माझ्या स्त्रीत्वाला 

जाज्वल्य आहे स्वाभिमान अजून 

© सौ. राधिका भांडारकर

ई ८०५ रोहन तरंग, वाकड पुणे ४११०५७

मो. ९४२१५२३६६९

[email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ माझे असे काय ? ☆ सौ. नेहा लिंबकर ☆

सौ. नेहा लिंबकर

? कवितेचा उत्सव ?

☆ माझे असे काय ? ☆ सौ. नेहा लिंबकर ☆

काय वाहू तुझे चरणी 

देवा, माझे असे काय?

*

तन, मन, धन सारे 

तुझे देणे हाय 

काय वाहू तुझे चरणी 

माझे असे काय ?

*

आस, ध्यास, श्वास सारे 

तुझ्या कृपे न्याय्य 

काय वाहू तुझे चरणी 

माझे असे काय?

*

दया माया बुद्धी गुणे 

पावो तुझे पाय

काय वाहू तुझे चरणी 

माझे असे काय?

*

याची देही पाहू डोळा 

तूच माझी माय 

काय वाहू तुझे चरणी 

माझे असे काय? 

*

रूप चित्ती राहो सदा 

नाम सर्वकाळ 

काय वाहू तुझे चरणी 

माझे असे काय?

*

श्रद्धा, भक्ति पूजेवरी 

पाव एक वार 

काय वाहू तुझे चरणी 

माझे असे काय?

देवा, माझे असे काय 

© सौ.  नेहा लिंबकर

पुणे 

मो – 9422305178

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ “स्वर्गास प्राप्त मी” ☆ श्री आशिष मुळे ☆

श्री आशिष मुळे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ “स्वर्गास प्राप्त मी” ☆ श्री आशिष मुळे ☆

स्वर्गास प्राप्त मी

विटली जेव्हा स्वर्ग कथा

विरघळली हवेत व्यथा

दिशाहीन जेव्हा होती दिशा

*

कोठून आलो कुठे चाललो

कुठे होतो कुठे पोहोचलो

फकीर प्रश्न हे निरर्थक

फाट्यावर त्यांना मारत राहिलो

*

स्वर्गास प्राप्त मी

शांतीस प्राप्त गाजावाजा

मतास त्यांच्या माझा मंत्राग्नी

माझ्या गतीचा मीच राजा

*

नको माप कोणाचे

नाही मोजले कधी स्वतःचे

मापातही मारती हात

काय वजन त्या मापाचे

*

स्वर्गास प्राप्त मी

क्रूर चेष्टा कळे निसर्गाची

काळही असे मतीभ्रष्ट

जाण नाही त्यास दिशांची

*

लाखो आले लाखो गेले

लाखो येतील लाखो जातील

धर्म-अधर्म करता करता

सगळेच एकदा माती होतील

*

स्वर्गास प्राप्त मी

मानवांस निरुपयोगी मी

ढुंकूनही बघू नका इकडे

स्पर्धेसाठी नाही उत्सुक मी

*

तुझे खरे की माझे खोटे 

कोण जिंकले कोण हरले

मुकुट सगळे तूच घाल

माझे तर मी श्राद्ध घातले

*

स्वर्गास प्राप्त मी…

नरकाने मज हेच शिकवले..

© श्री आशिष मुळे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares