मराठी साहित्य – मनमंजुषेतून ☆ हे भगवंता…… सुश्री शिल्पा मैंदर्गी ☆ प्रस्तुती – सौ.अंजली दिलीप गोखले ☆

सुश्री शिल्पा मैंदर्गी

☆ मनमंजुषेतून ☆ हे भगवंता… सुश्री शिल्पा मैंदर्गी ☆ प्रस्तुती – सौ.अंजली दिलीप गोखले ☆

सौ.अंजली दिलीप गोखले 

(पूर्ण अंध असूनही अतिशय उत्साही. साहित्य लेखन तिच्या सांगण्यावरून लिखीत स्वरूपात सौ.अंजली गोखले यांनी ई-अभिव्यक्ती साठी सादर केले आहे.)

हे भगवंता मला तुझ्या मंदिराच्या दारासमोरचा धुरळा बनव

म्हणजे तुझ्या एका कृपा कटाक्षाने मी पवित्र होऊन जाईन. I

*

हे भगवंता मला तुझ्या मंदिराच्या पायाचा दगड बनव

म्हणजे तुझ्याकडे येणाऱ्या भक्तांच्या पदस्पर्शाने माझा अहंकार गळून पडेल. I

*

हे भगवंता मला तुझ्या मंदिराचा उंबरा बनव.

म्हणजे भक्ति मला ओलांडून आत प्रवेश करेल. I

*

भगवंता मला तुझ्या मंदिरातील घंटा बनव.

म्हणजे मंजूळ अशा घंटानादाने मला तुझी ओढ लागेल ।

*

हे भगवंता मला तुझ्या मंदिरातील समोर असलेले कासव बनव

म्हणजे भक्त जेव्हा त्यावर डोकं टेकतील 

तेव्हा त्यांच्यातील श्रध्देमुळे माझे मन निर्मळ बनेल ।

*

भगवंता मला तुझ्या गाभार्‍यातील समई बनव

म्हणजे मंद प्रकाशात सारा अंधकार उजळून निघेल ।

*

हे भगवंता मला तुझ्या पायातील छुम छुम वाजणारे पैंजण बनव

म्हणजे मी तुझ्या चरणांशी नेहमीच बांधलेली राहीन ।

*

हे भगवंता मला तुझ्या गळ्यातील तुळशीचा हार बनव

म्हणजे मला तुझ्या नित्य सहवासाचा परमानंद मिळेल |

*

हे भगवंता मला तुझ्या कानातील कुंडले बनव

म्हणजे भक्त जेव्हा तुझी स्तुती करतील ती मला जवळून ऐकता येईल. I

*

हे भगवंता मला तुझ्या ओठावरील बासरी बनव

म्हणजे तुझ्या हदयातून आलेले सूर मला स्पर्शून बाहेर पडतील. I

*

हे भगवंता मला तुझ्या मस्तकावरील किरीट बनव

म्हणजे मला सतत तुझ्या पदकमलांचे दर्शन होत राहील ।

*

हे भगवंता मला तुझ्या मदिरावरील कळसाचा ध्वज बनव.

म्हणजे मला शांती आणि प्रेमाचा संदेश जगाला देता येई ल ।

*

… आणि नाहीच काही यातलं तुला जमलं 

तर निदान तुझ्या मंदिराच्या दारात बाजूला असलेल्या

पारिजातकाच्या झाडावरून खाली पडलेलं

नाजूकसं केशरी दांड्याचे फूल बनव

… म्हणजे मला तुझ्या भक्तिचा सुगंध आसमंतात दरवळवता येईल.

(मला आवर्जून एक प्रश्न पडतो की… ‘ही इतकी भावपूर्ण आणि सुंदर प्रार्थना करणारी लेखिका/कवयित्री शिल्पा… हिला दृष्टिहीन कसे म्हणायचे ?‘ … तिच्या भावना…  तिचेच शब्द फक्त कागदावर उतरवणारी मी… – अंजली दिलीप गोखले.

© सुश्री शिल्पा मैंदर्गी

दूरभाष ०२३३ २२२५२७५

प्रस्तुती : सौ. अंजली दिलीप गोखले 

मोबाईल नंबर 8482939011

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ मी आता म्हातारी झाले असं अजिबात म्हणायचं नाही… कवी : प्रा. विजय पोहनेरकर ☆ प्रस्तुती – सुश्री स्वाती मंत्री ☆

📖 वाचताना वेचलेले 📖

☆ मी आता म्हातारी झाले असं अजिबात म्हणायचं नाही… कवी : प्रा. विजय पोहनेरकर ☆ प्रस्तुती – सुश्री स्वाती मंत्री ☆

 कोण म्हणतं तू म्हातारी झाली

आत्ताशिक तर तू फक्त साठीची झाली

 

मी थकले, मी दमले

असं सारखं सारखं म्हणू नको

बाई गं तुला विनंती आहे

बळंच म्हातारपण आणू नको !

 

सून आली, नातू झाला

नात झाली, जावाई आला

म्हणजे म्हातारपण येतं नसतं

स्वतःकडे लक्ष द्यायचं सोडलं की

वार्धक्य येत असतं !

 

डाय कर नको करू हा तुझा

व्यक्तिगत प्रश्न आहे

नीट नेटकं टापटीप रहा

एवढंच आमचं म्हणणं आहे

 

बैलाला झुली घातल्या सारखे

गबाळे ड्रेस घालू नको

उगीचच अधर अधर

जीव गेल्यासारखं चालू नको

 

लोकांनी आपल्याला काहीही म्हणो

आपण स्वतःला सुंदर समजावं

रिटायर्ड झालं, साठी आली

तरी रोमँटिक गाणं गावं !

 

पोथ्या, पुराणं, जपतप, कुलाचार

याला आमचा विरोध नाही

पण मी आता म्हातारी झाले

असं अजिबात म्हणायचं नाही !

 

जरी साठी आली तरी….

स्वतःसाठी वेळ द्यायचा

मैत्रिणींचा ग्रुप करायचा

ट्रिपला जायचा प्लॅन करायचा

आणि जीवनाचा आनंद घ्यायचा !

 

आणि हो

दुःखाचे तुणतुणे वाजवायचं नाही

प्रारब्ध प्रारब्ध म्हणून रडायचं नाही

 

घराच्या बाहेर पडायचं

मोकळा श्वास घ्यायचा

आणि हिरवागार निसर्ग पाहून

 धुंद होऊन ” मारवा गायचा !”

 

फिट रहाण्यासाठी सगळं करायचं

हलकासा व्यायाम, योगा

थोडा morning walk

फेशियल, मसाज, स्टीम बाथ……

सगळं कसं रेग्युलर करायचं !

कुढत कुढत जगायचं नाही

आणि म्हातारपण आलं

असं म्हणायचं नाही !

 

साठाव्या वर्षी फॅशन करू नये

असं कुणी सांगितलं ?

प्लाझो, वनपीस, जेगीन, टी शर्ट सगळं घालायचं

अन गळम्यासारखं नाही

मस्त ऐटीत, टाईट चालायचं !

 

नको बाबा! लोक काय म्हणतील?

अरे म्हणली का पुन्हा लोक काय म्हणतील ?

मग ट्रीपला काय नऊवारी लुगडं,

आणि तिखटा मिठाचा वास येणाऱ्या

मेणचट रंगांच्या साड्या घेऊन जाणार का ?

अग बाई, जगाची फिकीर करायची नाही

अन म्हातारी झाले असं म्हणायचं नाही !

 

हे सगळं तू का करायचंस,

 ते नीट समजून घे

कारण तू घराचा आधार आहेस

कुटुंबाचा कणा आहेस

वास्तू नावाच्या पंढरपुरातली

मंजुळ वीणा आहेस !

तुझं शारीरिक आणि मानसिक आरोग्य उत्तम राहिलं तरंच घर आनंदी राहणार आहे,

देवघरात दिवा लागून स्वयंपाक घरात

” अन्नपूर्णा येणार आहे !”

घराघरात संस्काराचा सडा

आणि चैतन्याचा झरा वाहण्यासाठी

तुझं मन प्रसन्न असणं

खूप गरजेचं आहे !

 

कवी : प्रा. विजय पोहनेरकर

फोन नं. 9420929389

संग्राहिका : श्रीमती स्वाती मंत्री  

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ दोन काव्ये — (१) सोबती… श्री प्रमोद वामन वर्तक (२) सांग पावसा… ☆ सौ. रेणुका धनंजय मार्डीकर ☆

श्री प्रमोद वामन वर्तक  

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

? सोबती… श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆

सोबत सोडून मित्रांची 

म्हटले एकटेच फिरूया 

एकदा आपल्या डोळ्यांनी

दुनिया आपण अनुभवूया

*

बघतांना अनोखी दुनिया 

फिरून फिरून थकलो 

आणि नेहमीच्या सवयीने 

पार्किंग लॉटात विसावलो

*

कधी लागला माझा डोळा 

माझे मलाच नाही कळले

पडता अंगी पिवळी बेडी 

डोळे खाडकन उघडले

*

“लॉटच्या मधे उभा मी 

यात नियम कुठे मोडला?”

धीर करून विचारले 

एका अदृश्य पोलीसाला

*

“सोबत मित्रांची सोडलीस

हाच तुझा मोठा गुन्हा

आज ताकीद देतो तुला 

करू नको ही चूक पुन्हा”

करू नको ही चूक पुन्हा”

© प्रमोद वामन वर्तक

संपर्क – दोस्ती इम्पिरिया, ग्रेशिया A 702, मानपाडा, ठाणे (प.) 400610 

मो – 9892561086 ई-मेल – [email protected]

☆ ☆ ☆ ☆ ☆

सौ. रेणुका धनंजय मार्डीकर

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

? उमलून आले स्थलपद्मसौ. रेणुका धनंजय मार्डीकर ☆

उमलून आले स्थलपद्मम्

रूप मनोहर विहंगम्

कलिका बहरती शतपुष्पम्

मम् मानसी रुजले पाटलम्

*

पावस ऋतु हा मनमोही

रूप पाहुनी लवलाही

अंतरमन गाणे गाई

शुभ्र धवल रूपडे पाही

*

बहरून आल्या पहा खुळ्या

हिरव्या पानी शुभ्र कळ्या

पर्जन्याचे स्वागत करण्या

गुलाब झाल्या त्या सगळ्या

© सौ.रेणुका धनंजय मार्डीकर

औसा.

मोबा. नं.  ८८५५९१७९१८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ श्रावण… ☆ प्रा डॉ जी आर प्रवीण जोशी ☆

प्रा डॉ जी आर प्रवीण जोशी

? कवितेचा उत्सव ?

☆ श्रावण☆ प्रा डॉ जी आर प्रवीण जोशी 

श्रावण आला तुषार घेऊनी

सोनकोवळे उन्ह घेऊनी

झुला झुलवत इंद्रधनुचा

 सप्तरंगाचे क्षितिज घेऊनी

*

यमुना तीरी आला गरजत

राधेची पण छेड काढीत

गुलाबदाणी हाती मोगरा

अत्तरदाणी होता शिंपित

*

श्रावणातील निळमेघ तो

अधरावरी खाली झुकला

धीर सुटला त्या मेघातून

राधेला तो भिजवुनी गेला

*

गंधीत होऊनी आला वारा

जुनी ओळख सांगून गेला

शीर शीर शीळ घालीत

नभपक्षी तो उडून गेला

*

श्रावण आला तुषार घेऊनी

गिरीशिखरांना कवेत घेऊनी

हिरव्या हिरव्या पाना मधुनी

श्रावण मारवा नक्षी गोंदुनी

© प्रो डॉ प्रवीण उर्फ जी आर जोशी

ज्येष्ठ कवी लेखक

मुपो नसलापुर ता रायबाग, अंकली, जिल्हा बेळगाव कर्नाटक, भ्रमण ध्वनी – 9164557779 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ श्रावण साद… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

श्रीशैल चौगुले

? कवितेचा उत्सव ?

☆ श्रावण साद... ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

श्रावण येईल

सरसर सरित

इंद्रधनू रंग

भावमन भरीत.

*

पक्षीही गातील

वाराही पेतील

स्मृतींत पाऊस

मानव होतील.

*

स्वछंदी हृदय

मंदिर पवित्र

निर्मळ सर्वत्र

स्वर्गमय चित्र.

*

धरतीचे सत्य

नभनाते नित्य

क्षितीजाचा लोभ

प्रसन्नच चित्त.

© श्रीशैल चौगुले

मो. ९६७३०१२०९०.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ पदर आईचा अन् आयुष्याचा… कवी : श्री.सुरेंद्र पाटणेकर ☆ प्रस्तुती – सौ. दीप्ती गौतम ☆

📖 वाचताना वेचलेले 📖

☆ पदर आईचा अन् आयुष्याचा… कवी : श्री.सुरेंद्र पाटणेकर ☆ प्रस्तुती – सौ. दीप्ती गौतम

खरं तर आईच्या पोटातच आधी आईची ओळख झाली

आणि मग नऊ महिन्यांनी तिच्या

पदराची ओळख झाली.

 

पाजताना तिनं

पदर माझ्यावरून झाकला,

आणि मी आश्वस्त झालो …

तेव्हापासून तो खूप

जवळचा वाटू लागला

 

आणि मग तो भेटतच राहिला …

आयुष्यभर

 

शाळेच्या पहिल्या दिवशी

तो रुमाल झाला

 

रणरणत्या उन्हात

तो टोपी झाला,

 

पावसात भिजून आल्यावर

तो टॉवेल झाला

 

घाईघाईत खाऊन खेळायला पळताना

तो नॅपकीन झाला

 

प्रवासात कधी

तो अंगावरची शाल झाला

 

बाजारात भर गर्दीत कधीतरी

आई दिसायची नाही

पण पदराचं टोक धरून

मी बिनधास्त चालत राहायचो …

मग त्या गर्दीत

तो माझा दीपस्तंभ झाला

 

गरम दूध ओतताना

तो चिमटा झाला

 

उन्हाळ्यात लाईट गेल्यावर

तो पंखा झाला

 

निकालाच्या दिवशी

तो माझी ढाल व्हायचा.

 

बाबा घरी आल्यावर,

चहा पाणी झाल्यावर,

तो पदरच प्रस्ताव करायचा ….

 

छोटूचा रिझल्ट लागला…

चांगले मार्क पडले आहेत

एक-दोन विषयात कमी आहेत,

पण …

पण आता अभ्यास करीन असं म्हणतोय..

 

बाबांच्या संतापाची धार बोथट होताना

मी पदराच्या आडून पाहायचो

हाताच्या मुठीत पदराचं टोक

घट्ट धरून !

 

त्या पदरानेच मला शिकवलं

कधी – काय – अन कसं बोलावं

 

तरुणपणी जेव्हा पदर

बोटाभोवती घट्ट गुंडाळला

तेव्हा त्याची खेच बघून

आईने विचारलंच,

“कोण आहे ती…

  नाव काय?”

 

लाजायलाही मला मग

पदरच चेहऱ्यापुढे घ्यावा लागला.

 

रात्री पार्टी करून आल्यावर …

जिन्यात पाऊल वाजताच, 

दार न वाजवता …

पदरानेच उघडलं दार.

कडीभोवती फडकं बनून …

कडीचा आवाज दाबून …

 

त्या दबलेल्या आवाजानेच 

नैतिकतेची शिकवण दिली

 

पदराकडूनच शिकलो सहजता

पदराकडूनच शिकलो सौजन्य

पदराकडूनच शिकलो सात्त्विकता

पदराकडूनच शिकलो सभ्यता

पदराकडूनच शिकलो सहिष्णुता

पदराकडूनच शिकलो सजगता

 

काळाच्या ओघात असेल,

अनुकरणाच्या सोसात असेल

किंवा

स्वतःच्या “स्व”च्या शोधात असेल,

 

साडी गेली…

ड्रेस आला

पँन्ट आली…

टाॅप आला

स्कर्ट आला…

आणि छोटा होत गेला

 

प्रश्न कपड्याचा नाहीच आहे ,

प्रश्न आहे तो, आक्रसत जाऊन ,

गायब होऊ घातलेल्या पदराचा !

 

कारण पदर हे पद नसून , जन्मभराची फक्त आणि फक्त  जबाबदारी आहे . आणि ती जाणीवपूर्वक व नि:स्वार्थपणे – पेलू शकते केवळ आई !

 

खरं तर – शर्टालाही  फुटायला हवा होता पदर …

पण खरं सांगू … शर्टाला तो झेपणार नाही!

कवी : श्री.सुरेंद्र पाटणेकर

संग्राहिका : सौ. दीप्ती गौतम

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ कोवळ्या कळ्यांना कसे समजावे ???? ☆ श्री आशिष बिवलकर ☆

श्री आशिष  बिवलकर

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

? कोवळ्या कळ्यांना कसे समजावे ???? ☆ श्री आशिष बिवलकर ☆

कोवळ्या कळ्यांना कसे समजणार,

गुड टच बॅड टच कशाला ते म्हणतात |

विकृत मनोवृत्तीची शिकार होऊन,

क्रूर हैवानी वासनेला बळी पडतात |

*

वरकरणी माणसाच्या चेहऱ्याआड,

वासनाधुंद नराधम लपलेला असतो |

बिचारा गरजू आहे हेच समजून,

नकळत आपणच नको तिथे फसतो |

*

सरस्वती मंदिरात पाल्यास पाठवतांना,

पालकांच्या मनी असतो दृढ विश्वास |

सुरक्षित वातावरणात विद्यार्जन चालेल,

होणार नाही बालकास कुठला त्रास |

*

एक अशुभ दिवस उजाडतो, ,

माणसातला हैवान साधतो त्याचा डाव |

कोवळ्या जीवास असंख्य वेदना,

आयुष्यभरासाठी जिव्हारी बसतो घाव |

*

काय घडलंय तिच्या बाबतीत,

सांगायचे तिलाच माहित नसते |

सुसुच्या जागी खूप दुखतय,

इतकंच पालकांना दाखवत असते |

*

चिंताग्रस्त पालक तिला घेऊन,

डॉक्टर काकांकडे जातात |

प्रकार सारा लक्षात येताच,

मुळापासून पुरते हादरतात |

*

फिर्याद करायला आई मुलगी,

सरळ पोलीस स्टेशन गाठतात |

पोलीस बारा तास तिष्ठत ठेवत,

प्रकरण दाबण्याचा प्रयत्न करतात |

*

भ्रष्ट आणि असंवेदनशील अधिकारी,

तक्रार नोंदवायाला करते टाळाटाळ |

अन्यायाला वाचा फोडण्यासाठी आता,

पेट घेते जनआक्रोशाचे आभाळ |

*

व्यवस्थेने दाबलेल्या एका ठिणगीचा,

रान पेटवणारा होतो तिचा वणवा |

जनतेच्या आंदोलनाची धग बसताच,

षंढ प्रशासनाला दिसतात उणीवा |

*

भडकते आंदोलन, पेटत सारं रान,

मुंबईच्या लाईफ लाईनला बसतो ब्रेक |

बडे अधिकारी, मंत्री, संत्री, कुत्री,

समजूत काढायला आले एकामागून एक |

*

नेतृत्वहीन आंदोलन आवरायाला,

पोलीस बळाचा झाला वापर |

न्यायाच्या मागणीसाठी झालेल्या,

जनआंदोलनावर फुटले खापर |

*

साठ वर्ष ज्ञानाची सावली धरणाऱ्या,

वट वृक्षावर अचानक वीज पडते |

इतक्या वर्षांच्या कडक तपश्चर्येला,

कुठेतरी गालबोट मात्र नक्कीच लागते |

*

जनआंदोलनाच्या तापलेल्या तव्यावर,

राजकारणी आपली पोळी भाजत आहे |

सुसंस्कृत ऐतिहासिक शहराला काळिमा 

लागला म्हणून बदलापूरकर लाजत आहे |

*

वासनाधुंद हैवानाच्या पापाची शिक्षा,

सर्वसामान्य नागरिक भोगत आहे |

कूर्मगतीने चालणाऱ्या व्यवस्थेकडे,

चिमुरडीसाठी जलद न्याय मागत आहे |

 

© श्री आशिष  बिवलकर

बदलापूर

मो 9518942105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ श्री अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती #252 ☆ मळभ दाटते… ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

? अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 252 ?

मळभ दाटते…  ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆

अंधाराला आधाराची गरज भासते

भयान शांती मनात माझ्या भिती साठते

*

भिती कशाची काही वेळा समजत नाही

कारण नसता स्वतःभोवती मळभ दाटते

*

निसर्ग राजा असा कसा तू सांग कोपतो

हादरते ही धरणी अन आभाळ फाटते

*

तडफडून हे मासे मरती तळे आटता

सूर्य कोपता पाणी सुद्धा बूड गाठते

*

भाग्यवान हे रस्ते आहे देशामधले

वृष्टी होता रस्त्यावरती नाव चालते

*

झेड सुरक्षा नेत्यांसाठी बहाल होता

देश सुरक्षित आहे त्यांना असे वाटते

*

बलात्कार हा झाल्यानंतर जागे होती

विरोधकांची नंतर येथे सभा गाजते

© श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

[email protected]

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ व्यथा… ☆ सुश्री अरुणा मुल्हेरकर☆

सुश्री अरुणा मुल्हेरकर

? कवितेचा उत्सव ?

☆ व्यथा… ☆ सुश्री अरुणा मुल्हेरकर ☆

(वृत्त- दिंडी)

काय झाली हो चूक उभयतांची

एक पुत्रासी दूर धाडण्याची

स्वप्न एकच ते मनी जपुन होतो

प्राप्त करुनी यश पूत गृही येतो॥१॥

*

लेक भारी हो गुणी आणि ज्ञानी

अती लोभस अन् गोड मधुर वाणी

मान राखी तो वडील माणसांचा

गर्व नच त्यासी कधीही कशाचा॥२॥

*

काय जादू हो असे त्याच देशी

विसर पडतो का त्यास मायदेशी

परत येण्याचे नाव घेत नाही

जवळ वाटे का तोच गाव त्याही॥३॥

*

वदे आम्हासी का न तिथे जावे

“सर्व त्यजुनी का कसे सांग यावे

याच मातीतच सरले आयुष्य

याच भूमीतच उर्वरित भविष्य”॥४॥

*

नसे आम्हा तर अपेक्षा कशाची

पडो कानांवर खबर तव सुखाची

वृद्ध आम्ही रे आश्रमात जावे

एकमेकासह सुखाने रहावे॥५॥

*

 दुःख होते रे फार तुझ्यासाठी 

कुठे आहे ती आमुचीच काठी

कथा आहे ही बहुतशादिकांची

हरवलेल्या त्या जेष्ठ बांधवांची॥६॥

© सुश्री अरुणा मुल्हेरकर 

डेट्राॅईट (मिशिगन) यू.एस्.ए.

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ आला श्रावण पाहुणा… ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

सुश्री नीलांबरी शिर्के

? कवितेचा उत्सव  ?

☆ आला श्रावण पाहुणा…  सुश्री नीलांबरी शिर्के 

सारीकडे पावसाचा 

सुरू आहेच धिंगाणा

त्यात आवडता मास

आला श्रावण पाहुणा

*

 पाणलोट वाढलेला

तो गिळे कितीकाला

 जीव देणारा पाऊस

 झाला जीव भ्यायलेला

*

 काही समजेना मना

पंचमहाभुताचा खेळ

 कसा काय जगण्याचा

सांगा लावायचा मेळ

*

 गुरे गोठ्यात बांधून

 पाण्याखालती वैरण

 गायीचे निरागस डोळे 

 तीची रिकामी गव्हाण

*

 पाणी वाढता चौफेर

 पंप गेले पाण्याखाली

 विजेचाही चाले खेळ

 आत्ता होती आत्ता गेली

*

 सारीकडे चिकचिक

 वाढे साम्राज्य डासांचे

 रोगराई वाढविण्या हे

 कारण असे महत्वाचे

©  सुश्री नीलांबरी शिर्के

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares