मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ हिमालय ☆ सुश्री शिल्पा मैंदर्गी

By Hemant BawankarNo Comments

सुश्री शिल्पा मैंदर्गी 

(आदरणीया सुश्री शिल्पा मैंदर्गी जी हम सबके लिए प्रेरणास्रोत हैं। आपने यह सिद्ध कर दिया है कि जीवन में किसी भी उम्र में कोई भी कठिनाई हमें हमारी सफलता के मार्ग से विचलित नहीं कर सकती। नेत्रहीन होने के पश्चात भी आपमें अद्भुत प्रतिभा है। आपने बी ए (मराठी) एवं एम ए (भरतनाट्यम) की उपाधि प्राप्त की है।)

☆ कवितेचा उत्सव ☆ हिमालय ☆ सुश्री शिल्पा मैंदर्गी ☆

ओढ लागली हिम शिखरांची .

देव भूमीच्या ऐश्वर्याची

गिरी शिखरांच्या सौंदर्याची

हिम राशींच्या वर्षावाची ॥ धृ ॥

 

ऋषीमुनींच्या पदस्पर्शाची

गंगेच्या त्या दिव्य जलाची.

पार्वतीच्या तपोभूमी ची

अन् शिवशंभूच्या भेटीची

हिमालयाच्या भव्यतेची, दिव्यतेची, उतुंगतेची ॥ १ ॥

 

हिम शिखरांची उंची गाठता

मी पण माझे गळून जावे

देवभूमीच्या दिव्यदर्शनी

स्वत्व माझे सरून जावे

गिरीशिखरांच्या सौंदर्याने

गर्वाचेही गर्व हरण व्हावे.

ऋषि मुनींच्या पदस्पर्शाने

जीवन माझे पावन व्हावे ॥ 2 ॥

 

शुभ्र हिमकण पडता गाली

सर्वस्वाचे भान हरावे

हिमराशींच्या वर्षावाने

निसर्गाशी समरस व्हावे.

पाहुनी शुभ्र हिमकळ्या

हिम देवीचे मन पुलकीत व्हावे.

गंगेच्या त्या दिव्य जलाने

विचारधन अभिमंथित व्हावे ॥ 3 ॥

 

पार्वतीसम तप आचरिता

शिवशक्ति चे मिलन व्हावे

शिवशंभूच्या भेटीने जिवाशिवाचे ऐक्य घडावे

अनुभूती येण्या रिमालयाच्या

भव्यतेची

दिव्यतेची

उतुंगतेची

मन माझे शिवशंकर व्हावे

शिवशंकर व्हावे.

 

© सुश्री शिल्पा मैंदर्गी

दूरभाष ०२३३ २२२५२७५

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडल (हिन्दी) – श्री विवेक रंजन श्रीवास्तव ‘विनम्र’/श्री जय प्रकाश पाण्डेय ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ सुजित साहित्य # 72 – पडवी…! ☆ श्री सुजित कदम

By Hemant BawankarNo Comments

श्री सुजित कदम

☆ साप्ताहिक स्तंभ – सुजित साहित्य #72 ☆ 

☆ पडवी…! ☆ 

हल्ली शहरात आल्या पासून

गावाकडंची खूप आठवण येऊ

लागलीय..

गावाकडची माती,गावाकडची माणसं

गावाकडचं घर अन्

घरा बाहेरची पडवी

घराबाहेरची पडवी म्हणजे

गावाकडचा स्मार्टफोनच…!

गावातल्या सर्व थोरा मोठ्यांची

हक्काची जागा म्हणजे

घराबाहेरची पडवीच…!

जगातल्या प्रत्येक गोष्टीवर इथे

चर्चासत्र रंगतं

आणि कोणत्याही प्रश्नावर इथे

हमखास उत्तर मिळतं

दिवसभर शेतात राबल्यावर

पडवीत बसायची गंमतच

काही और असते..

अन् माणसां माणसांमध्ये इथे

आपुलकी हीच खासियत असते

पडवीतल्या गोणपाटावर अंग

टाकलं की..,

आपण कधी झोपेच्या

आधीन होतो हे कळत सुध्दा नाही

पण शहरात आल्या पासून ,

ह्या कापसाच्या गादीवर

क्षण भर ही गाढ झोप लागत नाही…!

घराबाहेरचं सारं जग एकाएकी

अनोळखी वाटू लागलंय….

अन् ह्या चार भितींच्या आत

आज.. डोळ्यांमधलं आभाळं देखील

नकळतपणे भरून आलंय

कधी कधी वाटतं

ह्या शहरातल्या घरांना ही

गॅलरी ऐवजी पडवी असती तर

आज प्रत्येक जण

स्मार्टफोन मधे डोकं

खुपसून बसण्यापेक्षा

पडवीत येऊन बसला असता…

आणि खरंच..

गावाकडच्या घरासारखा

ह्या शहरातल्या घरानांही

मातीचा गंध सुटला असता….!

 

© सुजित कदम

पुणे, महाराष्ट्र

मो.७२७६२८२६२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कविता ☆ साप्ताहिक स्तम्भ # 81 – विजय साहित्य – काळजात रहा ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते

By Hemant BawankarNo Comments

कविराज विजय यशवंत सातपुते

☆ साप्ताहिक स्तम्भ # 81 – विजय साहित्य  ♥ काळजात रहा ♥ ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

गेले काही दिवस

भेट नाही,  दर्शन नाही..

कुठला मेसेज देखील नाही

आणि काल  अचानक …..

भर पावसात  तू आलास धावत

मुलीला सरकारी नोकरी लागल्याची

बातमी द्यायला… !

तुझ्याबरोबर मीही निथळत होतो….

आनंदाश्रूंनी नहात होतो.

तुझा जीवनप्रवास…

कुटुंब सावरताना झालेली ओढाताण

हाल अपेष्टा, अहोरात्र मेहनत

पोटाला चिमटा काढून केलेले…..

लेकीचे संगोपन,  पालन पोषण..

आठवणींच्या  आरश्यात

निथळत होतं… !

सा-या भावना…..

गच्च गळामिठीत बंदिस्त झाल्या.

आनंदयात्री  मित्रा…

तुझ्या आठवणींचा  आरसा

जगवतो आहे स्नेहमैत्री….

तूला मला  आहे  खात्री

अंतराची  ओढ आहे

तुझ्या माझ्या काळजाला

म्हणूनच  आलास धावत….

ही चातक भेट साधायला…. !

तू श्वास मैत्रीचा.

माझेच आहे निजरूप.

सुखात  आणि दुःखात

घनिष्ठ मैत्री

हेच खरे जीवनस्वरूप… !

कारण….

काळजातली मैत्री

आणि आसवांची भाषा

सांगायची नाही.. पण.

अनुभवायची गोष्ट आहे.

काळातल्या मित्राची

हळवी ओली पोस्ट  आहे.

माणसातल्या माणुसकीची

आठवणीतली गोष्ट आहे.

बाबा नाहीत..आई आहे

‌तिला रोज वेळ देत जा

लेक,पत्नी,‌आईला

जीवन सौख्य देत रहा.

आयुष्याच्या प्रवासात

असाच आनंद देत रहा.

कष्टमय वाटचाल तुझी

चिंता,क्लेश विसरत जा.

मित्रा, स्वत:ची काळजी घे.

वरचेवर भेटत रहा

घेतोय निरोप.

सावकाश जा…

काळजीत नको

काळजात रहा. !

 

© विजय यशवंत सातपुते

यशश्री, 100 ब दीपलक्ष्मी सोसायटी,  सहकार नगर नंबर दोन, पुणे 411 009.

मोबाईल  9371319798

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ रंगपंचमी ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

By Hemant BawankarNo Comments

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

☆ कवितेचा उत्सव ☆ रंगपंचमी ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆ 

अशाच एका सायंकाळी,

अवचित गेली नजर आभाळी!

दिसला मज तो वनमाळी ,

खेळत रंगांची ही होळी !

 

करी घेऊनी ती पिचकारी,

होई उधळण ती मनहारी !

सप्तरंगांची किमया सारी,

रंगपंचमी दिसे भूवरी !

 

सांज रंगांची ती रांगोळी,

चितारतो तो कृष्ण सावळी !

क्षितिजी उमटे संध्यालाली,

पश्चिमेवर तो सूर्य मावळी !

 

फाल्गुनाच्या उंबरठ्यापाशी,

सृष्टी अशी रंगात बरसली !

घेऊन नवचैतन्याच्या राशी,

चैत्र गुढी ही उभी राहिली !

 

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ श्री अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 91 ☆ दानत नाही ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

By Hemant BawankarNo Comments

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 91 ☆

☆ दानत नाही ☆

ब्रह्मानंदी अजून टाळी वाजत नाही

श्रद्धेखेरिज मूर्ती त्याची पावत नाही

 

संपत नाही काही केल्या माझे मीपण

मला कळेना सहज ध्यान का लागत नाही

 

कृपादृष्टिची पखरण केली भगवंताने

तरिही कष्टी मोर मनाचा नाचत नाही

 

ओंकाराचा ध्वनी ऐकण्या आतुर असता

गोंगाटाचे ढोल नगारे थांबत नाही

 

हुंडीमधले दान मोजणे कुठे उरकते

याचकासही द्यावे काही दानत नाही

 

पाप धुण्याची प्रत्येकाला ओढ लागली

किती प्रदूषित गंगा झाली सांगत नाही

 

द्विभार्या ह्या जरी दडवल्या टोपीखाली

वेळप्रसंगी सांगायाला लाजत नाही

 

© अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

[email protected]

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ शेखर साहित्य # 14 – अव्यक्त!!! ☆ श्री शेखर किसनराव पालखे

By Hemant BawankarNo Comments

श्री शेखर किसनराव पालखे

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – शेखर साहित्य # 14 ☆

☆ अव्यक्त!!! ☆

आतमधून, अगदी आतमधून

उचंबळून आल्याशिवाय….

भावनांच्या लाटेवर उंचच उंच

स्वार झाल्याशिवाय …

शब्दांचा कोंडमारा मनात

असह्य होत असला तरीही

उतरत नाही एखादी कविता

कागदावर अलगद हळुवारपणे

मी वाट पाहतोय तिच्या जन्माची

सहन होईनाशा झाल्यात आताशा

या कळा…. किती काळ????

मी अव्यक्त राहतोय अजूनही..

तिच्यासाठी नाही निदान माझ्यासाठी तरी प्रसवावं तिनं स्वतःला लवकरच

म्हणजे मी होईन रिकामा

एखाद्या नव्या कवितेच्या वेणांसाठी…

© शेखर किसनराव पालखे 

सतारा

06/04/20

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ होलिकोत्सव विशेष – विडंबन कविता-किचनेशा… ☆ श्रीमती मीनाक्षी सरदेसाई

By Hemant BawankarNo Comments

श्रीमती मीनाक्षी सरदेसाई 

☆ कवितेचा उत्सव ☆ होलिकोत्सव विशेष – विडंबन कविता – किचनेशा (एक जुनी आठवण) ☆ श्रीमती मीनाक्षी सरदेसाई☆

मूळ कविता – किति यत्ने मी पुन्हा पाहिली तूते, लीनते, चारुते, सीते ।।

 

——-      किति दिवसांनी तुला पाहिले गँसा,  प्रिय माझ्या रे किचनेशा ।।

——–    तू गेल्याचा अजुनि आठवे दिवस, लाविला हात कर्मास।

——–    पाहुणे घरी आले होते खास, मज आठवला विघ्नेश

——–    भोवती स्टोव्ह हे जमले, ते फरफरले, फुरफुरले

——–    तोंडास लागले काळे,मग रोजच रे असली अग्निपरीक्षा  ॥१॥

 

——–    संदेश तुला किती किती पाठवले. नाही का ते तुज कळले?

——–    की कोणि तुला मधुनिच भुलवुन नेले?मी येथे तिष्ठत बसले

——–    भाकरी नीट भाजेना, कुकरची शिटी होईना, झाली बघ दैना दैना

——–    का विरहाची देशी असली शिक्षा,प्रिय माझ्या रे किचनेशा ॥२॥

 

——–    आणि एके दिवशी——

——–    दूरात तुझा लाल झगा झगमगला, जिव सुपा एव्हढा झाला

——–    मी लगबगले, काही सुचेना बाई, महिन्याने दर्शन होई.

——–    ओटा धुतला, स्वच्छ शेगड्या केल्या,कौतुके तुला मी पुसला.

——–    ज्योत तुझी निळसर हसली, महिन्याची शिक्षा सरली,

——–    मुखकलिका माझी खुलली, मनमुक्त अता फिरेन मी दाहिदिशा

——–    प्रिय माझ्या रे किचनेशा ॥३॥

 

श्रीमती मीनाक्षी सरदेसाई

सांगली

मो. – 8806955070

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ होलिकोत्सव विशेष – रंगपंचमी ☆ सौ. गौरी सुभाष गाडेकर

By Hemant BawankarNo Comments

सौ. गौरी सुभाष गाडेकर

☆ कवितेचा उत्सव ☆ होलिकोत्सव विशेष – रंगपंचमी ☆ सौ. गौरी सुभाष गाडेकर ☆

रंगात रंग मिसळले

जाहल्या गोपीही श्रीरंग

मीपण तूपण सरले

झाले अवघे विश्व अभंग

 

ही होळी जाळो विद्वेषाला

नांदो ऐक्य जनी

हीच कामना मनी

माझिया हीच कामना मनी

 

© सौ. गौरी सुभाष गाडेकर

संपर्क –  1/602, कैरव, जी. ई. लिंक्स, राम मंदिर रोड, गोरेगाव (पश्चिम), मुंबई 400104.

फोन नं. 9820206306

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ साप्ताहिक स्तम्भ – हे शब्द अंतरीचे # 39 ☆ प्रेम रंगात रंगले मी… ☆ कवी राज शास्त्री

By Hemant BawankarNo Comments

कवी राज शास्त्री

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – हे शब्द अंतरीचे # 39 ☆ 

☆ प्रेम रंगात रंगले मी… ☆

मीरा वदे, श्रीकृष्णासी

नको करू, मज वनवासी

एकरूप होऊ, जवळ घे मजसी…०१

 

प्रेम रंगात रंगले मी

माझी न, राहिले मी

तन-मन तुज वाहिले मी…०२

 

कृष्णा केशवा, देह तुलाच दिला

आता हा, तुझाच रे बघ झाला

आस तुझीच, या जीवाला…०३

 

तुझ्यासाठी हलाहल पिले

राजमहाल, वैभव सोडले

आता सांग ना, काय मग उरले…०४

 

माझी नश्वर कुडी अर्पण

करिते निर्भेळ समर्पण

पाहते, तुझ्यात दर्पण…०५

 

तू कृष्ण मनोहर

मला हवा, तुझा आधार

तुझ्याविना, जगणे लाचार…०६

 

© कवी म.मुकुंदराज शास्त्री उपाख्य कवी राज शास्त्री.

श्री पंचकृष्ण आश्रम चिंचभुवन, वर्धा रोड नागपूर – 440005

मोबाईल ~9405403117, ~8390345500

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – पुस्तकांवर बोलू काही ☆ होलिकोत्सव विशेष – होलीकोत्सव…दोलोत्सव…. ☆ प्रस्तुति – सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

By Hemant BawankarNo Comments

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

 ☆ पुस्तकांवर बोलू काही ☆ होलिकोत्सव विशेष – होलीकोत्सव…दोलोत्सव…. ☆ प्रस्तुति – सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆ 

वाचताना वेचलेले:

अरुणा ढेरे यांच्या ‘अर्ध्या वाटेवर’ या विविध ललित लेखांच्या संग्रहातील जीवन – मृत्यूचा दोलोत्सव —

वसंत यायचा आहे आणि शिशिर सरलेला आहे. काळाच्या लयबद्ध गतीतून अगदी स्पष्ट जाणवतो आहे हा सांधा!जणू एक पाऊल उचलले आहे, दुसरं टेकायचं आहे- यांच्यामधला एक अधांतरी तरी क्षण!

अरुणा ढेरे यांनी या होळीच्या सणाची सांगड मातीशी जोडली आहे. हा काळ गर्भाधानाचा! एका वर्षातून दुसऱ्या वर्षाचा जन्म!

आपल्यातून नव्हे तर आपली नाळ जिच्याशी जोडली आहे त्या त्या मातीतून बीज रुजते. शिशिराच्या विनाशातून पुन्हा वसंतात फुलून उठणार आहे ही माती! गर्भिणी होणार आहे! सृष्टीची वासनाच जणू पेटलेली! तिचा प्रतीक सरळ उभ्या सोटासारखं झाड आणि वर धान्याची पुरचुंडी, आणि आंब्याचे तोरण!होळीच्या सणाचा संबंध सुफलनाशी आहे! विधीपूर्वक होळी पेटवून तिची पूजा करणे म्हणजे सृष्टीतल्या कामाग्नीचीच  पूजा करणे होय. कारण या अग्नीतून सृष्टीची नवनिर्मिती आहे. होळीतील स्त्री-पुरुषांचा एकत्र वावर थोडा  सैलावलेला असतो. कोळीणी डोक्यावरच्या मडक्या मध्ये दिवा पेटवून मिरवणुकीने होळी कडे जातात आणि त्या मडक्यांचा आहेर होळीला देतात माहेरवाशीण म्हणून! जणू ते आत दिवा असलेलं मडकं म्हणजे आपलंच गर्भाशय! होळी फाल्गुनात येते. सूर्य पौरुषाचे प्रतीक! हा काळ सृष्टीच्या बीजधारणेचा काळ! हा बीज धारणे चा उत्सव म्हणजे होळीचा उत्सव असतो!

सृष्टीची ही मिलनोत्सुक काम मोहित अवस्था संस्कृतीच्या विकासात आपोआप स्वीकारली गेली. पुढे स्त्रियांच्या वर्चस्वातून  पुरुषांच्या वर्चस्वाकडे संस्कृतीचा प्रवास झाला आणि प्रतीकात्मक विधि उरले!

एकीकडे होळीत मिसळत गेला राधा कृष्णाच्या प्रीतीचा एक रंग! कृष्ण विष्णु रूप आहे आणि विष्णू हाच स्वयम् काम आहे! म्हणून प्रणयाचा खेळ कृष्ण खेळतो. तो आमचा लोकसखा आहे. नाना रूपांनी तो प्रकट होतो. सगळे प्रापंचिक सुखदुःख विसरून प्रेमाच्या एका विराट रंगपंचमीत कृष्णानं सर्वांना भिजवून टाकलं! राधेला भिजवलं पण मनोमन राधा होणाऱ्या प्रत्येकाला  भिजवलं! व्यक्तिगत आणि सामूहिक प्रेमाचा एक अद्भुत रंग कृष्ण सहजतेने खेळला! बालपणीच दुष्ट पूतना राक्षसीचा त्याने प्राण घेतला, त्या प्रसंगाची आठवण म्हणजेच होळी! अभद्रावर भद्रा ने केलेली मात म्हणजे होळी!

होळी हा अमंगलाच्या मरणाचा उत्सव आहे. जीवनाच्या जयाचा उत्सव आहे. बंगाल मध्ये झोपाळ्यावर झुलतो कृष्ण आणि होळीचा ‘दोलोत्सव’ होतो हे जीवनाचं आंदोलणं आहे. उत्तर भारतातील रंगाची होळी राधा कृष्णाच्या प्रेम रंगाची आठवण म्हणून खेळली जाते.

जन्म आणि मृत्यूच्या मध्ये जीवनाने घेतलेला  एक  सुंदर झोका म्हणजे होळी! शिशिर आणि वसंताच्या मध्ये काळाने घेतलेला झोका म्हणजे होळी! वासना आणि प्रीती यांच्यामध्ये संस्कृतीने घेतलेला झोका म्हणजे होळी!

अरुणा ढेरे यांनी होलिकोत्सवाच्या संदर्भात लिहिलेले  ‘होळी’ सणाचे रूप मनोमन पटले! म्हणून  त्यांच्या लेखाचा  हा संक्षिप्त शब्दरूप भाग!

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares
image_print