मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ संक्रमण ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

 ☆ कवितेचा उत्सव ☆ संक्रमण ☆ सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे ☆ 

आज अचानक दिसला गुलमोहर,

केशरी फुलांचा गुच्छ घेऊनी!

हिरव्या पानातून शिशिर बहर,

चाहूल देई पाने सळसळूनी!

 

आम्र मोहर हा गंधित करूनी,

इवल्या इवल्या मधुर  तुर्यानी!

ऐकू येईल दूर कोठूनी,

कोकिळेची त्या मंजुळ गाणी!

 

अवचित चाहुली वसंत येईल,

कोवळी तांबूस पाने फुलतील!

सुकल्या, करड्या त्या खोडातील,

हळुच आपुले सृजन दावतील!

 

शिशिरा ची ही थंडी बोचरी,

खेळू लागली ऊन सावली!

पानगळ ही करडी पिवळी,

झाकून गेली जमीन सावळी!

 

कधी कसे हे चक्र बदलते,

संक्रमण होई दिवसामाशी !

नवलाने नतमस्तक होते,

अन् गुंग होई मति माझी !

 

© सौ. उज्वला सुहास सहस्रबुद्धे

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ सुजित साहित्य # 70 – मला वाटले भेटशील एकदा …. ☆ श्री सुजित कदम

श्री सुजित कदम

☆ साप्ताहिक स्तंभ – सुजित साहित्य #70 ☆ 

☆ मला वाटले भेटशील एकदा …. ☆ 

मला वाटले, भेटशील एकदा नंतर नंतर

कळले नाही, कसले तूझे हे जंतरमंतर…!

 

येते म्हणाली, होतीस तेव्हा जाता जाता

किती वाढले, दोघांमधले अंतर अंतर…!

 

रोज वाचतो, तू दिलेली ती पत्रे बित्रे

भिजून जाते, पत्रांमधले अक्षर अक्षर…!

 

तूला शोधतो, अजून मी ही जिकडेतिकडे

मला वाटते, मिळेल एखादे उत्तर बित्तर…!

 

स्वप्नात माझ्या, येतेस एकटी रात्री रात्री

नको वाटते, पहाट कधी ही रात्री नंतर…!

 

उभा राहिलो, ज्या वाटेवर एकटा एकटा

त्या वाटेचाही, रस्ता झाला नंतर नंतर…!

 

विसरून जावे, म्हणतो आता सारे सारे

कुठून येते, तूझी आठवण नंतर नंतर…!

 

मला वाटले, भेटशील एकदा नंतर नंतर

कळले नाही, कसले तूझे हे जंतरमंतर…!

 

© सुजित कदम

पुणे, महाराष्ट्र

मो.७२७६२८२६२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ कवितेच्या प्रदेशात # 90 – ☆ कमळखुणा ☆ सुश्री प्रभा सोनवणे

सुश्री प्रभा सोनवणे

(आप  प्रत्येक बुधवार को सुश्री प्रभा सोनवणे जी  के उत्कृष्ट साहित्य को  साप्ताहिक स्तम्भ  – “कवितेच्या प्रदेशात” पढ़ सकते  हैं।)

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – कवितेच्या प्रदेशात # 90 ☆

 ☆ कमळखुणा  ☆ 

आठवणी आता पुसट होत  चालल्यात सखी,

गढुळ पाण्यातल्या प्रतिबिंबासारख्या !

त्याच पाण्यात फुलल्या होत्या कधी,

शुभ्र कुमुदिनी,

आकांक्षेचं नीळं कमळ,

याच पाण्यात पाहिलं होतं ना आपण?

एक डोळा बंद करून,

कॅलिडोस्कोपमध्ये दिसणारी

हसरी, नाचरी, रंगीबेरंगी

असंख्य काचकमळं

फेर धरून नाचत रहायची!

 

रविवारची साद….

चर्चच्या घंटेचा नाद

एक भावणारा निनाद,

जाईच्या मांडवाखाली

पसरलेल्या वाळूत

काच लपविण्याचा खेळ

“काचापाणी”

तेव्हा ठाऊक तरी होतं का ?

भविष्यात पायाखाली

काचाच काचा अन् डोळाभर

पाणीच पाणी !

आठवणी आता पुसट होत चालल्या तरी,

कमळखुणा खुपतात ग काळजापाशी!

© प्रभा सोनवणे

(अनिकेत काव्यसंग्रह १९९७)

“सोनवणे हाऊस”, ३४८ सोमवार पेठ, पंधरा ऑगस्ट चौक, विश्वेश्वर बँकेसमोर, पुणे 411011

मोबाईल-९२७०७२९५०३,  email- [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ ‘लस’श्वी भव ☆ श्री अमोल अनंत केळकर

श्री अमोल अनंत केळकर

☆ कवितेचा उत्सव ☆ ‘लस’श्वी भव | ? ☆ श्री अमोल अनंत केळकर ☆ 

यूट्यूब लिंक >> एक लाजरन साजरा मुखड़ा

 

एक लाजरा न साजरा मुखडा, चंद्रावाणी फुलला ग

राजा मदन हसतोय असा की ‘मास्क’ आता सुटला ग

या लसीकरणाचा तुला इशारा कळला ग ?

‘लस ‘ आडवी येते मला की जीव माझा दुखला ग ?

 

नको राणी नको लाजू, दंडावर आता घेऊ

इथं तिथं नको जाऊ, सेंटरला सरळ जाऊ

का?

टोचत्यात ??

 

वाफेचा विळखा घेऊन सजणा नको तो घसा धरु

खसाखसा हात धुवून भोळं फसलंय फुलपाखरु

आता मिळावा पुन्हा ‘लसीचा’ मोका दुसरा ग

 

राजा मदन हसतोय असा की’मास्क’ आता सुटला ग ?

 

डोळं चोळून, पाणी पिऊन, झुकू नका हो फुडं

पटकन पटकन, आवरून सगळं जाऊ या तिकडं

लई दिसान सखे आज या, “ओळी” जमल्या ग?

 

राजा मदन हसतोय असा की ‘मास्क’ आता सुटला ग ?

 

(पुण्याहून कॅमेरामन  ? टूच सह मी ‘टुकार पूनावाला’, टवाळखोरी माझी ?)

 

©  श्री अमोल अनंत केळकर

१७/०१/२०२१

बेलापूर, नवी मुंबई, मो ९८१९८३०७७९

poetrymazi.blogspot.in, kelkaramol.blogspot.com

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ श्री अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 89 ☆ देहचा सागर ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 89 ☆

☆ देहचा सागर ☆

नको उगाळूस दुःख

नाही चंदन ते बाई

दुःख माती मोल त्याला

गंध सुटणार नाही

 

तुझ्या कष्टाच्या घामाचे

नाही कुणालाच काही

पदराला ते कळले

टीप कागद तो होई

 

पापण्यांच्या पात्यावर

दव करतात दाटी

हलकासा हुंदका ही

फुटू देत नाही ओठी

 

तुझ्या देहचा सागर

सारे सामावून घेई

नाही कुणाला दिसलं

किती दुःख तुझ्या देही

 

संसाराला टाचताना

बघ टोचली ना सुई

कर हाताचा विचार

नको करू अशी घाई

 

© अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

[email protected]

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ आयुष्याचं सार…. ☆ प्रा. सौ. सुमती पवार

प्रा. सौ. सुमती पवार 

 ☆ कवितेचा उत्सव ☆ आयुष्याचं सार…. ☆ प्रा. सौ. सुमती पवार ☆ 

आहे आयुष्याचं सार, घरातली ती बायको

तिच्या सारखी हो तिचं, तिची तुलनाच नको

आहे सुकाणू घराची, प्रेम देवताच आहे

घरातला हरएक, तिच्या प्रेमातच राहे…

 

किती प्रेम पतीवर, तळहाती ती झेलते

सारा मान नि सन्मान, तेथे कधी न चुकते

कर्तव्याला सदा पुढे,काम किती उपसते

हरएक नातं पहा,मनातून जोपासते…

 

जाते इतकी मुरून, सारे घरच पेलते

चिंता काळज्याही साऱ्या,तिच एकटी झेलते

सारी दुखणी खुपणी, नाही लागत हो डोळा

जीव टाकते इतका, असा कसा जीव खुळा….

 

सारे घेते ओढवून, घाण्या सारखी राबते

येता संकट जरासे, नवऱ्याला धीर देते

मुले लेकरे तिची हो, जणू तळहाती फोड

काटकसर करून, सारे पुरविते लाड…

 

कसा करावा संसार, तिच्या कडून शिकावे

जणू आधाराचा वड, साऱ्यांनीच विसावावे

ती कोसळता सारे, घरदारचं मोडते

ती गेल्यावर मग….

तिची किंमत कळते….

ती गेल्या.. वर…

 

© प्रा.सौ.सुमती पवार ,नाशिक

दि: १३/२/२०२१

वेळ: रात्री १२:०६

(९७६३६०५६४२)

[email protected]

संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ साप्ताहिक स्तम्भ – हे शब्द अंतरीचे # 38 ☆ मुक्तविचार… ☆ कवी राज शास्त्री

कवी राज शास्त्री

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – हे शब्द अंतरीचे # 38 ☆ 

☆ मुक्तविचार… ☆

(एक सकाळी माझ्यासोबत घडलेली एक घटना,मला खूप काही सांगून गेली,आणि त्याच अनुषंगाने मी काही ओळी तयार केल्या,ज्या मला सहज स्फुरल्या…..)

 

एक फुलपाखरू मला,स्पर्श करून गेलं

अचानक बिचारं ते, माझ्यावर आदळलं

कसेतरी स्वतःला सावरत सावरत

उडण्याचा स्व-बळे, प्रयत्न करू लागलं

त्याला घेतलं मी जवळ

स्नेहाने अलगद ओंजळीत भरलं

झाडाच्या एका फांदीवर मग

त्याला हळूच सोडून दिलं…

त्याला सोडलं जेव्हा,तेव्हा ओंजळ माझी रंगली

पाहुनी त्या रंगाला मग कळी माझीच खुलली

हसू मला आलं विचार सुद्धा मनात आला

ना मागताच मला फुलपाखराने त्याचा रंग सहज बहाल केला,परोपकार कसा असतो निर्भेळ

याचाही मग पुरावा मला मिळाला…!

 

© कवी म.मुकुंदराज शास्त्री उपाख्य कवी राज शास्त्री.

श्री पंचकृष्ण आश्रम चिंचभुवन, वर्धा रोड नागपूर – 440005

मोबाईल ~9405403117, ~8390345500

संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ बंद खोलीमध्ये ☆ श्री शरद कुलकर्णी

 ☆ कवितेचा उत्सव ☆ बंद खोलीमध्ये ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆ 

बंद खोलीमध्ये,

एकांताचा बोधिवृक्ष असतो.

त्याच्या छायेखाली,

बरच कांही समजून घ्यायच असतं

 

बंद खोलीमध्ये,

एक समजूतदार फडताळ असतं.

तिथं अस्ताव्यस्त आठवणी,

न पाठवलेली पत्रं,

अपूर्ण लिखाण व्यवस्थित

ठेवायचं असतं.

 

बंद खोलीमध्ये,

खिडकीतून येणार्‍या कवडशातून, मनातला अंधार

समजून घ्यायचा असतो.

 

बंद खोलीमध्ये,

एक गूढ गुहा असते.

त्यातल्या हिंस्र जनावराला-

करुणेन समजून घ्यायचं असत.

 

बंद खोलीमध्ये,

स्तत:ला स्वत:पासून,

बाहेरच्या जगापासून,

जाणीवपूर्व

विलग करायचंअसतं.

 

©  श्री शरद कुलकर्णी

मिरज

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ विंदा करंदीकर स्मृती दिनानिमित्त – आयुष्याला द्यावे उत्तर.. स्व विंदा करंदीकर ☆ प्रस्तुति – सौ. राधिका भांडारकर

स्व विंदा करंदीकर

Vinda Karandikar memorial in Chetana college | चेतना महाविद्यालयात विंदांचे राष्ट्रीय स्मारक | Loksatta

स्व गोविंद विनायक करंदीकर ख्यातनाम ‘विंदा करंदीकर’

जन्म – २३ ऑगस्ट १९१८ – मृत्यू – १४ मार्च २०१०

 

 ☆ कवितेचा उत्सव ☆ विंदा करंदीकर स्मृती दिनानिमित्त – आयुष्याला द्यावे उत्तर.. स्व विंदा करंदीकर ☆

प्रस्तुति – सौ. राधिका भांडारकर ☆

(१४ मार्च ..ज्ञानपीठ पुरुस्कार विजेते महाकवी स्व विंदा करंदीकर यांचा अकरावा  स्मृतीदिन ..त्या निमीत्ताने त्यांची एक कविता…)

 

असे जगावे दुनियेमधे,आव्हानाचे लावून अत्तर

नजर रोखूनी नजरेमधे, आयुष्याला द्यावे उत्तर।।

 

नको गुलामी नक्षत्रांची, भीती आंधळी तार्‍यांची

आयुष्याला भिडतानाही, चैन करावी स्वप्नांची।।

 

असे दांडगी इच्छा ज्याची, मार्ग तयाला मिळती सत्तर

नजर रोखूनी नजरेमधे, आयुष्याला द्यावे उत्तर।।

 

पाय असावे जमिनीवरती, कवेत अंबर घेताना

हंसु असावे ओठांवरती, काळीज काढून देताना।।

 

संकटासही ठणकावून सांगणे, आता ये बेहत्तर

नजर रोखूनी नजरेमधे, आयुष्याला द्यावे उत्तर।।

 

करुन जावे असेही काही, दुनियेतुनी या जाताना

गहिवर या जगास सार्‍या, निरोप शेवटचा देताना।।

 

स्वर कठोर त्या काळाचाही, क्षणभर व्हावा कातर कातर

नजर रोखूनी नजरेमधे, आयुष्याला द्यावे उत्तर…।।

 

  • स्व विंदा करंदीकर

 

?? अशा आवेशपूर्ण,स्फूर्तीदायक,निर्भीड सकारात्मक संवेदनशील काव्यरचनाकाराला मानाचा मुजरा आणि भावपूर्ण स्मृतीवंदना!!! ??

 

प्रस्तुति – सौ. राधिका भांडारकर

पुणे

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ शुक्राची चांदणी.. ☆ श्री मुबारक उमराणी

श्री मुबारक उमराणी

☆ कवितेचा उत्सव ☆ शुक्राची चांदणी.. ☆ श्री मुबारक उमराणी ☆

चांदणी शुक्राची

मनात फुलते

पहाट गारवा

फुलात झुलते

 

सरत्या रात्रीला

सलाम करते

दुःखाचा ओहोळ

सुखानी भरते

 

क्षितिज किनारी

रांगोळी पेरते

शुक्राची चांदणी

मनात कोरते

 

रातीच्या हुंकारी

निशब्द पावते

काळोखी  काजळ

नयनी लावते

 

निघाल्या चांदण्या

सूर्याच्या स्वागते

रातराणी गंध

हुंगाया लागते

 

दमले किटक

भैरवीच गाते

चांदण्या फुलांत

माळुनच जाते

 

ओल्याच दवात

झाडच भिजते

हिरव्या चुड्यात

शृंगार सजते

 

गारवा सोसत

गवत हसते

काट्याच्या मनात

अंधार लसते

 

पाखरांचे पंख

गारवा सोसते

पिलांच्या चोचीत

अंधार ठोसते

 

अंधार गडद

ह्दयी गिळते

पहाटे क्षितिज

प्रकाश पिळते

 

© श्री मुबारक उमराणी

शामरावनगर, सांगली

मो.९७६६०८१०९७.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares
image_print