मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ तू हरवलीस…. ☆ सौ. वंदना अशोक हुळबत्ते

सौ. वंदना अशोक हुळबत्ते

☆ कवितेचा उत्सव ☆ तू हरवलीस…. ☆ सौ. वंदना अशोक हुळबत्ते ☆ 

स्वयंपाक करताना

कविते, नको मनात येवू

लेकरं माझी

जाणार आहेत शाळेत जेवून

तुला लिहित बसले तर

कसं होणार काम?

मी म्हणते जरा तू थांब

 

आॅफिस मध्ये आहे

फाईलींचा ढिग

काम करता करता

जाईन मी वाकून

तिथ तू आलीस तर

काम कसं होणार

पगार नाही मिळाला तर

घर कसं चालणार

कविते तू इथ नको  येवू

 

संध्याकाळी घरी

जाण्यांची घाई

चिमणी पाखरं माझी

वाट बघतात बाई

अंमलेल्या मनात तूला कुठं ठेवू

कविते तू आता नको येवू

 

दिवसभराच्या कामाने

कंटाळा आला भारी

निद्रादेवीच्या कुशीत

शिरली स्वारी

दुसऱ्या दिवशीच्या

कामाची यादी समोर आली

कविते तू  कुठं ग  हरवलीस?

 

© सौ.वंदना अशोक हुळबत्ते

मो.९६५७४९०८९२

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ श्री अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 92 ☆ आपलाही सूर्यास्त ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 92 ☆

☆ आपलाही सूर्यास्त  ☆

ढगांच्या गादीवर पहुडलेला सूर्य

स्तब्ध आहे जागेवर

पृथ्वी ठरवतेय

त्याच्या उगवण्या मावळण्याची दिशा

वाटतोय तो स्वतःहाच्याच कक्षेत

येरझारा घातल्या सारखा

स्वतःहाच्याच किरणांमुळे

झालाय हैराण

घामाच्या वाहू लागल्यात धारा

ओली चिंब होतेय धरती

त्यातून पुटणारा अंकुर

हळूहळू उमलत जाणारं

कोवळ रोप वयात येतं

हिरव्या शालूतील ते सौंदर्य पाहून

मनाला होणारा हर्ष

कणसात दाणे भरताच

काळजीचं लागलेलं ग्रहण…

 

काढणी, मळणी नंतर

कवडी किमतीला

बैलगाडीतून विदा केलेलं धान्य

पुन्हा भरडलं जातं

नजरे समोरून दूर झाल्यावर देखील

सोन्यासारख्या धान्याची

झालेली अवस्था पाहून

मन विषण्ण होतं…

 

उगवत्या सूर्याला नमस्कार करणारे हात

व्यस्त आहेत

आपापल्या कामात

सूर्यकिरणं टेकलीत डोंगरमाथ्याला

त्यांच्या आधारानं

पायउतार होत चाललाय सूर्य

जगाचं लक्षही नाही त्याच्याकडं

पश्चिमेकडे निघालेले लोक

पहातायेत त्याचं मावळणारं रूप

आपलाही सूर्यास्त

जवळ आलाय

याची पुरेपूर जाणीव असलेले…

 

© अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

[email protected]

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ आभाळ भरता! ☆ श्री मुबारक उमराणी

श्री मुबारक उमराणी

☆ कवितेचा उत्सव ☆ आभाळ भरता! ☆ श्री मुबारक उमराणी ☆

दुःख आभाळ भरता

श्वासी गडगडे मेघ

हुंदक्यात अश्रूधार

कडाडते वीज रेघ

 

डोळा डोंगर कपारी

अश्रूधार बरसते

गंगा यमुना नयनी

प्रेमभेटी तरसते

 

प्रेमे आशिष मिळता

बाष्प स्पर्शे सूर्य  तनी

पाठीवरी हळुवार

हस्तस्पर्श, हर्ष मनी

 

अश्रूथेंब क्षारयुक्त

समुद्रही  फिका पडे

तन भुमी रे शिंपता

भिजे ह्दयीचे कडे

 

सुख समाधान पिक

कोंब अंकुरेल  मनी

जिद्द, उत्साह कणीस

भरे रोमरोमी कणी

 

पंख पाखरु फिनिक्स

झेप पतंगी रे दंग

इंद्रधनु नसनसी

सुखरंगी सप्तरंग

 

मनमोर थयथय

नाचे आनंदे क्षितीजी

प्रेमवारा गारस्पर्श

कडाडते मन विजी

 

शब्द सळसळे पाणी

हर्ष जलदा शिपिंता

झरझरे ते मोदाश्रू

तृष्णा लोपते रे पिता

 

जन्मी दुःखाश्रू  सुखाश्रू

नेत्री मेघालयी  खुले

सुखदुःख हले झुला

शंकरपार्वती झुले

 

© श्री मुबारक उमराणी

शामरावनगर, सांगली

मो.९७६६०८१०९७.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ साप्ताहिक स्तम्भ – हे शब्द अंतरीचे # 40 ☆ थेंब … ☆ कवी राज शास्त्री

कवी राज शास्त्री

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – हे शब्द अंतरीचे # 40 ☆ 

☆ थेंब … ☆

थेंबाला माहीत नव्हतं

कुठे कसं पडायचं

आभाळाने सोडल्यावर

कुणाच्या आश्रित व्हायचं…१

 

आला बिचारा खाली

वेग त्याचा मंदावला

असंख्य थेंबात मग

त्याला सहारा मिळाला…२

 

कुणी कुठे कुणी कुठे

याला गटार मिळाली

हवेच्या प्रचंड झोतात

याची दिशा बदलली…३

 

थेंब अवतरण्यापूर्वी

होता शुद्ध, निर्मळ

गटारात पडताच पहा

याच्या भोवती कश्मळ…४

 

सहवास महत्वाचा असतो

आचार तेव्हाच साधतो

जन्माने कुणीच नसतो श्रेष्ठ

कर्माचा वाटा, मोठा ठरतो…५

 

मला इतकेच, सांगायचे

राज हेच होते, खोलायचे

उच नीच श्रेष्ठ नि कनिष्ठ

यातून बाहेर सर्वांनी पडायचे…६

 

© कवी म.मुकुंदराज शास्त्री उपाख्य कवी राज शास्त्री.

श्री पंचकृष्ण आश्रम चिंचभुवन, वर्धा रोड नागपूर – 440005

मोबाईल ~9405403117, ~8390345500

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ श्याम गझल – त्याच वाटा तीच वळणे ☆ श्री सोमनाथ साखरे

☆ कवितेचा उत्सव ☆ श्याम गझल – त्याच वाटा तीच वळणे ☆ श्री सोमनाथ साखरे ☆ 

 

उधळून रंग काही रिझवून शाम गेली

या कोरडेपणाला भिजवून शाम गेली.

 

गजगामीनी अशी की लय-ताल चालतांना

श्वासात पावलांच्या थबकून शाम गेली.

 

मौनातही सखीच्या भावुक बोल काही

मिटवून अधर ऐसें सुचवून शाम गेली.

 

गुज बोललो गुलाबी कानात मी सखीच्या

ऐकून अनुभवाचे शरमून शाम गेली.

 

आकाश चांदण्यांनी हळुवार गोंदतांना

भारावल्या दिशांना उजळून शाम गेली.

 

ती बावरी सखी की राधाच श्रीहरीची

या सावळ्या घनाला समजून श्याम गेली.

 

गजऱ्यात मोगऱ्याच्या लपवून गंध काही

दिलदार शायराला भुलवून शाम गेली

 

© श्री सोमनाथ साखरे

नाशिक..

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ श्रीरंग खेळतो रंग ☆ श्री सुहास रघुनाथ पंडित

श्री सुहास रघुनाथ पंडित

☆ कवितेचा उत्सव ☆ श्रीरंग खेळतो रंग ☆ श्री सुहास रघुनाथ पंडित ☆ 

श्रीरंग खेळतो रंग, गोपिका दंग

जाहल्या चिंब, भिजूनिया अंग

श्रीरंग खेळतो रंग, श्रीरंग खेळतो रंग.

 

गातात गीत रानात, धरूनिया हात

देऊनी साथ, एक तालात, एक सुरात

गातात गीत रानात, नादांचे होती अभंग

श्रीरंग खेळतो रंग.

 

रंगात रंग उधळिती, कितीक त्या रीती

प्रीती अन् भक्ती, वात्सल्य पहा मिसळती

रंगात रंग उधळिती, मनी भाव असे उत्तुंग

श्रीरंग खेळतो रंग.

 

घन श्याम बरसतो आज, एक नवतेज

चढतसे सहज, सृष्टीवर साज

घन श्याम बरसतो आज, बरसती तृप्तीचे थेंब

श्रीरंग खेळतो रंग.

 

सृष्टीच गोपी अन् गोप, एक नव रूप

विणूनिया चैतन्याचा गोफ, विहरती समीप

सृष्टीच गोपी अन् गोप, लाभता गोपालांचा संग

श्रीरंग खेळतो रंग.

 

कधी एकचित्त जाहले, कुणा ना कळले

कसे मिसळले, मन मनात विरून गेले

कधी एकचित्त जाहले, मनास नलगे थांग

श्रीरंग खेळतो रंग.

 

शब्द न उरले, नुरली भाषा, शब्दातीत झाले

भाव मनीचे खुलले, तनमन कृष्णरूप जाहले

शब्द न उरले, नुरली भाषा, मौनातून जुळती बंध

श्रीरंग खेळतो रंग.

 

श्रीरंग सहज खेळतो, सहज निर्मितो

सहज भंगितो, सहज तो चराचरी वसतो

श्रीरंग सहज खेळतो, रंगात असूनी निःसंग

श्रीरंग खेळतो रंग, श्रीरंग खेळतो रंग.

 

©  श्री सुहास रघुनाथ पंडित

सांगली (महाराष्ट्र)

मो – 9421225491

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 65 – समन्वय ☆ श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे

श्रीमती रंजना मधुकरराव लसणे 

☆ रंजना जी यांचे साहित्य # 65 – समन्वय ☆

समन्वय  सुख दुःखाचा

मार्ग सुलभ जगण्याचा।

मन बुद्धी या दोहोंचा

मेळ घडावा सर्वांचा।

 

यश कीर्तीच्या शिखरी

उत्तुंग मनाची भरारी।

परी असावे रे स्थिर

ध्येय असावे करारी |

 

घेता सुखाचा अस्वाद

राहो दुःखीतांचे  भान।

क्षण दुःखी वा सुखद

मिळो समबुद्धी चे दान

 

हक्क कर्तव्य कारणे

राही  सदैव तत्पर ।

लेवू हक्काची भूषणे

करू कर्तव्ये सत्वर ।

 

जीवन उत्सवा आवडी

प्रेम रागाची ही जोडी।

लाभो द्वेषालाही थोडी

प्रेम वात्सल्याची गोडी।

 

©  रंजना मधुकर लसणे

आखाडा बाळापूर, जिल्हा हिंगोली

9960128105

संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ हिमालय ☆ सुश्री शिल्पा मैंदर्गी

सुश्री शिल्पा मैंदर्गी 

(आदरणीया सुश्री शिल्पा मैंदर्गी जी हम सबके लिए प्रेरणास्रोत हैं। आपने यह सिद्ध कर दिया है कि जीवन में किसी भी उम्र में कोई भी कठिनाई हमें हमारी सफलता के मार्ग से विचलित नहीं कर सकती। नेत्रहीन होने के पश्चात भी आपमें अद्भुत प्रतिभा है। आपने बी ए (मराठी) एवं एम ए (भरतनाट्यम) की उपाधि प्राप्त की है।)

☆ कवितेचा उत्सव ☆ हिमालय ☆ सुश्री शिल्पा मैंदर्गी ☆

ओढ लागली हिम शिखरांची .

देव भूमीच्या ऐश्वर्याची

गिरी शिखरांच्या सौंदर्याची

हिम राशींच्या वर्षावाची ॥ धृ ॥

 

ऋषीमुनींच्या पदस्पर्शाची

गंगेच्या त्या दिव्य जलाची.

पार्वतीच्या तपोभूमी ची

अन् शिवशंभूच्या भेटीची

हिमालयाच्या भव्यतेची, दिव्यतेची, उतुंगतेची ॥ १ ॥

 

हिम शिखरांची उंची गाठता

मी पण माझे गळून जावे

देवभूमीच्या दिव्यदर्शनी

स्वत्व माझे सरून जावे

गिरीशिखरांच्या सौंदर्याने

गर्वाचेही गर्व हरण व्हावे.

ऋषि मुनींच्या पदस्पर्शाने

जीवन माझे पावन व्हावे ॥ 2 ॥

 

शुभ्र हिमकण पडता गाली

सर्वस्वाचे भान हरावे

हिमराशींच्या वर्षावाने

निसर्गाशी समरस व्हावे.

पाहुनी शुभ्र हिमकळ्या

हिम देवीचे मन पुलकीत व्हावे.

गंगेच्या त्या दिव्य जलाने

विचारधन अभिमंथित व्हावे ॥ 3 ॥

 

पार्वतीसम तप आचरिता

शिवशक्ति चे मिलन व्हावे

शिवशंभूच्या भेटीने जिवाशिवाचे ऐक्य घडावे

अनुभूती येण्या रिमालयाच्या

भव्यतेची

दिव्यतेची

उतुंगतेची

मन माझे शिवशंकर व्हावे

शिवशंकर व्हावे.

 

© सुश्री शिल्पा मैंदर्गी

दूरभाष ०२३३ २२२५२७५

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडल (हिन्दी) – श्री विवेक रंजन श्रीवास्तव ‘विनम्र’/श्री जय प्रकाश पाण्डेय ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ सुजित साहित्य # 72 – पडवी…! ☆ श्री सुजित कदम

श्री सुजित कदम

☆ साप्ताहिक स्तंभ – सुजित साहित्य #72 ☆ 

☆ पडवी…! ☆ 

हल्ली शहरात आल्या पासून

गावाकडंची खूप आठवण येऊ

लागलीय..

गावाकडची माती,गावाकडची माणसं

गावाकडचं घर अन्

घरा बाहेरची पडवी

घराबाहेरची पडवी म्हणजे

गावाकडचा स्मार्टफोनच…!

गावातल्या सर्व थोरा मोठ्यांची

हक्काची जागा म्हणजे

घराबाहेरची पडवीच…!

जगातल्या प्रत्येक गोष्टीवर इथे

चर्चासत्र रंगतं

आणि कोणत्याही प्रश्नावर इथे

हमखास उत्तर मिळतं

दिवसभर शेतात राबल्यावर

पडवीत बसायची गंमतच

काही और असते..

अन् माणसां माणसांमध्ये इथे

आपुलकी हीच खासियत असते

पडवीतल्या गोणपाटावर अंग

टाकलं की..,

आपण कधी झोपेच्या

आधीन होतो हे कळत सुध्दा नाही

पण शहरात आल्या पासून ,

ह्या कापसाच्या गादीवर

क्षण भर ही गाढ झोप लागत नाही…!

घराबाहेरचं सारं जग एकाएकी

अनोळखी वाटू लागलंय….

अन् ह्या चार भितींच्या आत

आज.. डोळ्यांमधलं आभाळं देखील

नकळतपणे भरून आलंय

कधी कधी वाटतं

ह्या शहरातल्या घरांना ही

गॅलरी ऐवजी पडवी असती तर

आज प्रत्येक जण

स्मार्टफोन मधे डोकं

खुपसून बसण्यापेक्षा

पडवीत येऊन बसला असता…

आणि खरंच..

गावाकडच्या घरासारखा

ह्या शहरातल्या घरानांही

मातीचा गंध सुटला असता….!

 

© सुजित कदम

पुणे, महाराष्ट्र

मो.७२७६२८२६२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कविता ☆ साप्ताहिक स्तम्भ # 81 – विजय साहित्य – काळजात रहा ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते

कविराज विजय यशवंत सातपुते

☆ साप्ताहिक स्तम्भ # 81 – विजय साहित्य  काळजात रहा  ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

गेले काही दिवस

भेट नाही,  दर्शन नाही..

कुठला मेसेज देखील नाही

आणि काल  अचानक …..

भर पावसात  तू आलास धावत

मुलीला सरकारी नोकरी लागल्याची

बातमी द्यायला… !

तुझ्याबरोबर मीही निथळत होतो….

आनंदाश्रूंनी नहात होतो.

तुझा जीवनप्रवास…

कुटुंब सावरताना झालेली ओढाताण

हाल अपेष्टा, अहोरात्र मेहनत

पोटाला चिमटा काढून केलेले…..

लेकीचे संगोपन,  पालन पोषण..

आठवणींच्या  आरश्यात

निथळत होतं… !

सा-या भावना…..

गच्च गळामिठीत बंदिस्त झाल्या.

आनंदयात्री  मित्रा…

तुझ्या आठवणींचा  आरसा

जगवतो आहे स्नेहमैत्री….

तूला मला  आहे  खात्री

अंतराची  ओढ आहे

तुझ्या माझ्या काळजाला

म्हणूनच  आलास धावत….

ही चातक भेट साधायला…. !

तू श्वास मैत्रीचा.

माझेच आहे निजरूप.

सुखात  आणि दुःखात

घनिष्ठ मैत्री

हेच खरे जीवनस्वरूप… !

कारण….

काळजातली मैत्री

आणि आसवांची भाषा

सांगायची नाही.. पण.

अनुभवायची गोष्ट आहे.

काळातल्या मित्राची

हळवी ओली पोस्ट  आहे.

माणसातल्या माणुसकीची

आठवणीतली गोष्ट आहे.

बाबा नाहीत..आई आहे

‌तिला रोज वेळ देत जा

लेक,पत्नी,‌आईला

जीवन सौख्य देत रहा.

आयुष्याच्या प्रवासात

असाच आनंद देत रहा.

कष्टमय वाटचाल तुझी

चिंता,क्लेश विसरत जा.

मित्रा, स्वत:ची काळजी घे.

वरचेवर भेटत रहा

घेतोय निरोप.

सावकाश जा…

काळजीत नको

काळजात रहा. !

 

© विजय यशवंत सातपुते

यशश्री, 100 ब दीपलक्ष्मी सोसायटी,  सहकार नगर नंबर दोन, पुणे 411 009.

मोबाईल  9371319798

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares