मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ सुजित साहित्य # 65 – शब्द पक्षी…! ☆ श्री सुजित कदम

श्री सुजित कदम

☆ साप्ताहिक स्तंभ – सुजित साहित्य #65 ☆ 

☆ शब्द पक्षी…! ☆ 

मेंदूतल्या घरट्यात जन्मलेली

शब्दांची पिल्ल

मला जराही स्वस्थ बसू देत नाही

चालू असतो सतत चिवचिवाट

कागदावर उतरण्याची त्यांची धडपड

मला सहन करावी लागते

जोपर्यंत घरट सोडून

शब्द अन् शब्द

पानावर मुक्त विहार करत नाहीत

तोपर्यंत

आणि

तेच शब्द कागदावर मोकळा श्वास

घेत असतानाच पुन्हा

एखादा नवा शब्द पक्षी

माझ्या मेंदूतल्या घरट्यात

आपल्या शब्द पिल्लांना सोडुन

उडून जातो माझी

अस्वस्थता

चलबिचल

हुरहुर

अशीच कायम

टिकवून ठेवण्या साठी…!

 

© सुजित कदम

पुणे, महाराष्ट्र

मो.७२७६२८२६२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ स्त्री ☆ श्री अनंत नारायण गाडगीळ

☆  कवितेचा उत्सव ☆ स्त्री ☆ श्री अनंत नारायण गाडगीळ  ☆ 

(- अनंता.)

तू जन्मलीस

बाळ होतीस

 

मुलगी झालीस

तरुणी बनलीस

 

पत्नी झालीस

एक नवा जीव

जन्माला घातलास

 

आई बनलीस

अनुभव घेतलास

 

माया लावलीस

माणूस घडविलास

 

तू तर सर्वांनाच

जीव लावलास

 

कष्ट अपार केलेस

जीवन सार्थ केलेस

 

वंदनीय तू झालीस

जीवनाधार झालीस

 

आ म्हणजे आत्मा

ई म्हणजे ईश्वर

आई म्हणून तू

आत्मा ईश्वराचा

भूतलावर आणलास

पांग कसे फेडावे

स्त्रीचे ते कळेना

काय म्हणून करावे

काहीच ते वळेना!

 

© श्री अनंत नारायण गाडगीळ

सांगली.

मो. 92712 96109.

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ माझा काळ गेला आणि तुझी वेळ गेली – कवी श्री वैभव जोशी ☆ कवितेचे रसग्रहण☆ प्रस्तुति – सौ.ज्योत्स्ना तानवडे

कवी श्री वैभव जोशी

☆ कवितेचा उत्सव ☆ माझा काळ गेला आणि तुझी वेळ गेली – कवी श्री वैभव जोशी ☆ सौ. ज्योत्स्ना तानवडे

कशासाठी आता पुन्हा भेटायाचे सांग

देणे घेणे उतू गेले फिटले ना पांग

आता कशी श्वासांवर  लावायाची बोली

माझा काळ गेला आणि तुझी वेळ गेली

 

कधीकाळी होते इथे एक गर्द रान

एका बहराची ज्याने मिरवली आण

सरूपाला अरुपाची जाहली सवय

तेंव्हाचे हे भय ज्याचे झाले आता वय

एका खिळ्यासाठी कुणी जोपासावी ढोली

माझा काळ गेला आणि तुझी वेळ गेली

 

आता माझ्या प्रार्थनेत तेवढा ना पीळ

आणि तुझ्या निळाईत नाही घननीळ

मंदिराच्या मंडपात मशिदीचा पीर

जीव ऐलतीर आणि डोळे पैलतीर

कोरड्या पात्रात उभी आठवण ओली

माझा काळ गेला आणि तुझी वेळ गेली

 

– कवी श्री वैभव जोशी

चित्र – साभार फेसबुक वाल

(या कवितेचे रसग्रहण काव्यानंद मध्ये दिले आहे.)

प्रस्तुति – सौ. ज्योत्स्ना तानवडे

वारजे, पुणे.५८

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कविता ☆ साप्ताहिक स्तम्भ # 73 – विजय साहित्य – आराधना .. . ! ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते

कविराज विजय यशवंत सातपुते

☆ साप्ताहिक स्तम्भ # 73 – विजय साहित्य – आराधना .. . ! ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

आराध्याचे आराधन

हीच खरी आराधना

जाण ठेवूनी करावी

आदर्शाची जोपासना. . . !

 

आराधना करताना

नको मनी अहंकार

मनोमन चिंतलेली

होई कामना साकार. . . . !

 

प्रेम प्रितीमध्ये हवी

विश्वासाची आराधना.

जुळुनीया येई नाते

हवी मनी संवेदना. . . . !

 

कुणीतरी कुणासाठी

जीव जातो लावूनीया

आराधना अंतरीची

जाई श्वास होऊनीया . . . . !

 

आराधने मध्ये हवे

एक माथा, दोन हात

प्रार्थनेच्या आरंभाला

आराधना तेलवात.. . !

 

ध्येयपूर्ती  आराधना

प्रयत्नांची हवी जोड

ज्ञान मिळवोनी साधू

यशकिर्ती बिनतोड. . . . !

 

© विजय यशवंत सातपुते

यशश्री, 100 ब दीपलक्ष्मी सोसायटी,  सहकार नगर नंबर दोन, पुणे 411 009.

मोबाईल  9371319798

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ गुंता…. ☆ श्री तुकाराम दादा पाटील

श्री तुकाराम दादा पाटील

 ☆ कवितेचा उत्सव ☆ गुंता…. ☆ श्री तुकाराम दादा पाटील ☆ 

मला कळाले ख-या सुखाला किती आसरा उन्हात आहे

तरी तसेही चंद्र चांदणे तुझ्या नि माझ्या मनात आहे.

 

कुणी नभाच्या आसपास या फिरेल तेव्हा कळेल त्याला

माया ममता लळा जिव्हाळा किती साठला नभात आहे

 

टपोरलेल्या कुंदकळ्यांचा गंध सुगंधी कळून आला

अवतीभवती फिरतो भुंगा गातो गाणे सुरात आहे

 

वचन कुणाला कुणी द्यायचे ज्याचा त्याचा असे मामला

शब्द दिलेला निभावण्याची रीत खरी या जगात आहे

 

सुटायचातो सुटेल अंती तुझ्या मनाचा अवघड गुंता

लढणे कुढणे धडपडणे तर अविरत चालू उरात आहे

 

फसवाफसवी करत जगाची फुकटपासरी जगू लागले

समाज वेडा बांडगुळांची एक पोसतो जमात आहे

 

मना मारुनी जगता जगता या देहाचे झिजते चंदन

कष्टाची पण गोड चवीची एक भाकरी घरात आहे.

 

©  श्री तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ सुजित साहित्य # 64 – एक कविता तिची माझी..! ☆ श्री सुजित कदम

श्री सुजित कदम

☆ साप्ताहिक स्तंभ – सुजित साहित्य #64 ☆ 

☆ एक कविता तिची माझी..! ☆ 

एक कविता तिची माझी ..

रोज भेटते फेसबुक वरती .

भिजलेल्या पानांची ..

कोसळत्या सरींची ..

निथळत्या थेंबाची ..

तर कधी.. हळूवार पावसाची…!

 

एक कविता तिची माझी ..

रोज भेटते फेसबुक वरती.

गुलाबांच्या फुलांची ..

पाकळ्यांवरच्या दवांची ..

गार गार वा-याची ..

तर कधी.. गुणगुणां-या गाण्यांची…!

 

एक कविता तिची माझी ..

रोज भेटते फेसबुक वरती .

वाहणा-या पाण्याची..

सुंदर सुंदर शिंपल्याची ..

अनोळखी वाटेवरची ..

तर कधी ..फुलपाखरांच्या पंखावरची…!

 

एक कविता तिची माझी ..

रोज भेटते फेसबुक वरती.

उगवत्या सुर्याची ..

धावणा-या ढगांची..

कोवळ्या ऊन्हाची ..

तर कधी पुर्ण.. अपूर्ण सायंकाळची…!

 

एक कविता तिची माझी ..

रोज भेटते फेसबुक वरती .

काळ्या कुट्ट काळोखाची..

चंद्र आणि चांदण्यांची ..

जपलेल्या आठवणींची ..

तर कधी.. ओलावलेल्या पापण्यांची…!

 

एक कविता तिची माझी ..

रोज भेटते फेसबुक वरती .

पहील्या वहील्या भेटीची ..

गोड गुलाबी प्रेमाची ..

त्याच्या तिच्या विरहाची ..

तर कधी.. शांत निवांत क्षणांची ..!

 

एक कविता तिची माझी ..

रोज भेटते फेसबुक वरती .

कधी तिच्या मनातली ..

कधी माझ्या मनातली..

एक कविता तिची माझी ..

रोज भेटते फेसबुक वरती..!

 

© सुजित कदम

पुणे, महाराष्ट्र

मो.७२७६२८२६२६

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ शिशीर धुके ☆ श्रीशैल चौगुले

श्रीशैल चौगुले

☆ कवितेचा उत्सव ☆ शिशीर धुके ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

धुक्यांचे आभाळ  रानभर पांगले

फुल वेली दंगले  दवाळून रंगले.

फिकी-फिकी प्रभात पुर्वदिशा फिकी

धुकाळून डोंगर  रस्ते सगर झिंगले.

झाडांवर  पाखरे  हिमाळून सरित

दुपारचे ऊनही   धुक्यातच बिंबले.

ऋतुहिम गारवे  निसर्गात हिरवे

माणसाशी बरवे  पारवेही थांबले.

अंगणीचे ओलावे  धुक्यानेच पेलावे

धराईने तोलावे  शिशीराचे झोंबले.

 

© श्रीशैल चौगुले

९६७३०१२०९०

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ जीवनगाणे ☆ सौ. नीला देवल

सौ. नीला देवल

 ☆ कवितेचा उत्सव ☆ जीवनगाणे ☆ सौ. नीला देवल ☆ 

देवा हे तू बरे केलेस

अपयशाचे दान भरघोस दिलेस,

यशाच्या एकाच मोत्याने पाय भुवरच स्थिरावले.

 

देवा हे तू बरे केलेस

दुःखाचे चटके सोसताना,

काट्या सहित साहण्याचे गुलाब गुच्छ हाती दिलेस.

 

देवा हे तू बरे केलेस

दृष्टीला पापण्यांची कवाडे दिलीस,

अत्याचार दुराचार पाहण्या वेळेस कवाडे मिटली  गेली.

 

देवा हे तू बरे केलेस

बुद्धी सह विवेकाचे ही दान दिलेस,

सद्सद बुद्धीने विवेक तराजूत सत् असत् तोलता आले.

 

देवा हे तू बरे केलेस

सुदृढ बाहु करतल दिलेस,

देणाऱ्याने आमाप दिले तरी पसा येवढे घ्यायचे शिकवलेस.

 

देवा हे तू बरे केलेस

मजबूत कणखर पाय दिलेस,

धावता पळता दम दिलास कुठे थांबायचे हे शिकवलेस.

 

देवा हे तू बरे केलेस

जन्ममृत्यू ताब्यात ठेवलेस,

अल्प स्वल्प आयुष्याचे जीवनगाणे गाता आले.

 

© सौ. नीला देवल

९६७३०१२०९०

Email:- [email protected]

 ≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – साप्ताहिक स्तम्भ ☆ श्री अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 83 ☆ विचारांची चादर ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 83 ☆

☆ विचारांची चादर ☆

उजाडलेल्या अस्तित्वाची

झोपलेल्या देहाला जाणीव होते

बंद डोळ्यांना

प्रकाश किरणांची

चाहूल लागताच

मंदावलेली स्पंदणे

कार्यरत होतात

देहावरची स्वच्छ चादर झटकून

प्रसन्न विचारांचा रथ

धावू लागतो प्रगती पथावर

कधीकधी ह्याच चादरीवर

अविचारांचा धुरळा बसायला सुरूवात होते

चादरीच्या छिद्रांमधे

दाटी वाटीने बसतात धुळीचे कण

मज्जाव करतात

सूर्यकिरणांनाही आत येण्यास

आणि आपण बसतो

पहाट होण्याची वाट बघत…

 

काळोखाच्या महासागरात

गटांगळ्या खावू लागतो

सुन्न झालेला देह

सागराचा तळ ओढत असतो पाय

मळक्या चादरीसह

मरून जाते हातपाय मारण्याची इच्छा

साऱ्या भविष्याच्या वाटा

अंधुक दिसू लागतात

बुजलेल्या छिद्रांमुळे

स्वच्छ विचारांची चादर

अविचारांच्या धुळीने

काळीकुट्ट होण्यापूर्वी

नीती मुल्यांच्या साबणाने

धुवायला हवी…

 

© अशोक श्रीपाद भांबुरे

धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.

[email protected]

मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ चाहूल… ☆ श्री शामसुंदर महादेवराव धोपटे

श्री शामसुंदर महादेवराव धोपटे

 ☆ कवितेचा उत्सव ☆ चाहूल… ☆ श्री शामसुंदर महादेवराव धोपटे ☆ 

चाहूल कशी लागते बकुळीला तुझ्या येण्याची

वेळ साधते बघ ती तुझ्या गालावर फुलण्याची.

 

ओढ कशी लागते पुन्हा इश्क जगण्याची

वर्दी कोण देते ग मनाला तुझ्या येण्याची.

 

ऊर्मी येते कुठून पुन्हा घायाळ होण्याची

हौस फिटली न अजुनी माझी दर्द सहण्याची.

 

उमगली न मला अजुनी तऱ्हा तुझ्या प्रेमाची,

भाषा कधीच न कळली तुझी गूढ जपण्याची.

 

येतील जातील वर्षे,यत्न दुःखे विसरण्याची

वहिवाट हीच जीवनी बकुल टिपण्याची.

 

© श्री शामसुंदर महादेवराव धोपटे

चंद्रपूर,  मो. 9822363911

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

Please share your Post !

Shares