Tag: #मराठी-कविता

 ☆ कवितेचा उत्सव ☆ असावा कोणी दुर्योधन ☆ श्री शुभम अनंत पत्की ☆ 

 

जाणून घ्यावी एकसूत्री

सधन असो वा निर्धन

कर्णाची साधण्या मैत्री

असावा कोणी दुर्योधन

 

तिरस्कार असे सोपा

स्वीकार असे दुर्लभ

शेवटी होई समाजप्रिय

मनुष्य असो वा गर्दभ

 

मैत्री पाहिली त्याने

नाही पाहिला वेश

मैत्री प्रती कर्तव्याने

बहाल केला अंगदेश

 

असला जरी सूर्यपुत्र

केला त्याग मातेने

वाचवण्या देवेंद्र पुत्र

साधला स्वार्थ देवाने

 

जेष्ठ कुंतीपुत्र असण्याचा

झाला जेव्हा साक्षात्कार

धर्मापुढे अभेद्य मैत्रीचा

झाला भव्य सत्कार

 

त्रिखंड गाजवित तो

आला जेव्हा कुरुक्षेत्री

युद्ध खेळला ऐसे तो

वसला अनुजांच्या नेत्री

 

पडला जेव्हा मृत्युमुखी

तेथेच हारले कौरवजन

होते पांडवजन सुखी

दुःखी होता दुर्योधन

 

लाभण्या ऐसा सखा

पुण्य असावे निरंजन

होई नेहमी पाठीराखा

असावा कोणी दुर्योधन…

 

©  श्री शुभम अनंत पत्की

7385519093 /9284656466

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

कवी राज शास्त्री

(कवी राज शास्त्री जी (महंत कवी मुकुंदराज शास्त्री जी)  मराठी साहित्य की आलेख/निबंध एवं कविता विधा के सशक्त हस्ताक्षर हैं। मराठी साहित्य, संस्कृत शास्त्री एवं वास्तुशास्त्र में विधिवत शिक्षण प्राप्त करने के उपरांत आप महानुभाव पंथ से विधिवत सन्यास ग्रहण कर आध्यात्मिक एवं समाज सेवा में समर्पित हैं। विगत दिनों आपका मराठी काव्य संग्रह “हे शब्द अंतरीचे” प्रकाशित हुआ है। ई-अभिव्यक्ति इसी शीर्षक से आपकी रचनाओं का साप्ताहिक स्तम्भ आज से प्रारम्भ कर रहा है। आज प्रस्तुत है आपकी एक भावप्रवण कविता “अभंग—शब्दगंगा… ”)

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – हे शब्द अंतरीचे # 14 ☆ 

☆ अभंग—शब्दगंगा… ☆

शब्दांचा प्रवाह,

वाहता असावा

मनात नसावा, न्यूनगंड…०१

 

शब्द गंगा सदा

वैचारिक ठेवा

अनमोल हवा, संदेश तो…०२

 

निर्मळ, सोज्वळ

असावे प्रेमळ

साधावे सकळ, योग्यकर्म…०३

 

शब्द ज्ञान देती

शब्द भूल देती

शब्द त्रास देती, नकळत…०४

 

म्हणुनी सांगणे

सहज बोलणे

शब्दांत असणे, प्रेमळता…०५

 

कवी राज म्हणे

अलिप्त असावे

सचेत रहावे, सदोदित…०६

 

कवी म.मुकुंदराज शास्त्री उपाख्य कवी राज शास्त्री.

श्री पंचकृष्ण आश्रम चिंचभुवन,

वर्धा रोड नागपूर,(440005)

मोबाईल ~9405403117, ~8390345500

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

 ☆ कवितेचा उत्सव ☆ मी ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆ 

 

ऋचा वेदनेची मी,

साक्षेपी व्यथेचा वेद.

मूर्तिमंत यातनांचा,

मी कृतार्थ प्रवाही स्वेद.

सावरुन सर्व किनारे,

मी व्रतस्थ कालसरिता.

दैनंदिनीत स्वैरमुक्त,

तरी बंदिस्त मी कविता.

©  श्री शरद कुलकर्णी

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

श्री तुकाराम दादा पाटील

 ☆ कवितेचा उत्सव ☆ नाती ☆ श्री तुकाराम दादा पाटील ☆ 

 

अवती भवती सगळी नाती उपरी होती

लुबाडणारी जमली टोळी जबरी होती

 

जरा तापल्या उन्हात आली वितळत गेली

बनावटीची सर्व खेळणी रबरी होती

 

वाटेवरती दबंगशाही   दिसली नाही

एकामागे एक चालली बकरी होती

 

फसवे नकली मजूर होते कामावरती

पैशासाठी खोटी भरली हजरी होती

 

सोन्यासाठी इथे कशाला भटकत बसला

नीट बघा ना हीच बनावट गुजरी होती

 

निमंत्रणाचा सोस कुणाला नाही उरला

स्वागतातली मानवंदना छपरी होती

 

लग्नासाठी वेळ नेमकी योग्य वाटते

आज घडीला उपवर झाली नवरी होती

 

वरकरणी जे घडते ते तर नाटक आहे

या भक्तांची मेख आतली दुसरी होती

 

पाठीवरती थाप मारता हळहळले ते

नस हाताच्या खाली  दबली दुखरी होती

 

©  श्री तुकाराम दादा पाटील

मुळचा पत्ता  –  मु.पो. भोसे  ता.मिरज  जि.सांगली

सध्या राॅयल रोहाना, जुना जकातनाका वाल्हेकरवाडी रोड चिंचवड पुणे ३३

दुरध्वनी – ९०७५६३४८२४, ९८२२०१८५२६

≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈

प्रा.सौ. सुमती पवार

ई-अभिव्यक्ती परिवारातर्फे हार्दिक अभिनंदन’

☆ कवितेचा उत्सव ☆ हा सृष्टी नेम आहे…. ☆ प्रा.सौ.सुमती पवार ☆

सांगू किती तुला मी फुल येते ग फुलून

रात्रीतली कळी ती पहाटेस उमलून

होती फुले कळ्यांची हा सृष्टी नेम आहे

थांबला ना कधीच चुकला कधी न आहे…

 

येणार ढग काळे कडकडाट ही विजांचा

ताशा ही वाजणार आकाशी तो ढगांचा

धो धो बरसूनी तो होणार रिक्त आहे

पडणार ऊन स्वच्छ हा सृष्टीनेम आहे….

 

क्षितीजावरी धुक्यात पटलात सूर्य जाई

लोपून डोंगरात तो दृष्टी आड होई

येणार रात्र काळी टळणार ते का आहे

प्राचीवरी पहाटे रवी प्रकटणार आहे…

 

ऊन तप्त तापलेले काहील ही जीवाची

झेलून दु:ख्ख घ्यावे वहिवाट ही जगाची

सुखदु:ख्ख समेकृत्वा ही भोगयात्रा आहे

चुकणार नाहीच ती हा सृष्टीनेम आहे….

 

हासून ते जळावे दुज्यास ना कळावे

जे जे जमेल तितके सोसत हो रहावे

जे भोगणेच प्राप्त का व्यर्थ हो कुढावे

प्राक्तन सोबतीला हा सृष्टी नेम आहे …..

 

© प्रा.सौ.सुमती पवार ,नाशिक

दि : ०७/०८/२०२० वेळ : रात्री ११:०४

(९७६३६०५६४२)

[email protected]

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

श्री शेखर किसनराव पालखे

☆ साप्ताहिक स्तम्भ – शेखर साहित्य # 5 ☆

☆ ते आणि मी  ☆

 

ते मरतात रुळांवरती-निष्प्राण

मी लिहितो आणखी एक कविता मुर्दाडपणे

ते चालतात,पायाचे तुकडे करतात

मी घेतो वाहवा भेगाळलेल्या टाचांच्या फोटो साठी -बेशरमपणे

ते होरपळतात कच्याबच्यांसह तापल्या मातीत

मी पंख्याखाली थंड होत रहातो-शांतपणे

ते तुडवत रहातात आपल्या खोपटाची वाट

मी पहात असतो माझ्या घराच्या सावलीतून -निवांतपणे

ते शोधतात आयुष्यभर ‘भाकरीचा चंद्र

मी तपासत असतो डझनाचे बाजारभाव -कुतूहलाने

ते मरतात आणि

शेखर कविता करतो.

 

© शेखर किसनराव पालखे 

पुणे

11-05-2020

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

☆ कवितेचा उत्सव ☆ धरा – अंबरा ☆ सौ.मंजिरी येडूरकर ☆

कैवल्यदानीच्या दोन पोरट्या धरा,अंबरा

समंजस हि धरा,अंबरा परि खळखळणारी॥

 

म्हणे अंबरा, ” नेसू माझे कधी काळे तर कधी राखाडी

क्वचितच असते रेष त्यावरी लखलखणारी”॥

 

नच खळेना डोळ्यामधले पाणी हळवे

कधी करी आकांत तर कधी मुसमुसणारी॥

 

रंगबिरंगी फुलवेलींची नक्षी रेखली

धरेस मिळते हिरवी साडी झगमगणारी॥

 

अखेर थोडी हसली गाली आज अंबरा,

नेसून दावी पिवळी साडी सळसळणारी॥

 

चैतन्याने रात भारली प्रणयरंगी

काळी साडी, खडी त्यावरी चमचमणारी॥

 

मनोमनी तो आज लाजला, चकोर भोळा

लख्ख प्रकाशी, बघून अंबरा थरथरणारी॥

 

© सौ.मंजिरी येडूरकर

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈

☆ कवितेचा उत्सव ☆ पाहुनी ही एकता ☆ सौ.अश्विनी कुलकर्णी ☆

 

उगवू दे नी उजळूदे,  साऱ्या मनांचे सूर्य आता ।

अंधाराला भय वाटू दे, पाहुनी ही एकता ।।धृ।।

 

मनसूर्याचा जन्म व्हावा, घेऊनी किरण माणुसकीचे  ।

करुणेचा स्रोत पाझरावा, दर्शन व्ह्यावे प्रीतीचे ।

मानवतेचा जय व्हावा, यावी निववळ नीरामयता ।

अंधाराला भय वाटावे, पाहुनी ही एकता ।।1।।

 

पेटलेली आग हृदयी, नव सार्थकी लागावी ।

धार जिभेच्या तलवारीची, घाव घालण्या नसावी  ।

भेद सारे आता मिटावे, जाणता नि अजाणता ।

अंधाराला भय वाटावे, पाहुनी ही एकता ।।2।।

 

© सौ अश्विनी कुलकर्णी

सांगली  (महाराष्ट्र)

मो – 9421225491

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित  ≈