मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ वासुदेव… ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

डाॅ. निशिकांत श्रोत्री 

? कवितेचा उत्सव ? 

☆ वासुदेव… ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

मोरपिसांचा शिरी मुकुट घे वासुदेव ये दारा

जीवनार्थ सांगे न्यारा ||ध्रु||

*

काळप्रवाहावारी तरंगे आयुष्याचा बुडबुडा

फेस किती जाहला तरीही क्षणभंगुर हा देई धडा ||१||

*

आयुष्याच्या बाजारातुन कृपा विकत घ्या देवाची

भावभक्ती हे मोल तयाचे ना दडवुनी ठेवायाची ||२||

*

देह लाभला आत्म्याला हा कर्म कराया उद्धारा

फलासी ना गांठी राखावे अर्पण करणे मार्ग बरा ||३||

*

आपुल्यासाठी नाही जगणे हाच जीवना अर्थ खरा

जीवन अर्पण सकलांसाठी जगण्याचा परमार्थ धरा ||४||

*

घाम गाळुनी कमविलेस ते इथेच भोगुनिया जावे

पुढे आपुला मार्ग एकला मोह सोडुनिया जावे ||५||

*

आयुष्याचा खडतर मार्ग आपुल्यासाठी जगतांना 

काय हरवले काय गवसले हिशेब याचा मांडा ना ||६||

*

कुठून आलो कुठे जायचे नाही कुणाला हे ज्ञात

प्रवास जीवनी असा करू या करून षड्रिपुंचा अंत ||७||

कवी : © डॉ. निशिकान्त श्रोत्री

           एम. डी. , डी. जी. ओ.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ कै. आचार्य अत्रे यांना काव्यांजली ☆ श्री रवींद्र सोनावणी ☆

श्री रवींद्र सोनावणी

? कवितेचा उत्सव ?

☆ कै. आचार्य अत्रे यांना काव्यांजली … ☆ श्री रवींद्र सोनावणी ☆ 

स्फंदू लागले कभिन्न काळे सह्याद्रीचे कडे

मूक जाहले कडाडणारे डफ, ढोलक, चौघडे

सीमा लढ्याचे सुरू जहाले पर्व नव्याने आता

अशा अवेळी केलीस का तू युद्धाची सांगता

*

शिवशक्तीच्या बुरुजावरची तोफच होता मूकी

हर्षौन्मादे नाचू लागतील वैरी ते घातकी

तुझ्या भयाने थरथरली ती जुल्मी सिंहासने

राष्ट्रघातकी हैवानांची डळमळली आसने

*

तुझ्या प्रयाने आज निखळला मराठभूचा कणा

आज भवानी म्यान जाहली शिवरायांची पुन्हा

अहर्निश पेटती ठेवली मराठमोळी मने

तुझ्यावाचून आता तयांची थांबतील स्पंदने

*

नाट्यदेवता विष्षण झाली जाता धन्वंतरी

हसण्याचेही विसरून जाईल विकलांगी वैखरी

टाळ्यांचे ते गजरही होतील अबोल आता खरे

चांडाळांची कोण लोंबवील वेशीवर लक्तरे

*

“सुर्यास्ता” ची शोभा स्मरते ‘सिंहगर्जना ‘ जुनी

प्रीतीसंगमी स्वैर विहरली तुझी दिव्य लेखणी

या झरणीचे झाले भाले प्रसंग बाका येता

आपत्काली तुवा राखिली मराठीय अस्मिता

*

चिरयौवन भोगिती अजून ती तव “झेंडूची फुले “

आज क-हेचे पाणी आटले शल्य अंतरी सले

जगण्यात असे तो मौज मरावे वचना तू पाळिले

विनम्र माथा नयनी पाणी काळीज आमुचे उले

© श्री रवींद्र सोनावणी

निवास :  G03, भूमिक दर्शन, गणेश मंदिर रोड, उमिया काॅम्पलेक्स, टिटवाळा पूर्व – ४२१६०५

मो. क्र.८८५०४६२९९३

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ मातीपण… ☆ सौ.वनिता संभाजी जांगळे ☆

सौ.वनिता संभाजी जांगळे

?  कवितेचा उत्सव ?

☆ मातीपण… ☆ सौ. वनिता संभाजी जांगळे ☆

एकेकाळी तू मातीत राबताना,

मातीच्या कणाकणानी माखून जायचीस.

इतकी की, जणू मातीचीच व्हायचीस

अगदी न ओळखता येण्या इतकी.

इतकं सहजपणे तू मातीपण जपत होतीस.

त्या मातीचा रंग आणि गंध माखून जायचा,

तुझ्या साडीचोळीला.

अन हाताततल्या बांगड्यांचा आवाज,

भिडून जायचा रानाला.

राजा जनकला सुध्दा सीता अशीच

भेटली असेल का ?

कदाचित तुझ्यासारखीच …. मातीने माखलेली.

पण आज तू रानात राबतेस तुझं बाईपण विसरुन

घरातल्या गड्याचा जुनाट सदरा चढवून,

आणि चेहरा रूमालात लपेटून

तुझी कुणबी ओळख लपवून

*

आजकाल त्या मातीचा गंध कुठे दरवळत

नाही ग तुझ्या साडीचोळीला.

काय म्हणावं तुझ्या या तुसडेपणाला.

कुणब्याची लेक तू,

मातीत लोळत वाढलेली.

मातीनेच, अंगाखांद्यावर तुला खेळवलेली.

कदाचित त्या , मातीला पण दुःख होत असेल,

तुझ्या अशा तुटक वागण्याचं…

© सौ.वनिता संभाजी जांगळे

जांभुळवाडी-पेठ, ता. – वाळवा, जिल्हा – सांगली

संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ “मैत्रीचं झाड…” – कवी: अज्ञात ☆ प्रस्तुती – सौ. शशी नाडकर्णी-नाईक ☆

सौ. शशी नाडकर्णी-नाईक

? वाचताना वेचलेले ?

☆ “मैत्रीचं झाड…” – कवी: अज्ञात ☆ प्रस्तुती – सौ. शशी नाडकर्णी-नाईक 

मैत्रीच्या थोड्या बिया

मला एकदा मिळाल्या

जिथे जिथे राहिले मी

तिथे लावून टाकल्या…

*

जेव्हा जेव्हा जाते तिथे

वाढलेली पानं डोलतात

वाकून वाकून माझ्याशी

दोन शब्द तरी बोलतात…

*

आनंदाने सांगतात झाडं

सुखदुःखाच्या कथा

विसरुन जाते मी

माझ्या मनीच्या व्यथा…

*

रोज कोवळी पालवी

अलवार फुटत जाते

तसेच नाते या मैत्रीचे

मनामध्ये रुजत जाते…

*

प्रत्येक झाडाच्या सयी

मनात ठेवल्या साठवून

कधी एकटी असताना

सोबत होते आठवून…

*

एक झाड असेल माझं

तुमच्या शेजारी कदाचित

जमलं तर वाढवा त्याला

भेटेन मी त्यात अवचित !

कवी : अज्ञात 

प्रस्तुती : सौ. शशी नाडकर्णी-नाईक

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆ निरागस कळ्या… – दोन काव्ये ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

सुश्री नीलांबरी शिर्के

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

☆ निरागस कळ्या… – दोन काव्ये ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के

( १ )

इवल्या इवल्या पोरी

निष्पाप निरागस

आपल्या बाबांच्या 

वयाच्या पुरूषाला 

काका म्हणणाऱ्या

मोठ्या मुलांना दादा

दादा म्हणून बोलणाऱ्या …. 

*

त्यांना कळतच नाही

याच दादा काकांमध्ये 

वावरत असतो नीचपणा

हलकट पाशवी वृत्ती

त्यांना तुमच्यात दिसतं 

तुमचं मुलगी असणं ….. 

*

त्यांना ओळखताही येत नाही

किंवा विशेषण नसत त्यांना

तुमच्या निरागसतेला

सावध करण्यासाठी

ते संभावितपणे वावरतात

समाजात सहजपणे

अन मोका मिळताच 

चुरगळतात निष्पाप कळ्या …… 

*

कशा ठेवायच्या लेकीबाळ्या 

जरा मोठ्यांना काही 

सांगता तरी येतं  ,

पण तरीही घरातली पोर

बाहेर गेली की मन

कावरंबावरं होतंच होतं …. 

*

आल्यावरही लक्ष जातंच

 ती गप्प आहे का ?

तिला कोणी छेडलं तर नसेल

अशा नाही नाही त्या विचाराने…

कवयित्री : नीलांबरी शिर्के 

( २ )

कसे कळावे जनसमुदायी

कोण सज्जन आणि संत

भय वाटते सततच आता

अस्वस्थतेला नाही अंत

*

निरागस कळ्या घराघरातील

वावरती  घरीदारी शाळेत

सुरक्षित त्या नाहीत आता

धाकधुक अन वाटतसे खंत

*

अबोध अजाण मूक कळ्या

चुरगळल्या जाती वाटे मना

कसा ओळखू हरामजादा

मती गुंग अन काही कळेना

*

असेल ज्याच्या मनात पाप

वाटे तयाला फुटावे शिंग

कुकर्म  त्याच्या मनात येता

आपसूक सडावे त्याचे लिंग ….

©  सुश्री नीलांबरी शिर्के

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ मावळतीवर… ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

डाॅ. निशिकांत श्रोत्री 

? कवितेचा उत्सव ? 

☆ मावळतीवर… ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

(२१ ऑगस्ट : जागतिक ज्येष्ठ नागरीक दिनानिमित्त)

निसर्गाने नेमलेल्या नियमांनी

नियतीने आखून दिलेल्या चाकोरीत 

आयुष्याने नेलेल्या मार्गावर

जीवनक्रमण करत आलो 

विहित कर्मे समर्पित

निरपेक्ष बुद्धीने करता करता 

मावळतीच्या क्षितिजासमीप 

नकळतच येऊन पोहोचलो 

*

उगवतीच्या कोवळ्या उन्हाचे 

मध्यान्हाला झालेले रणरणते ऊन

हळू हळू कसे क्षीण होत गेले 

मावळतीच्या क्षितिजावर

समजलेच नाही

*

तरीही याच लोभसवाण्या

भेडसावणाऱ्या मावळतीच्या क्षितिजावरून

हातून सुटलेले कित्येक छंद 

जाणवतायत मोहकशी साद घालतांना 

माझ्यातल्या लपलेल्या कौशल्यांना 

उदयोन्मुख व्हायचे आव्हान देतांना 

किती आतुरतेने

*

तिन्हीसांजेला उषःकालासाठी

मध्यरात्रीला भेटावेच लागेल

निसर्गाचे हे चक्र 

उलटे कसे फिरेल माझ्यासाठी

पुन्हा उदयाची आंस   असली तरी

परतीचा मार्ग

केव्हाच बंद झाला आहे

*

पुन्हा प्राचीवर यायला 

मावळतीच्या क्षितिजा पलीकडे

बुडी मारायलाच हवी

पश्चिमेला मावलायालाच हवे

अस्त करून घ्यायलाच हवा.

कवी : © डॉ. निशिकान्त श्रोत्री

           एम. डी. , डी. जी. ओ.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ “कविता बहिणीची —” ☆ श्री नितीन सुभाष चंदनशिवे ☆

श्री नितीन सुभाष चंदनशिवे

? कवितेचा उत्सव  ?

☆ “कविता बहिणीची —” ☆ श्री नितीन सुभाष चंदनशिवे 

या चिमण्या कुणाच्या

या बहिणी वाघाच्या

त्यांचा हात सोन्याचा

माझ्या बहिणी गुणाच्या

*

कावळ्याची काव काव

काल थांबलीच नाही

माहेराहून गाडी

अजून आली कशी नाही

*

आला आला गं मुराळी

बंधू न्यायला सकाळी

भाऊ मारीतो गं हाळी

कुंकू लावते कपाळी

*

माहेराची माझी वाट

गाडी चढतिया घाट 

भाव माझा समिंदर

मी काळजाची लाट 

*

आली पूनिव राखीची

माझी राखी चांदीची

ताट भावाला ओवाळी

त्याच्या डोळ्यात दिवाळी

*

तोंडी साखर गोडीची

मिशी वाकड्या मोडीची 

माझ्या भावाच्या घामाची

आली ओवाळणी साडीची

*

चिमण्या चालल्या नांदायला

त्यांचा संसार बांधायला

लेकुरवाळी बहिणीची

कविता संपली भावाची

कवी : नितीन चंदनशिवे. (दंगलकार)

© श्री नितीन सुभाष चंदनशिवे

संपर्क – मु. पोस्ट. कवठेमहांकाळ, जि. सांगली.

मो 7020909521

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ चंद्र… ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

सुश्री नीलांबरी शिर्के

? कवितेचा उत्सव  ?

☆ चंद्र…  सुश्री नीलांबरी शिर्के 

बोला  म्हणून त्यांना 

सांगायचे कशाला !    

अव्यक्त मौन आपुले

सोडायचे कशाला !

*

जखमा उरातल्या या

ज्यांनी बहाल केल्या

त्यांच्यासमोर अश्रू

ढाळायचे कशाला !

*

 कोंडेल वाफ जोवर

 तोवर तशीच ठेऊ

 विस्फोट होऊ दे

मग भ्यायचे कशाला !

*

ओटीत चंद्र माझ्या

अन तारका सवेही

हलकेच चांद त्यांना

मी दाखवू कशाला !

©  सुश्री नीलांबरी शिर्के

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ विजय साहित्य # 234 ☆ अधिक मास दिवस पंधरावा…! ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

कविराज विजय यशवंत सातपुते

? कवितेचा उत्सव # 234 – विजय साहित्य ?

☆ अधिक मास दिवस पंधरावा…! ☆

पौराणिक कथा,

वैज्ञानिक जोड

आहे बिनतोड,

कथासार…!

*

जाणूनीया घेऊ,

चांद्र, सौर ,मास .

कालाचा प्रवास, सालोसाल…!

*

कलेकलेनेच,

होई वृद्धी, क्षय

चंद्रबिंब पूर्ण,

पौर्णिमेस…!

*

पौर्णिमेच्या दिनी,

नक्षत्राचा वास

तोच चांद्रमास, ओळखावा…!

*

नक्षत्रांची नावे,

मराठी महिने

बारा महिन्यांचे,

चांद्रवर्ष…!

*

पौर्णिमांत आणि,

दुसरा अमात

चांद्रवर्ष रीत,

गणनेची…!

*

तिनशे चोपन्न ,

चांद्रवर्ष दिन

सौरवर्ष मोठे,

अकरानी…!

*

मासभरी सूर्य,

एकाच राशीत

म्हणोनी संक्रांत,

राशी नामी…!

*

हर एक मासी,

प्रत्येक राशीत

सूर्याची संक्रांत,

सौरवर्षी…!

*

मधु, शुक्र, शुचि ,

माधव, रहस्य.

इष नी तपस्य ,

संज्ञा त्यांच्या…!

*

अकरा दिसांचा,

वाढता आलेख

अधिकाची मेख, तेहतीस…!

*

कविराज लेखी,

अधिकाचा नाद

अंतर्यामी साद,

मानव्याची…!

© कविराज विजय यशवंत सातपुते

सहकारनगर नंबर दोन, दशभुजा गणपती रोड, पुणे.  411 009.

मोबाईल  8530234892/ 9371319798.

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ आडवं येतय वय आता!… ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆

श्री प्रमोद वामन वर्तक

? कवितेचा उत्सव ? 

☆ 🤠 आडवं येतय वय आता!…😜 ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆

😝 आजच्या “सिनिअर सिटीझनडेच्या” निमित्ताने, माझ्यासकट सत्तरीपार सर्व तरुण म्हाताऱ्यांसाठी !😍

जड पिशवी उचलतांना

फुलतो छातीचा भाता,

मनाने मानले नाही तरी

आडवं येतय वय आता !

*

स्मार्टफोन हाताळतांना

छोटा नातू नाराज करतो,

फोन हातातला घेऊन

“लेट मी शो यू” म्हणतो !

*

कधी टेनिस खेळतांना

सार शरीर संप करते,

“कॅरमला” नाही पर्याय

मन निक्षुन त्या बजावते !

*

धावती बस धरण्याचा प्रयत्न

शरीर आता हाणून पाडते,

‘ओला’ शिवाय नाही तरणोपाय

मन त्याला पुन्हा समजावते !

*

पाहून एखादी रूपगर्विता

शिट्टी मारण्या मन मोहवते,

पण तोंडातून फक्त हवा जाता,

खरी ताकद शरीराची कळते !

खरी ताकद शरीराची कळते !

© प्रमोद वामन वर्तक

२१-०८-२०२४

संपर्क – दोस्ती इम्पिरिया, ग्रेशिया A 702, मानपाडा, ठाणे (प.)

मो – 9892561086 ई-मेल – [email protected]

≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर ≈

Please share your Post !

Shares