मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ फांदीवरची पिवळी पाने – कवी : श्री.  के. यशवंत ☆ प्रस्तुती – श्रीमती प्रफुल्ला शेणॉय ☆

? वाचताना वेचलेले ?

☆ फांदीवरची पिवळी पाने – कवी : श्री.  के. यशवंत ☆ प्रस्तुती – श्रीमती प्रफुल्ला शेणॉय ☆

फांदीवरच्या पिवळ्या पानांना तोडू नका,

एक दिवस ती आपोआप गळून पडतील.

 

बसत जा घरातील वडीलधारी मंडळींबरोबर, बोलत राहा,

एक दिवस ती आपोआप शांत होतील.

 

होऊ द्या त्यांना बेहिशेबी, खर्चू द्या, मनासारखं वागू द्या,

एक दिवस ती आपोआप तुमच्या साठी इथेच सर्व सोडून जातील.

 

नका टोकू त्यांना सारखं सारखं, तेच तेच बोलत राहतात म्हणून,

एक दिवस तुम्ही तरसून जाल, त्यांचा आवाज ऐकायला, जेव्हा ती अबोल होतील.

 

जमेल तेवढा आशिर्वाद घ्या त्यांचा, वाकून, पाया पडून,

एक दिवस ती आपोआप जातील वर तसबीर बनून,

अर्थ नाही मग तुमच्या माफीला, नतमस्तक होऊन, कान धरून.

 

नका बोलू चार चौघात त्यांना,

खाऊ दे थोडं मनासारखं,

मग बघा येणार पण नाहीत जेवायला,

भले करा श्राद्ध, सारखं  सारखं.

कवी: श्री.  के.यशवंत

प्रस्तुती : श्रीमती प्रफुल्ला शेणॉय

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ दोहे… ☆ श्री दयानंद घोटकर ☆

श्री दयानंद घोटकर

? कवितेचा उत्सव ?

☆ दोहे… ☆ श्री दयानंद घोटकर

(दोहे (प्रेरणा कबीर))

अडीच अक्षरी प्रेम शब्द

यात जीवनाचे सार आहे

पोथी, पूजा, कर्मकांडे सारी

हे सारे व्यर्थ आहे…

*

मुखी भाषा हवी,स्वच्छ

फक्त निर्मळ प्रेमाची

प्राण्यांनाही कळते भाषा

प्रेमळ स्पर्शाची…

*

सततच्या नामस्मरणात

दंग राहिल्याने काय होते

सुख दुःखा पलिकडचे

समाधान ते मिळते…

*

तिळ,मोहरी,शेंगदाणे

यामधे तेल असते

प्रत्येकाच्या हृदयात

तसेच प्रेम असते…

*

मन शांत असेल

हृदय क्षमाशील असेल

तर शत्रुच उरणार नाही

तो ही तुमच्यावर प्रेम करेल..

*

प्रेम करणे म्हणजे

भक्ती करण्यासारखेच आहे

मन आणि ध्यान,चिंतन

दोन्हीकडे आहे…

*

मंदिरात न जाताही

पूजा करता येते

गुरुकृपा होताच

जीवन धन्य होते…

*

हवा, पाणी ऊन

सारे असले तरी

ऋतु बदलल्यावरच

फुले, फळे येतात खरी….

*

कावळा आवडत नाही

पण कोकीळ आवडतो

हा आवाजाचा,परिणाम

नम्र माणूस सर्वांनाच हवासा

वाटतो….

*

श्रद्धा, पूजा-अर्चा ठिक आहे

जो मी पणाचा त्याग करुन

गुरुला शरण जातो

तोच खरा भक्त होऊ शकतो..

© श्री दयानंद घोटकर

संपर्क – तावरे काॅलनी.सातारा रोड.पुणे

मो 9822207068

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ दोन वेण्या… ☆ सौ.वनिता संभाजी जांगळे ☆

सौ.वनिता संभाजी जांगळे

?  कवितेचा उत्सव ?

☆ दोन वेण्या… ☆ सौ. वनिता संभाजी जांगळे ☆

खांद्यावर रुळणार्‍या दोन वेण्या,

जराशा वेड्या, जराशा शहाण्या.

*

हिलती डुलती चाल धरतात,

अल्लड वयाची साक्ष देतात.

जितक्या बालिश, तितक्याच अल्लड,

उडत्या चालीची धरतात पक्कड.

कधी आकाशाला होती ठेंगण्या,

खांद्यावर रूळणाऱ्या दोन वेण्या,

जराशा वेड्या, जराशा शहाण्या.

*

झुलतात वार्‍याच्या झोतावरती,

अडीत उंबरठ्याच्या जरा थबकती.

केसाच्या बटीत  वळून फेऱ्या,

घाबरल्या नजरेत सावध खऱ्या.

हसर्‍या, बोलक्या जरा लाजर्‍या,

खांद्यावर रूळणाऱ्या दोन वेण्या.

जराशा वेड्या, जराशा शहाण्या.

*

रूबाब त्यांचा पहा आगळा!

रिबिनीत गुंतला साज वेगळा.

किती! किती! घट्ट आवळल्या,

वाढत्या वयाचे भान रहाण्या.

खांद्यावर रूळणाऱ्या दोन वेण्या,

जराशा वेड्या, जराशा शहाण्या.

*

दिसतात ऐटदार, चालीत कोवळ्या,

अल्लड वाटेवर,  मनात भोळ्या.

वसा संस्कृतीचा गुंफत आल्या,

खांद्यावर रूळणाऱ्या दोन वेण्या.

जराशा वेड्या, जराशा शहाण्या.

© सौ.वनिता संभाजी जांगळे

जांभुळवाडी-पेठ, ता. – वाळवा, जिल्हा – सांगली

संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ “आम्ही दोघे…” – कवी : अज्ञात ☆ प्रस्तुति – सौ. उज्ज्वला केळकर ☆

श्रीमती उज्ज्वला केळकर

? वाचताना वेचलेले ?

☆ “आम्ही दोघे…” – कवी : अज्ञात ☆ प्रस्तुति – सौ. उज्ज्वला केळकर

मुलगी आमची युरोपात असते

आणि मुलगा यूएसमध्ये असतो

इथे मात्र आम्ही दोघेच असतो

 

मुलगा,जावई आॅफिसात राब राब राबतो

मुली,सुनेचाही कामाने पिट्टया पडतो

मदतीला या मदतीला या

दोघींचाही आग्रह असतो

चतुराईने आम्ही टाळतो कारण

इथे मात्र आम्ही एन्जॉय करत असतो !

 

हिच्या खूप हॉबीज आहेत

दुपारचा वेळ तिचा तिकडे जातो

मला कसलीच आवड नाही

मी राहिलेल्या झोपा पूर्ण करून घेतो

कारण आम्ही दोघेच

असतो !

 

कधी संध्याकाळी आम्ही सिनेमाला जातो

येताना बाहेरच जेवून येतो

रोज रात्री मनसोक्त टीव्ही बघत

चवीचवीने जेवण करतो

कारण आम्ही दोघेच असतो !

 

एकदा मुलाचा फोन येतो

एकदा मुलीचा फोन येतो

वेळ नाही अशी तक्रार करतात

आमचाही उर भरून येतो

तुम्हीही नंतर एन्जॉय कराल

असा त्यांना धीर देतो

कारण आम्ही दोघेच असतो !

 

नव्या नवलाईने सगळीकडे जाऊनही आलो

स्वच्छ सुंदर सगळं पाहूनही आलो

इकडचं – तिकडचं

दोन्ही जगं एन्जॉय करतो

कारण आम्ही  दोघेच असतो !

 

नाही जबाबदारी  कसलीच इथे

आणि नाही कसली तक्रार तिथे

नाही कसली अडचण सुखाची

मस्त लाईफ एन्जॉय करतो

कारण आम्ही दोघेच असतो !

 

भांडण तंटे आमचेही खूप होतात

नसते तिला स्मरण नि मला आठवण

खरे तर काहीच नसते वादाचे कारण

वाद विसरून गट्टी करतो

कारण आम्ही दोघेच असतो !

 

तिला मंचुरीयन आवडते

तेही ठराविकच हॉटेलात मिळते

नेहमीच ते मिळते असे नाही

पण ते असले की मी नक्की आणतो

घरच्या स्वैपाकाची कटकट नाही

कारण आम्ही दोघेच असतो !

 

मरणाच्या गोष्टी आम्ही करत नाही

पार्ट्या करतो ट्रिपा काढतो

हाताशी आता पैसे आहेत

वेळ अन मित्रही भरपूर आहेत

मुलांच्यामुळे अडकायचे दिवस संपले

हे जाणून मनोमनी खूश होतो

कारण आम्ही दोघेच असतो !

 

मुलांना हेवा वाटायला नको

त्यांच्यापासून ही मौजमस्ती लपवून ठेवतो

 

संगनमताने तीही हसते .. साथ देऊन मीही हसतो

कारण आम्ही दोघेच असतो ! 

कारण आम्ही दोघेच असतो !

कवी :अज्ञात

संग्राहिका – सौ उज्ज्वला केळकर 

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर ≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – चित्रकाव्य ☆– “फुले बकुळीची…” – ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

सुश्री नीलांबरी शिर्के

?️?  चित्रकाव्य  ?️?

? – “फुले बकुळीची– ? ☆ सुश्री नीलांबरी शिर्के ☆

कळीच्या रूपाने मुग्ध बाल्य

पुर्ण फुललेल गंधीत तारुण्य 

सृष्टीचक्र हे स्वीकारले तर

सुकल्या  फुलाचे  निर्माल्य ….. 

*

नक्षीदार  हे दोन करंडे

सुगंधाने पूर्ण भरलेले

स्वर्गामघूनी भगवंताने

वसुंधरेस  पाठविलेले ….. 

*

तया संगती मुग्ध कलिका

हात धरूनी खाली आली

रूप उद्याचे आज न्याहळी  

आपसूक लाली येई गाली ….. 

*

 पलीकडचे फुल सुकलेले

 पाहून बकुळ नाही ढळले

 जीवनातील सत्य स्वीकारत

  जगणे इवले तयास कळले ….. 

*

बकुळ म्हणे सुकले तरी मी

इथेच असेन सुगंध रूपाने

कवी लेखक जसे वावरती

अक्षरातुन  साहित्यरुपाने ….. 

*

 माघ्यम कुठलीही भाषा 

जगातील कुठलाही देश

क्षर ना जयाला ते अक्षर

चिरंतन असो वेगळा वेष ….. 

© सुश्री नीलांबरी शिर्के

मो 8149144177

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ “अडाणी —” ☆ सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे ☆

सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ “अडाणी —” ☆  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे  ☆

स्वामी तुमची मी

एक अडाणी भक्त

काहीतरी सारखे मागणे

हेच माहिती फक्त ।।

फुले आणुनी तुम्हा सजवते

निगुतीने अन दीप लावते

सोपस्कारही सारे करते

मन दंग परी इतरत्र

मी एक अडाणी भक्त ।।

सवयीनेच  मी पूजा करते

काम समजुनी कधी उरकते 

वळतच नाही जरी मज कळते

संसारी मन आसक्त

मी खरीच का हो भक्त ?

भक्ती कशी ती जरी न कळते

तरीही का त्या पूजा म्हणते

भक्त स्वतःला म्हणत रहाते

परंपराच ही का फक्त

नावापुरती का मी भक्त ?

हे रोज रोज खटकते

परि काय करू ना कळते

ऐहिकाची बेडी खुपते

जी सतत ठेवी व्यस्त

मी एक संभ्रमित भक्त ।।

पूजेत कमी जे पडते

ते मन मी शोधत जाते

अन् आता एक जाणवते

हवे तेच तर फक्त

मी खरंच अडाणी भक्त ।।

परि आता तुम्हा विनवते

हे मन चरणी वाहते

स्वामी एकच अन् मागते

चरणी जागा द्या मज फक्त

मी तुमची अडाणी भक्त ..

मी तुमची अडाणी भक्त।।

©  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ विजय साहित्य # 219 ☆ पुस्तक माझा सखा… ☆ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – कवितेचा उत्सव ☆ उदेला भाग्यरवी… ☆ सौ.ज्योत्स्ना तानवडे☆

सौ.ज्योत्स्ना तानवडे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ उदेला भाग्यरवी… ☆ सौ.ज्योत्स्ना तानवडे ☆

नयनमनोहर रूप साजिरे गाभारी प्रकटले

आनंदाश्रू गालावरती सहजची ओघळले ||

*

सुहास्य मुद्रा कमल लोचनी वत्सल मोहक भाव

हास्य तयाचे वेधुन घेते मनामनाचा ठाव

सगुण शुभंकर रघुरायाचे बालरूप भावले

नयनमनोहर रूप साजिरे गाभारी प्रकटले ||१||

*

रत्नजडित हा मुकुट वाढवी मुखकमळाचे तेज

कानी कुंडल जणू फाकती नवरत्नांचे  ओज

असीम सुंदर लावण्याने रोमांचित जाहले

नयनमनोहर रूप साजिरे गाभारी प्रकटले ||२||

*

दिव्य भूषणे भूषविताती रामचंद्र देखणा

रूप पाहुनी भान हरपते नाम मुखाने म्हणा

पूर्व पुण्य  मम थोर म्हणुनिया दर्शन सुख लाभले

नयनमनोहर रूप साजिरे गाभारी प्रकटले ||३||

*

कोदंडराम रक्षणास घे रामबाण हा करी

आश्वासक ही वत्सल दृष्टी कृपावर्षाव करी

शुभचिन्हांनी मूर्तीभवती प्रभावलय फाकले

नयनमनोहर रूप साजिरे गाभारी प्रकटले ||४||

*

अयोध्यापुरी प्राप्त जाहली गतवैभवास आज

अवघी सृष्टी धारण करते आनंदाचे साज

नगरीमधुनी पौरजनांचे हास्य मधुर गुंजले

नयनमनोहर रूप साजिरे गाभारी प्रकटले ||५||

*

शतकांच्या या प्रतीक्षेतुनी उदेला भाग्यरवी

चराचराच्या आशा फुलल्या वाट गवसली  नवी

कालचक्र हे नवीन फिरले परिवर्तन जाहले

नयनमनोहर रूप साजिरे गाभारी प्रकटले ||६||

*

नयनमनोहर रूप साजिरे गाभारी प्रकटले

आनंदाश्रू गालावरती सहजची ओघळले ||

© सौ.ज्योत्स्ना तानवडे

वारजे, पुणे.५८

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – इंद्रधनुष्य ☆ श्रीमद्‌भगवद्‌गीता — अध्याय सातवा — ज्ञानविज्ञानयोग — (श्लोक २१ ते ३०) – मराठी भावानुवाद ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

डाॅ. निशिकांत श्रोत्री 

? इंद्रधनुष्य ?

☆ श्रीमद्‌भगवद्‌गीता — अध्याय सातवा — ज्ञानविज्ञानयोग — (श्लोक २१ ते ३०) – मराठी भावानुवाद ☆ डाॅ. निशिकांत श्रोत्री ☆

संस्कृत श्लोक…

यो यो यां यां तनुं भक्त: श्रद्धयार्चितुमिच्छति ।

तस्य तस्याचलां श्रद्धां तामेव विदधाम्यहम् ।।२१।।

*

मनी कामना जोपासुनी पूजितो ज्या देवतेला

त्या देवतेप्रति स्थिर करितो मी त्या भक्ताला ॥२१॥

*

स तया श्रद्धया युक्तस्तस्याराधनमीहते ।

लभते च तत: कामान्मयैव विहितान्हि तान् ।।२२।।

*

श्रद्धा बाळगुनी मनात भक्त पूजितो त्या देवतेला

प्राप्त होती माढ्याकडुनी वांच्छित भोग त्या भक्ताला ॥२२॥

*

अन्तवत्तु फलं तेषां तद्भवत्यल्पमेधसाम् ।

देवान्देवयजो यान्ति मद्भक्ता यान्ति मामपि ।।२३।।

*

अल्पमती त्या नरास लाभे फल परि ते नाशवंत

अर्चना करित ते देवतेची ज्या तयास ती होई प्राप्त 

भक्तांनी मम कसेही पुजिले श्रद्धा मनि ठेवुनी

मोक्ष तयांना प्राप्त होतसे मम चरणी येउनी ॥२३॥

*

अव्यक्तं व्यक्तिमापन्नं मन्यन्ते मामबुद्धय: ।

परं भावमजानन्तो ममाव्ययमनुत्तमम् ।।२४।।

*

मूढ न जाणत अविनाशी माझे परम स्वरूप 

गात्रमनाच्या अतीत मजला मानत व्यक्तिस्वरूप॥२४॥

*

नाहं प्रकाश: सर्वस्य योगमायासमावृत: ।

मूढोऽयं नाभिजानाति लोको मामजमव्ययम् ।।२५।।

*

आवृत मी योगमायेने सकलांसाठी अप्रकाशित

अज्ञानी ना जाणत म्हणती मज जननमरण बद्ध ॥२५॥

*

वेदाहं समतीतानि वर्तमानानि चार्जुन ।

भविष्याणि च भूतानि मां तु वेद न कश्चन ।।२६।।

*

भूतवर्तमानभविष्यातील सकल भूता मी जाणतो

श्रद्धाभक्तिविरहित कोणीही ना मजला जाणतो ॥२६॥

*

इच्छाद्वेषसमुत्थेन द्वन्द्वमोहेन भारत ।

सर्वभूतानि संमोहं सर्गे यान्ति परंतप ॥२७॥

*

जन्म अर्जुना द्वेषापोटी वासनेच्या कारणे

अज्ञ राहती सकल जीव सुखदुःखादी मोहाने ॥२७॥

*

येषां त्वन्तगतं पापं जनानां पुण्यकर्मणाम् ।

ते द्वन्द्वमोहनिर्मुक्ता भजन्ते मां दृढव्रता: ।।२८।।

*

निष्काम कर्मयोग्याचे होत पापविमोचन

द्वेषासक्ती द्वंद्वमुक्त ते माझेच करित पूजन ॥२८॥

*

जरामरणमोक्षाय मामाश्रित्य यतन्ति ये ।

ते ब्रह्म तद्विदु: कृत्स्नमध्यात्मं कर्म चाखिलम् ।।२९।।

*

जरामरण मुक्तीकरिता येत मला शरण

ब्रह्माध्यात्म्याचे कर्माचे पूर्ण तया ज्ञान ॥२९॥ 

*

साधिभूताधिदैवं मां साधियज्ञं च ये विदु: ।

प्रयाणकालेऽपि च मां ते विदुर्युक्तचेतस: ।।३०।।

*

अधिभूताचा अधिदैवाचा अधियज्ञाचा आत्मरूप मी

प्रयाणकाळी मला जाणती युक्तचित्त तयास प्राप्त मी ॥३०॥

*

ॐ तत्सदिति श्रीमद्भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे श्रीकृष्णार्जुनसंवादे ज्ञानविज्ञानयोगो नाम सप्तमोऽध्याय: ॥७॥

 

ॐ श्रीमद्भगवद्गीताउपनिषद तथा ब्रह्मविद्या योगशास्त्र विषयक श्रीकृष्णार्जुन संवादरूपी आत्मसंयमयोग  नामे निशिकान्त भावानुवादित सप्तमोऽध्याय  संपूर्ण ॥७॥

अनुवादक : © डॉ. निशिकान्त श्रोत्री

एम.डी., डी.जी.ओ.

मो ९८९०११७७५४

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares

मराठी साहित्य – वाचताना वेचलेले ☆ किती देखणी असतात ना नाती ! – लेखक : अज्ञात ☆ प्रस्तुती – सौ. सुचिता पंडित ☆

? वाचताना वेचलेले ?

☆ किती देखणी असतात ना नाती ! – लेखक : अज्ञात ☆ प्रस्तुती – सौ. सुचिता पंडित ☆

‘लक्ष द्या जरा चिरंजिवाकडे

शिंगं फुटलीयेत त्यांना,’

अशा टोमण्याकडे दुर्लक्ष करणारी

आई

आणि

आपल्या बछड्यानं पहिल्यांदाच ‘आत्या’ म्हटलेलं

ताईला फोनवर ऐकवणारा

भाई

 

गळ्यात हात टाकून

‘मावशी, मी मदत करू तुला?’ विचारणारी

ढमी

आणि

‘मुलीला मांडवात घेऊन या’ चा पुकारा झाल्यावर

डोळे भरून येणारी

मामी

 

कसे लोभस असतात ना?

 

मला मामीच्याच हातचे लाडू आवडतात

असं आईदेखत सांगणारी बिनधास्त

सखू

आणि

माहेरवाशिणीच्या गालावरून हात फिरवत

भरल्या आवाजात ‘येत जा गं घरी’ म्हणणारी

काकू

 

सगळी गुपितं विश्वासानं शेयर करणारी

मैत्रीण

आणि

‘बाकी काही तक्रार नाही हो

पण फार कमी जेवते तुमची मुलगी ‘

असं फोनवर सांगणारी

विहीण

 

किती प्रेमळ असतात ना?

 

वटपौर्णिमेला न चुकता शहाळं आणणारा

नवरा

आणि

‘आमटी फक्कड झालीय गं!

माझ्या आईची आठवण करून दिलीस,’ म्हणणारा

सासरा

 

ऑफिसातून परतल्यावर ‘बस घटकाभर’ म्हणत

वाफाळता चहा पाजणारी

शेजारीण

आणि

चेहरा पाहून नवरोजींचा मूड ओळखणारी

सोबतीण

 

कसे गोड वाटतात ना?

 

मुलांत मूल होऊन क्रिकेट खेळणारे

बाबा

आणि

सुनेच्या सकाळच्या गडबडीच्या वेळी

नातीला फिरवून आणणारे

आबा

 

‘काय मग फेसबुक?’ विचारून चिडवणारा

पण चांगल्या पोस्टला लाईक देणारा

मेहुणा

आणि

घरच्यासारखे राहून

सुखदुःखात सोबत करणारा

पाहुणा

 

इकडे तिकडे पळत हैराण करणाऱ्या नातवाला

गरमागरम वरण भात मायेने भरवणारी

आजी

आणि

मंत्रोच्चार करत करत सुरेख रांगोळी रेखाटणारे

गुरूजी

 

किती स्मार्ट दिसतात ना?

पांढराशुभ्र युनिफाॅर्म घालून

हाॅस्पिटलमध्ये धावपळ करणारी

सिस्टर

आणि आश्वासक हसत

आपल्या पेशंटचा शब्द न शब्द ऐकणारा

डाॅक्टर

 

ऑफिसात उशिरापर्यंत काम करताना

अचानक घड्याळाकडे लक्ष जाताच,

‘इसे कल निपटाते है, its too late! you want vehicle?’ विचारणारा बॉस…

 

आणि

किती सुखाचा, आनंदाचा असतो ना या सगळ्यांबरोबर होणारा आपला प्रवास…!!!

        

मित्रांनो हसत  जगा व नाती जपा आयुष्य खूप सुंदर आहे.

 

कवी :अज्ञात

प्रस्तुती : सौ. सुचिता पंडित

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ.उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ.मंजुषा मुळे/सौ.गौरी गाडेकर≈

Please share your Post !

Shares