Tag: #मराठी-कविता

श्री प्रमोद वामन वर्तक

 कवितेचा उत्सव  

☆ 🥭 आ म्र     पु रा ण ! 🥭 ☆ श्री प्रमोद वामन वर्तक ☆

☆

होता आगमन वसंताचे 

कानी येई कोकीळ गान,

सुवास दरवळे आसमंती

मंद मंद मोहराचा छान !

*

दिसता हिरवीगार कैरी

करे रसना पहा बंड,

चव चाखता आंबट गोड

आत्मा होतसे थंड !

*

पालट होण्या चवीचा

अढीत पडावे लागे तिला,

रंग रूप बदलता तिचे

गोडवा आला समजून चाला !

*

होई गणना मग तिची

सर्व फळांच्या राजात,

चव लाभे सर्वांना स्वर्गीय  

आंबा पडता मुखात !

आंबा पडता मुखात !

☆

© प्रमोद वामन वर्तक

संपर्क – दोस्ती इम्पिरिया, ग्रेशिया A 702, मानपाडा, ठाणे (प.)

मो – 9892561086 ई-मेल – [email protected]

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ विजया कैलास हिरेमठ

 कवितेचा उत्सव 

☆ “चढ आणि  उतार…” ☆ सौ विजया कैलास हिरेमठ ☆

सगळेच दिवस

कसे असतील एकसारखे

येतच राहणार

चढ उतार अडथळे….

 

अडथळे येतात

मार्ग बदलायला लावतात

वेगळे वळण देऊन

हिंमतीने जगायला शिकवतात….

 

चढ आणि उतार

जीवनाचा आधार

संयम बाळगावा

हाच त्यांचा प्रचार….

 

अडथळे म्हणजे

फक्त संकट नव्हे

कदाचित इथूनच

सुरू होते जगणे नवे……

 

चढताना थकलो तरीही

पोहचण्याचा हुरूप असतो

उतारावर मात्र घाबरून जातो

इथे गतीला नियंत्रित करावच लागतं…

 

संकटे येतात निघून जातात

खूप काही शिकवतात

कोण आपलं कोण परकं

आपलं ही आपलेपण इथे कळतं…

 

सुप्त गुण काही

आपले आपल्याला भेटतात

संकटे डिवचतात म्हणून

मार्ग नवे सापडतात ….

 

सरळ एकमार्गी आयुष्य

वाटत असतं बरं

संकटांशिवाय कळतं नाही

आपल्यातील बळ खरं….

💞शब्दकळी विजया💞

©  सौ विजया कैलास हिरेमठ

पत्ता – संवादिनी ,सांगली

मोबा. – 95117 62351

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्री कमलाकर नाईक

  वाचताना वेचलेले   

☆ माझे माझेचे गाठोडे… – कवी :अज्ञात ☆ प्रस्तुती – श्री कमलाकर नाईक ☆

☆

माझे   माझेचे   गाठोडे    

 तुझ्या  चरणाशी  वाहिले

 तुझे    तुझे    म्हणताना 

 किती मोकळी  मी  झाले

*

 माझे   माझे  गणगोत

चिंता    सर्वांची   वाहिली

तुझे   तुझे    म्हणताना

 गुंतागुंत   ती   सुटली  

*

 माझा   माझा  रे   संसार

 करिता   आयुष्य हे  गेले

 तुझे     तुझे     म्हणताना

 मुक्त    मनोमनी    झाले.

*

  माझी  माझी    मुलेबाळे

  मोह    सुटता      सुटेना

  तुझे     तुझे      म्हणताना

  चिंता    काहीच    वाटेना

*

  माझे   माझे   हे    वैभव

  हाच    ध्यास    जीवनात

  तुझे    तुझे      म्हणताना

  मन     झाले   हे  निवांत 

*

  माझे   माझे   हे   चातुर्य

  करी    सदा   रे    विवाद

  तुझे    तुझे      म्हणताना

  ऐकू    येई      अंतर्नाद   

*

  माझे   माझे    म्हणताना

  मोह   माया  ताप   जाळी

  तुझे    तुझे      म्हणताना

  लागे   ब्रह्मानंदी     टाळी

*

  माझे   माझे    मीपण

  तुझ्या    चरणी    वाहिले

   तुझे  तुझे    म्हणताना

   तुझ्यातच     विलोपले 

☆

कवी :अज्ञात

संग्राहक  : श्री कमलाकर नाईक

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

सौ.अश्विनी कुलकर्णी

 कवितेचा उत्सव 

☆ निसटलेली वाळू… ☆ सौ.अश्विनी कुलकर्णी ☆

दिवसभर तापलेल्या वाळूला

संध्याकाळी आवेशात येणाऱ्या,

समुद्राच्या सहस्त्र लाटांच्या बाहुत,

सामावून जायचं असत….

 

तो येतो,

घेतो तिला आपल्या बळकट बाहुंनी,

घट्ट  कवेत…कितीतरी वेळ

शांत करतो तिला…

दोघेही निःशब्द असतात

 

त्याचे डोळे लागतात,

परतीच्या वाटेकडे…

त्याला पार पाडायची असतात,

अनेक कर्तव्य…

तेव्हा तिला वाटत,

आपल्याला अस एकट सोडून,

त्याने जाऊ नये…

मग त्या अथांगाच्या नकळत,

त्याला आपल्या कायेवर घेऊन,

ती जाऊ लागते,

खोल खोल त्याच्यासोबत…

त्याला बघत बघत…

 

पण आपल्या पायाखालून,

कधी निसटून जाते वाळू,

कळतच नाही…

© सौ अश्विनी कुलकर्णी

मानसतज्ञ, सांगली  (महाराष्ट्र)

मो – 9421225491 Email – [email protected] 

≈संपादक–श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈

  वाचताना वेचलेले   

☆ तिला विचारलं नाही… – कवी :अज्ञात ☆ प्रस्तुती – श्री सुनीत मुळे ☆

ज्या क्षणी पाहिले तिला

होकार गृहीतच धरला

मी तुला आवडलो का?

तिला विचारलंच नाही

 

सप्तपदी चालताना

घुटमळली पाऊले तिची

हुरहुर कसली होती?

तिला विचारलंच नाही

 

माप ओलांडताना उंबरठ्याचं

मी आलो सहज आत

तुलाही यावंसं वाटतंय का?

तिला विचारलंच नाही

 

झाली पहिली भेट

किती आतुर होतो मी

ओढ तुलाही आहे का?

तिला विचारलंच नाही

 

वंशाला दिवाच हवा

सांगून मोकळा झालो

पण आई व्हायचंय का?

तिला विचारलंच नाही

 

संगोपन करतांना मुलांचं

कसरत होत होती तिची

गरज माझीही लागेल का?

तिला विचारलंच नाही

 

आयुष्यभर दिली साथ

झाली सुख दु:खाची सोबती

कधी मन तिचं दुखलं का?

तिला विचारलंच नाही

 

न मागताच तिच्याकडून

घेतलं मी सारं काही

तुलाही काही हवं का?

तिला विचारलंच नाही

 

खरंच किती स्वार्थी झालो

गृहीतच धरलं मत तिचं

तिचं मन काय म्हणतं?

तिला विचारलंच नाही

 

आत्ता विचारलं तिला

सांग काय हवंय तुला?

वय तिचं केव्हा झालं?

समजलेच नाही समजलेच नाही

 

कवी :अज्ञात

संग्राहक  : श्री सुनीत मुळे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

श्रीशैल चौगुले

 कवितेचा उत्सव 

☆ शब्दसरस्वती… ☆ श्रीशैल चौगुले ☆

☆

तुझ्या शब्दांनी दिला धोका

कवितेत जीवन लुटले

काळजात लेखणी निळी

लिहीताना उमाळे फुटले.

*

कोणताच अर्थ ना उरे

अक्षरावीन घुसमटले

पुन्हा कविताच भेटता

मनातले संघर्ष मिटले.

*

संचार प्रतिभा भावूक

वादळ अंतरी उठले

सांग सरस्वती माते

वरदान आले कुठले ?

*

ज्ञानाचे मंदिर सजले

पारणे भक्तीचे फिटले

तेवाताना दिप शब्दांनी

चैतन्य काव्यात दाटले.

☆

© श्रीशैल चौगुले

श्री आशिष  बिवलकर

  चित्रकाव्य  

– शब्द… –  ☆श्री आशिष  बिवलकर ☆

☆

हरवलेल्या शब्दांनो,

या तुम्ही परत या |

रहाटगाड्यापासून मज,

काही क्षण दूर न्या |

*

शब्दांनो फुलागत सुंदर तुम्ही,

तुमचीच गुंफायचो माळ |

एक एक शब्द हसत यायचा,

जणू तुमच्याशी जोडली नाळ |

*

कामाचा उरक संपवता संपवता,

काही दिवस दूर तुम्हाला सारले |

दुरावा का असा आपल्यात यावा ,

कळेना माझेच मला ना स्मरले |

*

रोजच्या धकाधकीच्या गर्दीत,

तुमच्यामुळेच मिळतो एकांत |

छान गुफावून तुम्हाला एकत्र,

तेव्हाच माझा जीव होतो शांत |

*

काही कठोर, काही मृदू,

काही भावनिक घालतात साद |

काही उन्हात, काही पावसात,

लावून जातात मनासी नाद |

*

शब्द शब्द आणि शब्दच,

शब्दाविना प्रतिभेचे अधुरे प्रारब्ध  |

दूर जातात नकळत ते ,

संवादही तेव्हा होऊन जातो स्तब्ध |

☆

© श्री आशिष  बिवलकर

बदलापूर

मो 9518942105

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈