श्री विनय माधव गोखले
इंद्रधनुष्य
☆ “साठीमधला म्हातारा …” – अनामिक ☆ प्रस्तुती – श्री विनय माधव गोखले ☆
खूप टिकाऊ मासा जसा – चवीला नेहमीच खारट असतो,
तसाच…. साठीमधला म्हातारा थोडा जास्तच चावट असतो !
उजेडाचा त्रास होतो म्हणून गॅागल वापरत असतो,
काळ्याभोर काचेमागून ” निसर्गसौंदर्य ” न्याहाळीत असतो !
शेजारीण आली घरी की आनंदाने हसत असतो,
बायकोला चहा करायला लावून स्वत: गप्पा मारत बसतो—
कारण…. साठीमधला म्हातारा थोडा जास्तच चावट असतो !
पाय सतत दुखतात म्हणत घरच्या घरी थांबत असतो,
बाकी सगळ्या दिवशी मात्र मित्रांबरोबर भटकत असतो !
चार घास कमीच खातो असं घरात सांगत रहातो
भजी समोसे मिसळपाव बाहेर खुशाल चापत असतो
कारण …. साठीमधला म्हातारा थोडा जास्तच चावट असतो !
औषधाचा डोस गिळतांना घशामध्ये अडकत असतो,
पार्टीत चकणा खाता खाता चार चार पेग रिचवत असतो
अध्यात्माच्या गप्पा मोठ्या चारचौघात झोडत असतो
मैत्रिणींच्या घोळक्यात मात्र रंगेल काव्य ऐकवत असतो
कारण ….. साठीमधला म्हातारा थोडा जास्तच चावट असतो !
साठीमधला म्हातारा आता निवृत्तीत गेलेला असतो
विरंगुळ्याला जुन्या जुन्या आठवणीत रमत असतो
काम नसतं हातामध्ये, किंमत नसते घरामध्ये ! ….
म्हटलं तर ज्येष्ठ असतो, तरी बराच तरूण असतो
संपून गेलेलं तारुण्य पुन्हा आणू पहात असतो
कारण ….. खूप टिकाऊ मासा जसा चवीला नेहेमीच खारट असतो
तसाच ….. साठीमधला म्हातारा थोडा जास्तच चावट असतो !
रचना – अनामिक
संग्राहक – श्री विनय माधव गोखले
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
