कविराज विजय यशवंत सातपुते
☆ साप्ताहिक स्तम्भ # 84 – विजय साहित्य ✒मोरपीस. . . !✒ कविराज विजय यशवंत सातपुते ☆
? कै. वसंत बापट यांनी, राज्य स्तरीय कवीसंमेलनात या कवितेस दाद देऊन मला ‘कविराज ‘ ही पदवी बहाल केली. ?
मोरपीसं . . . !
दोन मोरपीसं माझ्याकडची. . .
एक होतं मस्तकावर
आशिर्वादाला आसुसलेलं . . .
दुसरं होतं अंगावर
अंगांगावरून फिरणार. . . !
एक मोरपीस पित्याचं. . .
मस्तकावर विसावलेलं.. .
दूर राहून बाळाला
नजरेच्या धाकात ठेवणारं. . . !
पित्याचा धाक
जशी पावसाची हाक. . .
कडकडाट, गडगडाट, अन्
अश्रूंचा वाहे पाट. . . !
दुसरं मोरपीस मायेचं
क्षणात हळवं होणारं.. .
कुठल्याही टोकाला स्पर्श करा
पसा मायेचा धरणारं . . .
जरी गेलो दूर कुठेही
नजरेने पाठलाग करणारं.
हाक मारण्याआधीच
सत्वर धावून येणारं.. .
तरीही मला,
प्रेमाच्या धाकात ठेवणारं.. . !
मातेचा धाक. . . . जशी गाईची कास
प्रेमी भरल्या मायेने
आकंठ स्तनपान करणारी. … !
जरा दूर जाताच
मनी हुरहुर लावणारी. . . !
सतत मला जपणारी . . .
अशी दोन मोरपीसं . . .
माझ्याकडची. . . !
ते वयच काही और होतं. . .
अवखळतेचं, अल्लडतेचं
बालिशतेचं, चंचलतेचं. . .
मोरपीसांना जपण्याचं. . .
त्यांच्या सोबत रमण्याचं…!
हळूहळू काय झालं, कुणास ठाऊक?
पावसाच्या हाका ऐकण्याआधीच
पाऊस झरझर कोसळू लागला. . .
आकंठ स्तनपान करण्याआधीच,
गाडग्यात पान्हा साठू लागला. . . !
या सार्याला, मीच कारणीभूत होतो.
जीवंत मोरपीस जपण्यापेक्षा.. .
स्वप्नातली मोरपीस कुरवाळीत होतो.
स्वप्नातली मोरपीस, वास्तवात आली .
सत्यात आल्यावर कळलं, . . .
अरे, ही तर पीसं लांडोरीची
आयुष्याच्या सुवर्ण काली
माझ्या जीवनात आलेली. . . . !
आत्ता, माझ्याही मुलाकडं
दोन मोरपीसं आहेत.
जाणिव होतेय. . . .
मी जपलेल्या मोरपीसांची..
मला फारच भिती वाटतेय
माझ्याच भविष्याची. . . !
कारण. . . . आजकाल. . . .
मोरपीसं कुणी जपत नाही. . .
काचेच्या पेटीत ठेवतात. . .
शो म्हणून. . . देखावा म्हणून. . .
शो म्हणून. . . देखावा म्हणून. . . !!
© कविराज विजय यशवंत सातपुते
मोबाईल 9371319798
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈
अप्रतिम…