सुश्री दीप्ती कुलकर्णी
☆ कवितेचा उत्सव ☆ जीवनपट ☆ सुश्री दीप्ती कुलकर्णी☆
जीवनाच्या या पटावरी
कितीतरी प्यादी येती जाती
माझे,माझे म्हणती सारे
फोलता ही नच,कुणाही ठावे
क्षणभंगुरता कळेल का परी
उरते अंगी म्रुत्तिका जरी
यात्रिक सारे सममार्गावरी
नियतीचीही मिरासदारी
नियतीचीही सर्व खेळणी
कुणा छत्र,कुणी अनवाणी
श्वासासंगे श्वास येई रे
दुजा न कोणी सांगाती
जीवनाच्या या पटावरी
कितीतरी प्यादी येती जाती.
© सुश्री दीप्ती कुलकर्णी
कोल्हापूर
≈ ब्लॉग संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
