श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे
अशोक भांबुरे जी यांची कविता अभिव्यक्ती # 196
☆ सपान… ☆ श्री अशोक श्रीपाद भांबुरे ☆
☆
कशी उडाली उडाली वाऱ्यासोबत ही माती
सोडताना विसरली आहे जुनी नातीगोती
☆
कधी पाण्याच्या सोबत डोळा चुकवून जाते
सोसाट्याचा वारा येता पहा कशी उधळते
तिच्या जाण्याने ही दैना आणि दुय्यम गणती
☆
सकदार माती होती आज तिचा कस गेला
आब नाही राहिलेली डागाळला फेटा शेला
काल शेतात वेचले होते जोंधळ्याचे मोती
☆
काय पाहिलं मी होतं माझ्या शेताचं सपान
कसं सांगू कशी होती शेती माझी रूपवान
दृष्ट लागली मातीला गुंग झाली माझी मती
☆
चक्रीवादळने नेली होती माती पळवून
झंझावात संपताच दिले रस्त्यात सोडून
कर्मयोग आहे का हा आहे सांगा कर्मगती ?
☆
© अशोक श्रीपाद भांबुरे
धनकवडी, पुणे ४११ ०४३.
मो. ८१८००४२५०६, ९८२२८८२०२८
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
