श्री शरद कुलकर्णी
कवितेचा उत्सव
☆ नेम नाही पावसाचा… ☆ श्री शरद कुलकर्णी ☆
☆
का शोधावे मी स्वप्नांना,
स्थित होती जी लोचनी.
आठवावे का पुन्हापुन्हा ,
आठवणी जपल्या मनी.
त्या फुलांचे काय झाले,
ओंजळीत जी मी घेतली.
लावला जीव, गुंतलो जिथे,
ती नातीही दुरावली.
कोसले मी कोसल्यांना,
समजावले समजाऊनी.
समजून घेतले स्वत:ला,
चंद्रबळ उसने घेउनी .
भरुन आले आकाश माझे,
कधीतरी तू समजून घे.
नेम नाही पावसाचा,
पाऊस माझा कोसळूदे.
☆
© श्री शरद कुलकर्णी
मिरज
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
