सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

? कवितेचा उत्सव ?

☆ “मी आणि… मी !!” ☆  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे  ☆

अध्यात्म आवडे रोजच म्हणते

ऐहिकात मी बुडलेली

राग – लोभ तो मोह नि मत्सर

यातच किती गुरफटलेली ।

*

मला म्हणत मी “मी“ जेव्हा

अहंकार मम उफाळतो

अन “मम“ म्हणते जेव्हा तेव्हा

‘ममत्व‘ हा अर्थच नसतो ।

*

‘मम’ म्हणजे‘ माझे … माझे ‘

माझे हेही.. माझे तेही

‘मी‘ पण केवळ उरते बाकी

दुसरा काही अर्थच नाही ।

*

पोथी-पुराणे रोज वाचते

‘मी‘ वाचते इतके स्मरते

बोध त्यातूनी काही घ्यावा 

आठवणीने हेच विसरते ।

*

मग कसे कळावे अध्यात्म

जे ‘आत्म’ च्याही आधी असते

गेले ‘मी‘ च्याही पलीकडे

तिथेच मग ते सापडते ।

*

‘अध्यात्म‘ शब्द हा म्हणू शकते मी

सहजचि येता-जातांना

पण नुसते म्हणून काय करू ‘मी‘

‘मी‘ च्या पुढती पाय जाईना…

©  सुश्री मंजुषा सुनीत मुळे

≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈

image_print
0 0 votes
Article Rating

Please share your Post !

Shares
Subscribe
Notify of
guest

0 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments