सुश्री तृप्ती कुलकर्णी
कवितेचा उत्सव
☆ गय… ☆ सुश्री तृप्ती कुलकर्णी ☆
☆
सुखाला नुसते ‘शब्द’देखील सहज गवसत नाहीत
पण दुःख मात्र सोबतच घेऊन येते आपली ‘लय’
*
त्या वेशीवरती जर नसतीच झाली आपुली भेट
तर डोळ्यांमध्ये का दाटून आली असती ‘सय’
*
रोज सुचतच नाही लिहायला मजला काहीबाही
पण लिहिते करते दुःखानेही सोडून जायाचे ‘भय’
*
तसे ऋतूंचे बहरणे होते नेहमीप्रमाणेच सुरळीत
पण बेसावध क्षणी मोहरण्याचे होते आपुले ‘वय’
*
मी थांबले होते नंतर त्या मोहक वळणापाशी
पण होकाराच्या विलंबाने केलीच नाही माझी ‘गय’
☆
© सुश्री तृप्ती कुलकर्णी
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
