सौ. नीला देवल
☆ जीवनरंग ☆ धडा ☆ सौ. नीला देवल ☆
सुजय चौदा वर्षांचा आठवितला मुलगा एके दिवशी रुसून बसला.”बघाना बाबा, दादा मला त्याच्या टू व्हीलर वर बसू देत नाही.” ‘ अरे परवाच तीवर बसून दादा बरोबर भेळ खाऊन आलास ना?”‘ आणि तुझी नवी सायकल आहेच की” पण मी आता मोठा झालो आहे.दादा येव्वढा उंच ही झालो आहे . दादाची टू व्हीलर मला चालवायची आहे.”” आरे आठरा वर्ष पूर्ण होऊन लायसन्स मिळाल्यावरच चालावं तू”.”पण बाबा मला चालवायला येतीआहे.” सुजय हतून बसला. “दादा तू
सांग ना रे बाबा ना.” सुजू तू हट्ट केलास म्हणून एकदाच ते ही मैदानावर तुला मी मागे बसून चालवायला दिली. तेव्हां ही ती तुला आवरता येत नव्हती. मीच ब्रेक दाबून. थांबवली”. बाबा, दादापुढे सुजयचे काही चालले नाही. टू व्हीलर ची किल्ली दादा नेहमी त्याच्यबरोबरच ठेवी.
एके दिवशी प्यांट धुवायला द्यायच्या नादात किल्ली टेबलावर ठेवून तो आंघोळीला गेला. सूजयचे लक्ष तिकडे गेले. प्फकत एक गल्लीत चक्कर मारून परत किल्ली टेबलावर ठेवून देवू असा मनाशी विचार करून झटकन किल्ली घेऊन सुजय गाडीपाशी आला. किल्ली फिरवून दुचाकी चालू केली.बसून गेट बाहेर आला. वेगात निघाला. पण अचानक कुत्र्याचे पिल्लू चकासमोर आले त्याला वाचवण्यासाठी सुजयने करकचून ब्रेक दाबला. गडीबाजुला घेण्याच्या प्रयत्नात ती एका दगडी कुंपणाला जोरात आदळली. सुजय गाडीखाली आडकला. कुत्रे केकट त निघून गेले. लोक धावत आले. दोघा चौघांनी गाडी बाजूला काढून सुजयला उठवले. सुजय लंगडत होता. बरेच खरचटले होते. खांद्यावरून लोक त्याला घरी घेऊन आले. दुचाकी ची किल्ली दिली.
सारा प्रकार आई,बाबा, दादांना सांगितला. नाकोत्या वेळी नाकोते केले की अशी शिक्षा मिळते बर सुजय.”बाबा म्हणाले. आई, दादा त्याच्या जखमा पुसून आऊ शाध लावू लागले. दुखतंय असे म्हणायची ही आणि रदयाचीही चोरी झाली सुजयला. आईने त्याला गोड सरबत करून प्यायला दिले. तेंव्हा कुठे धडधड कमी होऊ न थोडे बरे वाटले.
“आरे सुजु मोठ्या माणसांच्या सांगण्यात काही तथ्य असते. मोठी माणसे अनुभवी असतात. लहानांना सावध करत असतात. पण तुम्हा मुलांना तो फुकटचा उपदेश वाटतो. पण आलेना प्रत्यंतर? मिळाला ना धडा?”आईने विचारले” हो आई आता आठरा वर्ष पूर्ण झाल्या शिवाय मी टू व्हीलर ला हात नाही लावणार.” “सुजय थोडक्यात निभावले. आज एखाद्या मला माणसा च्या अंगावर जोरात दुचाकी गेली असती तर जीव गेला असता त्याचा. आपल्या चुकीच्या वागण्याने कोणाचेही नुकसान होणार नाही याची दक्षता नको का घ्यायला?”बाबा म्हणाले.”हो,आई,बाबा मी या पुढे सारे लक्ष्या त ठेवीन. चुकीचे वागणार नाही. तुमचे आईकेन,” सुजय खरोखरच तसे वागू लागला.
© सौ. नीला देवल
९६७३०१२०९०
Email:- [email protected]
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित ≈
