(युवा मराठी साहित्यकार श्री सुजित कदम जी की कवितायेँ अक्सर हमारे सामाजिक परिवेश के आसपास ही घूमती है । प्रस्तुत है एक बेटे द्वारा माँ की व्यथा की कल्पना करती उनकी मातृ दिवस पर विशेष कविता फाटक कापड़ …!)
मातृ दिवस पर विशेष
माझी माय
जितक्या सहज
सुईत दोरा ओवते ना..
तितक्याच सहज जर
बापाला मरणाच्या दारातून
परत आणता आलं असतं तर ?
किती बरं झाल असतं…!
आज …
तो असता तर ,
आमच्या चिमूकल्या डोंळ्यात
भरून आलेल्या आभाळा ऐवजी
इंद्रधनूचे रंग असते.. . .
आणि.. . .
त्याच्या आठवणीत बोचणा-या
सा-याच क्षणांना
फुलपाखरांचे पखं असते
तो असता तर. . . .
मायेच्या हातातली सुई
कँलेडरच्या कोणत्यातरी पानावर
फडफडत राहीली असती
दिवस रात्र…
पण आता मात्र
हातशिलाई करताना ती
टोचत राहते मायेच्या बोटांना
अधूनमधून
आणि…
शिकवत जाते
एकट्या बाईन संसार
करायचा म्हटंला तर
टोचत राहणाऱ्या समाजाकडे
दुर्लक्ष करून
आपण आपल्या संसाराचं
फाटकं कापड कसं शिवायचं ते..!
© सुजित कदम
मो.727628262
6
खूप छान
खूपच छान सुजित दादा