सौ. शशी नाडकर्णी-नाईक
वाचताना वेचलेले
☆ “साडीपुराण…” – कवी : अज्ञात ☆ प्रस्तुती – सौ. शशी नाडकर्णी-नाईक ☆
☆
साड्याच साड्या….
*
आज आमच्या सरकारांनी
कपाट घेतलं आवरायला,
साड्यांचा मोठा ढीग पाहून
मी लागलो मोजायला… !
*
कॉटनच्या आहेत सोळा
त्यांचा झालाय चोळामोळा,
सिल्कच्या आठ
त्यांचा तर लई थाट… !
*
वर्कच्या बारा
त्यांचा खूप तोरा,
काठापदराच्या पंधरा
सारे सण करतात साजरा… !
*
लग्नातल्या पैठणीनंतर
वाढदिवसाला एक घेतलेली,
पैठणीची हौस चार
सेमी पैठणीनेच भागवलेली… !
*
फक्त बघू म्हणून दुकानात
जेव्हा हाताला लागल्या मऊ,
सुताला खूप छान म्हणून
सहज आणलेल्या नऊ… !
*
काळा रंग तर
आवडीचा फार,
सहज दिसल्या म्हणून
घेतलेल्या चार… !
*
असं मोजता मोजता
एकूण झाल्या पंच्याहत्तर,
आता मात्र मला तर
यायला लागली चक्कर… !
*
तरीही कुठे जाताना
सरकारांचं तोंड सुरू,
आहे का चांगली एकतरी
सांगा साडी कोणती नेसू… ?
*
अशी त्यांची अवस्था
नेहमीचीच असते,
ठेवायला नसली जागा
तरी नेसायलाही साडी नसते… !
*
तोपर्यंत येतोय आमच्या
वाढदिवस लग्नाचा,
मला भारी साडी पाहिजे
असा आतापासूनच हेका… !
*
असंच सर्व बायकांचं
साडीवर खूप प्रेम असतं,
नवऱ्याला कसं पटवायचं
हे मात्र प्रत्येकीलाच जमतं… !
*
असं हे साडीपूराण
कायमचंच चालायचं,
रागावल्यासारखं करायचं
आणि बायकोच्या
आवडीच्या साड्या घ्यायचं…. !
☆
कवी : अज्ञात
प्रस्तुती : सौ. शशी नाडकर्णी-नाईक
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
