वाचताना वेचलेले
☆ गोष्ट बाराची… ☆ संग्राहिका – सुश्री मीनल केळकर ☆
ऐका गोष्ट बाराची—–
12/12/12/12/12
बारा हा जुन्या लोकांचा प्रिय अंक—-
मोजण्यासाठी द्वादशमान पध्दती—१२ची
फूट म्हणजे १२ इंच
एक डझन म्हणजे १२ नग.
वर्षाचे महिने १२,
नवग्रहांच्या राशी १२
गुरू,शनी, मंगळ हानिकारक समजले जातात….१२ वे
तप….१२ वर्षाचे,
गुरुगृही अध्ययन….१२ वर्षे
घड्याळात आकडे…..१२,
दिवसाचे तास …..१२,
रात्रीचे तास …..१२ ,
मध्यरात्र म्हणजे रात्रीचे..१२
मध्यान्ह म्हणजे दुपारचे..१२
एकादी गोष्ट तुटली फुटली म्हणजे तिचे वाजले….१२
सकाळच्या बाजारात उरला सुरला माल– १२ च्या भावात
पूर्वी मुलीचा विवाह १२ व्या वर्षी करत..
इंग्लंडमध्ये १२ पेन्सचा १ शिलिंग
बाळाचे नामकरण– १२ व्या दिवशी
मृत व्यक्तीचे धार्मिक विधीही १२ दिवसांचे..
ज्योतिर्लिंग…..१२ आहेत,
कृष्ण जन्म….रात्री १२
राम जन्म दुपारी…१२ ,
मराठी भाषेत स्वर…१२– त्याला म्हणतात…बाराखडी
१२ गावचा मुखीया,
जमिनीचा उतारा ७/१२चा
इंजिनिअरींग, मेडीकल, किंवा इतर कोर्सेससाठी प्रवेश – १२ वी नंतर
खायापिया कुछ नही , गिलास फोडा–बाराना
बारडोलीचा सत्याग्रह
पळून गेला ——पो’बारा’
पुन्हा पुन्हा ——-दो’बारा’
एक गाव— १२ भानगडी
लग्न वऱ्हाडी —- ‘बारा’ती
बलुतेदार,बारभाई,बारावाटा…सगळे १२,
बेरकी माणूस म्हणजे –१२ गावचं पाणी प्यायलेला
तसेच कोणाचेही न ऐकणाऱ्या रगेल व रंगेल व्यक्तीला १२ चा आहे असे म्हणतात.
काही लोकांच्या तोंडावर नेहमीच वाजलेले असतात ते पण– 12
अशी आहे ही १२ चीं किमया….
कोणालाच दोष देऊन उपयोग नाही…
महिनाच “बाराचा” आहे—–
संग्राहिका : सुश्री मीनल केळकर
≈ संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – श्रीमती उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे ≈