सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी
वाचताना वेचलेले
☆ गीतांजली भावार्थ …भाग 26 ☆ प्रस्तुति – सुश्री प्रेमा माधव कुलकर्णी ☆
३७.
प्रवास संपत आला असं वाटलं होतं,
माझ्या शक्तीची मर्यादा गाठली असं वाटलं होतं,
माझ्या समोरचा मार्ग संपलाय असं वाटलं होतं,
शिदोरी संपलीय आणि शांत विजनवासात आसरा घ्यावा असं वाटलं होतं. . . .
आता वाटतंय तुझ्या माझ्यावरील मर्जीला
अजून शेवट नाही.
जुने- पुराणे शब्द तोंडातून
बाहेर पडायचे थांबतात,
तेव्हा ऱ्हदयातून नवी धून निघते,
जुने मार्ग नजरेआड होतात,
तेव्हा आश्चर्ययुक्त नवा प्रदेश दिसू लागतो.
३८.
‘तू मला हवास, तू मला हवास. . . . . ‘
असंच सतत माझं काळीज
चिरंतनपणे घोकीत राहो.
तुझं अस्तित्व विसरायला लावणाऱ्या
सर्व वासना मिथ्या, पोकळ आहेत
रात्रीच्या अंधारात
प्रकाशाची विनवणी दडलेली असते.
तसाच तू हवास, फक्त तू हवास. . .
ही हाक माझ्या अजाणपणाच्या
गर्भात दडलेली असावी
सर्व शक्तिनिशी वादळ शांततेला धडक देतं
तेव्हा त्याला शांततेची ओढ असते.
तसेच माझी बंडखोरी तुझ्या प्रेमाशी टक्कर घेते,
तेव्हा सुध्दा ‘ तू हवास’ फक्त ‘तू हवास’ अशी
साद ती घालते.
मराठी अनुवाद – गीतांजली (भावार्थ) – माधव नारायण कुलकर्णी
मूळ रचना– महाकवी मा. रवींद्रनाथ टागोर
प्रस्तुती– प्रेमा माधव कुलकर्णी
कोल्हापूर
7387678883
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
