सौ. गौरी गाडेकर
वाचताना वेचलेले
☆ बस, तुम कभी रुकना मत! ☆ प्रस्तुती – सौ. गौरी गाडेकर ☆
आज आजी उदास आहेत, हे आजोबांच्या लक्षात आलं.”काय झालं ग?” आजोबांनी विचारलं. आजी म्हणाल्या, “अहो, आता थकवा येतो. आधीसारखं राहिलं नाही.आता गडबड,तडतड सहन होत नाही.कुठे जायचं म्हटलं तर जास्त चालवत नाही.आॕटोमध्ये चढताना त्रास होतो . कधी भाजीत मीठ टाकायला विसरते,तर कधी जास्त पडतं. कशाकरिता हे एवढं आयुष्य देवाने दिलं आहे, माहीत नाही.”
आजोबा म्हणाले, “देवाचा हिशोब मला माहीत नाही.आणि त्याच्या निर्णयात आपण ढवळाढवळ करू शकत नाही. त्याच्या planning मध्ये एक क्षणाचाही बदल करणे, आपल्या हातात नाही. जे आपल्या हातात नाही, त्याचा विचार करण्यापेक्षा आपल्या हातात काय आहे, त्याचा विचार करावा. अग ,वयानुसार हे सर्व होणारच. आधीचे दिवस आठव ना. किती काम करायचीस! पूर्ण घर तू खूप छान सांभाळलेस. मला कशाची काळजीच नव्हती कधी.आता वयोमानाप्रमाणे हे सर्व होणारच. पण त्यातूनच मार्ग काढायचा असतो. आलेला दिवस आनंदात काढणे,आपल्या हातात आहे. जीवनाच्या प्रत्येक फेजमध्ये थोडे शारीरिक बदल होतातच.थोडे आपल्याला करायचे असतात.आपली lifestyle reorganize करायची ,म्हणजे ,
आयुष्याची घडी, परिस्थिती प्रमाणे बदलायची असते.कळलं का ? “
आजोबा पूढे म्हणाले,
“चल, आज सायंकाळी बाहेर जाऊ या आपण.ती छान नारंगी साडी नेस. बाहेरच जेवू . आजोबा संध्याकाळी आजींना घेऊन बाहेर पडले. जवळच असलेल्या बसस्टाॕप वर जाऊन बसले. दोघे बराच वेळ तेथेच गप्पा मारत बसले . आजोबा आजींना म्हणाले,” अगं, पाय दुखत असतील तर, मांडी घालून बस छान.”नंतर , ‘गणेश भेळ ‘खाऊनच दोघं घरी परतले. अगदी वयाला व तब्येतीला शोभेसे outing होते आज दोघांचे . आजींची उदासी मात्र कुठे पळाली, हे त्यांना कळलेच नाही.अगदी ‘refresh’ झाल्या .
आज आजोबांनी आजीसाहेबांसाठी on line ‘Mobile stand’ मागवला. मोबाईल पकडून आजींचा खांदा दुखतो ना म्हणून .
आज आजींनी तर आजोबांना सकाळीच सांगून टाकलं,” मी आज सायंकाळी स्वयंपाक करणार नाही. काही तरी चमचमीत खायला घेऊन या”. आजोबांनी आनंदाने समोसे, ढोकळा, खरवस, दोन पुरण पोळ्या आणून आजींची इच्छा पूर्ण केली. ते बघून आजी म्हणाल्याच, “अहो, केवढं आणलंत?” “अग, आज आणि उद्या मिळून संपेल की.” आज आजी-आजोबांची पार्टी छान झाली.
कोणी तरी खरंच खूप छान म्हटलं आहे •••
” खुशियां बहुत सस्ती हैं इस दुनिया में ,
हम ही ढूंढते फिरते हैं, उसे महँगी दुकानों में”।”
आजोबा बऱ्याच वेळापासून एका बाटलीचे झाकण उघडायचा प्रयत्न करत होते. ते पाहून अजय म्हणाला , “द्या, आजोबा. मी उघडून देतो”. तेव्हा आजोबा म्हणाले, “अरे, नको. मी उघडतो. आता आम्हाला प्रत्येक कामात वेळ लागतोच . हे natural आहे . पण काही हरकत नाही. जोपर्यंत करू शकतो, तोपर्यंत काम करायचे, हे मी ठरवलं आहे. रोज फिरायला जाणे, भाजी आणणे, dusting करणे, भाजी चिरणे, washing machine मधे धुतलेले कपडे वाळत घालणे, कपड्यांच्या घड्या घालणे ,अशा बऱ्याच कामांची जबाबदारी मी घेतली आहे. तुझ्या आजीला मदत होते. व माझापण वेळ जातो. Something new and different. I am enjoying it. And I feel good.
तो तुमचा actor आहे ना, अक्षयकुमार? त्याने एका advertisement मध्ये म्हटले आहे,
“बस, तुम कभी रुकना मत.”
अक्षय कुमारने म्हटलेले हे वाक्य मला खूप आवडलं.
एक छोटंसं वाक्य. मोजक्या शब्दात.
पण किती अर्थपूर्ण .जेवढ्यांदा वाचावे, तेवढाच त्याचा अर्थ परत दर परत उघडत जातो .एक छोटासा उपदेश जीवनाला वेगळ्याच दिशेने वाटचाल करायची स्फुर्ती देतो. विचारांत परिवर्तन आणतो .
तो म्हणतो, “कधीही थांबू नका,चालत रहा.
म्हणजेच ‘active’ रहा. ‘मनाने आणि शरीराने .’
वाहतं पाणी बघताना, एक वेगळीच उर्जा निर्माण होते.’ धारा ‘ म्हणजे पुढे पुढे जाणारी, वाहणारी .तेच जमलेलं पाणी म्हणजे अनेक रोगांचा उगम. म्हणून पाण्याला जमू देत नाही आपण. जमलेल्या पाण्यात मच्छर किडे पडतात .पाण्याला वास येतो.डेंग्यू पसरतो.
आयुष्याचे पण तसेच आहे. शक्य तेवढं active राहणे ही प्रत्येकाचीच आवश्यकता असते.जसं जमेल ,जे जमेल, जे आवडेल ,जे झेपेल, ते करत रहाणे गरजेचे आहे.
चलती का नाम ही तो जिंदगी है ।”
आपल्या पिढीने तरूणपणी एकमेकांचे हात हातात घेतले नाहीत /नसतील .पण वयाच्या या टप्प्यावर, एकमेकांचा हात प्रेमाने, काळजीने, विश्वासाने , हातात घेणे ही काळाची गरज आहे .
“कुछ लोग हमेशा खुश और संतुष्ट रहते हैं !
इसलिए नहीं की उनके जीवन में सबकुछ ठीक होता है!
बल्कि इसलिए की उनकी सोच हर हाल में सकारात्मक होती है”!!!
“ना थके कभी पैर
ना कभी हिम्मत हारी है।
जज्बा है परिवर्तन का जिंदगी में,
इसलिये सफर जारी है।”
“प्रत्येक दिवस उत्सव म्हणून साजरा करा.”
“बस , तुम कभी रुकना मत
संग्राहिका :सौ. गौरी गाडेकर
संपर्क – 1/602, कैरव, जी. ई. लिंक्स, राम मंदिर रोड, गोरेगाव (पश्चिम), मुंबई 400104.
फोन नं. 9820206306
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
