वाचताना वेचलेले
☆ “सासरी आई शोधायची नसते..” ☆ प्रस्तुति – सौ. शामला पालेकर ☆
सासरी आई शोधायची नसते..
कारण, आईची ऊब,
आईची माया,
आईचा ओलावा,
आईपरि गोडवा,
फक्त आईत असतो..
आपली सगळी नाटकं..
आपले फालतूचे हट्ट..
आपल्या रागाचा पारा..
आपल्या मुड स्वींगचा मारा..
फक्त आई झेलणार सारा..
सासरी ना, ती आई शोधायची नसते..
ती आई स्वतःत उतरवायची असते.
आग्रहाचे दोन घास आपण सर्वांना भरवायचे,
सर्वांच्या सेवेस आईपरि तत्पर रहायचे..
पन्नाशीतल्या किंवा साठीतल्या सासूची आपणच आई व्हायचं..
त्यांना आरामात कसं ठेवता येईल यासाठी झटायचं..
त्यांनी सांभाळली ना सर्वांची वेळापत्रकं इथवर, आता, आपण सांभाळायचं..
नसते त्यांना शुद्ध स्वतःच्या खाण्यापिण्याची..
थोडं चिडायचंही हक्काने, कारण त्याशिवाय आई पूर्ण होत नाही ..
जगासमोर खुप कठोर असणार्या सासर्यांनाही असतो एक हळवा कोपरा..
आई होऊन त्यांची,
बोलतं करायचं असतं त्यांना..
असते त्यांना काळजी घरातल्या प्रत्येकाची,
आपणच तर द्यायची असते ना त्यांना निवृत्ती…!
आपली आई असतेच की माहेरी,
पण त्या दोघांची आई गेलेली असते देवाघरी..
त्यांना त्या मायेची अन् आधाराची गरज आपल्यापेक्षा जास्त असते..
म्हणून सासरी आई शोधायची नसते, ती आई स्वतःत उतरवायची असते..
प्रस्तुती : सौ.शामला पालेकर
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈