श्री मोहन निमोणकर
वाचताना वेचलेले
☆ “एक गंमत सांगू तुला ?” – लेखक : अज्ञात ☆ प्रस्तुती – श्री मोहन निमोणकर ☆
“एक गंमत सांगू तुला. ?”
लहानपणी चणे फ़ुटाणे खूप आवडायचे खायला..
पण दहा पैसेही परवडायचे नाहीत खिशाला..
म्हातारपणी रुपयांनी खिसा भरला
पण मोडके दात बघून चणे लागले चिडवायला…
एक गंमत सांगू तुला…?
लहानपणी वाटायचं,
नविन पुस्तके हवीत वाचायला..
पण चोरुन, लपुन, उसनी मित्रांची पुस्तके घेवून अभ्यास पूर्ण केला..
म्हातारपणी नवीन पुस्तकांचा ढीग येवून पडला
पण तो पर्यंत चष्म्याचा नंबर सोडावाॅटर झाला…
एक गंमत सांगू तुला….?
लहानपणी रिक्षातून आवडायचे फिरायला
पण सव्वा रुपायासुध्दा नसायचा कनवटीला..
म्हातारपणी ड्रायव्हर म्हणतो गाडी तयार आहे, चला फिरायला
पण जीना उतरेस्तोवर
पाय लागतात लटपटायला…
एक गंमत सांगू तुला….?
लहानपणी १०✘१० ची खोली होती रहायला,
दमून भागून आलो की क्षणात लागायचो घोरायला..
म्हातारपणी चार खोल्यांचा मोठा ब्लाॅक घेतला,
पण एकेक खोली आ वासून येते खायला…
एक गंमत सांगू तुला……?
खूप शिकून मुलगा अमेरिकेला गेला,
फार फार आनंद झाला पण भिती वाटते मनाला.. !
मृत्युसमयी येईल का तो पाणी द्यायला,
का ई-मेलवरच शोकसंदेश पाठवेल आपल्या आईला.
…. म्हणून सांगतो मित्रांनो…… आताच जगणं शिका.
आणि आयुष्यातील प्रत्येक क्षण भरभरून जगा…
… ज्या क्षणी तुम्ही मरण पावता, त्या क्षणी तुमची ओळख एक ‘बॉडी’ बनुन जाते,
‘बॉडीला’ आणा, बॉडीला झोपवा,
लोक तुमच्या नावाने सुद्धा हाक मारत नाही.
म्हणून आव्हाने स्वीकारा,
आवडत्या गोष्टीसाठी खर्च करा,
आवडत्या लोकांना वेळ द्या,
पोट दुखेपर्यंत हसा, कोणी बालिश
म्हणाले तरी चालेल.
मनसोक्त नाचा, लग्नात, वरातीत. जिथे मिळेल तिथे नाचा.
अगदी लहान बाळासारख़ं जगा.
कारण,
‘मृत्यु’ हा जीवनातला सर्वात मोठा लॉस नाहिये, लॉस तर तो आहे जेव्हा तुम्ही जिवंत असूनही तुमच्यातला ‘जिवंतपणा’ मेलेला असतो.
लेखक : अज्ञात
संग्राहक : श्री मोहन निमोणकर
संपर्क – सिंहगडरोड, पुणे-५१ मो. ८४४६३९५७१३.
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈