सुश्री वर्षा बालगोपाल
विविधा
☆ झाडपण… 
☆ सुश्री वर्षा बालगोपाल ☆
जिवे मारणार्‍याला फाशी, झाड उखडणार्‍याला दंड असे कायदे आले.
कोणी म्हणे बरे झाले ; हत्येचे प्रमाण कमी झाले.
पण हाऽऽय!!
लोक अती शहाणे झाले आणि हाफ मर्डरचे प्रमाण वाढले.
मग काय? कायद्यात राहून माणूस माणसाचा एक प्रकारे बळीच घेऊ लागला.
तोच नियम त्याने झाडालाही लावला. रस्ता रुंदीकरण, अतिरिक्त बांधकाम, क्षेत्राचा विकास या नावाखाली मोठमोठी झाडे भुंडी करून टाकली तर काही उखडूनच टाकली.
झाडांनाही जीव असतो हे माहित असूनही का एवढी क्रूरता?
प्राणवायू दात्याचे प्राण हरण केले म्हणून फक्त काही पैशांचा दंड एवढीच शिक्षा?
मुके झाड•••• बोलता येत नसले तरी कृती करणे सोडत नाही.
झाडाला भुंडे केले तरी संकटांवर मात करण्याची शिकवण ते देत रहाते.
पाऊस पडला की जीव जगवते. पालवी फुटून चैतन्य जागवते आणि शक्य असेल तर फळा फुलांनी याच माणसाचे मन पोटही भरते••••
आता तरी जागे व्हायला पाहिजे. या उपयुक्त झाडांची कत्तल थांबवायला पाहिजे.
मरणासन्न झाड झाले
तरी दातृत्व त्याचे न मेले
शिकवण घे रे माणसा तू
पाहिजेस तुझ्यात झाडपण जपले
© सुश्री वर्षा बालगोपाल
मो 9923400506
≈संपादक – श्री हेमन्त बावनकर/सम्पादक मंडळ (मराठी) – सौ. उज्ज्वला केळकर/श्री सुहास रघुनाथ पंडित /सौ. मंजुषा मुळे/सौ. गौरी गाडेकर≈
